Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 listopada 2017 r.

Sąd Rejonowy (...) III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący SSR Marek Niemczyk

Protokolant sekr. sądowy Kamil Roliński

Po rozpoznaniu w dniu 3 listopada 2017 r. (...).

przy udziale -

sprawy z powództwa: mał. L. M., działającej przez matkę E. M. (1)

przeciwko: D. K. (1)

o: alimenty

1.  zasądza od pozwanego D. K. (1) alimenty na rzecz małoletniej powódki L. M. w kwocie po 240 (dwieście czterdzieści) zł miesięcznie za okres od 1 marca 2017 r. do 31 października 2017 r., a począwszy od 1 listopada 2017 r. w kwocie po 700 (siedemset) zł miesięcznie płatnej do rąk matki małoletniej powódki E. M. (1), do dnia dwudziestego każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności każdej z rat,

2.  oddala powództwo w pozostałej części,

3.  nakazuje pobrać pod pozwanego D. K. (1) na rzecz Skarbu Państwa – kasa Sądu Rejonowego (...) – kwotę 30 (trzydzieści) zł tytułem części nieuiszczonej opłaty od pozwu,

4.  zasądza od pozwanego D. K. (1) na rzecz małoletniej powódki L. M. kwotę (...) (jeden tysiąc osiemset siedemdziesiąt dwa) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

5.  wyrokowi w pkt 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

III R C 140/17

UZASADNIENIE

E. M. (1) działając w imieniu małoletniej córki L. M. wniosła przeciwko D. K. (1) powództwo o zasądzenie alimentów w kwocie po 1,350 zł miesięcznie począwszy od dnia wniesienia pozwu, tj. od 1.03.17 r.. Wniosła też o udzielenie jej zabezpieczenia na czas trwania postępowania przez zobowiązanie pozwanego do zapłaty kwoty po 1,350 zł miesięcznie z ustawowymi odsetkami na wypadek zwłoki w płatności którejkolwiek rat poczynając od wniesienia pozwu.

W uzasadnieniu żądania podała, że wraz z córką zamieszkiwała w domu pozwanego do stycznia (...), kiedy to zmuszona została przez pozwanego do wyprowadzenia się wraz z córką. Wówczas zamieszkała w swoim mieszkaniu w (...). Podała też, że małoletnia jest uczennicą (...) szkoły podstawowej. Jest uzdolniona intelektualnie i sportowo. Trenuje pływanie i kajakarstwo w związku z czym potrzebuje wysokobiałkowej i wysokoenergetycznej oraz urozmaiconej diety bogatej w wartościowe składniki odżywcze. Małoletnia korzysta też ze stałej opieki stomatologicznej, której średni miesięczny koszt wynosi 50 zł i nosi aparat ortodontyczny, a średni miesięczny koszt z tym związany to 170 zł. Córka korzysta też z obiadów w szkole, których średni miesięczny koszt wynosi 50 zł. Chciałaby też, by córka kontynuowała naukę języków obcych, a kurs językowy łączy się z kosztem 280 zł miesięcznie. Łączny miesięczny koszt utrzymania małoletniej jej matka oceniła na kwotę 2,700 zł.

Podała również, że jest (...), a zmiana miejsca zamieszkania spowodowało znaczne pogorszenie się jej sytuacji zawodowej, gdyż od początku musi zdobywać klientów. Od chwili przeprowadzenia się do (...) praktycznie nie uzyskuje dochodów. Jej przeciętne dochody z ostatnich 6 miesięcy wynosiły (...). i obecnie korzysta ze skromnych oszczędności oraz wsparcia rodziny. Opłaty eksploatacyjne za mieszkanie wynoszą ją 380 zł niezależnie od Internetu w kwocie 24 zł i opłat za telewizję kablową w wysokości 80 zł. Nadto oświadczyła również, że w czasie związku z pozwanym zapadła na (...).

Odnośnie pozwanego podała, że jest on z wykształcenia (...) i prowadzi działalność gospodarczą. Posiada majątek, na który składa się dom jednorodzinny o wartości (...) zł, siedlisko wraz z ziemią o wartości (...) oraz 2 samochody. Przyznała, że pozwany dobrowolnie przekazał na małoletnią łączna kwotę 288 zł za okres stycznia i lutego 2017 roku.

Postanowieniem Sądu z dnia (...) udzielono powódce zabezpieczenia przez zobowiązanie pozwanego do uiszczania na rzecz małoletniej powódki alimentów w kwocie po 350 zł miesięcznie począwszy od 1.03.17 r.

W odpowiedzi na pozew D. K. wniósł o oddalenie powództwa . W uzasadnieniu podał, że od stycznia 2002 roku pozostawał w konkubinacie z E. M.. Po urodzeniu się córki podjęli decyzję o wybudowaniu domu, który był gotowy w (...). Przez cały czas dbał on o liczne zajęcia pozalekcyjne córki między innymi szkółkę pływania, szkołę muzyczną, zajęcia plastyczne, scholę dziecięcą zawożąc i odwożąc ją na zajęcia. W 2015 roku E. M. podjęła decyzję o zamianie swojego mieszkania na inne z mniejszymi kosztami utrzymania i wówczas wprowadziła się do domu w (...). W (...) roku podjęli decyzję o rozstaniu. Celem zabezpieczenia przyszłości córki przeniósł on własność swojego mieszkania przy ulicy (...) w (...) na jej rzecz oraz wpłatę (...) r. Z uwagi na wiek córki przeniesienie własności nastąpiło przez ugodę z E. M. na nią. Stwierdził również, że E. M. zaczęła w tym czasie ograniczać mu sprawowanie władzy rodzicielskiej. Nadto podał, że wszystkie zmiany związane z przeprowadzką córki do innego miasta odbyły się za jego plecami i bez jego zgody. Oświadczył także , że jego dochody, choć nieregularne ze względu na charakter wykonywanej pracy, gwarantują zabezpieczenie podstawowych potrzeb córki.

Sąd ustalił i zważył co następuje.

Małoletnia L. M. urodziła się (...) i pochodzi z nieformalnego związku (...).

Dowód: akt urodzenia k. 7.

Do stycznia (...)zamieszkiwała wraz z rodzicami w domu pozwanego w (...). Oboje jej rodzice wspólnie ponosili koszty jej bieżącego utrzymania. Małoletnia miała zaspokojone wszystkie jej usprawiedliwione potrzeby. Oboje też z troska i zaangażowaniem podchodzili do spraw związanych z jej rozwojem i wychowaniem.

We wrześniu (...) r. rozpoczęła w (...) naukę w (...) klasie szkoły podstawowej. Oprócz nauki szkolnej dodatkowo korzystała z zajęć gimnastycznych, które kosztowały 100 zł miesięcznie, dodatkowych zajęć języka angielskiego za około 100 zł miesięcznie, zajęć plastycznych za około 40- 60 zł miesięcznie, zajęć muzycznych kosztujących około 70 zł miesięcznie i zajęć pływackich za około 80 zł miesięcznie. Koszty zajęć dodatkowych ponosił pozwany.

Dowód: oświadczenie pozwanego o wysokości kosztów k. 57, zeznanie E. M. k. 154-155, zeznanie pozwanego k. 158-159, zeznanie świadka K. N. k. 86-88, świadka B. S. k. 88-92, świadka B. S. k. 118-119.

Po rozstaniu rodziców w styczniu 2017 roku kontynuowała naukę w szkole w (...). Tam też kontynuuje treningi pływackie w klubie sportowym i korzysta z dodatkowych lekcji pływania. Opłata klubowa od września 2017 r. wynosi 110 zł miesięcznie, a poprzednio wynosiła 80 zł miesięcznie. W związku z intensywnym treningiem pływackim wymaga pożywnego i zdrowego wyżywienia. Korzysta też z suplementów diety, które kosztują około 50 zł miesięcznie. Dla ochrony skóry przed wysuszeniem korzysta z kosmetyków kosztujących około 100 zł miesięcznie. W ramach treningu pływackiego winna też uczestniczyć w co najmniej dwóch obozach treningowych w roku. Wyjeżdża też na zawody. Klub nie ponosi kosztów wyjazdów na zawody i obozy. Małoletnia dodatkowo trenuje również kanadyjkarstwo.

Małoletnia L. jest obecnie uczennica (...) klasy i jest bardzo dobrą uczennicą. Korzysta z obiadów szkolnych, których koszy wynosi około 40-50 zł miesięcznie. Jest w okresie intensywnego rozwoju fizycznego i wymaga częstej zmiany odzieży i obuwia.

Od grudnia (...) roku pozostaje pod kontrola stomatologa i ortodonty. Aparat ortodontyczny kosztował 1,200 zł. Wymagane są wizyty kontrolne u ortodonty co 4-6 tygodni, a koszt takiej wizyty wynosi 70 zł. W okresie od grudnia (...) r. do września 2017 roku na ortodontę, stomatologa i chirurga szczękowego jej matka wydawała około 300 zł. miesięcznie.

Średni miesięczny koszt utrzymania małoletniej powódki w miesiącach wizyt lekarskich, wymiany aparatu ortodontycznego czy wyjazdów na obozy jest zwiększony, ale w pozostałym okresie nie przekracza kwoty (...)..

Dowód: zaświadczenie ortodonty k. 12, zaświadczenie stomatologa k. 13, zeznanie E. M. k. 156-157, zeznanie świadka B. S. k. 88-92, zestawienie kosztów utrzymania k. 130-131.

E. M. ma (...) lat i jest z zawodu (...). Przez 7 lat, do (...) roku, zamieszkiwała z pozwanym w swoim mieszkaniu w (...) przy ulicy (...) i ponosiła koszty utrzymania tego mieszkania. Zarabiała wówczas co najmniej (...) miesięcznie „na rękę”. Po sprzedaniu tego mieszkania zamieszkała w domu pozwanego w (...). W okresie od sierpnia (...) r. do stycznia 2017 r. jej łączny przychód wyniósł (...) zł. W (...) roku jej przychód roczny wyniósł (...) zł, a dochód (...) zł. Z domu tego wyprowadziła się w styczniu 2017 roku.

Zamieszkała wówczas w (...) , w zakupionym przez siebie mieszkaniu. Czynsz za to mieszkanie wynosi 360 zł, za media płaci około 120 zł niezależnie od opłat za telewizję kablową. W okresie od lutego do czerwca 2017 roku jej łączny przychód wyniósł (...) zł. W dniu 25.05.17 r. posiadała na swoim koncie w (...) kwotę (...) zł. W lipcu na jej konto wpłynęła kwota około (...) zł. Na dzień 27.10.17 r. na jej koncie pozostawała kwota (...) zł. Utrzymując siebie i córkę korzysta też ze swoich oszczędności. Otrzymuje na córkę świadczenie wychowawcze 500+.

E. M. jest też właścicielką mieszkania położonego w (...) przy ulicy (...), które nabyła od pozwanego w drodze umowy przeniesienia własności w dniu (...) r. Umowa ta stanowiła rozliczenie nakładów poniesionych przez nią na majątek pozwanego. Skutkiem umowy, obok przeniesienia własności lokalu, jest też zobowiązanie się D. K. do zapłaty na rzecz E. M. kwoty (...) zł. do 31.12.2019 r..W mieszkaniu tym wynajmowany jest jeden pokój, za który pobiera ona czynsz w wysokości 200 zł .

E. M. choruje na (...). Bierze na stałe leki, za które płaci w granicach od 100 do 200 zł miesięcznie. Decyzją Miejskiego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w (...) z dnia (...) r. została zaliczona do lekkiego stopnia niepełnosprawności na okres do 30.06.19 r. W orzeczeniu wskazano jako odpowiednie zatrudnienie pracę dostosowaną do możliwości psychofizycznych na otwartym rynku pracy.

Dowód: zeznanie E. M. k. 154-157, zaświadczenie o przychodach k. 15, 134, PIT k. 140-150, czynsz k. 11, zestawienie operacji bankowych k. 132-133, decyzja (...) k. 8, akt notarialny k. 30-34, zeznanie pozwanego k. 158-159, badanie histopatologiczne k. 9, karta informacyjna k. 10, orzeczenie k. 14.

D. K. ma (...) i jest z zawodu (...). Od 1997 roku prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą (...), zajmującą się (...). Nie zatrudnia pracowników. Na siedzibę firmy wynajmuje pomieszczenia w (...) przy ul. (...), za które płaci 435 zł miesięcznie. Zatrudnia księgową, której płaci 185 zł w miesiącach wykonywania działalności.

Chcąc zaoszczędzić na obowiązkowych składach do ZUS w miesiącach, gdy działalność nie przynosiła dochodów, zawieszał ją. Było tak przez 4 miesiące w 2014 roku, od 1.12. 2015 do 1.04.(...) roku, a następnie od lipca do 1 grudnia (...) roku, a w 2017 roku w styczniu, kwietniu oraz od 1 czerwca i nadal.

W 2014 roku uzyskał przychód w wysokości (...) zł, a koszty jego uzyskania wyniosły (...) zł i wykazał za ten rok stratę w wysokości (...) zł. W 2015 roku przychód pozwanego wyniósł (...) zł, a koszty jego uzyskania (...) zł i za ten rok uzyskał dochód w wysokości (...) zł. W (...) roku pozwany wykazał przychód w wysokości (...) zł przy kosztach jego uzyskania w wysokości (...) zł i wykazał stratę w wysokości (...) zł. Faktyczne dochody w tych latach były wyższe niż wykazane w PIT-ach (okoliczność przyznana k.160).

W okresie od sierpnia (...) do stycznia 2017 roku zaksięgowano jeden przychód w grudniu w kwocie (...) zł. W lutym i marcu 2017 roku zaksięgowano jako wartość sprzedanych towarów i usług kwotę łączną (...) zł, a kwotę (...) zł jako zakup towarów handlowych i materiałów. Za I kwartał 2017 roku pozwany wykazał więc dochód w wysokości (...) zł.

W dniu 7.02.17 r. na koncie pozwanego w (...) była kwota (...) zł, a w dniu 9.02.17 r. już kwota (...) zł. W dniu 10.04.17 r. na koncie pozostała kwota (...) zł, a w dniu 12.04.17 r. kwota (...) zł.

Od kilku lat, w związku ze zwiększeniem się ilości firm zajmujących się podobną jak pozwany działalnością i zwiększoną tym samym konkurencją na rynku, nie uzyskuje już on takich dochodów jak w poprzednich latach. Nie ma długów.

Z oszczędności i z własnych środków wybudował dom w (...) o powierzchni całkowitej 370 m ^{( 2)}, za kwotę (...) zł, którego budowa zakończyła się w (...). Koszt utrzymania domu w sezonie zimowym kosztuje pozwanego około 1,000 zł, a w lato około 150-200 zł. Od kwietnia 2017 roku wynajmuje jeden z pokoi za kwotę 200 zł miesięcznie.

D. K. jest też właścicielem siedliska i gruntu o powierzchni 1,0796 ha w (...), które wydzierżawia za kwotę 200 zł. miesięcznie. Jest również właścicielem samochodu osobowego (...) z (...) lub(...)r. wartości (...)zł oraz busa transportera z (...) r., którego zakupił 5 lat temu za kwotę (...)zł.

W okresie wspólnego zamieszkiwania z córką i E. M. w (...) sam ponosił koszty utrzymania domu. Współuczestniczył też wspólnie z E. M. w kosztach bieżącego utrzymania rodziny. W tym okresie nie mieli oni problemów finansowych uniemożliwiających zaspokajanie potrzeb pozwanego, córki i jej matki.

Od marca 2017 roku pozwany płacił ustalona przez sąd kwotę zabezpieczenia, a nadto ponosił koszty opłat za obiady córki w szkole i opłat za klub sportowy (...) (okoliczność przyznana k. 154) w łącznej kwocie 460 zł miesięcznie.

E. M. z kwot przekazanych przez pozwanego na utrzymanie L. dokonała potrąceń najpierw z tytułu nieprzekazanego jej czynszu za wynajmowany pokój w mieszkaniu przy ulicy (...), a następnie za pralkę.

D. K. bardzo przeżywa emocjonalnie rozstanie z E. M., ale przede wszystkim z córką. Problemy emocjonalne spowodowały u niego zaburzenia adaptacyjne wymagające leczenia. Od 2.09. do 23.11.17 r. przebywał na zwolnieniach lekarskich wystawionych przez lekarza psychiatrę W. K.. Bierze na stale leki, które kosztują go około 50 zł miesięcznie. W okresie zawieszenia działalności i obecnie mimo choroby nie pozostaje w domu, ale wyjeżdża samochodem do różnych miejsc w Polsce.

Pozwany wszczął sprawę przed Sądem Okręgowym (...) o unieważnienie aktu notarialnego oraz wystąpił z wnioskiem do Sądu Rejonowego (...) o ustanowienie pieczy naprzemiennej nad małoletnią L..

Dowód: wypis z (...) k. 126, zeznanie świadka B. W. k. 92, okresy zawieszenia k. 103, PIT za 2014 r. k. 106-107, PIT za 2015 r. k. 104-105, PIT za (...) r. k. 63-68, zaświadczenia o przychodzie k. 47, 69-70, zestawienie operacji k. 48-53, zaświadczenie (...) k. 35, zeznanie pozwanego k. 158-161, zeznanie świadka I. K. k. 116-118, akt notarialny k. 31, sms-y k. 36, 113,135, zwolnienia k. 124-125, 138, zeznanie świadka B. S. k. 118-119, pismo SR (...) k. 99, 137, postanowienie SO (...) k. 123.

Sąd przyjął za wiarygodne dowody w postaci dokumentów złożonych przez strony do akt sprawy, albowiem nie było podstaw do ich podważenia. Strony również nie kwestionowały ich wiarygodności i autentyczności.

Zgodnie z art. 230 kpc uznano za bezsporne okoliczności faktyczne zawarte w pozwie i w oświadczeniach stron, którym strona przeciwna nie zaprzeczyła, gdyż nie budziły wątpliwości co do zgodności z prawdziwym stanem rzeczy i znalazły, w odpowiednim zakresie, potwierdzenie w pozostałym materiale procesowym.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków w zakresie ich twierdzeń dotyczących udziału obojga rodziców w zaspokojenie potrzeb małoletniej L. w okresie ich wspólnego zamieszkiwania. Zeznania te były ze sobą wzajemnie zgodne i zgodne z zeznaniami E. M. i pozwanego. Zeznania te nie dały jednak Sądowi podstaw do oceny wielkości dochodów każdego z rodziców małoletniej, ani ich standardu życia w tym czasie.

Sąd dał też wiarę zeznaniom świadka B. W. o wysokość księgowanych przez nią przychodów i dochodów pozwanego, gdyż zostało to potwierdzone zeznaniami PIT przedłożonymi przez pozwanego.

Sąd dał również wiarę zeznaniom świadka B. S. w zakresie sytuacji szkolnej L. oraz jej zajęć sportowych i kosztów z tym związanych, gdyż znała ona je z własnych obserwacji mając stały kontakt z małoletnią, a nadto zeznania te były zgodne w tym zakresie z zeznaniami E. M..

Sąd dał też wiarę zeznaniom świadka I. K., bliskiej sąsiadki pozwanego i osoby, która często go odwiedza i na podstawie własnych obserwacji oraz rozmów z D. K. stwierdziła, zeznając w końcu września, że pozwany wyjeżdża z domu do pracy i do innych miejscowości. Sąd dał także wiarę zeznaniom świadka B. S., współpracującej nadal z pozwanym, która na podstawie swoich rozmów telefonicznych z D. K. stwierdziła, że również w tym roku pozwany „jeździł po całej Polsce”. Sąd uznał, że ci świadkowie, będąc znajomymi pozwanego, nie mieli żadnego interesu, by zeznawać nieprawdę w tym zakresie.

Sąd dał wiarę zeznaniom E. M. w zakresie dotyczącym wspólnego z pozwanym zaspokajania potrzeb córki w czasie ich wspólnego zamieszkiwania oraz w tym, że to pozwany w całości pokrywał wówczas koszt dodatkowych zajęć L., co było też zgodne z zeznaniami pozwanego. Dał też jej wiarę w zakresie stanu jej majątku i kosztów utrzymania mieszkania w (...), co zostało potwierdzone dokumentami. Sąd nie dał wiary zeznaniom E. M. w zakresie wysokości jej obecnych dochodów. W zaświadczeniu o przychodach za okres od lutego do czerwca 2017 r. wykazała ona swój przychód w wysokości (...)zł w tym okresie nie wspominając w listopadzie, w czasie zeznań, że w lipcu uzyskała kwotę około (...) zł. Sąd uznał też, że E. M. posiada oszczędności, które to stwierdzenie nie zostało zakwestionowane przez pozwanego. Sąd nie dał wiary zeznaniom E. M. w zakresie wysokości ponoszonych przez nią kosztów utrzymania córki. Zeznając (k.157) stwierdziła, że obecne koszty utrzymania L. są bardzo podobne do tych, kiedy żyli wspólnie. W pozwie podała ona ich kwotę jako 2,700 zł, a w zestawieniu kosztów już jako 2,114 zł. z tym, że nie uszło uwadze Sądu, że na wysokość tej ostatniej kwoty wpływ miał zakup w maju gier, zagadek i układanek za 1,048 zł, czy w lipcu szczoteczki dentystycznej za kwotę 610 zł, co wydaje się wydatkiem nieuzasadnionym aktualnymi potrzebami wychowawczymi i zdrowotnymi L. i jest sprzeczne z deklarowanymi przez matkę małoletniej jej problemami finansowymi. Wysokość kosztów utrzymania L. zakwestionował też pozwany i choć nie przedłożył w tym zakresie żadnych dowodów to biorąc pod uwagę , że to on z własnych dochodów do stycznia 2017 roku pokrywał większość jej kosztów utrzymania i wszystkie koszty jej dodatkowych zajęć i w związku z tym miał w tym zakresie orientację, Sąd uznał, że jego stanowisko w tej kwestii za bardziej wiarygodne niż matki małoletniej.

Sąd dał wiarę zeznaniom pozwanego w zakresie charakteru prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, co zostało potwierdzone dokumentem i zgodnymi zeznaniami świadków oraz matki małoletniej powódki, a nadto w tym, że działalność ta stanowi główne źródło jego dochodów. Dał też mu wiarę w zakresie stanu jego majątku, dochodów z dzierżawy siedliska, wynajmu pokoju oraz wysokości czynszu za wynajem pomieszczeń dla potrzeb działalności, kosztów zatrudnienia księgowej oraz kosztów utrzymania domu, co nie zostało zakwestionowane przez stronę powodową. Sąd dał też wiarę zeznaniom pozwanego w tym, że wysokość jego rzeczywistych dochodów w latach poprzednich była większa niż deklarowana w PIT-ach oraz, że od kilku lat w związku ze zwiększoną konkurencją jego dochody nie są już w takiej wysokości jak w czasie, gdy budował dom, co też nie zostało zakwestionowane przez stronę powodową. Aktualny stan zdrowia pozwanego i potrzeba leczenia została wykazana przez niego przedłożonymi zwolnieniami lekarskimi.

Podstawą prawną rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie są art. 133 § 1 kriop,135 kriop.

Przechodząc do meritum sprawy, stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 133 § 1 kro rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie także wtedy, gdy nie znajduje się ono w niedostatku. W myśl § 1 art. 135 kro zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Rodzice, w zależności od swych możliwości, są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych (kulturalnych), także środki wychowania (kształcenia ogólnego, zawodowego) według zdolności, dostarczania rozrywek i wypoczynku. Przy ocenie, które z potrzeb uprawnionego powinny być uznane za potrzeby usprawiedliwione, należy z jednej strony brać pod uwagę możliwości zobowiązanego, z drugiej zaś zakres i rodzaj potrzeb. Będzie to mieć wpływ na rozstrzygnięcie, w jakiej mierze możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanych będą wzięte pod uwagę przy oznaczaniu zakresu obowiązku alimentacyjnego. Zawsze jednak każde dziecko musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci wyżywienia zapewniającego jego prawidłowy rozwój fizyczny, stosowną do wieku odzież, środki na ochronę zdrowia, kształcenie podstawowe i zawodowe oraz na ochronę jego osoby i majątku. Wyjście poza wymienione potrzeby zależy już tylko od osobistych cech dziecka oraz od zamożności i przyjętego przez zobowiązanych modelu konsumpcji.

Usprawiedliwione potrzeby dziecka winny być ocenione nie tylko na podstawie wieku, lecz również miejsca pobytu dziecka, jego środowiska, możliwości zarobkowych osób zobowiązanych do jego utrzymania oraz całego szeregu okoliczności każdego konkretnego wypadku. W szczególności pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można odrywać od pojęcia zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanych. Pojęcia te w praktyce pozostają we wzajemnej zależności i obie przesłanki wzajemnie na siebie rzutują, zwłaszcza przy ustalaniu przez sąd wysokości alimentów (por. wyrok SN- Izba Cywilna z 21 maja 1975r., III CRN 72/75).

E. M. i D. K. w czasie ich wspólnego zamieszkiwania, jak oświadczyli, nie interesowali się wzajemnie wysokością uzyskiwanych przez każdego z nich dochodów. Z tych względów strona powodowa, ale i sam pozwany nie byli w stanie określić wysokości rzeczywistych dochodów uzyskiwanych przez pozwanego. Zgodnie oświadczyli też , że każde z nich w miarę swoich dochodów pokrywało bieżące koszty utrzymania ich samych i córki.

Strona powodowa swoje twierdzenia o wysokich możliwościach zarobkowych pozwanego opierała głównie na tym, że do (...) ze swoich tylko środków wybudował on dom warty (...) zł. co, przy niekwestionowanych przez powódkę twierdzeniach pozwanego o niekorzystnych od tego czasu dla niego zmianach na rynku wykonywanych przez niego usług, nie może świadczyć, że jego możliwości zarobkowe są na takim samym poziomie jak wówczas. Podstawą twierdzeń strony powodowej były też kilkakrotne deklaracje pozwanego, że na potrzeby córki może on łożyć więcej niż kwota zabezpieczenia, byleby tylko wiedział jakie są jej potrzeby.

Sąd zgodził się ze stwierdzeniami powódki, że okresy zawieszenia działalności gospodarczej przez pozwanego nie powodowały automatycznie zaprzestania przez niego działalności i że w tych okresach i obecnie, jeżdżąc po Polsce, szuka on kontrahentów i uzyskuje dochody często nieksięgowane, o czym mogą świadczyć wpływy na jego konto w lutym i kwietniu 2017 roku. Zgodzić się jednak też należy ze stwierdzeniami pozwanego, że charakter prowadzonej przez niego działalności nie przynosi stałych comiesięcznych dochodów i że są okresy, że nie ma ich przez pewien okres i utrzymuje się wówczas z dochodów uzyskanych w poprzednich okresach i że wobec braku dochodów, by nie płacić wysokich składek na ZUS, zawiesza działalność.

Oceniając możliwości zarobkowe pozwanego Sąd wziął pod uwagę z jednej strony wysokość jego stałych dochodów uzyskiwanych z najmu pokoju i siedliska w wysokości łącznej 400 zł, a z drugiej strony wysokość jego wydatków ponoszonych od marca tego roku tj. kwotę 435 zł z tytułu czynszu za najem pomieszczeń na działalność gospodarczą, kwotę 350 zł płaconą tytułem zabezpieczenia i kwotę średnią miesięczną w wysokości 110 zł płaconą przez pozwanego na rzecz opłat za obiady córki i na klub sportowy (obliczenie Sądu na podstawie wyciągu z rachunku bankowego i oświadczeń stron), co daje łączną kwotę tych wydatków w wysokości 895 zł miesięcznie. Do tego należy też doliczyć bieżące koszty utrzymania pozwanego i koszty utrzymania domu, a także niewątpliwie wysokie koszty wydatków na paliwo w związku ze stałymi jego wyjazdami poza miejsce zamieszkania. D. K. nie przedłożył żadnych dowodów na to, by miał z tego okresu jakiekolwiek długi co, zdaniem Sądu, oznacza, że wbrew swemu oświadczeniu nadal uzyskuje dochody również z działalności gospodarczej, które bez konieczności zaciągania długów, pozwalają mu na utrzymanie siebie, domu i płatność zobowiązań. Nie bez znaczenia dla tej oceny jest też stała deklaracja pozwanego, że może on płacić na rzecz córki kwoty wyższe niż zabezpieczenie. Mimo założenia, że pozwany nadal prowadzi działalność gospodarczą, to należy też wziąć pod uwagę i to, że wysokość tych dochodów jest uzależniona od jego aktywności handlowej, a ta w związku z jego problemami emocjonalnymi została niewątpliwie ograniczona, co przełożyło się zapewne na zmniejszenie ilości nowych zamówień, a tym samym na wysokość jego dochodów. Biorąc powyższe pod uwagę Sąd przyjął, że pozwany od marca 2017 roku mógł uzyskiwać z działalności średnie miesięczne dochody w wysokości co najmniej najniższego gwarantowanego wynagrodzenia tj. (...) brutt okresowo zwiększonego dochodami z legalnie zaksięgowanych umów, jak w marcu tego roku. Biorąc więc pod uwagę tak określone wszystkie miesięczne dochody pozwanego od marca Sąd uznał, że łożenie przez niego kwoty po 700 zł miesięcznie leży w zakresie jego aktualnych możliwości zarobkowych i majątkowych.

Sąd uznał też, że możliwości zarobkowe i rzeczywiste dochody E. M. są wyższe niż przez nią deklarowane o czym mogą świadczyć wydatki przez nią poniesione na córkę, a wykazane w zestawieniu. Tej wysokości wydatków nie tłumaczą gołosłowne oświadczenia o korzystaniu przez nią z oszczędności, a za takim twierdzeniem przemawia stan jej konta w okresie od maja do końca października nie mniejszy niż (...)zł (k. 132-133). Pozwany przesyłając pieniądze tytułem zabezpieczenia oraz na obiady i klub przeznaczał je na utrzymanie L.. Z kwot tych E. M. dokonywała potraceń z tytułu własnych rozliczeń finansowych z pozwanym, co było niezgodne z art. 505 kc zakazującym dokonywania potraceń ze środków przeznaczonych na utrzymanie.

Z zeznań E. M. i zestawienia kosztów utrzymania małoletniej powódki wynika, że w okresie od maja do końca października nie miała ona niezaspokojonych usprawiedliwionych potrzeb. Trudno za taki uznać brak jej wyjazdu na drugi obóz treningowy w okresie letnim.

Biorąc pod uwagę wysokość łożonych przez pozwanego kwot na utrzymanie L. w okresie od marca do końca października i ustalony wyżej zakres jego możliwości majątkowo - zarobkowych i kwotę należnych alimentów w wysokości 700 zł miesięcznie, Sąd w punkcie 1 wyroku w pierwszej kolejności zasądził na rzecz małoletniej powódki różnicę pomiędzy już uiszczonymi przez pozwanego w tym okresie na nią kwotami a kwotą 700 zł tj. kwotę po 240 zł miesięcznie, a następnie, na bieżąco tj. od listopada 2017 roku, kwotę po 700 zł miesięcznie, która zdaniem Sądu zaspokoi część jej usprawiedliwionych potrzeb i na mocy art. 333 § 1 pkt 1 kpc nadał wyrokowi w części zasądzającej alimenty rygor natychmiastowej wykonalności.

Na mocy art. art. 135 kro – a contrario Sąd oddalił powództwo w pozostałej części.

Sąd wziął pod uwagę fakt znacznego udział pozwanego w kosztach utrzymania L. do stycznia 2017 roku oraz łożenie przez niego na nią ponad kwotę zabezpieczenia i dlatego na mocy art. 113 ust. 1 uoksc w zw. z art. 102 kpc , uznając to za szczególny wpadek, zasądził od niego na rzecz Skarbu Państwa tytułem nieuiszczonej opłaty od pozwu kwotę 30 zł.

Sąd w punkcie 4 sentencji zasądził od pozwanego na rzecz małoletniej powódki kwotę 1,872 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, biorąc pod uwagę fakt, że strona powodowa wygrała proces częściowo, tj. w 52 %, na mocy art. 98 § 1 i 3 kpc w zw. z § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03.10 (...) r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 5.11.15 r.