Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 maja 2018 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 maja 2018 r. w S.

odwołania S. H.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 30 stycznia 2018 r. Nr (...)

w sprawie S. H.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

I. zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo S. H. do emerytury od 1 grudnia 2017 roku;

II. zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. na rzecz S. H. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt: IV U 161/18 UZASADNIENIE

Decyzją z 30 stycznia 2018r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił S. H. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy wskazał, że udowodniony przez ubezpieczonego okres pracy w szczególnych warunkach wynosi 3 lata, 10 miesięcy i 28 dni z tytułu zatrudnienia w Zakładach (...) w W. od 1 grudnia 1994r. do 31 grudnia 1998r. (z wyłączeniem zwolnień lekarskich).

Odwołanie od w/w decyzji złożył S. H., reprezentowany przez pełnomocnika, wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury, a także o zasądzenie od organu rentowego na jego rzecz kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych. W uzasadnieniu odwołania wskazano, że organ rentowy błędnie nie zaliczył do okresu pracy w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia ubezpieczonego w (...) Spółdzielni (...) w S. Oddział w W. od 18 listopada 1975r. do 15 kwietnia 1987r. oraz w Spółdzielni (...) w W. od 8 grudnia 1989r. do 28 listopada 1994r., w których to zakładach ubezpieczony wykonywał pracę kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony (odwołanie k.1-2 akt sprawy). W toku rozprawy ubezpieczony wniósł dodatkowo o zaliczenie do stażu pracy w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia w Zakładach (...) w W. od 1 grudnia 1987r. do 7 grudnia 1989r. (zeznania ubezpieczonego k.30v-31 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.4-6 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony S. H. w dniu 2 września 2017r. ukończył 60-ty rok życia. Następnie, w dniu 21 grudnia 2017r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. z wnioskiem o emeryturę (wniosek o emeryturę z 21 grudnia 2017r. k.1 akt emerytalnych). Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy, uzupełniony okresem pracy w gospodarstwie rolnym, w wymiarze 25 lat. Ponadto organ rentowy stwierdził, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż pracy w szczególnych warunkach w wymiarze 3 lata, 10 miesięcy i 28 dni z tytułu zatrudnienia w Zakładzie (...) w W. od 1 grudnia 1994r. do 31 grudnia 1998r. - po wyłączeniu okresu zwolnień lekarskich (świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach k.31 akt emerytalnych).

Z uwagi na brak wymaganego ustawą stażu pracy w szczególnych warunkach zaskarżoną decyzją z 30 stycznia 2018r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (decyzja z 30 stycznia 2018r. k.44 akt emerytalnych).

W okresie od 18 listopada 1975r. do 15 kwietnia 1987r. ubezpieczony był zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy w (...) Spółdzielni (...) w S. Oddział w W. (świadectwo pracy z 16 kwietnia 1987r. k.19 akt emerytalnych). Ubezpieczony został zatrudniony na stanowisku kierowcy i w okresie od początku zatrudnienia ,tj. od 18 listopada 1975r. do 4 kwietnia 1978r. jeździł samochodem marki Ż. i przewoził owoce i warzywa z punktów skupu do Spółdzielni oraz ze Spółdzielni do sklepów. Następnie zakład pracy zakupił samochód ciężarowy marki R. z plandeką o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony i od 5 kwietnia 1978r. ,tj. od dnia uzyskania uprawnień do kierowania samochodami ciężarowymi do końca zatrudnienia w powyższej spółdzielni, a zatem do 15 kwietnia 1987r., czyli przez 9 lat i 10 dni ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu jeździł w/w samochodem ciężarowym i przewoził owoce i warzywa z punktów skupu do Spółdzielni i ze Spółdzielni do sklepów. W dniu 5 kwietnia 1978r. ubezpieczony nabył uprawnienia do kierowania samochodami ciężarowymi (zeznania świadków S. D. i A. D. k.32-32v oraz zeznania ubezpieczonego k.30v akt sprawy, a także adnotacja – minuta 37. nagrania – k.32v akt sprawy).

Od 1 grudnia 1987r. ubezpieczony zatrudniony został w pełnym wymiarze czasu pracy w Wojewódzkim Związku Spółdzielni (...) w S. Zakładzie (...) w W.. Zatrudnienie to trwało do 7 grudnia 1989r., a zatem przez 2 lata i 7 dni, a ubezpieczony zatrudniony był na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego marki S. o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony (świadectwo pracy z 12 stycznia 1990r. k.21 akt emerytalnych). Następnie, w związku z reorganizacją transportu mleczarskiego, od 8 grudnia 1989r., a zatem na zasadzie ciągłości zatrudnienia, ubezpieczony zatrudniony został w pełnym wymiarze czasu pracy w (...) Spółdzielni (...) w W.. Zatrudnienie to trwało do 30 listopada 1994r., a zatem przez 4 lata, 11 miesięcy i 23 dni, a ubezpieczony zatrudniony był na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony (zaświadczenie o zatrudnieniu z 16 czerwca 2003r. - w części A akt osobowych z okresu zatrudnienia w Zakładzie (...) oraz umowa o pracę z 8 grudnia 1989r. zawarta między ubezpieczonym a OSM w W. i pismo z 29 listopada 1994r. o rozwiązaniu umowy o pracę między ubezpieczonym a OSM w W. z dniem 30 listopada 1994r. w związku z powstaniem Zakładu (...) – w aktach osobowych ubezpieczonego z okresu zatrudnienia w OSM w W.).

Pracując w Wojewódzkim Związku Spółdzielni (...) w S. Zakładzie (...) w W. od 1 grudnia 1987r. do 7 grudnia 1989r. i dalej, na zasadzie ciągłości zatrudnienia, od 8 grudnia 1989r. do 30 listopada 1994r. w (...) Spółdzielni (...) w W. jako kierowca samochodu ciężarowego ubezpieczony jeździł samochodem ciężarowym o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony typu cysterna i przewoził mleko, które odbierał od producentów – z okolicznych zlewni do (...) Spółdzielni (...) w W., a dodatkowo jeździł z tzw. przerzutami ,tj. przewoził nadwyżki mleka ze Spółdzielni w W. do innych spółdzielni mleczarskich np. w S., G., K.. Pracę te wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy (zeznania świadków: Z. C. i K. M. k.31v akt sprawy oraz zeznania ubezpieczonego k.30v-31 akt sprawy). Z dniem 1 grudnia 1994r. ubezpieczony przeszedł do pracy w Zakładzie (...) w W. (pismo ubezpieczonego z 17 listopada 1994r. zawierające zgodę na podjęcie pracy w Zakładzie (...) oraz umowa pracę zawarta w dniu 1 grudnia 1994r. między ubezpieczonym a Zakładem (...) w W. – w części B akt osobowych ubezpieczonego z okresu zatrudnienia w Zakładzie (...)).

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego (raport z analizy konta k.37 akt emerytalnych).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie S. H. podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2015r., poz.748 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy ,tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art.32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w szczególnych warunkach. Poza sporem pozostawało, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek oraz spełnił przesłankę ogólnego stażu ubezpieczenia. Ubezpieczony podnosił, że posiada 15-letni okres zatrudnienia w szczególnych warunkach, gdyż oprócz niekwestionowanej przez organ rentowy pracy w takich warunkach w Zakładzie (...) w W. od 1 grudnia 1994r. do 31 grudnia 1998r., pracę w szczególnych warunkach wykonywał również na rzecz (...) Spółdzielni (...) w S. Oddział w W., w której od 5 kwietnia 1978r. do 15 kwietnia 1987r. pracował jako kierowca samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony, a następnie jako kierowca tego samego rodzaju samochodu ciężarowego przy transporcie mleka w Związku Spółdzielni (...) w S. Zakładzie (...) w W. od 1 grudnia 1987r. do 7 grudnia 1989r. i dalej, na zasadzie ciągłości zatrudnienia, od 8 grudnia 1989r. do 30 listopada 1994r. w (...) Spółdzielni (...) w W.. Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe wykazało słuszność twierdzeń ubezpieczonego i dało podstawy do ustalenia, że w powyższych okresach zatrudnienia od 5 kwietnia 1978r. do 15 kwietnia 1987r. oraz od 1 grudnia 1987r. do 30 listopada 1994r., a zatem przez ponad 15 lat ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował w szczególnych warunkach wykonując pracę kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony. Praca tego rodzaju zaliczona jest do pracy w szczególnych warunkach o czym stanowi wykaz A dział VIII poz.2 załącznika do w/w rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Na fakt wykonywania przez ubezpieczonego pracy kierowcy samochodów ciężarowych o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony wskazują dowody z dokumentów zawartych w zachowanych aktach osobowych ubezpieczonego, świadectwa pracy złożone w aktach emerytalnych oraz spójne zeznania w/w świadków - współpracowników ubezpieczonego w rozpatrywanych okresach, a także korespondujące z tymi dowodami logiczne zeznania samego ubezpieczonego.

Reasumując uznać należało, że ubezpieczony spełnia przesłankę 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Mając to na uwadze Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że S. H. przysługuje prawo do emerytury od 1 grudnia 2017r. ,tj. od miesiąca, w którym ubezpieczony wystąpił z wnioskiem o emeryturę.

Zgodnie w wynikiem sprawy, na podstawie art.98§1 i 3 kpc oraz art.99 kpc w związku z §9 ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015r., poz.1804 ze zm.) Sąd zasądził od organu rentowego na rzecz ubezpieczonego kwotę 180 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.