Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 kwietnia 2018 r.

Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie VIII Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący – Sędzia Sądu Rejonowego Piotr Szarek

Protokolant – starszy sekretarz sądowy Wioletta Rucińska

po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2018 r. w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletnich A. S. (1) i M. S. (1) reprezentowanych przez matkę A. S. (2) oraz sprawy z powództwa A. S. (2)

przeciwko A. S. (3) (poprzednio S.)

o ustalenie ojcostwa i roszczenia z tym związane

I  ustala, że pozwany A. S. (3) (poprzednio S.), urodzony w dniu (...) w B., syn J. i B. (PESEL (...)) jest ojcem małoletnich powódek:

-

A. S. (1), urodzonej w dniu (...) w C. – Wielka Brytania, córki A. S. (2), dla której to małoletniej w Urzędzie Stanu Cywilnego w S. sporządzono akt urodzenia o oznaczeniu (...);

-

M. S. (1), urodzonej w dniu (...) w C. – Wielka Brytania, córki A. S. (2), dla której to małoletniej w Urzędzie Stanu Cywilnego w S. sporządzono akt urodzenia o oznaczeniu (...);

II  nadaje małoletniej powódce A. S. (1) nazwisko S. – S.;

III  nadaje małoletniej powódce M. S. (1) nazwisko S. – S.;

IV  powierza powódce A. S. (2) wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi powódkami A. S. (4) oraz M. B. S. (1) i jednocześnie ogranicza pozwanemu A. S. (3) wykonywanie władzy rodzicielskiej nad ww. małoletnimi do uzyskiwania od matki dzieci oraz w placówkach ochrony zdrowia i w placówkach oświatowych informacji o stanie zdrowia dzieci oraz o ich edukacji;

V  zasądza od pozwanego A. S. (3) na rzecz każdej z małoletnich powódek A. S. (4) i M. S. (2) alimenty w kwotach po 700 zł (siedemset złotych) miesięcznie – łącznie 1 400 zł (jeden tysiąc czterysta złotych) miesięcznie – poczynając od dnia 6 lipca 2017 r., płatne z góry do dnia 10. każdego miesiąca wraz
z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, z prawem powoływania się przez pozwanego w toku postępowania egzekucyjnego na kwoty spełnione tytułem zabezpieczenia powództwa w niniejszej sprawie;

VI  oddala powództwo w pozostałej części;

VII  zasądza od pozwanego A. S. (3) na rzecz powódki A. S. (2) kwotę 480 zł (czterystu osiemdziesięciu złotych) tytułem kosztów procesu;

VIII  nakazuje pobrać od pozwanego A. S. (3) na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie kwotę 840 zł (ośmiuset czterdziestu złotych) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych i jednocześnie odstępuje od obciążania pozwanego obowiązkiem zwrotu przedmiotowych kosztów w pozostałej części;

IX  wyrokowi w zakresie punktu V (piątego) nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt VIII RC 321/17

UZASADNIENIE

Małoletnie powódki A. S. (1) i M. S. (1) – reprezentowane przez matkę A. S. (2) – oraz powódka A. S. (2) wniosły pozew przeciwko A. S. (5) (obecnie S.) o: 1) ustalenie, że pozwany jest ojcem małoletnich powódek; 2) nienadawanie małoletnim powódkom nazwiska ojca;
3) orzeczenie, że pozwanemu nie będzie przysługiwała władza rodzicielska nad małoletnimi powódkami; 4) zasądzenie na rzecz każdej z małoletnich powódek alimentów w kwotach po 1 000 zł miesięcznie; 5) zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki A. S. (2) kwoty 7 000 zł tytułem pokrycia wydatków związanych z ciążą i porodem.

W uzasadnieniu pozwu m.in. wskazano: pozwany jest ojcem małoletnich powódek; pozwany mieszka i pracuje w Anglii; pozwany prowadzi działalność gospodarczą w branży budowlanej i uzyskuje z tego tytułu wynagrodzenie na poziomie – w przeliczeniu na PLN – ok. 20 000 zł miesięcznie; powódka zakupiła dla dzieci: wózek za kwotę 3 000 zł, łóżeczko za 600 zł, na odzież dla dzieci wydatkowała ok. 5 000 zł, na fotelik samochodowy wydała kwotę 350 zł, a na zabawki dla dzieci wydała ok. 1 000 zł.

Pismem z dnia 28 września 2017 r. A. S. (2) wskazała, że domaga się alimentów na dzieci od dnia ich urodzenia, tj. od dnia 9 lutego 2017 r.

W odpowiedzi na pozew pozwany A. S. (5) (obecnie S.) – reprezentowany przez zawodowego pełnomocnika w osobie adwokata: uznał żądanie pozwu w zakresie ustalenia jego ojcostwa w odniesieniu do małoletnich powódek; wniósł o nadanie dzieciom nazwiska ojca; o powierzenie mu nad dziećmi pełni władzy rodzicielskiej; uznał żądanie pozwu w zakresie alimentów do kwot po 300 zł na rzecz każdej z małoletnich powódek; wniósł o oddalenie powództwa o zapłatę kosztów związanych z ciążą i porodem z uwagi na niewykazanie zasadności powództwa w przedmiotowym zakresie.

W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew m.in. wskazano, że możliwości zarobkowe
i majątkowe pozwaną uniemożliwiają mu łożenie alimentów w wyższej kwocie niż łącznie 600 zł miesięcznie.

Na rozprawie w dniu 21 lutego 2018 r. (k. 91) pełnomocnik pozwanego wskazał,
iż w zakresie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi powódkami to pozwany przystaje na to, aby władza ta ograniczała się do prawa uzyskiwania informacji na dzieciach, a pełnomocnik strony powodowej przystał na powyższą propozycję.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnie A. S. (1) oraz M. S. (1), urodzone w dniu (...) w C. w Wielkiej Brytanii są córkami A. S. (2) oraz A. S. (3).

Na mocy decyzji Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w B. z dnia 15 marca 2018 r. zmieniono nazwisko A. S. (5) ze (...) na (...).

Rodzice ww. małoletnich nie mają opracowanego wspólnego wychowawczego dotyczącego dzieci i nie konsultują ze sobą ich procesu wychowawczego. Dzieci zamieszkują wraz z matką A. S. (2).

Niesporne, a nadto:

-

odpisy zupełne aktów urodzenia małoletnich A. S. (1), M. S. (1), k. 7, 8;

-

odpis decyzji o zmianie nazwiska, k. 126.

A. S. (2): ma obecnie ukończone 38 lat; legitymuje się wykształceniem średnim ekonomicznym; zamieszkuje w S. przy ul. (...) w czteropokojowym lokalu mieszkalnym o powierzchni 108 m ², którego jest właścicielką wraz z czworgiem dzieci – A. i M. S., córką W. P. w wieku 18 lat, na którą otrzymuje alimenty z Funduszu Alimentacyjnego w kwocie 500 zł miesięcznie oraz synem M. S. (3)
w wieku 12 lat, na którego otrzymuje alimenty w kwocie 500 zł miesięcznie; nie posiada zobowiązań z tytułu kredytów i pożyczek; posiada samochód marki A. (...) z 2005 r.; obecnie nigdzie nie pracuje z uwagi na sprawowanie pieczy nad najmłodszymi dziećmi i formalnie jest osobą bezrobotną; nie otrzymuje świadczeń na dzieci z Wielkiej Brytanii.

Koszty związane z utrzymaniem ww. mieszkania, to: „czynsz” ok. 700 zł miesięcznie; energia elektryczna 200 zł miesięcznie; gaz 2 760 zł rocznie (230 zł średniomiesięcznie). Udział w przedmiotowych kosztach przypadający na jednego domownika wynosi ok. 230 zł miesięcznie.

W czerwcu 2017 r. A. S. (2) wyjechała wraz z małoletnimi M. S. i M. B. S. (2) z Wielkiej Brytanii, a przed wyjazdem zakupiła zapas pieluch za równowartość 2 800 zł oraz 100 opakowań mleka dla dzieci, a w Polsce – w ramach wyprawki dla dzieci – m.in. zakupiła: wózek dziecięcy wraz z fotelikami za kwotę ok. 2 600 zł, łóżeczko podwójne za ok. 700 zł, kolejny wózek za kwotę ok. 2 000 zł.

Dowód:

-

zeznania powódki A. S. (2), k. 142 – 144;

-

zeznania świadka B. B., k. 140 – 141;

-

potwierdzenie zamówienia towaru wraz z paragonem, k. 66;

-

potwierdzania wpłat należności za gaz, k. 47;

-

doładowania licznika elektrycznego przedpłatowego, k. 50;

-

karta wizyt bezrobotnego, k. 54 – 55;

-

paragon za wózek, k. 67.

A. S. (3): obecnie ma ukończenie 42 lata; legitymuje się wykształceniem zawodowym; zamieszkuje w Wielkiej Brytanii od marca 2005 r., gdzie prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem są prace budowlane, a w szczególności prace wykończeniowe; nie przyjmuje na stałe żadnych leków; oficjalnie deklaruje dochody na poziomie ok. 1 500 – 1 600 funtów miesięcznie; łącznie ma pięcioro dzieci – w tym małoletnie A. S. (1) i M. S. (1), z tym, że tylko na jedno dziecko poza ww. małoletnimi musi łożyć alimenty w kwocie 120 funtów miesięcznie; nie posiada oszczędności; do Polski (do B., skąd pochodzi) przyjeżdża dwa razy do roku na 6 dni, ale nie widuje się z dziećmi; po lipcu 2017 r. przekazał raz na utrzymanie małoletnich córek A. i M. S. (1) łączną kwotę 1 800 zł.

A. S. (3) ponosi następujące wydatki: wynajęcie domu 650 funtów miesięcznie; podatek od gruntu 120 funtów miesięcznie; opłata za gaz oraz energię elektryczną łącznie ok. 150 funtów miesięcznie; na utrzymanie (...) funtów miesięcznie; ubezpieczenie samochodu dostawczego R. (...) funtów miesięcznie; na paliwo 200 funtów miesięcznie; na przegląd rejestracyjny ww. pojazdu 40 funtów rocznie; na podatek drogowy 240 funtów rocznie; na wyżywienie ok. 150 funtów miesięcznie; na odzież, obuwie, bieliznę kwotę ok. 100 funtów miesięcznie; płaci alimenty na dziecko w kwocie 120 funtów miesięcznie.

Łączną wysokość ww. wydatków opiewa średniomiesięcznie na kwotę ok. 1 700 funtów.

Dowód:

-

zeznania pozwanego A. S. (5) (obecnie S.), k. 92 – 93;

-

wyciąg z rachunku bankowego, k. 81 – 86, 127 – 133;

-

fotografie, k. 105 – 108.

Przed lipcem 2017 r. A. S. (3) przekazał dobrowolnie na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem małoletnich A. i M. S. (1): w lutym 2017 r. kwotę
500 funtów, a w kolejnych miesiącach przekazał kwoty – 90 funtów, 45 funtów oraz dwa razy po 180 funtów.

Za okres sprzed dnia 6 lipca 2017 r. nie ma niezaspokojonych kosztów związanych z utrzymaniem małoletnich A. S. (1) i M. S. (1).

Dowód:

-

zeznania powódki A. S. (2), k. 142 – 144;

-

zeznania pozwanego A. S. (5) (obecnie S.), k. 92 – 93.

Małoletnie A. S. (1) i M. S. (1) nie posiadają żadnego majątku.

Średniomiesięczne usprawiedliwione koszty związane z utrzymaniem małoletnich A. S. (1) oraz M. S. (1) wynoszą po ok. 1 100 zł miesięcznie w odniesieniu do każdego z dzieci.

Na przedmiotowe kwoty składają się następujące średniomiesięczne wydatki: ok. 230 zł udział w kosztach utrzymania mieszkania; wyżywienie 450 zł; pieluchy 100 zł; chusteczki wilgotne 25 zł; kosmetyki, artykuły higieniczne 100 zł; odzież, obuwie 200 zł.

Dowód:

-

zeznania powódki A. S. (2), k. 142 – 144;

-

zeznania świadka B. B., k. 140 – 141;

-

potwierdzania wpłat należności za gaz, k. 47;

-

doładowania licznika elektrycznego przedpłatowego, k. 50.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo małoletnich A. S. (1) i M. S. (1) oraz A. S. (2) o ustalenie ojcostwa i roszczenia z tym związane zasługiwało na uwzględnienie w przeważającej części.

Ustalony powyżej stan faktyczny został oparty na całokształcie materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie, a w szczególności na powyżej powołanych dowodach z dokumentów, albowiem strony nie kwestionowały zarówno autentyczności, jak i treści powołanych dokumentów i jednocześnie Sąd nie powziął wątpliwości co do wiarygodności przedmiotowych dokumentów.

Ponadto podstawę ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie stanowiły częściowo zeznania przedstawicielki małoletnich powódek A. S. (2), świadka B. B. oraz pozwanego A. S. (3). Sąd wiarę zeznaniom ww. osób w zakresie powyżej poczynionych ustaleń faktycznych, albowiem tylko w tym zakresie zeznania te korespondowały z dokumentami zgromadzonymi w sprawie, które z wyżej podanych względów zostały uznane za przez Sąd za wiarygodne, a nadto częściowo korespondowały z zasadami doświadczenia życiowego i zawodowego, które obrazują wysokość kosztów związanych
z zakupem poszczególnych dóbr i usług na lokalnym rynku, czy też, które obrazują możliwości uzyskania określonych dochodów z danej pracy.

Powództwo w niniejszej sprawie dotyczące ustalenia ojcostwa i roszczeń z tym związanych zostało oparte o art. art. 84 § 1 i 2, 133 § 1 k.r.o.

Zgodnie z art. 84 k.r.o. sądowego ustalenia ojcostwa może żądać dziecko, jego matka oraz domniemany ojciec dziecka. Jednakże matka ani domniemany ojciec nie mogą wystąpić z takim żądaniem po śmierci dziecka lub po osiągnięciu przez nie pełnoletności (§ 1). Dziecko albo matka wytacza powództwo o ustalenie ojcostwa przeciwko domniemanemu ojcu, a gdy ten nie żyje – przeciwko kuratorowi ustanowionemu przez sąd opiekuńczy (§ 2).

Podstawę ustalenia ojcostwa pozwanego w stosunku do małoletnich powódek stanowiło przede wszystkich uznanie żądania pozwu w tym zakresie, które nie budziło wątpliwości Sądu w świetle wyników postępowania dowodowego.

Uwzględniając całokształt powyższych okoliczności ustalono ojcostwo pozwanego w stosunku do małoletnich powódek, o czym orzeczono, jak w punkcie I wyroku.

Zgodnie z art. 89 § 1 k.r.o. jeżeli ojcostwo zostało ustalone przez uznanie, dziecko nosi nazwisko wskazane w zgodnych oświadczeniach rodziców, składanych jednocześnie z oświadczeniami koniecznymi do uznania ojcostwa. Rodzice mogą wskazać nazwisko jednego z nich albo nazwisko utworzone przez połączenie nazwiska matki z nazwiskiem ojca dziecka. Jeżeli rodzice nie złożyli zgodnych oświadczeń w sprawie nazwiska dziecka, nosi ono nazwisko składające się z nazwiska matki i dołączonego do niego nazwiska ojca. Do zmiany nazwiska dziecka, które w chwili uznania już ukończyło trzynaście lat, jest potrzebna jego zgoda.

Stosownie do treści art. 89 § 2 k.r.o. w razie sądowego ustalenia ojcostwa sąd nadaje dziecku nazwisko w wyroku ustalającym ojcostwo, stosując odpowiednio przepisy § 1. Jeżeli dziecko ukończyło trzynaście lat, do zmiany nazwiska jest potrzebna jego zgoda.

W niniejszej sprawie strony nie złożyły zgodnych oświadczeń w sprawie nazwiska dzieci. Strona powodowa domagała się bowiem, aby dzieci w dalszym ciągu nosiły nazwisko (...), zaś pozwany wnosił o nadanie dzieciom swojego nazwiska.

Uwzględniając okoliczność, iż rodzice nie złożyli zgodnych oświadczeń w sprawie nazwiska dziecka, to małoletnim powódkom należało – zgodnie z art. 89 § 1 zd. 3 w zw.
z art. 89 § 2 zd. 1 k.r.o. – nadać nazwisko (...).

Z tych też względów orzeczono, jak w punktach II i III wyroku.

Stosownie do treści art. 93 k.r.o. władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom (§ 1). Jeżeli wymaga tego dobro dziecka, sąd w wyroku ustalającym pochodzenie dziecka może orzec o zawieszeniu, ograniczeniu lub pozbawieniu władzy rodzicielskiej jednego lub obojga rodziców. Przepisy art. 107 i art. 109 – 111 stosuje się odpowiednio (§ 2).

Zgodnie z art. 107 k.r.o., jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom żyjącym w rozłączeniu, sąd opiekuńczy może ze względu na dobro dziecka określić sposób jej wykonywania i utrzymywania kontaktów z dzieckiem. Sąd pozostawia władzę rodzicielską obojgu rodzicom, jeżeli przedstawili zgodne z dobrem dziecka pisemne porozumienie o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Rodzeństwo powinno wychowywać się wspólnie, chyba że dobro dziecka wymaga innego rozstrzygnięcia (§ 1). W braku porozumienia, o którym mowa w § 1, sąd, uwzględniając prawo dziecka do wychowania przez oboje rodziców, rozstrzyga o sposobie wspólnego wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka, jeżeli dobro dziecka za tym przemawia (§ 2).

W okolicznościach sprawy Sąd doszedł do wniosku, że zgodne stanowisko stron co do zakresu władzy rodzicielskiej pozwanego nad małoletnimi dziećmi jest jak najbardziej właściwe z punktu widzenia ich dobra. W szczególności należy wskazać, że skoro matka zajmuje się na co dzień dziećmi, a pozwany zamieszkuje w Wielkiej Brytanii i nie odwiedza dzieci oraz nie ma bieżącego wglądu w ich potrzeby, to zasadnym było zagwarantowanie pozwanemu jedynie prawa do pozyskiwania informacji o dzieciach w ramach posiadanej władzy rodzicielskiej.

Mając powyższe na względzie orzeczono, jak w punkcie III wyroku.

Kolejno należy wskazać, iż zgodnie z art. 133 § 1 k.r.o., rodzice są obowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Należy przy tym podnieść, iż stosownie do treści art. 135 § 1 k.r.o., zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

W ocenie Sądu, przeprowadzone w niniejszej sprawie postępowanie dowodowe w sposób jednoznaczny wykazało, że usprawiedliwione potrzeby małoletnich powódek opiewają na kwoty po ok. 1 100 zł średniomiesięcznie, zaś pozwany winien i może partycypować w kosztach utrzymania dzieci w kwotach po 700 zł miesięcznie.

W ocenie Sądu, wszystkie wydatki wyszczególnione w stanie faktycznym niniejszego uzasadnienia, jako koszty związane z utrzymaniem małoletnich powódek i we wskazanej tam wysokości, są wydatkami usprawiedliwionymi w rozumieniu art. 135 § 1 k.r.o., a więc wydatkami, które powinny być pokrywane w pierwszej kolejności przez rodziców/rodzica dziecka. Podkreślenia wymaga przy tym fakt, iż przedmiotowe wydatki (oraz ich wysokość) – oceniane przez pryzmat zasad doświadczenia życiowego i zawodowego – są adekwatne do potrzeb małoletnich powódek przy uwzględnieniu ich wieku, stanu zdrowia, potrzeb rozwojowych, emocjonalnych, społecznych dzieci, potrzeby stymulowania ich rozwoju, a także przy uwzględnieniu cen dóbr i usług jakie wiążą się z zaspokajaniem poszczególnych potrzeb. W konsekwencji, wysokość przedmiotowych wydatków nie może być poczytana za zbyt wygórowaną.

Jednocześnie w ocenie Sądu nie ma przekonywujących dowodów, które by wskazywały, że koszty związane z utrzymaniem dzieci kształtują się na wyższym poziomie niż ustalony w stanie faktycznym. W szczególności nie ma dowodów z dokumentów, czy też innych dowodów, które by potwierdzały stanowisko powódki, co do wyższych niż ustalone przez Sąd cen poszczególnych dóbr zakupywanych dla dzieci.

Ustalając wysokość alimentów należnych małoletnim powódko od ojca Sąd miał na uwadze, iż od chwili urodzenia pozostają one w zasadniczej części na utrzymaniu matki. Aktualnie matka dziecka nie pracuje sprawując osobistą opiekę nad córkami. Doniosłość jej osobistych starań o wychowanie sprawia, że matka w ten sposób wypełnia w zasadniczej części obciążający ją obowiązek alimentacyjny w rozumieniu art. 135 § 2 k.r.o. Tym samym zaspokojenie materialnych potrzeb dzieci winno w większości obciążać pozwanego, tj. w 65 %. Sąd nie włożył całości obowiązku utrzymania dzieci na pozwanego, albowiem dzieci są już w takim wieku, że mogą być umieszczone w żłobku, czy też pod opieką niani, aby A. S. (2) zaczęła pracować i również finansowo zaspokajać potrzeby jej najmłodszych dzieci.

Odnosząc się natomiast do możliwości majątkowych i zarobkowych pozwanego, to Sąd uznał, że pozwany ma możliwości zarobkowe, aby sprostać łożeniu alimentów na rzecz małoletnich powódek w kwotach po 700 zł miesięcznie. W szczególności w ocenie Sądu, pozwany uzyskuje dochody wyższe niż deklaruje, skoro same wydatki, które wymienił podczas swojego przesłuchania wynoszą ok. 1 700 funtów średniomiesięcznie, a jego zarobki mają wynosić ok. 1 500 – 1 600 funtów miesięcznie. Jednocześnie pozwany – jak sam deklaruje – z uzyskiwanych dochodów jest gotowy ponosić kolejnych wydatek
o równowartości 600 zł tytułem alimentów na małoletnie powódki. Doświadczenie życiowe
i zawodowe Sądu wskazuje, że branża budowlana, w której pracuje pozwany ma w sobie kilkukrotnie większy potencjał dochodów niż te, które deklaruje pozwany. Jeżeli pozwany ma trudności uzyskiwaniem wyższego wynagrodzenia w Wielkiej Brytanii, to może powrócić do Polski i tutaj uzyskiwać dochody na takim poziomie, aby realnie uczestniczyć w kosztach utrzymania dzieci.

Mając na uwadze powyższe, Sąd zasądził od pozwanego na rzecz małoletnich powódek alimenty w kwotach po 700 zł miesięcznie, począwszy od dnia złożenia pozwu w sprawie, to jest 6 lipca 2017 r., albowiem w sprawie nie ujawniły się żadne okoliczności, które by wskazywały, że za okres sprzed wytoczenia powództwa pozostały jakieś niezaspokojone zobowiązania związane z utrzymaniem małoletnich powódek.

Z tych też względów orzeczono, jak w punkcie V wyroku, a w pozostałej części powództwo oddalono, o czym Sąd orzekł, jak w punkcie VI wyroku.

W odniesieniu do powołanego punktu VI wyroku należy jeszcze wskazać, iż Sąd oddalił również powództwo A. S. (2) o zapłatę kosztów związanych z ciążą i porodem.

W powyższym zakresie powództwo zostało oparte o art. 141 § 1 k.r.o. Zgodnie
z powołanym unormowaniem, ojciec niebędący mężem matki obowiązany jest przyczynić się w rozmiarze odpowiadającym okolicznościom do pokrycia wydatków związanych z ciążą i porodem oraz kosztów trzymiesięcznego utrzymania matki w okresie porodu. Z ważnych powodów matka może żądać udziału ojca w kosztach swego utrzymania przez czas dłuższy niż trzy miesiące. Jeżeli wskutek ciąży lub porodu matka poniosła inne konieczne wydatki albo szczególne straty majątkowe, może ona żądać, ażeby ojciec pokrył odpowiednią część tych wydatków lub strat. Roszczenia powyższe przysługują matce także w wypadku, gdy dziecko urodziło się nieżywe.

W okresie przed zainicjowaniem niniejszej sprawy – jak wynika z zeznań samej powódki A. S. (2) – pozwany przekazał na zaspokojenie potrzeb dzieci kwotę ok. 1 000 funtów (wpłaty w funtach – 500, 90, 45, 180, 180). Wydatki, które zostały wykazane przez powódkę na zakup wózków, fotelików nie przewyższają równowartości 1 000 funtów, a jednocześnie w powołanym art. 141 § 1 k.r.o. nie ma unormowania, które – co do zasady – zwalnia matkę z całości wydatków związanych z ciążą i porodem. Wobec powyższego nie było podstaw, aby zasądzać od pozwanego jakąkolwiek kwotę ponad wpłat, których dobrowolnie dokonał. W tym miejscu należy jeszcze wskazać, iż Sąd nie znalazł podstaw do zasądzania od pozwanego tytułem kosztów związanych z ciążą i porodem wydatków powódki na zapas pieluch i mleka o równowartości kilku tysięcy złotych, skoro te produkty można kupować na bieżąco z uzyskiwanych alimentów.

Z tych też względów – jak to już sygnalizowano – orzeczono, jak w punkcie VI wyroku.

Z uwagi na uwzględnienie żądań pozwu w przeważającej części, Sąd – w oparciu o normę prawną wyrażoną w art. 100 zdanie drugie in principio k.p.c. – zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 480 zł z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. Wysokość wynagrodzenia zawodowego pełnomocnika strony powodowej będącego adwokatem wynika z § 4 ust. 1 pkt 5 oraz ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015 r. poz. 1800). Zgodnie z powołanym unormowaniem, stawki minimalne wynoszą w sprawach z zakresu prawa rodzinnego i opiekuńczego o: ustalenie ojcostwa, zaprzeczenie ojcostwa, ustalenie bezskuteczności uznania dziecka oraz rozwiązanie przysposobienia – 480 zł. Stawki określone w ust. 1 pkt 5 obejmują w sprawach o ustalenie ojcostwa również roszczenia majątkowe strony powodowej.

Z tych też względów orzeczono, jak w punkcie VII wyroku.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 300) kosztami sądowymi, których strona nie miała obowiązku uiścić lub których nie miał obowiązku uiścić kurator albo prokurator, sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją do tego podstawy, przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu. Zgodnie natomiast z treścią art. 98 § 1 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). W myśl art. 100 k.p.c. w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Sąd może jednak włożyć na jedną ze stron obowiązek zwrotu wszystkich kosztów, jeżeli jej przeciwnik uległ tylko co do nieznacznej części swego żądania albo gdy określenie należnej mu sumy zależało od wzajemnego obrachunku lub oceny sądu. Pozwany J. S. przegrał proces w przeważającej części, natomiast strona powodowa była ustawowo zwolniona od kosztów sądowych na podstawie art. 96 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy. W konsekwencji pozwany został częściowo obciążony wydatkami poniesionymi tymczasowo przez Skarb Państwa z tytułu prowadzonej sprawy, tj. w zakresie dotyczącym zasądzonych świadczeń alimentacyjnych (tj. 5 % z 12 miesięcy x 1 400 zł = 840 zł). W odniesieniu do pozostałych nieuiszczonych kosztów sądowych, to Sąd uznał,
że obciążenie pozwanego obowiązkiem zwrotu tych kosztów mogłoby znaczenie utrudnić pozwanemu partycypowanie w kosztach utrzymania małoletnich powódek. Z tych też względów – na podstawie art. 102 k.p.c. – Sąd odstąpił od obciążania pozwanego
w pozostałej części nieuiszczonymi kosztami sądowymi.

Z tych też względów orzeczono, jak w punkcie VIII wyroku.

Stosownie do treści art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c., sąd z urzędu nada wyrokowi przy jego wydaniu rygor natychmiastowej wykonalności, jeżeli zasądza alimenty – co do rat płatnych po dniu wniesienia powództwa, a co do rat płatnych przed wniesieniem powództwa za okres nie dłuższy niż za trzy miesiące.

Z tych też względów orzeczono, jak w punkcie IX wyroku.