Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 kwietnia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2018 r. w Piszu

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.

przeciwko N. L.

o zapłatę

o r z e k a :

I.  Oddala powództwo.

II.  Zasądza od powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. na rzecz pozwanego N. L. kwotę 917 zł (dziewięćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 21/18 upr

UZASADNIENIE

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wytoczyła powództwo przeciwko N. L. o zapłatę kwoty 3 649,10 złotych wraz z odsetkami:

- umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie, liczonymi od kwoty 3 000 złotych od dnia 6 lipca 2017 roku do dnia zapłaty,

- ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 649,10 złotych od dnia 6 lipca 2017 roku do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że w dniu 24 października 2016 roku pozwany, przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość, zawarł z powódką umowę pożyczki V. (...). Pozwany za pomocą formularza rejestracyjnego umieszczonego na stronie internetowej należnej do powódki, dokonał rejestracji, będącej równoznaczną ze złożeniem wniosku o pożyczkę. Pozwany sam dokonał wyboru zarówno w zakresie kwoty pożyczki, jak i okresu spłaty. Pozwany zapoznał się i zaakceptował postanowienia umowy oraz regulaminu świadczenia usług drogą elektroniczną, a następnie zakończył proces rejestracji wpłacając na rachunek bankowy powódki kwotę 0,01 złotych i podając w tytule „potwierdzam rejestrację i zgadzam się na umowę pożyczki V. (...)”.

W związku z dokonaniem przez pozwanego powyższych czynności oraz po wykonaniu przez powódkę odpowiednich czynności weryfikacyjnych, w dniu 24 października 2016 roku powódka przelała na rachunek bankowy pozwanego, z którego pozwany dokonał przelewu kwoty 0,01 złotych, zawnioskowaną kwotę pożyczki w kwocie 3 000 złotych. W związku z zawartą umową naliczona została prowizja w wysokości 397,90 złotych, którą pozwany zobowiązany był uiścić powódce. Do dnia wniesienia przedmiotowego pozwu, pozwany nie wywiązał się z zobowiązań umowy zawartej 24 października 2016 roku.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z 5 października 2017 roku wydanym w niniejszej sprawie Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie nakazał pozwanemu zapłacić na rzecz powódki całość dochodzonego roszczenia wraz z kosztami postępowania. (k. 6v)

Pozwany N. L. wniósł sprzeciw od wydanego nakazu zapłaty zaskarżając go w całości. W uzasadnieniu zakwestionował istnienie roszczenia tak co do zasady, jak i wysokości.

Wobec skutecznego wniesienia sprzeciwu przez pozwanego i utraty przez nakaz zapłaty mocy w całości, Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie postanowieniem z 30 listopada 2017 roku przekazał niniejszą sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Piszu jako sądowi właściwości ogólnej pozwanego.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 28 lipca 2016 roku N. L. wpłacił na rachunek bankowy (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. kwotę 0,01 złotych, podając w tytule przelewu „potwierdzam rejestrację nr (...) i zgadzam się na umowę pożyczki V. (...)”.

(dowód: potwierdzenie przelewu k. 25)

W dniu 24 października 2016 roku (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. przelała na rachunek bankowy N. L. kwotę 2 500,00 złotych, podając w tytule przelewu „V. (...) umowa pożyczki (...)”, oraz w dniu 3 listopada 2016 roku kwotę 500,00 złotych, podając w tytule przelewu „V. (...) umowa pożyczki (...) (2)”.

(dowód: potwierdzenia przelewu k. 26 i 27)

Sąd zważył, co następuje:

Żądania powódki nie można było uznać za zasadne.

Zgodnie z treścią art. 6 k.c., ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Tak więc w niniejszej sprawie na powódce spoczywał obowiązek udowodnienia faktów uzasadniających jej roszczenie, a ponadto w myśl art. 232 kpc ciążył na niej obowiązek wskazywania dowodów, z których wywodziła skutki prawne.

Odnośnie inicjatywy dowodowej Sąd Rejonowy w Piszu w pełni podziela utarte orzecznictwo Sądu Najwyższego wyrażające się w tezie: „Rzeczą sądu nie jest zarządzenie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie ani też sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy (art. 232 k.p.c.). Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (art. 3 k.p.c.), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 k.p.c.) spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne (art. 6 k.c.).” (vide wyrok SN z 17 XII 1996r., I CKU 45/96, OSNC 1997/6-7/76; podobnie również wyrok sądu apelacyjnego w Białymstoku z 21 X 2003 r., I A Ca 516/03, OSP 2004/9/118; wyrok SN z 7 X 1998r., II UKN 244/98, OSNP 1999/20/662).

Materiał dowodowy zgromadzony w sprawie bezspornie wykazał, że w dniu 28 lipca 2016 roku pozwany wpłacił na rachunek bankowy powódki kwotę 0,01 złotych, natomiast w dniu 24 października 2016 roku i 3 listopada 2016 powódka przelała na rachunek bankowy pozwanego łącznie kwotę 3 000,00 złotych podając w tytule przelewu „V. (...) umowa pożyczki (...)”.

Należy jednak podkreślić, iż dokonany przez pozwanego przelew weryfikacyjny (k. 25) w żadnej mierze nie dowodzi zawarcia umowy pożyczki o numerze (...), z tytułu której powódka dochodzi przedmiotowych roszczeń, co wynika zarówno z złączonych do akt sprawy potwierdzeń przelewów dokonanych przez powódkę (k. 26 i 27), jak również z Twoich Warunków Umowy Pożyczki (k. 20-21). W tytule przelewu dokonanego przez pozwanego w dniu 28 lipca 2016 roku (k. 25) mowa jest jedynie o potwierdzeniu rejestracji numer (...) i o zgodzie na umowę pożyczki V. (...).

Ponadto nie sposób pominąć, iż przelew dokonany przez pozwanego miał miejsce 28 lipca 2016 roku, zaś umowa pożyczki o numerze (...) została zawarta dopiero 24 października 2016 roku, czego dowodzi data wystawienia powołanych wyżej Twoich Warunków Umowy (k. 20) i data dokonania przez powódkę przelewu na rachunek bankowy pozwanego w kwocie 2 500 złotych (k. 27). Powyższe odbiega od przyjętych standardów szybkich umów pożyczek zawieranych przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość.

Z uwagi na powyższe nie można zatem wykluczyć, że pomiędzy stronami zawierane były też inne umowy pożyczki. Powódka nie przedstawiła żadnych dowodów, które wskazywałyby, że pozwany zaakceptował umowę pożyczki o numerze (...), która jest podstawą dochodzonych roszczeń w niniejszej sprawie.

W tym stanie rzeczy, uznając, iż powódka nie dowiodła swojego roszczenia, Sąd powództwo oddalił.