Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 27 października 2016 roku (data prezentaty) małoletni powód J. G., reprezentowany przez przedstawiciela ustawowego M. G., wniósł o zasądzenie alimentów od pozwanej A. W. w kwocie po 900 zł miesięcznie, płatnych do rąk ojca małoletniego do 10-tego dnia każdego miesiąca z góry wraz z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 01 sierpnia 2014 roku /k. 3-7/. Jednocześnie wniesiono o udzielenie zabezpieczenia na czas trwania postępowania w sposób tożsamy z żądaniem głównym /k. 3/.

Postanowieniem z dnia 14 listopada 2016 roku tutejszy Sąd udzielił zabezpieczenia na czas trwania postępowania poprzez zobowiązanie pozwanej A. W. do łożenia tytułem alimentów kwoty po 500 zł miesięcznie /k. 33-35/.

W odpowiedzi na pozew z dnia 28 grudnia 2016 roku (data prezentaty) pozwana A. W. uznała powództwo w zakresie alimentów do kwoty po 300 zł miesięcznie, poczynając od dnia 14 listopada 2016 roku oraz wniosła o oddalenie powództwa w pozostałym zakresie /k. 71-76/.

W piśmie z dnia 15 marca 2017 roku (złożonym na rozprawie) przedstawiciel ustawowy, działając przez profesjonalnego pełnomocnika, zmodyfikował żądanie w ten sposób, iż cofnął powództwo w zakresie alimentów wstecznych za okres od 01 sierpnia 2014 roku do dnia wniesienia pozwu wraz ze zrzeczeniem się roszczenia oraz rozszerzył powództwo do co alimentów bieżących wnosząc o zasądzenie od pozwanej na rzecz małoletniego powoda alimentów w kwocie po 1.200 zł miesięcznie, płatnych do rąk ojca małoletniego do 10-tego dnia każdego miesiąca z góry wraz z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia wniesienia pozwu /k. 193-196/.

Na rozprawie w dniu 16 maja 2017 roku pełnomocnik przedstawiciela ustawowego podtrzymał żądanie zawarte w pozwie wraz z modyfikacją zawartą w piśmie z dnia 15 marca 2017 roku oraz wniósł o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, zaś pełnomocnik pozwanej zajął stanowisko jak w odpowiedzi na pozew i wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów /k. 264/.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni powód J. G. urodził się w dniu (...), pochodzi ze związku małżeńskiego A. W. i M. G. /odpis skrócony aktu urodzenia k. 8/.

Rodzice małoletniego pozostawali w nieformalnym związku w latach 2007-2012, a następnie w styczniu 2012 roku zawarli związek małżeński. Według twierdzeń pozwanej strony ustaliły, iż matka małoletniego nie będzie pracowała zarobkowo i zajmie się wychowaniem syna, zaś ojciec małoletniego będzie zaspokajał potrzeby finansowe rodziny. W sierpniu 2014 roku wyprowadziła się ze wspólnie zajmowanego mieszkania /k. 4-5, 53, 72/. Strony nie podzieliły się majątkiem wspólnym /k. 262/.

W dniu 08 sierpnia 2015 roku w sprawie sygn. akt V Nsm 1435/15, toczącej się przed tutejszym Sądem, rodzice małoletniego zawarli ugodę, w której ustalono, iż miejscem zamieszkania małoletniego będzie każdorazowe miejsce zamieszkania jego ojca M. G. oraz ustalono zakres kontaktów małoletniego z matką A. W. /k. 9-10/.

Małoletni J. G. ma niecałe 5 lat. Mieszka wraz z ojcem w W. przy Al. (...). Małoletni jest alergikiem, posiada uczulenie na część produktów spożywczych. Jest dzieckiem chorowitym ze względu na infekcje i choroby skórne – wirus mięczaka zakaźnego, atopowe zapalenie skóry /k. 226, 261/. Ponadto wymaga okresowych badań diagnostycznych związanych z kontrolą wrodzonej wady układu moczowego /k. 5/. Małoletni korzysta wyłącznie z prywatnego ubezpieczenia medycznego, który umożliwia wizyty na terenie całego kraju oraz wizyty domowe, koszt 200 zł /k. 226/. W okresie od lipca 2014 roku do września 2015 roku małoletni uczęszczał do klubu malucha, koszt około 900 zł miesięcznie. Obecnie uczęszcza do publicznego przedszkola, koszt około 200-300 zł miesięcznie, płatność przez 10 miesięcy /k. 225/. Ponadto od września 2016 roku małoletni uczęszcza na odpłatne treningi w szkółce piłkarskiej, zajęcia raz w tygodniu przez 10 miesięcy, koszt 120 zł miesięcznie /k. 17-17v, 226/.

Koszty utrzymania małoletniego przedstawiciel ustawowy ocenił na kwotę około 1.500 zł bez kosztów mieszkania, na co składają się następujące wydatki: wyżywienie – 300 zł; ubrania i buty – około 200-300 zł; higiena i leki – około 100-150 zł; przedszkole (opłata dzienna, wyżywienie, rada rodziców) – około 200-300 zł; rozrywka (wyjścia, zabawki, książeczki) – około 200-300 zł; treningi w szkółce piłkarskiej – 120 zł /k. 11-12, 225/. W okresie wakacyjnym przedstawiciel ustawowy zapewnia małoletniemu możliwość przebywania na dyżurach w przedszkolu, koszt 150 zł za 2 tygodnie lub zabiera syna na wyjazd, koszt dziecka około 400 zł za tydzień. Dotychczas małoletni nie wyjeżdżał na wakacje z matką /k. 226, 262/.

Z kolei pozwana oceniła łączny koszt utrzymania małoletniego syna, bez mieszkania, na kwotę około 600-700 zł miesięcznie, w tym: wyżywienie – 400 zł; higiena – 200 zł; ubrania częściowo przekazuje sama /k. 54, 261/. Własne wydatki na rzecz dziecka w czasie odbywania kontaktów pozwana oceniła na kwotę około 50-100 zł w każdą sobotę /k. 262/.

P. M. G. ma 33 lata. Mieszka wraz z synem w W. przy Al. (...), w mieszkaniu stanowiącym własność jego matki /k. 124, 225/. Koszty utrzymania tego mieszkania wynoszą: czynsz i opłaty eksploatacyjne – około 470 zł, prąd – około 95 zł; Internet + TV + telefon – 145 zł, rozliczenie wody – około 50-80 zł /k. 19-20, 154-156, 225/.

Ojciec małoletniego jest z wykształcenia informatykiem. Obecnie pracuje jako programista kontraktowy, prowadzi własną działalność gospodarczą. Średniomiesięczny dochód przedstawiciela ustawowego z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej wynosi około 7.000 zł /k. 152, 228/. Kwota ta pozwala na zaspokojenie niezbędnych potrzeb przedstawiciela ustawowego i małoletniego dziecka /k. 228/. W zeznaniu podatkowym za 2015 rok ojciec małoletniego wykazał dochód w kwocie 112.722,75 zł /k. 157-162/. Z kolei w deklaracji podatkowej za 2016 roku wykazał dochód w kwocie 109.690,39 zł /k. 219-222/.

Pozwana A. W. ma 31 lat. Posiada wykształcenie średnie. Posługuje się trzema językami obcymi: angielskim (w stopniu komunikatywnym) oraz hiszpańskim i niemieckim (w stopniu podstawowym) /k. 123, 262/. Mieszka razem z partnerem G. P. w W. w wynajmowanym mieszkaniu za kwotę około 2.000-2.4000 zł miesięcznie. Najemcą lokalu jest G. P. /k. 56-59/. Koszty utrzymania mieszkania co do zasady pozwana i jej partner ponoszą wspólnie, jednakże pozwana uczestniczy w ¼ tych kosztów, tj. dokłada około 500 zł za czynsz oraz około 50-100 zł za energię elektryczną /k. 53, 115, 260/. Środki na opłacenie mieszkania pozwana przekazuje partnerowi przelewem /k. 263/. Pozwana w 2010 roku przeszła udar mózgu, w związku z czym pozostaje pod opieką neurologa i kardiologa, ma również niedowład prawej dłoni /k. 54, 60-63/. Od czasu udaru pracowała wyłącznie na umowy – zlecenie. Nie posiada orzeczenia o niezdolności do pracy /k. 262/.

Obecnie pozwana utrzymuje się z dwóch umów zleceń – na rzecz (...) P. w W. , gdzie osiąga dochód w kwocie 569 zł netto ( k. 83- 90) , oraz na rzecz prywatnego przedsiębiorstwa w G. prowadzonego przez M. Ł., gdzie osiąga dochód około 1300 zł netto ( k. 77-82). Tylko te dochody pozwana wykazuje w zeznaniu podatkowym . Dla (...) w W. pozwana wykonuje biuletyn informacyjny, na co przeznacza około 4 godziny tygodniowo /k. 260/. Z kolei na rzecz przedsiębiorstwa (...) pozwana prowadzi portal poświęcony tematyce rowerowej www.mtb.news.pl, na co przeznacza około 4-9 godzin dziennie /k. 260/. (...) pozwanej prowadzi własny portal rowerowy, zajmuje się budowaniem i naprawą rowerów, posiada stronę swojego serwisu na F., pisze teksty dla serwisu www.bikeworld.pl oraz prowadzi stronę www.bajka.pl. (...) partnera pozwanej w zakresie naprawy rowerów prowadzona jest w wynajmowanym przez niego mieszkaniu (w którym zamieszkuje także pozwana) oraz w innym, „zaprzyjaźnionym” lokalu /k. 260-261/. Pozwana wspomaga partnera w prowadzonej przez niego działalności odbierając telefony od jego klientów /k.260/. Razem z partnerem pozwana prowadzi portal „www.nieoceniam.pl”, na pracę przy portalu przeznacza mało czasu, jej zdaniem portal ten jest niedochodowy /k. 262-263/. Pozwana samodzielnie prowadzi również stronę internetową www.naklejkinarower.pl, z czego osiąga dochód deklarowany przez nią około 50-60 zł miesięcznie, czego nie wykazuje w zeznaniu podatkowym /k. 263/. Ponadto pozwana hobbystycznie zajmuje się rękodziełem w zakresie produkcji łańcuszków i wisiorków, które promuje i sprzedaje na prowadzonym przez siebie blogu, z czego uzyskuje dochód deklarowany w kwocie około 100-200 zł miesięcznie, czego również nie wykazuje w zeznaniu podatkowym /k. 115, 261/. Nieregularnie pozwana zajmuje się także fotografią, w związku z czym prowadzi blog www.fotografiarowerowa.pl oraz stronę internetową www.facebook.com/fotografiarowerowa.pl.

W zeznaniu podatkowym za 2014 rok pozwana wykazała dochód w kwocie 3.150 zł, zaś w zeznaniu podatkowym za 2015 rok dochód w kwocie 3.750 zł /deklaracje PIT-37 k. 91-94/. Z kolei w deklaracji podatkowej za 2016 roku pozwana wykazała dochód w kwocie 10.305 zł /k. 214-218/.

Pozwana posiada profesjonalny rower, samodzielnie zbudowany ze starych części oraz nowej ramy i obręczy koła /k. 261/. Pozwana nie określiła wartości tego roweru, jej zdaniem ma on wartość kolekcjonerską /k.263/. Z myślą o rozwoju działalności graficznej w styczniu 2017 roku pozwana dokonała zakupu komputera marki L. za kwotę 4.600 zł, płatność w ratach po 146 zł miesięcznie, który kupiła z myślą o rozwinięciu działalności graficznej , w tym sprzedaży naklejek rowerowych z czego jak deklaruje osiągnęła przez 6 miesięcy dochód w kwocie 200 zł. Z jej konta na Allegro pod N. A WU, jak deklaruje pozwana, jej partner dokonał zakupu 2 telefonów komórkowych oraz narzędzi do naprawy rowerów /k. 264/.

Własne koszty utrzymania pozwana oceniła na kwotę około 500-600 zł miesięcznie, w tym: wyżywienie – około 20 zł dziennie; higiena – około 50-100 zł; ubrania – kilkanaście złotych; telefon komórkowy – 100 zł /k. 74, 260/. Posiada zobowiązanie finansowe z tytułu kredytu bankowego, rata 500 zł miesięcznie. W 2010 roku pozwana zaciągnęła debet na koncie, który na początku 2017 roku wynosił 30.000 zł. Środki w ramach debetu przeznaczyła na bieżące utrzymanie, tj. jedzenie, kosmetyki, ubrania oraz częściowo na hobby - rowery /k. 263/. Obecnie pozwana nie pobiera środków z tego debetu /k. 260/.

Od czasu zawarcia ugody w sierpniu 2015 roku pozwana ma prawo do kontaktów z małoletnim synem w każdy wtorek i czwartek w godzinach 15:00-18:30, w każdą sobotę od 10:00 do 18:30 oraz w czasie Świąt Bożego Narodzenia i Wielkanocy /k. 9-10/. Zdarza się ,że pozwana rezygnuje z kontaktów z uwagi na złe samopoczucie, wyjazdy wakacyjne lub pracę zarobkową /k. 114-115, 225-226, 263/. W czasie kontaktów matka zapewnia małoletniemu wyżywienie i rozrywkę /k. 225/.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w aktach niniejszej sprawy, w szczególności na podstawie zeznań przedstawiciela ustawowego M. G. /k. 225-228/ i pozwanej A. W. /k. 260-264/, zeznań świadka G. P. /k. 114-116/, zaświadczeń o dochodach i deklaracji podatkowych stron /k. 90, 91-94, 112, 152, 157-162, 214-218, 219-222/.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na częściowe uwzględnienie.

Zgodnie z art. 133 § 1 k.r.o. rodzice mają obowiązek świadczeń względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Zakres obowiązku alimentacyjnego, zgodnie z art. 135 § 1 i 2 k.r.o., zależy z jednej strony od potrzeb osoby uprawnionej, z drugiej zaś strony od możliwości zarobkowych i majątkowych osoby zobowiązanej. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub wychowanie uprawnionego. W takim przypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

Za uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1987 roku (III CZP 91/86) przyjmuje się, że „przez usprawiedliwione potrzeby uprawnionego rozumieć należy potrzeby, których zaspokojenie zapewni mu – odpowiedni do jego wieku i uzdolnień – prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego określają zarobki i dochody jakie uzyskiwałby przy pełnym wykorzystaniu swych sił fizycznych i zdolności umysłowych, nie zaś rzeczywiste zarobki i dochody”.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami pozwana, jako matka małoletniego powoda, jest zobowiązana do jego alimentowania. Weryfikacji Sądu wymagają jednakże uzasadnione potrzeby uprawnionego oraz możliwości zarobkowo-majątkowe pozwanej.

Oceniając usprawiedliwione koszty dziecka Sąd uznał ich zasadność na poziomie kwoty około 1.300-1400 zł miesięcznie. Jako uzasadnione Sąd uznał następujące miesięczne wydatki na rzecz dziecka: ½ udziału w kosztach utrzymania mieszkania – 385 zł; wyżywienie – 300 zł; ubrania – 200 zł; higiena – 100-150 zł; przedszkole – 200 zł ( 200-300 zł przez 10 miesięcy ) ; rozrywka – 50 zł; zajęcia szkółki piłkarskiej – 100 ( 120 zł przez 10 miesięcy) zł. Sąd nie uznał jako usprawiedliwionego kosztu prywatnego ubezpieczenia dziecka uznając, iż przedstawiciel ustawowy może zapewnić synowi możliwość korzystania z publicznej opieki zdrowotnej. Odnośnie kosztów wakacji małoletniego Sąd także nie uwzględnił ich przy ocenie stałych, miesięcznych kosztów dziecka uznając, iż każdy z rodziców może we własnym zakresie zapewnić małoletniemu wypoczynek w okresie wakacji i ferii, w szczególności ,że pozwana wyraża chęć zajmowania się dzieckiem , a przedstawiciel ustawowy także deklaruje chęć rozmowy na temat kontaktów matki w okresie wakacji

Odnosząc się do możliwości finansowych pozwanej Sąd uznał, iż posiada ona możliwości zarobkowe pozwalające jej na partycypowanie w kosztach utrzymania syna na poziomie kwoty około 500 zł miesięcznie. Pozwana uzyskuje stały miesięczny dochód z tytułu dwóch umów cywilno-prawnych w kwocie około 1.800 zł. Zdaniem Sądu, posiada ona znacznie wyższe możliwości zarobkowe. Zostało bowiem wykazane, iż poza pracą świadczoną na rzecz (...) P. w W. w W. oraz przedsiębiorstwa pana M. Ł. pozwana wykonuje także inne dodatkowe prace . Choć pozwana twierdzi, iż z prac tych uzyskuje dość niski dochód, przez co nie wykazuje go w zeznaniach podatkowych, to jednak zdaniem Sądu aktywność zawodowa pozwanej na wielu obszarach wskazuje na jej wyższe możliwości zarobkowe niż oficjalnie przez nią wykazywane . Bezsprzecznym jest przy tym, że pozwana posiada znacznie niższe możliwości zarobkowe niż ojciec małoletniego. Pozwana bowiem posiada wykształcenie średnie, a jej możliwości zarobkowe Sąd ocenia w okolicach kwoty 2.500 zł – 3000 zł netto miesięcznie. Z kolei przedstawiciel ustawowy dziecka posiada wykształcenie wyższe informatyczne oraz prowadzi własną działalność gospodarczą, która pozwala na uzyskiwanie dochodów w kwocie około 7.000 zł miesięcznie. Dlatego też, zdaniem Sądu, pozwana winna partycypować w kosztach utrzymania małoletniego syna, jednak z mniejszym zakresie niż przedstawiciel ustawowy z uwagi na znaczną dysproporcję w uzyskiwanych dochodach. Nie bez znaczenia dla ustalenia wysokości alimentów pozostaje również zakres kontaktów matki z dzieckiem, w czasie których pozwana również musi zapewnić małoletniemu niezbędne potrzeby w zakresie wyżywienia, higieny czy rozrywki, co zresztą czyni .

Z uwagi na powyższe Sąd na podstawie art. 133 § 1 k.r.o. w zw. z art. 135 § 1 i 2 k.r.o. przyjął za zasadne obciążenie A. W. obowiązkiem alimentacyjnym na rzecz małoletniego J. G. w kwocie po 500 zł miesięcznie od dnia wniesienia pozwu , oddalając powództwo w pozostałym zakresie. Zdaniem Sądu kwota ta pozwoli na częściowe zaspokojenie niezbędnych potrzeb małoletniego, a także nie będzie stanowiła nadmiernego obciążenia dla strony zobowiązanej.

Wobec cofnięcie powództwa odnośnie alimentów wstecznych za okres od 01 sierpnia 2014 roku do dnia wniesienia pozwu Sąd umorzył postępowanie w tym zakresie na podstawie art. 203 § 1 i 4 k.p.c. i art. 355 § 1 k.p.c.

Z uwagi na wynik o kosztach procesu w części odnoszącej się do kosztów zastępstwa procesowego Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c., wzajemnie znosząc je między stronami. W pozostałym zakresie Sąd orzekł na podstawie art. 102 k.p.c. W zakresie, w jakim powództwo zostało oddalone, strona powodowa jest stroną przegrywającą proces. Z uwagi jednak na cel niniejszego postępowania, a więc zapewnienie środków utrzymania oraz brak majątku, Sąd uznał za celowe nieobciążanie pozwanej kosztami sądowymi.

O rygorze natychmiastowej wykonalności Sąd orzekł na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.

SSR Agnieszka Albera-Biernat