Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 marca 2018 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny:
Przewodniczący: SSR Tadeusz Kotuk

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 14 marca 2018 r. w G. sprawy z powództwa Towarzystwa (...) spółka akcyjna z siedzibą w W. przeciwko M. B.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego M. B. na rzecz powoda Towarzystwa (...) spółka akcyjna z siedzibą w W. kwotę 5.700 zł (pięć tysięcy siedemset złotych) wraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia 29 września 2016 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego M. B. na rzecz powoda Towarzystwa (...) spółka akcyjna z siedzibą w W. kwotę 2.702 zł (dwa tysiące siedemset dwa złote) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 239/18

UZASADNIENIE

Stan faktyczny

M. B. w dniu 25 maja 2012 r. w G., dopuścił się tego, że na skrzyżowaniu ulic (...), naruszył nieumyślnie zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym, w ten sposób, że prowadząc w ruchu lądowym pojazd marki D. (...) nr rej. (...), wykonując manewr skrętu w lewo, nie zachował szczególnej ostrożności i nie ustąpił pierwszeństwa przejazdu kierującemu motocyklem S. w konsekwencji czego kierujący motocyklem utracił kontrolę nad pojazdem, zaś pasażerka motocykla M. J. doznała obrażeń ciała w postaci stłuczenia lewego barku z bólowym ograniczeniem ruchomości w stawie, co stanowiło wskazanie do unieruchomienia kończyny, urazu odcinka szyjnego kręgosłupa i lewego biodra, które to obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządu ciała i rozstrój zdrowia na okres dłuższy niż 7 dni, który to czyn został zakwalifikowany jako występek z art. 177 § 1 k.k. i M. B. został prawomocnie skazany na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat. Sprawca został także obciążony obowiązkiem zapłaty na rzecz pokrzywdzonej zadośćuczynienia w kwocie 500 zł.

Dowód: wyrok SR, k. 25-26

wyrok SO, k. 27

W chwili wypadku M. B. nie posiadał uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi.

Okoliczność bezsporna

Ubezpieczyciel odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu sprawcy ( Towarzystwo (...) S.A. w W.) decyzją z dnia 10 września 2012 r. przyznał poszkodowanej M. J. odszkodowanie za obrażenia ciała w wysokości 2.000 zł. Decyzją z dnia 24 marca 2014 r. ubezpieczyciel dodatkowo przyznał z tego samego tytułu poszkodowanej kwotę 3.700 zł. Wypłata dodatkowego odszkodowania była poprzedzona zawarciem z poszkodowaną ugody (w dniu 3 marca 2014 r.), zawierającej również zrzeczenie się dalszych roszczeń.

Dowód: decyzja, k. 36

decyzja, k. 38

zgoda na zawarcie ugody, k. 68

ugoda, k. 69

M. B. został wezwany do zwrotu ubezpieczycielowi wypłaconego odszkodowania (łącznie 5.700 zł) kilkoma pismami: z dnia 15 kwietnia 2014 r. (na adres przy ul. (...) w G., z dnia 11 września 2014 r. (na adres przy ul. (...) w G.). Sprawca pismem z dnia 27 października 2014 r. zwrócił się z prośbą o odstąpienie od windykacji łącznie 13.644 zł (w tym w zakresie regresu za obrażenia ciała poszkodowanej, dot. akt szkodowych 103- (...) z nagłówku pisma) motywując to trudną sytuacją materialną.

Dowód: pisma ubezpieczyciela, k. 183-186

pismo pozwanego, k. 187

Ocena dowodów

Materiał dowodowy z dokumentów dołączonych do pozwu, w tym wymienionych w stanie faktycznym jest wystarczający do poczynienia odpowiednich ustaleń, w tym w kontekście zakresu sporu. Sporem tak naprawdę był objęty tylko problem przedawnienia roszczenia oraz daty początkowej odsetek.

Kwalifikacja prawna

Co do zarzutu przedawnienia. Pozew został wniesiony do sądu w dniu 29 września 2016 r. Pismo pozwanego z dnia 27 października 2014 r. należy zakwalifikować jako tzw. niewłaściwe uznanie długu w rozumieniu art. 123 § 1 pkt 2 k.c. W piśmie tym pozwany prosi o odstąpienie od windykacji, ale nie dlatego, że kwestionuje dochodzoną przez ubezpieczyciela należność, lecz z uwagi na złą sytuację majątkową. Pismo to zawiera więc potwierdzenie istnienia długu. W dniu 27 października 2014 r. doszło więc do przerwania biegu przedawnienia, którego termin od tej daty rozpoczyna bieg od początku. Do chwili wniesienia pozwu upłynął okres 1 roku i 11 miesięcy. Nie upłynął więc żaden z terminów przedawnienia przewidzianych w art. 118 k.c. ani art. 819 k.c. Należy też wyjaśnić i sprecyzować, że zdaniem Sądu roszczenie regresowe przewidziane w art. 43 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych […] podlega trzyletniemu terminowi przedawnienia z art. 118 in fine k.c., co jest zgodne z powszechnie akceptowanym poglądem orzecznictwa i doktryny. Reasumując, zarzut przedawnienia jest więc w całości niezasadny.

Co do zarzutu odsetek. Pozwany był wzywany do zapłaty w trybie art. 455 k.c. pismami z 15 kwietnia i 11 września 2014 r. Sam pozwany wyraźnie odpowiedział na piśmie na wezwania do zapłaty (pismo z dnia 27 października 2014 r.). Stan wymagalności roszczenia w dniu 29 września 2016 r. (data początkowa wskazana w pozwie) jest więc zdaniem Sądu zupełnie niewątpliwy. Zarzut ten jest więc w całości niezasadny.

Wysokość wypłaconego poszkodowanej odszkodowania (5.700 zł) nie jest sporna i wynika z decyzji o ich przyznaniu.

Podstawa prawna odpowiedzialności pozwanego nie jest sporna i wynika z art. 415 k.c. w zw. z art. 11 k.p.c. w zw. z art. 43 pkt 3 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych. Pozwany nie posiadał uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi w chwili wypadku.

Mając powyższe na uwadze w punkcie I. sentencji powództwo uwzględniono w całości na mocy art. 415 k.c. w zw. z art. 11 k.p.c. w zw. z art. 43 pkt 3 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych […] w zw. z art. 455 k.c. w zw. z art. 481 § 1 i § 2 k.c.

Koszty

W punkcie II. sentencji orzeczono o kosztach procesu, zasądzając je na mocy art. 98 § 1 k.p.c. od przegrywającego pozwanego. Na koszty powoda składa się: 2.400 zł (opłata za czynności radcy prawnego w stawce minimalnej na podstawie § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, z brzmieniu pierwotnym), 285 zł (opłata sądowa od pozwu), 17 zł (opłata skarbowa od pełnomocnictwa).