Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W., dnia 14 grudnia 2017 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu XI Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Małgorzata Bojarska

Protokolant: Ewa Chorzępa

po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2017 r. we Wrocławiu

na rozprawie sprawy z powództwa (...) w W.

przeciwko A. O. (1)

- o zapłatę 20 473,45 zł.

I.  powództwo oddala;

II.  zasądza od strony powodowej na rzecz pozwanego kwotę 4 817 zł. tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 2530/16

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) z siedzibą w W. wniósł o zasądzenie od pozwanego A. O. (1) kwoty 20 473,45 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 15 marca 2016r. do dnia zapłaty. W uzasadnieniu pozwu strona powodowa twierdziła, że pozwany A. O. (1) zawarł z Bankiem (...) S.A. z siedzibą w W. umowę pożyczki o nr (...), na podstawie której otrzymał świadczenie oraz był zobowiązany do spłaty zadłużenia zgodnie z warunkami umowy. Ponieważ pozwany nie uregulował zadłużenia, umowa została wypowiedziana, a wobec dłużnika wszczęto działania windykacyjne z wszczęciem egzekucji sądowej ( w sprawie KM 1869/09 Komornika Sadowego przy Sadzie Rejonowym dla Wrocławia – Fabrycznej R. B.) na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego włącznie. Na podstawie umowy cesji wierzytelności z dnia 23 listopada 2015 r. strona powodowa stała się wierzycielem A. O. (1).

W dniu 30 marca 2016 r. Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym dla m. st. Warszawy w Warszawie w II Wydziale Cywilnym w sprawie II Nc 2609/16 wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany A. O. (2) zaskarżył nakaz zapłaty w całości oraz wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów postępowania. W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany podniósł zarzuty: braku legitymacji czynnej, nieudowodnienia roszczenia co do zasady i wysokości, braku wymagalności roszczenia oraz przedawnienia roszczenia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 9 czerwca 2006 r. Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. zawarł z A. O. (1) umowę pożyczki gotówkowej. Kwota pożyczki wyniosła 34 000 zł. netto, 35 700 zł. brutto. Termin spłaty ostatniej raty przypadał na dzień 5 czerwca 2011 r. Ponadto bank był uprawniony do pobierania opłat i prowizji określonych w tabeli opłat i prowizji. (dowód: umowa pożyczki z dnia 9 czerwca 2006r. wraz z regulaminem pożyczki gotówkowej k – 4-5).

W dniu 23 listopada 2015 r. Bank (...) S.A. z siedzibą w W. zawarł z (...) z siedzibą w W. umowę przelewu wierzytelności pieniężnych, wynikających z różnych tytułów w ramach Portfela Wierzytelności, w tym z tytułu dokonanych przez zbywcę czynności bankowych. Do umowy przelewu dołączono Załącznik 1a, tj. listę wierzytelności i dłużników w wersji elektronicznej na płycie CD oraz Załącznik numer 1, czyli papierową skróconą wersję Załącznika numer 1a.

Przeniesienie wierzytelności miało nastąpić w dniu wpływu ceny na rachunek zbywcy - (...)

W dniu 8 grudnia 2015r. strony zawarły Aneks nr (...) do umowy przelewu wierzytelności z dnia 23 listopada 2015r. W punkcie 2 Aneksu nr (...) strony zgodnie oświadczyły, że Dzień Przeniesienia wierzytelności na nabywcę nastąpił w dniu 23 listopada 2013 r. i w tym dniu nabywca nabył od banku portfel wierzytelności obejmujący wierzytelności wymienione w Załączniku nr 1 do Aneksu, który został sporządzony wyłącznie na płycie CD załączonej do Aneksu.

(dowód: umowa przelewu k. 7-9,

aneks nr (...) k. 10)

W dniu 14 marca 2016 r. strona powodowa (...) z siedzibą w W. wystawił wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego i ewidencji analitycznej nr (...), w którym stwierdzono wysokość zobowiązania A. O. (1) na dzień wystawienia wyciągu w kwocie łącznie 20 473,45 zł, która jest w całości wymagalna

(dowód: wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu k. 6).

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Wrocławia – Fabrycznej R. B. w sprawie KM 1869/09 prowadził postępowanie egzekucyjne z wniosku wierzyciela Banku (...) w W. przeciwko dłużnikowi A. O. (1) na podstawie tytułu wykonawczego – (...) nr (...) z dnia 24 listopada 2008r. Na mocy postanowienia Komornika z dnia 4 grudnia 2015r. postępowanie w sprawie zostało zawieszone, na mocy postanowienia Komornika z dnia 27 lipca 2016r. umorzone na wniosek wierzyciela. W toku egzekucji przekazano wierzycielowi kwotę 12 731,92 zł.

(dowód: postanowienia Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Wrocławia – Fabrycznej R. B. w sprawie KM 1869/09 k – 33,64)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wyżej powołanych dowodów z dokumentów. Sąd odmówił wiarygodności i mocy dowodowej załącznikowi – wyciągowi potwierdzającemu w ocenie strony powodowej fakt sprzedaży wierzytelności będących przedmiotem umowy cesji z dnia 23 listopada 2015 r. dołączonemu do umowy. Załącznik do umowy cesji zgłoszony w pozwie nie zasługiwał na obdarzenie go walorami wiarygodności i mocy dowodowej. Załącznik ten stanowi wydruk komputerowy a raczej fragment wydruku, parafowany przez bliżej nieokreślone osoby jednakże nie wynika z przedstawionego wydruku, że stanowi on załącznik do umowy cesji wierzytelności z dnia 23 listopada 2015r. ,nie nosi żadnych cech, które pozwoliłyby go powiązać z umową przelewu wierzytelności z dnia 23 listopada 2015r.; strona powodowa przedłożyła luźne kartki załącznika, na których została uwidoczniona wierzytelność w stosunku do pozwanego A. O. (1), nie zostały one połączone z umową, nie opatrzono ich podpisami stron a jedynie parafami, jak również nie wynika z nich, aby stanowiły dokument prywatny z podpisami urzędowo poświadczonymi osób uprawnionych do reprezentowania cedenta i cesjonariusza. Nie jest wiadome również przez kogo i w związku z jaką czynnością zostały nań umieszczone podpisy. Bez znaczenia jest okoliczność, iż obie kartki określone jako załącznik zostały poświadczone za zgodność z oryginałem przez występującego w sprawie profesjonalnego pełnomocnika. Przepis art. 129 § 2 k.p.c. nie przewiduje tworzenia przez pełnomocnika wyciągu z dokumentu, ale potwierdzenia za zgodność odpisu dokumentu w formie i o treści identycznej z oryginałem. Kserokopia dokumentu zawierająca poświadczenie o jej zgodności z oryginałem może być uznana za dokumenty ale tylko w sytuacji, gdy jest odwzorowaniem oryginału o takie samej treści i formie. Czynność sporządzenia wyciągu z dokumenty została w art. 79 i 96 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. Prawo o notariacie zastrzeżona dla notariusza. W niniejszej sprawie wyciąg z umowy sprzedaży wierzytelności sporządził pełnomocnik. Tak sporządzony wyciąg nie stanowi zaś należytego poświadczenia.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Zasadny jest zarzut przedawnienia. Termin przedawnienia roszczeń cedenta wynosi 3 lata, jako roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej w myśl art. 118 k.c. Strona powodowa, jako nabywca wierzytelności, również objęta jest trzyletnim terminem przedawnienia. Zgodnie z art. 120 § 1 zd. 1 k.c. bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. W ocenie Sądu strona powodowa nie wykazała w żaden sposób, kiedy stała się wymagalna wierzytelność dochodzona w niniejszym procesie. Z zaoferowanych przez stronę powodową dowodów wynika jedynie termin spłaty pierwszej raty – 5 lipca 2006r. i ostatniej raty - 5 czerwca 2011r. Roszczenie uległo zatem przedawnieniu z dniem 5 czerwca 2014 r., czyli jeszcze przed zawarciem umowy przelewu wierzytelności z 23 listopada 2015 r. a pozew wniesiono w dniu 18 marca 2016r.

Strona powodowa nie wykazała, aby nastąpiły zdarzenia skutkujące przerwą biegu terminu przedawnienia. Do zdarzeń tych nie można zaliczyć wszczęcia egzekucji sądowej. Strona powodowa nie może powoływać się na przerwę biegu terminu przedawnienia spowodowaną złożeniem wniosku o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu czy też wszczęcia egzekucji na podstawie takiego tytułu wykonawczego. W uchwale z dnia 29 czerwca 2016 r., III CZP 29/16 Sąd Najwyższy orzekł, że „Nabywca wierzytelności niebędący bankiem nie może powoływać się na przerwę biegu przedawnienia spowodowaną wszczęciem postępowania egzekucyjnego na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego zaopatrzonego w klauzulę wykonalności (art. 123 § 1 pkt 2 k.c.).” Sąd w składzie orzekającym w niniejszej sprawie podziela pogląd Sądu Najwyższego wyrażony w powołanej uchwale. Wobec powyższego roszczenie powoda uległo przedawnieniu.

Trafny jest również zarzut, że strona powodowa nie udowodniła zgłoszonego żądania co do wysokości. Sąd wprawdzie nie podziela stanowiska strony powodowej co do mocy dowodowej wyciągu z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego, nie budzi jednak wątpliwości to, że wyciąg może stanowić dowód w postępowaniu cywilnym. Nie przesądza to jednak o jego mocy dowodowej. Z wyraźnego brzmienia art. 194 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnym wynika, że wyciąg z ksiąg funduszu sekurytyzacyjnego w postępowaniu cywilnym nie ma mocy dokumentu urzędowego. Wobec powyższego na gruncie postępowania cywilnego wyciąg z ksiąg funduszu sekurytyzacyjnego stanowi dokument prywaty w rozumieniu art. 245 k.p.c. w brzmieniu obowiązującym do dnia 7 września 2016 r. Jego moc dowodowa ogranicza się zatem do wykazania, że osoba, która taki dokument podpisała, złożyła zawarte w nim oświadczenie. Nie można jednak uznać, że zostały w ten sposób dowiedzione fakty, stanowiące podstawę danego oświadczenia. W przypadku oświadczenia o zapisaniu w księgach funduszu sekurytyzacyjnego wierzytelności wobec oznaczonego podmiotu dowód ten nie wystarcza do wykazania ani istnienia wierzytelności ani jej wysokości. W niniejszej sprawie strona powodowa nie przedstawiła dowodów na okoliczność wysokości zadłużenia, w szczególności dokumentów źródłowych, pochodzących z ksiąg rachunkowych cedenta. Wobec tego zawarte w wyciągu z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego oświadczenie strony powodowej o wysokości zadłużenia pozwanego należało ocenić jako gołosłowne. Należy zwrócić także uwagę, że - jak wynika z treści postanowienia Komornika Sądowego przy Sadzie Rejonowym dla Wrocławia – Fabrycznej R. B. w sprawie Km 1869/09 z dnia 27 lipca 2016r. - w toku egzekucji przekazano pierwotnemu wierzycielowi kwotę 12 731,92 zł. a nie jest wiadomym, na poczet jakich należności ( kapitału, odsetek, kosztów ) kwota ta została zaliczona.

Na uwzględnienie zasługuje także zarzut pozwanego, że strona powodowa nie wykazała także swojej legitymacji czynnej do występowania z roszczeniem przeciwko pozwanemu w niniejszym postępowaniu. Strona powodowa wywodziła swoją legitymację z faktu nabycia wierzytelności w stosunku do pozwanego w drodze przelewu wierzytelności normowanego przez art. 509 i nast. k.c. Skuteczność cesji nie w każdym jednak przypadku wynika z treści umowy. W okolicznościach niniejszej sprawy należy mieć na uwadze, że przedmiotem umowy przelewu wierzytelności z 23 listopada 2015 r. był znaczny portfel wierzytelności. Cesjonariusz, chcąc wytoczyć powództwo przeciwko oznaczonemu dłużnikowi o zapłatę wierzytelności należącej do zbioru objętego jedną umową cesji, winien skonkretyzować daną wierzytelność oraz jej dłużnika lub dłużników. Zgodnie z ogólną regułą rozkładu ciężaru dowodu ustanowiona w art. 6 k.c. obowiązek udowodnienia faktów, składających się na oznaczenie wierzytelności i jej dłużnika, obciąża cesjonariusza - powoda w procesie o zapłatę. W ocenie Sądu strona powodowa w niniejszej sprawie temu obowiązkowi nie sprostała. Jak już wyżej wskazano w części dotyczącej oceny dowodów, nie zasługuje na wiarę dowód w postaci załącznika do umowy zawartej pomiędzy stroną powodową a Bankiem (...) w W.. W tym miejscu należy jeszcze dodać, że regulacje umowne dotyczące załączników do umowy przelewu i aneksu do niej, są niespójne. Z pkt 2 aneksu nr (...) do umowy przelewu wynika, że przedmiotem przelewu są wierzytelności wymienione w załączniku nr 1 do aneksu, sporządzonym wyłącznie w formie elektronicznej. Strona powodowa nie dołączył tego załącznika do pozwu. Tymczasem z treści § 3 pkt. 5 umowy przelewu wierzytelności wynika, że wierzytelności będące przedmiotem przelewu ujęte są w elektronicznym Załączniku 1a do umowy przelewu oraz w papierowym Załączniku nr 1 do umowy przelewu, stanowiącym skróconą wersję Załącznika 1a. Jednak z treści Aneksu nr (...) do umowy przelewu nie wynika, aby Załącznik nr 1 do Aneksu nr (...) był tożsamy z Załącznikami nr 1 i 1a do umowy przelewu wierzytelności. W tej sytuacji nie sposób stwierdzić, który z załączników do umowy przelewu bądź do Aneksu zawiera wykaz wierzytelności zbytych na mocy umowy przelewu wierzytelności z 23 listopada 2015 r. Słusznie wskazuje pozwany, że skuteczność umowy cesji zależna była od zapłaty ceny. Strony umowy z dnia 23 listopada 2015r. wskazały w Aneksie nr (...), że Dzień Przeniesienia wierzytelności na nabywcę nastąpił w dniu 23 listopada 2013 r. i w tym dniu nabywca nabył od banku portfel wierzytelności obejmujący wierzytelności wymienione w Załączniku nr 1 do Aneksu, który został sporządzony wyłącznie na płycie CD załączonej do Aneksu. Strona powodowa nie przedłożył a załącznika do Aneksu nr (...) także nie jest wiadomym, czy w odniesieniu do wierzytelności pozwanego nastąpiło skuteczne jej przeniesienie.

Z tych względów Sąd uznał, że strona powodowa nie udowodniła, że nabyła wierzytelność przeciwko pozwanemu.

O kosztach procesu orzeczono na zasadzie przepisu art. 98 § 1 k.p.c. Ponieważ pozwany wygrał sprawę w całości, Sąd obciążył stronę powodową poniesionymi przez pozwanego kosztami procesu w wysokości 4817 zł. Na tą sumę składają się kwoty 4800 zł tytułem kosztów zastępstwa prawnego na podstawie § 2 pkt. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015 r. poz. 1804), oraz koszty opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.