Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Rejonowy w Rypinie II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący SSR Katarzyna Więckowska

Protokolant st. sekr. Ewa Paczkowska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Rypinie Mirosławy Pietrzak

po rozpoznaniu dnia 17.05.2018r. sprawy:

J. J. syn C. i G. z d. R.

urodz. (...) w Ś.

oskarżonego o to, że:

1. W dniu 07 stycznia 2018 roku w R., powiat (...), województwo (...), kierował w ruchu lądowym samochodem m-ki F. (...) o numerach rejestracyjnych (...) wbrew decyzji o numerze (...) z dnia 12 sierpnia (...) roku wydanej przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień kategorii A,B,T do kierowania pojazdami - dokument numer (...) druk (...) wydany dnia 2006-07-24 przez Starostę (...)

to jest o przestępstwo z art. 180a kodeksu karnego

2. W dniu 23 marca 2018 roku w m-ci K., powiat (...), województwo (...), kierował w ruchu lądowym samochodem m-ki V. (...) o numerach rejestracyjnych (...) wbrew decyzji o numerze(...) z dnia 12 sierpnia 20#8 roku wydanej przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień kategorii A,B,T do kierowania pojazdami - dokument numer (...) druk (...) wydany dnia 2006-07-24 przez Starostę (...)

to jest o przestępstwo z art. 180a kodeksu karnego

I.  Oskarżonego J. J. uznaje za winnego popełnienia czynów zarzucanych mu w punktach 1 i 2 a/o tj. występków z art.180akk i za to po zastosowaniu art.91§1kk na podstawie art. 180akk wymierza mu karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności,

II.  Na podstawie art.42§1a pkt1 kk orzeka w stosunku do oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 4 (czterech) lat,

III.  Zwalnia oskarżonego od uiszczenia opłaty sądowej natomiast wydatkami poniesionymi w sprawie obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 81/18

UZASADNIENIE

W dniu 07 stycznia 2016 roku służbę w patrolu zmotoryzowanym pełnili funkcjonariusze K. C. i A. S.. W trakcie patrolu na terenie miejscowości R. zauważyli pojazd, który na widok radiowozu gwałtownie skręcił na teren posesji. Funkcjonariusze podjęli kontrę tego pojazdu tj. F. (...) o nr rej. (...). Kierującym okazał się J. J..

(d. wyj. osk. J. J. k. 10v, 27v, 51v

zez. św. K. C. k. 16v, 51v)

J. J. nie posiadał przy sobie dokumentów. W trakcie kontroli ustalono, że kierujący ma cofnięte uprawnienia do kierowania pojazdami na mocy decyzji Starosty (...) z 12.08.2008 roku nr (...)

(d. zez. św. K. C. k. 16v, 51v

odpis decyzji nr (...) k. 4,21, 6,23)

W dniu 23 marca 2018 roku służbę w patrolu zmotoryzowanym pełnili funkcjonariusze B. G. i M. W.. W trakcie patrolu miejscowości K. zauważyli pojazd, którego kierujący - J. J. był im znany i o którym wiedzieli, że nie posiadał uprawnień do kierowania pojazdami. Funkcjonariusze postanowili zatrzymać pojazd marki V. (...) o nr rej. (...). Pojazd ten przed zatrzymaniem wjechał na posesję, zatrzymał się, a kierowca przed kontrolą zdążył wejść do budynku.

(d. wyj. osk. J. J. k. 27v, 51v

zez. św. B. G. k. 34v, 52)

J. J. nie posiadał przy sobie dokumentów. W trakcie kontroli ustalono, że kierujący ma cofnięte uprawnienia do kierowania pojazdami na mocy decyzji Starosty (...) z 12.08.2008 roku nr (...). Po sprawdzeniu okazało się nadto, że J. J. był wówczas po użyciu alkoholu (0,17 g/l) oraz że pojazd nie posiadał ważnych badań technicznych oraz ubezpieczenia OC.

(d. zez. św. K. C. k. 16v, 51v

odpis decyzji nr (...) k. 4,21, 6,23

protokół badania stanu trzeźwości k.19 )

Oskarżony J. J. (k. 10v, 27v, 51v) przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i wyjaśnił, że żałuje, że tak się stało oraz, że jest na siebie zły, ale wsiadł do samochodu bo, za pierwszym razem jechał po papierosy, a ma problem z kręgosłupem i trudno mu się poruszać, za drugim zaś razem poprosił go znajomy, aby podwiózł go do sąsiada. Oskarżony podał też, że wiedział, iż ma cofnięte uprawnienia do kierowania pojazdami.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego (k.10v, 27v, 51v), albowiem są logiczne, spójne, nie zostały podważone wynikami przewodu sądowego. Wersje oskarżonego zostały potwierdzone w pełni zeznaniami funkcjonariuszy K. C. (k.16v, 51v) i B. G. (k.34v, 52) oraz dokumentami w postaci decyzji Starosty (...) z dnia 12.08.2008 roku (k.4, 6, 21, 23) o cofnięciu uprawnień kategorii A, B, T.

Z powyższych dowodów jednoznacznie wynika, iż oskarżony kierował samochodem osobowym po drodze publicznej, w obu przypadkach, pomimo cofniętych uprawnień do kierowania.

Sąd uznał w pełni dowody dokumentarne w postaci decyzji Starosty (k.4,6, 21, 23) albowiem zostały one sporządzone przez uprawnione podmioty zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Sąd dał w pełni wiarę zeznaniom świadków K. C. (k.16v, 51v) i B. G. (k.34v, 52), albowiem są one spójne, konkretne, zbieżne z wyjaśnieniami oskarżonego z którymi tworzą całościowy obraz zdarzenia. Świadkowie ci są nadto obcy w stosunku do oskarżonego, nie pozostaje z nim w konflikcie, dlatego też zdaniem Sądu nie mieli żadnych podstaw do bezpodstawnego obciążania go.

Mając na uwadze powyższe ustalenia i rozważania Sąd uznał, iż wina i sprawstwo oskarżonego w zakresie popełnienia zarzucanych mu czynów nie budzi wątpliwości i przyjął, że oskarżony J. J. swoim zachowaniem polegającym na tym, że w dniu 07 stycznia 2018 roku w R. powiat (...) woj. (...)- (...) kierował w ruchu lądowym samochodem m-ki F. (...) o nr rej. (...) wbrew decyzji o nr (...) z dnia 12.08.2008 roku wydanej przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień kat. A, B, T do kierowania pojazdami wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 180a kk.

Ponadto zgromadzony materiał dowody wykazał, iż oskarżony J. J. swoim zachowaniem polegającym na tym, że w dniu 23 marca 2018 roku w m-ści K. powiat (...) woj. (...)- (...) kierował w ruchu lądowym samochodem m-ki V. (...) o nr rej. (...) wbrew decyzji o nr (...) z dnia 12.08.2008 roku wydanej przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień kat. A, B, T do kierowania pojazdami wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 180a kk.

Uwzględniając, że czyny powyższe zostały popełnione zamian zapadł pierwszy chociażby nieprawomocny wyrok , a nadto, że zostały popełnione w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności , Sąd uznał, iż działanie oskarżonego stanowi ciąg przestępstw z art.91§1 kk. Każda, bowiem z poszczególnych aktywności oskarżonego J. J. wyczerpuje znamiona czynu z art.180a kk stanowiąc odrębne przestępstwo będące przedmiotem rozważań Sądu. Konsekwencją ciągu przestępstw jest wymiar jednej kary określonej w przepisie stanowiącym podstawę jej wymiaru dla każdego z tych przestępstw w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększoną o połowę. Wobec powyższego za ciąg przestępstw przypisany oskarżonemu Sąd po zastosowaniu art.91§1 kk na podstawie art.180a kk wymierzył oskarżonemu karę 4 m-cy pozbawienia wolności.

Przy wymiarze kary Sąd uwzględnił jako okoliczność łagodzącą przyznanie się oskarżonego do winy, natomiast jako okoliczność obciążającą Sąd wziął pod uwagę uprzednią karalność (k.12-12v, 30), wysoki stopień społecznej szkodliwości popełnionego czynu wyrażający się w charakterze naruszonego dobra tj. bezpieczeństwa w komunikacji, motywację wywołującą sprzeciw społeczny i negatywną ocenę, gdyż zachowanie oskarżonego nie było usprawiedliwione żadnymi okolicznościami.

Biorąc pod uwagę fakt, iż przedmiotowe czyny nie miały charakteru incydentalnego, albowiem oskarżony był już karany w tym za taki sam czyn wyrokiem Sądu Rejonowego w Rypinie z dnia 05.06.2017 roku w sprawie II K 97/17, Sąd uznał, iż tylko kara o charakterze bezwzględnym spełni swoje ustawowe cele. Przedmiotowe zachowanie oskarżonego było wyrazem lekceważenia i nieposzanowania zasad bezpieczeństwa i wymiaru sprawiedliwości.

Trzeba podkreślić, iż oskarżony przedmiotowych czynów dopuścił się w krótkich odstępach czasu i po wcześniejszym wyroku za taki sam czyn.

Powyższe okoliczności spowodowały, iż w ocenie Sądu, w przypadku oskarżonego, brak było pozytywnych prognoz na przyszłość i w związku z tym orzeczenie kary łagodniejszego rodzaju było niecelowe. Należy nadto zwrócić uwagę, iż oskarżony dopuszczając się przedmiotowego czynu dowiódł, iż nie wyciągnął odpowiednich wniosków z wcześniejszych spraw karnych a tym samym, że stosowane wcześniej środki nie spełniły swoich celów wychowawczych i zapobiegawczych.

Trzeba też podkreślić, iż w świetle obowiązujących obecnie przepisów, w przypadku osoby skazanej na karę pozbawienia wolności w momencie popełnienia nowego czynu, a taka sytuacja zachodzi w przypadku oskarżonego, wykluczone jest warunkowe zawieszenie kary pozbawienia wolności (art.69 kk).

Ponadto Sąd w oparciu o art.42§1a pkt.1 kk orzekł obligatoryjny środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 4 lat.

Przy wymiarze powyższego środka Sąd uwzględnił okoliczności wpływające na wymiar kary zasadniczej, a nadto wielość zachowań oraz fakt, że przedmiotowe zachowanie oskarżonego było przejawem lekceważenia zasad i praw innych uczestników ruchu drogowego, a także wykazało ignorancki stosunek do wymiaru sprawiedliwości. Zdaniem Sądu okres orzeczonego zakazu spełni swoje ustawowe cele.

Zdaniem Sądu orzeczona wobec oskarżonego kara jest współmierna do winy i charakteru popełnionych czynów i odniesie swoje cele wychowawcze i zapobiegawcze na przyszłość, a nadto uczyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości. W ocenie Sądu karze tej nie można zarzucić zbytniej surowości.

W tym miejscu należy wskazać, iż zdaniem Sądu w przypadku oskarżonego najbardziej skuteczną i adekwatną karą będzie właśnie krótkoterminowa kara bezwzględnego pozbawienia wolności. Trzeba podnieść, że oskarżony choruje, nie może pracować w związku z tym kara ograniczenia wolności nie mogłaby być wykonywana , również kara grzywny nie wchodzi w niniejszej sprawie w grę, albowiem oskarżony ma niewielkie dochody a poza tym spłaca kary z wcześniejszych spraw i to niesystematycznie, co Sądowi wiadomo z urzędu.

Uwzględniając trudna sytuacje materialna oskarżonego Sąd zwolnił go z opłaty i kosztów procesu w oparciu art.17 ustawy z 23.06.1973 r. o opłatach w/s karnych (Dz. U. z 1983 r. Nr 49 p. 223 ze zm) i art. 624 kpk.