Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Miejscowość, dnia Data

w następującym składzie:

Przewodniczący:

Ławnicy: T. S., L. P.

Protokolant:

po rozpoznaniu w dniu 2 stycznia 2014r

sprawy

- przywrócenie do pracy

I.  Zasądza od strony pozwanej Starostwa Powiatowego w W. na rzecz powoda R. Ł. kwotę 15 024,00 złotych brutto (słownie: piętnaście tysięcy dwadzieścia cztery złote) z ustawowymi odsetkami od dnia 16 stycznia 2014r. do dnia zapłaty tytułem odszkodowania za rozwiązanie stosunku pracy;

II.  Oddala powództwo powoda co do przywrócenia do pracy;

III.  Nie obciąża stron kosztami postępowania;

IV.  Wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 5 008, 00 złotych.

Sygn. akt VP 169 / 13

UZASADNIENIE

Powód R. Ł. w pozwie z dnia 15 kwietnia 2013 r. wniósł o przywrócenie ( dopuszczenie) Powoda do pracy przez stronę Pozwaną na stanowisko równorzędne pod względem wynagrodzenia ze stanowiskiem dotychczas zajmowanym tj. Naczelnika Wydziału (...), (...) Zagranicznej i Funduszy Zewnętrznych oraz zasądzenie od strony Pozwanej na rzecz Powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz kosztów udzielonego pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł.

W uzasadnieniu pozwu Powód podał, iż zatrudniony był u strony Pozwanej od dnia 1 lutego 2006 r., początkowo na podstawie umowy o pracę zawartej na okres próbny, na stanowisku Kierownika Biura Rady a od dnia 1 maja 2006 r. na tym samym stanowisku na podstawie umowy o prace zawartej na czas nieokreślony.

W okresie zatrudnienia na stanowisku Kierownika Biura Rady, Powód uzyskał mandat radnego Powiatu (...). W okresie pełnienia funkcji radnego Powód przebywał na urlopie bezpłatnym. Po wygaśnięciu mandatu radnego, Powód zgłosił gotowość powrotu do pracy, wobec czego począwszy od dnia 26 listopada 2010 r. został zatrudniony na stanowisku Naczelnika Wydziału (...), (...) Zagranicznej i Funduszy Zewnętrznych.

Funkcję Naczelnika Wydziału Powód sprawował aż do dnia 2 grudnia 2010 r. tj. do dnia, w którym został wybrany na Starostę (...) mocą Uchwały Nr I/3/10 Rady Powiatu (...) z dnia 2 grudnia 2010 r.

W okresie pozostawania w umownym stosunku pracy ze stroną Pozwaną, został z Powodem nawiązany stosunek pracy z wyboru od dnia 2 października 2010 r. do dnia 2 stycznia 2013 r., kiedy to stosunek pracy Powoda z wyboru uległ rozwiązaniu w związku z wygaśnięciem mandatu członka Zarządu Powiatu (...).

Rozwiązanie jednak stosunku pracy nawiązanego na podstawie wyboru, nie miało jednakże wpływu na łączący Powoda ze stroną Pozwaną umowny stosunek pracy, który zdaniem Powoda trwa nadal. Mimo, że umowny stosunek pracy z Powodem nie został przez stronę Pozwaną w żaden prawem przewidziany sposób rozwiązany, Pozwana w dniu 9 stycznia 2013 r. wydała Powodowi świadectwo pracy, obejmujące okres zatrudnienia od dnia 1 lutego 2006 r. do dnia 2 stycznia 2013 r.

Zdaniem Powoda, Pozwana bezzasadnie uznała, iż stosunek pracy umowny oraz stosunek pracy z wyboru ustały w tym samym dniu tj. 2 stycznia 2013 r. i w oparciu o ta samą podstawę prawną wskazaną w świadectwie pracy. Wbrew mylnemu przekonaniu Pozwanej , na podstawie prawnej wskazanej w świadectwie pracy Powoda, rozwianiu uległ jedynie stosunek pracy Powoda nawiązany na podstawie wyboru.

W związku z faktem przebywania powoda na zwolnieniu lekarskim w okresie od dnia 2 listopada 2012 r. do dnia 1 marca 2013 r. nie mógł on zgłosić gotowości podjęcia zatrudnienia na stanowisku równorzędnym pod względem wynagrodzenia ze stanowiskiem Naczelnika Wydziału, ani tez podjąć zatrudnienia na rzeczonym stanowisku niezwłocznie po wygaśnięciu stosunku pracy z wyboru.

Gotowość podjęcia zatrudnienia w oparciu o art. 74 k.p. Powód zgłosił w dniu 4 marca 2013 r. tj. niezwłocznie po zakończeniu leczenia trwającego do dnia 1 marca 2013 r. w dniu 5 marca 2013 r. stawił się do pracy, jednakże został zwolniony przez Pracodawcę – Starostwo Powiatowe w W. z obowiązku świadczenia pracy.

Ponownie Powód zgłosił gotowość podjęcia pracy w dniu 7 marca 2013 r., jednak nie został ponownie dopuszczony do pracy, bo zdaniem Pozwanej stosunek pracy Powoda ustał w dniu 2 stycznia 2013 r.

Strona Pozwana Starostwo Powiatowe w W. w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie od Powoda na rzecz Pozwanej kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu Pozwana podniosła przede wszystkim, iż pozew o przywrócenie ( dopuszczenie) do pracy został złożony po terminie wskazanym w art. 264 § 2 k.p. Zgodnie z tym przepisem, żądanie przywrócenia do pracy lub odszkodowania wnosi się do Sądu Pracy w terminie 14 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o rozwiązaniu umowy o pracę. Pierwszą informację o tym, że stosunek pracy z Powodem wygasł, Powód powziął otrzymując świadectwo pracy dnia 7 stycznia 2013 r. Termin do złożenia odwołania upłynął wobec powyższego w dniu 21 stycznia 2013 r.

Z daleko idącej ostrożności procesowej Pozwana wskazała, iż przyjmując argumentację Powoda, jakoby przebywał w tym czasie na zwolnieniu lekarskim, Powód o fakcie wygaśnięcia umowy dowiedział się zaraz po złożeniu pisma z dnia 4 marca 2013 r. o gotowości do przystąpienia do pracy tj. w dniu 6 marca 2013 r. Termin do złożenia odwołania upłynął tym samym w dniu 20 marca 2013 r.

Upłynął również termin kolejnego poinformowania Powoda o wygaśnięciu umowy o pracę sformułowany pismem z dnia 11 marca 2013 r. , które doręczono powodowi w dniu 20 marca 2013 r.

W tym przypadku termin do złożenia odwołania upłynął w dniu 3 kwietnia 2013 r.

Jakkolwiek przyjmując, upłynęły wszelkie terminy do złożenia odwołania, biorąc pod uwagę datę zawartą w pozwie tj. 9 kwietnia 2013 r.

Ze wzglądów merytorycznych Pozwana wskazuje, że przepis art. 74 k.p. w związku z art. 174 k.p. nie budzi żądnych wątpliwości interpretacyjnych. Przywraca się bowiem do pracy pracownika, który w terminie 7 dni zgłosił swój powrót do pracy, będąc wcześniej na urlopie bezpłatnym, który został mu udzielony na jego pisemny wniosek. Powód takiego wniosku nie złożył, co oznacza, że nie przebywał na urlopie bezpłatnym w zakresie stosunku umownego, kiedy pełnił funkcję Starosty na podstawie stosunku pracy z wyboru, a to oznacza, ze zgodną wolą stron była zmiana stosunku pracy a nie udzielenie urlopu bezpłatnego, zawieszającego poprzedni stosunek pracy.

Ponadto zdaniem pozwanej, zgłoszenie powrotu do pracy Powoda nastąpiło po upływie terminu wskazanego w art. 74 k.p. Powód winien zgłosić gotowość do pracy przedkładając jednocześnie zwolnienie lekarskie, a nie czekać, aż powróci ze zwolnienia lekarskiego i wtedy złożyć stosowne oświadczenie.

Sąd ustalił, co następuje

Powód R. Ł. zatrudniony był u strony Pozwanej – Starostwie Powiatowym w W. od dnia od dnia 1 lutego 2006 r., początkowo na podstawie umowy o pracę zawartej na okres próbny, na stanowisku Kierownika Biura Rady a od dnia 1 maja 2006 r. na tym samym stanowisku na podstawie umowy o pracę, zawartej na czas nieokreślony w dniu 26 kwietnia 2006 r.

W okresie zatrudnienia na stanowisku Kierownika Biura Rady, Powód uzyskał mandat radnego do Rady Powiatu (...) i pismem z dnia 24 listopada 2006 r. zwrócił się do ówczesnego Starosty (...) - B. D. - o udzielenie urlopu bezpłatnego na okres sprawowania mandatu.

Pismem z 24 listopada 2006 r. Starosta (...) wyraził zgodę na udzielenie Powodowi urlopu bezpłatnego od dnia 27 listopada 2006 r. na okres sprawowania mandatu radnego.

Po wygaśnięciu mandatu radnego, Powód zgłosił gotowość powrotu do pracy i od dnia 26 listopada 2010 r. został zatrudniony na stanowisku Naczelnika Wydziału (...), (...) Zagranicznej i Funduszy Zewnętrznych.

Funkcję Naczelnika Wydziału Powód sprawował do dnia 2 grudnia 2010 r. tj. do dnia, w którym został wybrany na Starostę (...) mocą Uchwały Nr I/3/10 Rady Powiatu (...) z dnia 2 grudnia 2010 r.

Funkcję Starosty (...) Powód sprawował do dnia 2 stycznia 2013 r., kiedy to wygasł mandat Powoda jako Członka Zarządu Powiatu (...).

Dowód : 1/ akta osobowe Powoda

2/ przesłuchanie Powoda.

Pismem z dnia 4 marca 2013 r. adresowanym do J. O. Pełniącej Funkcje Organów Powiatu – Powód, w związku z zakończeniem sprawowania funkcji Starosty (...) i po zakończeniu zwolnienia lekarskiego, zgłosił swój powrót do pracy w Starostwie Powiatowym w W. na dotychczasowe stanowisko, zgodnie z zawartą umową o pracę na czas nieokreślony z dnia 26 kwietnia 2006 r.

W dniu 5 marca 2013 r. Starosta – O. Pełniąca Funkcje Organów Powiatu – J. P. sporządził notatkę służbowa, w której stwierdził, iż w dniu 5 marca 2013 r. o godzenie 7.15 Pan R. Ł. stawił się w siedzibie Starostwa Powiatowego w W., zgłaszając gotowość do pracy. Notatka zawierała także zapis, iż Pracodawca zwolnił w dniu 5 marca 2013 r. Pana Ł. ze świadczenia pracy z uwagi na konieczność uzyskania opinii prawnej i o dalszym postępowaniu powiadomi Pana Ł. w dniu 5 marca telefonicznie i na piśmie.

Dowód : notatka służbowa z dnia 5 marca 2013 r.

Pismem z dnia 5 marca 2013 r., będącym odpowiedzią na pismo Powoda w sprawie zgłoszenia gotowości podjęcia pracy, Starosta (...) J. P. poinformował Powoda, że stosunek pracy został skutecznie zakończony z dniem 2 stycznia 2013 r. Jednocześnie poinformował Powoda, że pracownik samorządowy po rozwiązaniu stosunku pracy z wyboru, łączącego go z tym samym pracodawcą, który zatrudniał go w chwili wyboru, ma prawo powrotu do poprzedniej pracy, jeżeli w związku z wyborem pozostawał na urlopie bezpłatnym. Ponieważ w aktach osobowych brak jest wniosku Powoda o udzielenie takiego urlopu, stąd oczywisty wniosek, że w dniu 2 grudnia 2010 r. tj. w dniu wyboru powoda na Starostę (...) nastąpiła wynikająca z woli stron zmiana podstawy nawiązania stosunku pracy, polegająca na ustaniu dotychczasowego – umowy o pracę na czas nieokreślony i nawiązanie nowego stosunku pracy - z wyboru, który ustał w wyniku wygaśnięcia mandatu Członka Zarządu Powiatu (...). W dalszej treści pisma Starosta stwierdza, że taka podstawa prawna rozwiązania stosunku pracy została wskazana świadectwie pracy i nie została przez Powoda zakwestionowana w ustawowym terminie 7 dni, w późniejszych terminach Powód odnosił się pismami tylko w kwestiach odprawy, a zwolnienia lekarskie nie były przedkładane do Starostwa (...) , przez co należy uznać, ze stosunek pracy wygasł zgodnie z treścią świadectwa pracy. W konkluzji pisma, Starosta stwierdza, że nie ma podstawy prawnej, na mocy której mógłby być kontynuowany stosunek pracy z Powodem, a niedopuszczenie do pracy w dniu 5 marca 2013 r. było w pełni uzasadnione, nie ma bowiem żadnej umowy, która łączy Powoda ze Starostwem Powiatowym w W..

Dowód : pismo Starosty (...) z dnia 5 marca 2013 r.

Pismem z dnia 7 marca 2013 r. Powód ponownie zgłosił swój powrót do pracy w Starostwie Powiatowym w W. na dotychczasowe stanowisko, względnie na stanowisko równorzędne pod względem wynagrodzenia z poprzednio zajmowanym.

Dowód : pismo Powoda z dnia 7 marca 2013 r.

Pismem z dnia 11 marca 2013 r. Starosta (...), odpowiadając na pismo Powoda z dnia 7 marca 2013 r., poinformował Powoda, iż zgodnie z treścią pisma z dnia 5 marca 2013 r. podtrzymuje swoje stanowisko w sprawie.

Dowód : pismo Starosty (...) z dnia 11 marca 2013 r.

Powód od dnia 2 listopada 2012 r. do dnia 1 marca (piątek) 2013 r. nieprzerwanie przebywał na zwolnieniu lekarskim.

Powód odkąd zaczął chorować zwolnienia lekarskie przedkładał stronie Pozwanej i tak było do pierwszych dni stycznia 2013r, kiedy to Powodowi strona Pozwana odmówiła przyjęcia kolejnego zwolnienia lekarskiego, informując, iż stosunek pracy Powoda u Pozwanej ustał z dniem 2 stycznia 2013 r. Po takiej informacji powód kolejne zwolnienia lekarskie przedkładał Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W..

Dowód : 1/ druki zwolnień lekarskich Powoda za okres od dnia

2 listopada 2012 r. do dnia 1 marca 2013 r.

2/ zeznania świadków : B. G. i M. K.

3/ przesłuchanie Powoda.

Powód będąc zatrudniony u strony Pozwanej na stanowisku Naczelnika Wydziału otrzymywał wynagrodzenie w wysokości 5 008,00 zł brutto miesięcznie, zaś na stanowisku Starosty w wysokości 12 151,00 zł brutto miesięcznie.

Dowód : zaświadczenie o wysokości wynagrodzenia Powoda.

W Starostwie Powiatowym w W. przeprowadzono zmiany organizacyjno – strukturalne, wprowadzone Uchwałą Nr I/14/13 Rady Powiatu (...) z dnia 28 stycznia 2013 r. w sprawie uchwalenia Regulaminu Organizacyjnego Starostwa Powiatowego w W., na skutek wejścia w życie z dniem 1 stycznia 2013 r. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 lipca 2012 r. w sprawie przywrócenia miastu W. statusu miasta na prawach powiatu oraz ustalenia granic powiatu (...).

W związku z tym zmniejszyła się zdecydowanie ilość spraw powiatu, co spowodowało z kolei konieczność dostosowania zatrudnienia do aktualnych potrzeb i możliwości Pozwanej.

W związku z powyższym nastąpiło znaczne zmniejszenie stanu zatrudnienia u Pozwanej i uległy likwidacji niektóre Wydziały, w tym Wydział, w którym zatrudniony był Powód przed objęciem funkcji Starosty.

Dowód : przesłuchanie Starosty J. P. w charakterze strony

Pozwanej.

Sąd zważył, co następuje

Roszczenie Powoda co do zasady jest uzasadnione.

Powoda połączył ze stroną Pozwaną stosunek pracy oparty na podstawie umowie o pracę, zawartej początkowo na okres próbny od dnia 1 lutego 2006 r. do dnia 30 kwietnia 2006 r. a następnie, od dnia 1 maja 2006 r. na czas nieokreślony. Powód zatrudniony został na stanowisku Kierownika Biura Rady i pracę tą wykonywał do czasu uzyskania mandatu Radnego Powiatu (...). Na czas sprawowania mandatu Radnego, strona Pozwana udzieliła Powodowi urlopu bezpłatnego.

Po wygaśnięciu mandatu Radnego, Powód zgłosił gotowość powrotu do pracy u strony Pozwanej i od dnia 26 listopada 2010 r. został zatrudniony na stanowisku Naczelnika Wydziału (...), (...) Zagranicznej i Funduszy Zewnętrznych.

Funkcję Naczelnika Wydziału Powód sprawował do dnia 2 grudnia 2010 r. tj. do dnia, w którym został wybrany na Starostę Powiatu (...) mocą Uchwały Nr I/3/10 Rady Powiatu (...) z dnia 2 grudnia 2010 r.

Funkcję Starosty (...) Powód sprawował do dnia 2 stycznia 2013 r., kiedy to wygasł mandat Powoda jako Członka Zarządu Powiatu (...).

Z powyższego wynika bezspornie, iż w okresie pozostawania Powoda w umownym stosunku pracy ze stroną Pozwaną, został nawiązany pomiędzy stronami, w oparciu o przepis art. 73 §1 k.p., stosunek pracy z wyboru, na podstawie którego Powód sprawował funkcję Starosty Powiatu (...) i stosunek pracy z wyboru trwał od dnia 2 października 2010 r. do dnia 2 stycznia 2013 r., z którym to dniem wygasł mandat Powoda jako Członka Zarządu Powiatu (...).

Tym samym, jak słusznie podnosi Powód, z dniem 2 stycznia 2013 r. ustał stosunek pracy Powoda u strony Pozwanej, ale nawiązany na podstawie wyboru, stosownie do przepisu art. 73 § 2 k.p. i Pozwana mylnie przyjęła, iż umowny stosunek pracy oraz stosunek pracy z wyboru ustały w tym samym dniu tj. 2 stycznia 2013 r. i w oparciu o ta samą podstawę prawną wskazaną w świadectwie pracy.

Rozwiązaniu uległ jedynie stosunek pracy Powoda nawiązany na podstawie wyboru i rozwiązanie tego stosunku pracy nie miało wpływu na łączący Powoda ze stroną Pozwaną umowny stosunek pracy, który zdaniem tut. Sądu trwał nadal.

Do jego ustania konieczne było złożenie oświadczenia woli o jego rozwiązaniu, przy zachowaniu wymogów formalnych określonych przepisami prawa pracy.

Strona Pozwana oświadczyła Powodowi w piśmie z dnia 5 marca 2013 r., iż umowny stosunek pracy ustał, ale nie zachowała w tym przedmiocie warunków formalnych, koniecznych do prawidłowego rozwiązania stosunku pracy tj. nie zastosowała wobec Powoda trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia i nie podała przyczyn wypowiedzenia umowy o prace. Nie pouczyła też Powoda o prawie, terminie i sposobie złożenia odwołania do Sądu Pracy w związku z ustaniem stosunku pracy zawartego na podstawie umowy o pracę.

Sąd nie podziela stanowiska Pozwanej, iż z dniem nawiązania pomiędzy stronami stosunku pracy z wyboru, dotychczas wiążący strony stosunek pracy oparty na umowie o pracę, przekształcił się automatycznie w stosunek pracy nawiązany na podstawie wyboru.

Nie może o tym przesądzać fakt, że Powód obejmując funkcję Starosty, nie złożył wniosku do strony Pozwanej o udzielenie urlopu bezpłatnego na czas sprawowania funkcji Starosty, tym samym nie znajdzie wobec Powoda zastosowanie przepis art. 74 k.p.

Jak słusznie wskazuje Powód, w związku z nawiązaniem stosunku pracy z wyboru, mógł On co do zasady, starać się u dotychczasowego pracodawcy o udzielenie urlopu bezpłatnego, zgodnie z art. 74 k.p. w związku z art. 174 § 1 k.p.

Jednak w sytuacji Powoda, praca wykonywana w ramach sprawowania funkcji Starosty Powiatowego w W. miała być świadczona na rzecz tego samego pracodawcy tj. strony Pozwanej.

Wówczas, zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 18 grudnia 2003 r., III PZP 17/03, jeżeli pracownik wyraża zgodę na zatrudnienie go z wyboru u pracodawcy, z którym związany jest umową o pracę, a z taką sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie, to tym samym wyraża wolę zawieszenia praw i obowiązków składających się na treść dotychczasowego stosunku pracy. Pracodawca, który dopuszcza pracownika do pracy na stanowisku z wyboru, wyraża tym samym wolę zwolnienia go z obowiązków wynikających z dotychczasowego stosunku pracy.

Prezentowanie stanowiska, że w rezultacie rozpoczęcia pracy z wyboru dochodzi do rozwiązania poprzedniego stosunku pracy na mocy domniemanego porozumienia stron , jest zdaniem Sądu Najwyższego niewłaściwa ze względów aksjologicznych.

Stosunek pracy z wyboru jest stosunkiem terminowym i czas jego trwania wyznacza okres kadencji, aczkolwiek jest możliwość wcześniejszego wygaśnięcia mandatu i rozwiązanie wówczas stosunku pracy poprzedzającego wybór wiązałoby się dla pracownika z ryzykiem utraty zatrudnienia.

Z taką sytuacją mamy właśnie do czynienia w przypadku Powoda, gdzie nastąpiło z przyczyn niezależnych od Powoda, wcześniejsze wygaśnięcie mandatu jako członka Zarządu Powiatu (...).

Jak podkreśla Sąd Najwyższy, nie można z góry wykluczyć zgodnego zamiaru stron, co do rozwiązania zatrudnienia poprzedzającego zatrudnienie na podstawie wyboru, jednak wolą Powoda było kontynuowanie zatrudnienia u strony Pozwanej na podstawie dotychczasowego umownego stosunku pracy i Powód dał temu wyraz w sposób wyraźny i oczywisty.

Powód przedkładał zwolnienia lekarskie stronie Pozwanej także już po ustaniu Jego stosunku pracy z wyboru i zgłaszał kilkakrotnie w terminie wymaganym przez art. 74 k.p. gotowość podjęcia pracy, co świadczy o woli dalszego zatrudnienia u Pozwanej.

Strona Pozwana, co wynika z Jej pism z dnia 5 marca 2013 r. i 11 marca 2013 r. oświadczyła, iż zatrudnienie Powoda u Pozwanej ustało z dniem 2tycznia 2013 r., tym samym nie wyraziła woli na dalsze zatrudnienia Powoda u Pozwanej.

Sąd nie podziela stanowiska Pozwanej, iż Powód naruszył przepis art. 74 k.p. zgłaszając gotowość podjęcia pracy po upływie terminu określonego w tym przepisie.

Gotowość podjęcia zatrudnienia w oparciu o art. 74 k.p. Powód zgłosił w dniu 4 marca 2013 r. tj. niezwłocznie po zakończeniu leczenia trwającego do dnia 1 marca ( piątek ) 2013 r. a w dniu 5 marca 2013 r. stawił się do pracy, jednakże został zwolniony przez Pracodawcę – Starostwo Powiatowe w W. z obowiązku świadczenia pracy. Ponownie Powód zgłosił gotowość podjęcia pracy w dniu 7 marca 2013 r., jednak nie został ponownie dopuszczony do pracy, bo zdaniem Pozwanej stosunek pracy Powoda ustał w dniu 2 stycznia 2013 r.

Sad przyznaje, iż Powód złożył odwołanie do tut. Sądu z przekroczeniem terminów określonych w art. 264 k.p., jednak strona Pozwana nie pouczyła Powoda o możliwości, sposobie i terminie złożenia odwołania do tut. Sądu. Brak takiego pouczenia stanowi wystarczającą podstawę do nieuwzględnienia zarzutu co do złożenia odwołania po terminie. Przepis zobowiązujący pracodawcę do pouczenia pracownika o możliwości i terminie złożenia odwołania do Sądu Pracy jest bezwzględnie obowiązujący i ma zastosowanie wobec wszystkich pracowników, bez względu na posiadane wykształcenie, kwalifikacje czy staż pracy.

Skoro strona Pozwana naruszyła wymogi formalne określone w przepisach art. 30 § 1 pkt 2 i § 4 k.p. oraz art. 36 §1 pkt 3 k.p., przeto Sąd uznał roszczenie Powoda co do zasady za słuszne.

Jednak Sąd w oparciu o przepis art. 45 § 2 k.p. uznał za niecelowe przywrócenie Powoda do pracy u strony Pozwanej i oddalił powództwo w tym zakresie z uwagi na zaistniałe u strony Pozwanej zmiany organizacyjno – strukturalne, skutkujące znaczne zmniejszenie stanu zatrudnienia i likwidację kilku Wydziałów, w tym Wydziału, w którym zatrudniony był Powód i w miejsce przywrócenia do pracy zasadził na rzecz Powoda, stosownie do przepisu art. 47 (1) k.p. odszkodowanie w wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia Powoda, liczonego jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy, uzyskiwanego przez Powoda na stanowisku Naczelnika Wydziału, tj. kwotę 15 024,00 zł brutto z ustawowymi odsetkami od dnia wyrokowania tj. od dnia 16 stycznia 2014 r.

Orzeczenie o kosztach oparto o przepis art. 100 k.p.c. biorąc pod uwagę wynik procesu.

Rygor natychmiastowej wykonalności oparto o przepis art. 477 (2) §1 k.p.c.