Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 marca 2018 r.

Sąd Rejonowy w Tomaszowie Mazowieckim w Wydziale I Cywilnym, w składzie:

Przewodniczący SSR Mariusz Kubiczek

Protokolant st. sekr. sądowy Karolina Bieniek

po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2018 roku w Tomaszowie Maz.

przy udziale konsumentów S. W., M. R.

na rozprawie

sprawy z powództwa- Powiatowego Rzecznika Konsumentów w T.

przeciwko - (...) Spółce z o.o. w W.,

o zapłatę

orzeka;

1/ stwierdza nieważność umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych mobilnych, zawartej w dniu 25 marca 2016 roku pomiędzy S. W. a (...) Spółką z o.o. w W.,

2/ ustala, iż S. W. nie posiada jakichkolwiek zobowiązań pieniężnych względem (...) Spółki z o.o. w W. wynikających z zawarcia w dniu 25 marca 2016 roku umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych mobilnych,

3/ zasądza od pozwanego - (...) Spółki z o.o. w W. na rzecz Powiatowego Rzecznika Konsumentów w T. kwotę 270,00 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania,

4/ nakazuje ściągnąć na rzecz Skarbu Państwa /Sądu Rejonowego/ od pozwanego (...) Spółki z o.o. w W. kwotę 30,00 zł (trzydzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów sądowych w postaci nieuiszczonej opłaty od pozwu,

5/ stwierdza nieważność umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych mobilnych, zawartej w dniu 25 marca 2016 roku pomiędzy M. R. a (...) Spółką z o.o. w W.,

6/ ustala, iż M. R. nie posiada jakichkolwiek zobowiązań pieniężnych względem (...) Spółki z o.o. w W. wynikających z zawarcia w dniu 25 marca 2016 roku umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych mobilnych,

7/ zasądza od pozwanego - (...) Spółki z o.o. w W. na rzecz Powiatowego Rzecznika Konsumentów w T. kwotę 270,00 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania,

8/ nakazuje ściągnąć na rzecz Skarbu Państwa /Sądu Rejonowego/ od pozwanego (...) Spółki z o.o. w W. kwotę 30,00 zł (trzydzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów sądowych w postaci nieuiszczonej opłaty od pozwu.

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 15 grudnia 2016r. Powiatowy Rzecznik Konsumentów w T. , działający na rzecz konsumentki S. W., domagał się ustalenia nieważności umowy o usługi telekomunikacyjne, zawartej pod wpływem błędu z pozwanym (...) Spółką z o.o. z siedzibą w W.; ustalenie, że konsumentka nie jest zobowiązana do zapłaty na rzecz pozwanego żadnej kwoty z tytułu przedmiotowej umowy. Wniósł również o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda zwrotu kosztów procesu.

Konsumentka S. W. wstąpiła do sprawy /k-158/.

Pozwany (...) Spółka z o.o. z siedzibą w W. wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie zwrotu kosztów procesu /k-33 odwrót do k-34 odpowiedź na pozew/. W odpowiedzi na pozew strona pozwana podniosła zarzut braku interesu prawnego po stronie powodowej albowiem umowa została skutecznie rozwiązana w związku z wypowiedzeniem jej przez pozwanego z dniem 31 października 2016 roku. Podniesiony został również zarzut niewłaściwości miejscowej Sądu /k-23/.

W pozwie z dnia15 grudnia 2016r. Powiatowy Rzecznik Konsumentów w T. , działający na rzecz konsumentki M. R., domagał się ustalenia nieważności umowy o usługi telekomunikacyjne, zawartej pod wpływem błędu z pozwanym (...) Spółką z o.o. z siedzibą w W.; ustalenie, że konsumentka nie jest zobowiązana do zapłaty na rzecz pozwanego żadnej kwoty z tytułu przedmiotowej umowy. Wniósł również o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda zwrotu kosztów procesu.

Konsumentka M. R. wstąpiła do sprawy /k-158/.

Pozwany (...) Spółka z o.o. z siedzibą w W. wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie zwrotu kosztów procesu /k-100 odwrót do k-101 odpowiedź na pozew/. W odpowiedzi na pozew strona pozwana podniosła zarzut braku interesu prawnego po stronie powodowej albowiem umowa została skutecznie rozwiązana w związku z wypowiedzeniem jej przez pozwanego z dniem 31 października 2016 roku. Podniesiony został również zarzut niewłaściwości miejscowej Sądu /k-89/.

Postanowieniem z dnia 11 maja 2017 roku zarządzono połączenie spraw w celu ich łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia /k-135 odwrót/.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 25 marca 2016 roku do mieszkania konsumentki S. W. przyszedł przedstawiciel strony pozwanej zachęcając do zawarcia umowy o usługi telekomunikacyjne na preferencyjnych warunkach, bardzo korzystnych dla usługobiorcy. Poinformował konsumentkę, że obniżeniu ulegną abonamenty telefoniczne. Przedstawiciel pozwanego wypełnił plik dokumentów, spisując dane konsumentki z dowodu osobistego, a następnie wskazał jej miejsca, w których powinna złożyć swój podpis. Konsumentka umowy nie przeczytała, poprzestając na ustnych zapewnieniach przedstawiciela pozwanego. S. W. liczyła wówczas 86 lat, w czerwcu 2016 roku przeszła udar. Podpisując umowę liczyła przede wszystkim na niższe opłaty za usługi telekomunikacyjne. Podpisała dokumenty skutkujące zawarciem umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych z pozwanym na 24 miesiące. Równocześnie konsumentka podpisała oświadczenie o rozwiązaniu umowy abonenckiej z dotychczasowym usługodawcą firmą (...). Dowiedziała się o tym po kilku dniach w rozmowie telefonicznej od swojego dotychczasowego operatora.

Konsumentka zwróciła się o pomoc do Powiatowego Rzecznika Konsumentów w T. Pismem z dnia 4 maja 2016 roku skierowanym do (...) Spółki z o.o. w W., S. W. –po powołaniu się na stosowne przepisy prawa- oświadczyła, że uchyla się od skutków prawnych zawartej pod wpływem błędu umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, żądając jej unieważnienia. Do podstępnego wykorzystania błędu przez pozwanego doszło przed zawarciem jak i w trakcie procedury zawierania umowy w dniu 25 marca 2016 roku w mieszkaniu konsumentki – przedstawiciele pozwanego przedstawiali się jako przedstawiciele firmy (...) i oferowali jedynie obniżenie rachunków za telefon, nie została pouczona o prawie do odstąpienia od umowy, nie otrzymała wzoru oświadczenia o odstąpieniu od umowy.

Pozwany zawarł umowę agencyjną z firmą zewnętrzną, na podstawie której dystrybutor zobowiązał się w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej do stałego pośredniczenia za wynagrodzeniem prowizyjnym przy zawieraniu umów z abonentami w imieniu i na rzecz N. Telekom

/dowód; umowa k-9 do k-13, załączniki do umowy złożone przez pełnomocnika pozwanego k-47 do k-51, wniosek konsumenta k-8, oświadczenie k-16, wypowiedzenie umowy k-55, umowa agencyjna k-57 do k-60, zeznania świadka A. P. k-169 odwrót, P. K. k-169 odwrót do k-170,przesłuchanie S. W. k-158 odwrót/.

W dniu 25 marca 2016 roku do mieszkania konsumentki M. R. /wówczas W./ przyszedł przedstawiciel strony pozwanej. Wcześniej przedstawiciel pozwanego w rozmowie telefonicznej proponował konsumentce obniżenie abonamentu do 25,00 złotych miesięcznie i 100 darmowych rozmów. Konsumentka posiadała umowę zawartą z O. i abonament w wysokości 45,00 złotych miesięcznie. Przedstawiciel pozwanego spisał dane z dowodu osobistego konsumentki, które polecił sprawdzić konsumentce a następnie podpisać tekst umowy w 4. czy też 5. miejscach.

Podobnie, jak w przypadku S. W. po kilku dniach listonosz przyniósł awizo na odbiór paczki z aparatem telefonicznym i kwotą do zapłaty. Obie konsumentki paczek nie odebrały. Do konsumentki M. R. dzwoniono z firmy (...), czy rezygnuje ona z dotychczasowego numeru, czy ma być pozostawiony. Załatwiając formalności w salonie (...), związane z przywróceniem usług telekomunikacyjnych /przez miesiąc miała wyłączony telefon/, dowiedziała się ze padła ofiarą oszustwa i została skierowana do Powiatowego Rzecznika Praw Konsumentów.

Pismem z dnia 18 kwietnia 2016 roku skierowanym do (...) Spółki z o.o. w W., M. R. –po powołaniu się na stosowne przepisy prawa- oświadczyła, że uchyla się od skutków prawnych zawartej pod wpływem błędu umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, żądając jej unieważnienia. Do podstępnego wykorzystania błędu przez pozwanego doszło przed zawarciem jak i w trakcie procedury zawierania umowy w dniu 25 marca 2016 roku w mieszkaniu konsumentki – przedstawiciele pozwanego przedstawiali się jako przedstawiciele firmy (...) i oferowali jedynie obniżenie rachunków za telefon, nie została pouczona o prawie do odstąpienia od umowy, nie otrzymała wzoru oświadczenia o odstąpieniu od umowy.

/dowód; umowa k-80 do k-82, oświadczenie k-83, załączniki do umowy k-113 do k-118, wypowiedzenie umowy k-121, przesłuchanie M. R. k-159, S. W. k-158 odwrót/.

Postanowieniem z dnia 29 września 2016 roku Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów wszczął z urzędu postępowanie w sprawie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów, w związku z podejrzeniem podejmowania przez (...) Spółkę z o.o. z siedziba w W., praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów, polegających na ;

1/ wprowadzającym w błąd informowaniu o;

- tożsamości Przedsiębiorcy, na rzecz i w imieniu którego osoby reprezentujące Przedsiębiorcę przedstawiają konsumentom ofertę świadczenia usług telekomunikacyjnych przez sugerowanie, że przedstawiciele Ci reprezentują dotychczasowego dostawcę usług /z usług którego korzystają konsumenci/,

- przedmiocie oferowanej usługi lub rzeczywistym celu wizyty poprzez twierdzenia osób reprezentujących Spółkę, że dokumenty przedkładane konsumentom do podpisu stanowią zmianę warunków umów zawartych z dotychczasowym usługodawcą, podczas gdy w rzeczywistości ich podpisanie stanowi zawarcie nowych umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych z (...) Sp. z o.o. i wiąże się ze zmianą usługodawcy,

co może wyczerpywać znamiona nieuczciwej praktyki rynkowej, o której mowa w art. 5 ust.1 pkt 1 w związku z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 23 sierpnia 2007 roku o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym /tekst jedn. Dz.U. z 2016 roku, poz.3/ oraz godzić w zbiorowe interesy konsumentów, a w konsekwencji stanowić naruszenie art. 24 ust.1 i 2 pkt 3 w/w ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów,

2/ wprowadzającym w błąd nieinformowaniu konsumentów o wysokości opłat abonamentowych poprzez nieprzekazywanie konsumentom informacji, że podawana w trakcie składania propozycji zawarcia umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych mobilnych obniżona kwota abonamentu obowiązuje jedynie przez pierwsze dwa okresy rozliczeniowe, a nie przez cały czas trwania umowy zawartej na warunkach promocyjnych oraz poprzez niezamieszczanie w umowie o świadczenie usług telekomunikacyjnych wysokości opłat miesięcznych, które konsument zobowiązany jest ponosić na podstawie zawartej umowy, co może wyczerpywać znamiona nieuczciwej praktyki rynkowej, o której mowa w art. 6 ust. 1, ust. 3 pkt 1 oraz ust. 4 pkt 3 w zw. z art. 4 ust.2 ustawy o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym oraz godzić w zbiorowe interesy konsumentów, a w konsekwencji stanowić naruszenie art. 24 ust. 1 i 2 pkt 3 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów,

3/ utrudnianiu konsumentom skorzystania z prawa do odstąpienia od umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych zawartej ze Spółką poprzez;

- nieinformowanie konsumentów o prawie do odstąpienia od umowy lub

- niewydawanie wzoru oświadczenia lub formularza odstąpienia od umowy,

co może wyczerpywać znamiona nieuczciwej praktyki rynkowej, o której mowa w art.6 ust. 1, ust. 3 pkt 1 i ust. 4 pkt 5 w związku z art. 4 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym oraz godzić w zbiorowe interesy konsumentów, a w konsekwencji stanowić naruszenie art. 24 ust. 1 i 2 pkt 3 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów.

/dowód; postanowienie nr (...) k-146 do k- 151/.

Sąd zważył, co następuje :

Powództwo jest zasadne.

Stan faktyczny sprawy ustalony został w oparciu o powołane /w pierwszej części uzasadnienia/ dowody z dokumentów, dowody z zeznań świadków oraz przesłuchania konsumentek.

Postępowanie wszczęte z urzędu przed UOKiK /i jeszcze nie zakończone w dacie orzekania/ uprawdopodabnia okoliczność nieprawidłowych praktyk stosowanych przez pozwanego, opisanych przez konsumentki w dowodzie z ich przesłuchania. Z dowodu z przesłuchania konsumentek wynika jednoznacznie, iż zachęcone zostały one niską ceną oferowaną przez przyszłego usługodawcę. Obie konsumentki nie zostały poinformowane przez przedstawiciela pozwanego o prawie odstąpienia od umowy oraz o tym, że pocztą otrzymają nowe aparaty telefoniczne wraz z kartami sim. Nie poinformowano ich zatem o dodatkowych rzeczywistych kosztach związanych z podpisaniem umowy. M. R. była powiadomiona wcześniej poprzez rozmowę telefoniczną, że skontaktuje się z nią przedstawiciel firmy pozwanego. Konsumentka S. W. wiedziała tylko, że przedstawiciel jest z W.. Zadaniem konsumentek było podanie dowodu osobistego, ewentualne sprawdzenie poprawności wpisanych do umowy danych oraz złożenie podpisu w miejscach wskazanych przez przedstawiciela. Co charakterystyczne dla tego rodzaju /opisywanych sytuacji/ obie konsumentki nie zaliczają się do grupy osób młodych. Do zawierania umów zatrudniono firmę zewnętrzną /k-57/ za wynagrodzeniem prowizyjnym, co w rzeczywistości oznacza teoretyczne dochowanie standardów określonych w umowie agencyjnej /k-57 do k- 60/, przy zawieraniu umów z nowymi klientami, a praktyce przede wszystkim pozyskanie jak największej liczby nowych abonentów, gdyż od tego uzależniony jest zysk firmy agencyjnej /wynagrodzenie prowizyjne/.

Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 63 ³ § 1 k.p.c. w sprawach o ochronę konsumentów powiatowy /miejski/ rzecznik konsumentów może wytaczać powództwa na rzecz obywateli, a także wstępować za zgoda powoda, do postępowania w tych sprawach w każdym jego stadium. Powiatowy Rzecznik Konsumentów wystąpił z przedmiotowymi pozwami na rzecz konsumentek, które wstąpiły do sprawy jako powodowie.

Zgodnie z brzmieniem art. 189 k.p.c. powód może żądać ustalenia przez sąd istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa, gdy ma w tym interes prawny. Wynika z niego konieczność zaistnienia dwóch przesłanek powództwa o ustalenie; 1/ interesu prawnego w ustaleniu istnienia lub nieistnienia oraz 2/ stosunku prawnego lub prawa. Sąd ma obowiązek badania z urzędu istnienie interesu prawnego w każdym stanie sprawy. W niniejszych pozwach strona powodowa powołała się na nieważność umowy, zaś celem powództwa było wyeliminowanie kwestionowanych umów z obrotu prawnego. Orzecznictwo Sądu Najwyższego dopuszcza takie żądanie w ramach przepisu art. 189 k.p.c. /vide; orzeczenie z dnia 24 maja 1995 roku, (...) 61/95, niepublikowane/.

Powódki miały interes prawny w złożeniu przedmiotowych powództw. Tolerowanie sytuacji, w której konsument zmuszony byłby ponosić finansowe skutki kwestionowanej umowy, bądź też mógłby w każdej chwili oczekiwać wezwania do zapłaty – kreowałoby dla konsumentek stan niepewności prawnej. Niepewność ta ma charakter obiektywny, bez znaczenia bowiem jest fakt, że pozwany umowy wypowiedział. Różne bowiem mogą być konsekwencje prawne rozwiązania umowy, a czym innym jest ustalenie jej nieistnienia /podobny pogląd prezentowany powszechnie w doktrynie prawa-vide; Komentarz do kodeksu cywilnego pod red. K. Piaseckiego, Wyd. C.H. Beck, W-wa 1996 rok, Tom I., str. 642/.

Bezspornym w niniejszej sprawie było zawarcie przez konsumentki S. W. i M. R. umów o świadczenie usług abonamentowych z pozwanym oraz złożenia przez nie następnie oświadczeń o uchyleniu się od skutków złożenia oświadczenia woli pod wpływem błędu, wywołanego przez pozwanego. Kluczową dla rozstrzygnięcia sprawy była ocena skuteczności oświadczenia złożonego przez konsumentki.

Zgodnie z art. 84 Kluczową dla rozstrzygnięcia sprawy była ocena skuteczności oświadczenia złożonego przez konsumentki.

Zgodnie z art. 84 § 1 k.c. w razie błędu co do treści czynności prawnej można uchylić się od skutków prawnych swego oświadczenia woli. Jeżeli jednak oświadczenie woli było złożone innej osobie, uchylenie się od jego skutków prawnych dopuszczalne jest tylko wtedy, gdy błąd został wywołany przez tę osobę, chociażby bez jej winy, albo gdy wiedziała ona o błędzie lub mogła z łatwością błąd zauważyć; ograniczenie to nie dotyczy czynności prawnej nieodpłatnej.

Można powoływać się tylko na błąd uzasadniający przypuszczenie, że gdyby składający oświadczenie woli nie działał pod wpływem błędu i oceniał sprawę rozsądnie, nie złożyłby oświadczenia tej treści /błąd istotny/.

Wada określona w art. 84 k.c. polegać może na; - wadliwym powzięciu aktu woli, tzn. na mylnym wyobrażeniu osoby składającej oświadczenie woli o faktycznym stanie rzeczy lub braku wyobrażenia o tym stanie, - niezgodności między aktem woli a jej przejawem na zewnątrz.

Błąd musi dotyczyć treści czynności prawnej. Chodzi tu w zasadzie o każdy składnik treści czynności prawnej, a więc zarówno o jej elementy przedmiotowo istotne / essentialia negotii/ , jak tez podmiotowo istotne / accidentalia negotii / i nieistotne / naturalia negotii /, a także o okoliczności dotyczące przedmiotu czynności prawnej. Błąd może dotyczyć zarówno treści całej umowy, jak też jej poszczególnych postanowień, np. ceny.

Błąd musi być istotny, tzn. musi uzasadniać przypuszczenie, że gdyby składający oświadczenie woli nie działał pod wpływem błędu i oceniał sprawę rozsądnie, nie złożyłby oświadczenia tej treści /art.82 § 2 k.c./. Tak określony błąd musi być subiektywnie istotny, tzn. stanowić przyczynę sprawczą oświadczenia woli, oraz obiektywnie istotny, tzn. taki, że żaden rozsądny człowiek, znający prawdziwy stan rzeczy, nie złożyłby oświadczenia woli tej treści.

W wypadku gdy oświadczenie woli jest składane innej osobie, powołanie się na błąd zostało dodatkowo uzależnione od spełnienia jednej z następujących przesłanek;

- adresat wywołał błąd, choćby bez swej winy,

- adresat wiedział o błędzie,

- adresat mógł z łatwością zauważyć błąd. Nie dotyczy to czynności prawnej nieodpłatnej /porusza- Kodeks cywilny. Komentarz pod red. K. Pietrzykowskiego, Wyd. C.H. Beck, 2008 rok- Legalis/.

W sprawie niniejszej błąd dotyczył treści czynności prawnej i był istotny ponieważ dotyczył nieinformowania konsumentek o prawie odstąpienia od umowy, nieinformowania konsumentek o wysokości opłat abonamentowych, obowiązujących przez cały okres trwania umowy, a nie jedynie w okresach rozliczeniowych objętych tzw. promocją, nieinformowania konsumentek kompleksowo o przedmiocie oferowanej usługi /konsumentki zaskoczone były awizacją przesyłek –paczek z aparatami telefonicznymi i kartami sim/ i wreszcie w odniesieniu do konsumentki S. W. niepoinformowanie o osobie kontrahenta – firmy telekomunikacyjnej, z którą powódka ta zawierała umowę, a zatem elementu essentialia negotii umowy o usługi telekomunikacyjne. Gdyby nawet przyjąć, że wskazany błąd wykracza poza zakres błędu istotnego, to podnieść należy, że skoro błąd konsumentek wywołany został przez pozwanego w sposób podstępny, to nawet błąd nieistotny zgodnie z art. 86 § 1 k.c. pozwalał im na uchylenie się od skutków prawnych oświadczenia woli.

Możność uchylenia się od skutków wadliwego oświadczenia woli jest prawem podmiotowym kształtującym, którego realizacja następuje przez złożenie innej osobie /z reguły drugiej stronie czynności prawnej/ stosownego oświadczenia woli na piśmie. Forma pisemna została tu zastrzeżona ad probationem, tj. do celów dowodowych.

Czynność prawna zawierająca wadliwe oświadczenie woli jest ważna dopóty, dopóki nie nastąpi uchylenie się od jego skutków prawnych, z chwilą zaś skutecznego uchylenia się od takich skutków czynność prawna jest nieważna z mocą wsteczną ex tunc, tj. od chwili złożenia wadliwego oświadczenia woli.

Jeżeli osoba, której złożono oświadczenie o uchyleniu się od skutków wadliwego oświadczenia woli, kwestionuje takie uchylenie się, może wystąpić do sądu z powództwem –zależnie od okoliczności- o świadczenie lub o ustalenie. W takim wypadku o ważności czynności prawnej ostatecznie zadecyduje sąd / porusza- Kodeks cywilny. Komentarz pod red. K. Pietrzykowskiego, Wyd. C.H. Beck, 2008 rok- Legalis/. Z chwilą skutecznego uchylenia się od skutków oświadczenia woli, umowa zawarta między stronami stała się nieważna /vide; podobne rozstrzygnięcie i uzasadnienie w wyroku Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 13 kwietnia 2016 roku, III Ca 2091)15/.

Stosownie do dyspozycji przepisu art. 88 § 1 k.c. uchylenie się od skutków prawnych oświadczenia woli, które zostało złożone innej osobie pod wpływem błędu lub groźby, następuje przez oświadczenie złożone tej osobie na piśmie. Uprawnienie do uchylenia się wygasa; w razie błędu – z upływem roku od jego wykrycia … / art.88 § 2 k.c./.

Zatem forma i termin – określone w przepisie art. 88 k.c. zostały zachowane.

Z tych też wszystkich względów Sąd orzekł jak w sentencji wyroku- stwierdzając nieważność zawartych umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Konsekwencją tegoż orzeczenia było orzeczenie o ustaleniu, iż konsumentki nie posiadają jakichkolwiek zobowiązań pieniężnych wobec pozwanego, wynikających z zawarcia przedmiotowych umów.

O kosztach procesu orzeczona na podstawie art. 98 k.p.c. przyjmując zasadę odpowiedzialności za wynik sprawy. Na koszty te składa się wynagrodzenie radcy prawnego obliczone na podstawie § 2 pkt 2.rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku /Dz.U z 2016 roku, poz. 1667/.

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie przepisu art.113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych /Dz. U. nr 167, poz. 1389 z późniejszymi zmianami/ w związku z art. 98 § 1 k.p.c. Na koszty te składają się opłata sądowa 2 x 30,00 złotych/ od uiszczenia której Powiatowy Rzecznik Konsumentów nie miał obowiązku /art. 96 ust. 1 pkt 7 cytowanej ustawy/.