Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 08.06.2017r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w V Wydziale Gospodarczym w składzie:

Przewodniczący: SSR Robert Roliński

Protokolant: Paulina Frelicka

po rozpoznaniu w dniu 01.06.2017r. w Kaliszu

na rozprawie sprawy

z powództwa: G. B.

przeciwko: M. C. (1)

1.  zasądza od pozwanej M. C. (1) na rzecz powoda G. B. kwotę 12 575,57zł (dwanaście tysięcy pięćset siedemdziesiąt pięć złotych pięćdziesiąt siedem groszy) wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 02.10.2015r. do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanej M. C. (1) na rzecz powoda G. B. kwotę 1 705,33zł (jeden tysiąc siedemset pięć złotych trzydzieści trzy grosze) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt V GC 166/16

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 22 grudnia 2015r. powód G. B. wniósł o zasądzenie od pozwanej M. C. (1) kwoty 18.898,95 zł. wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od 02.10.2015r. do dnia zapłaty oraz zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kosztów postępowania, w tym kosztami zastępstwa procesowego wg norm przepisanych wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.

W uzasadnieniu pozwu pełnomocnik powoda podniósł, że pozwana w miesiącu czerwcu 2015r. dostarczyła do powoda samochód marki P. (...), celem dokonania w nim przez powoda wymiany dotychczasowego agregatu chłodniczego na agregat C. X. 600. Dopiero w ponad tydzień do dostarczeniu w/w pojazdu pozwana dostarczyła powodowi w/w agregat chłodniczy, który był w stanie nie nadającym się do uruchomienia w w/w pojeździe. Agregat był niekompletny i uszkodzony. Na polecenie pozwanej powód w pierwszej kolejności przystąpił do jego naprawy. Po naprawie agregatu (polegającej na wymianie niezbędnych podzespołów i uzupełnieniu brakujących części) i jego uruchomieniu pojazd na polecenie męża pozwanej M. C. (2) został odebrany przez M. J. celem dokonania w firmie (...) naprawy zabudowy chłodniczej. Z tytułu wykonanych prac powód wystawił pozwanej fakturę VAT na kwotę 18.898,95 zł. W związku z brakiem zapłaty w zakreślonym terminie powód wezwał pozwaną do zapłaty w/w należności w terminie 3 dni. Pomimo doręczenia wezwania w dniu 08.12.2015r. pozwana nie uregulowała dochodzonej pozwem kwoty, ani nie odpowiedziała na wezwanie.

(pozew k. 2-4 akt)

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym w dniu 11 stycznia 2016r. Sąd Rejonowy w Kaliszu V Wydział Gospodarczy w osobie Referendarza Sądowego, w sprawie o sygn. akt V GNc 5567/15, orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty, który został nadany w urzędzie pocztowym w dniu 04 lutego 2016r. pełnomocnik pozwanej zaskarżył nakaz zapłaty w całości i wniósł o oddalenie powództwa.

W uzasadnieniu sprzeciwu pełnomocnik pozwanej podniósł, że kwestionuje żądanie powódki co do zasady. Jednocześnie przyznał, iż pomiędzy pozwaną a powodem doszło do zawarcia umowy w przedmiocie wykonania przez powoda usługi polegającej na dostosowaniu chłodni na samochodzie osobowym marki P. (...) do potrzeb pozwanej poprzez zwiększenie temperatury chłodzenia z -4ºC do -25ºC. G. B. miał jedynie zdemontować stary agregat i zamontować nowy, który został zakupiony przez pozwaną za kwotę 3.000 zł. Strony uzgodniły, iż wynagrodzenie powoda w ten sposób, że zamiast zapłaty miał zatrzymać na własność stary agregat tj. agregat 400, co też uczynił.

Jednakże gdy po zamontowaniu agregatu wymagana temperatura nie została osiągnięta wówczas G. B. poinformował pozwaną, że przyczyna takiego stanu rzeczy może być jakaś usterka agregatu lub nieszczelność kontenera. W związku z tym zaproponował, że najpierw naprawi agregat za dodatkowe wynagrodzenie 1.000 zł., które zostało zapłacone z góry przez pozwaną. W związku z tym, że po naprawie agregatu nie udało się osiągnąć zamierzonej temperatury chłodzenia samochód został dostarczony przez G. B. do innego podmiotu, który miał być traktowany jako jego podwykonawca. Nigdy pomiędzy stronami nie było mowy o wynagrodzeniu w wysokości prawie 20.000 zł. Gdyby strona pozwana została poinformowana przez powoda o takich kosztach nigdy by nie wyraziła zgody na naprawę. Od początku rozmów stronę pozwaną interesował jedynie rezultat w postaci dostosowania w/w pojazdu do potrzeb prowadzonego przez nią przedsiębiorstwa.

(sprzeciw od nakazu zapłaty k. 21-23 akt)

W piśmie procesowym z dnia 16 marca 2016r. pełnomocnik powoda podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie, jednocześnie podniósł, że powód podjął stosowne działania zmierzające do wykonania umowy za wiedzą i zgodą pozwanej, w związku z czym poniósł stosowne wydatki i koszty związane z realizacją zamówienia. Ponadto podał, że powód kwestionuje twierdzenia pozwanej jakoby wynagrodzenie za wykonaną usługę miał stanowić zużyty agregat 400. Strona pozwana została poinformowana, iż jedynie wykonanie modernizacji chłodni i zakup dodatkowych elementów wyposażenia chłodniczego może zagwarantować obniżenie temperatury do -25 ºC. Pozwana tych okoliczności nie kwestionowała. Ponadto jak wskazała pozwana początkowo naprawa miała polegać wyłącznie na wstawieniu silniejszego agregatu w miejsce dotychczasowego, co nie przyniosło oczekiwanego rezultatu. Dlatego pozwana rozszerzyła usługę i dodatkowo zleciła powodowi dopasowanie systemu chłodzącego do warunków określonych umową, co wymagało podjęcia działań ze strony powoda. Przedmiot umowy został wydany firmie (...) na wyraźne polecenie pozwanej celem naprawy zabudowy chłodniczej.

(pismo k. 47-50 akt)

Sąd poczynił następujące ustalenia faktyczne:

Powód G. B. jest wpisany do (...) jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą pod firmą (...).H.U. (...) Chłodnictwo (...).

(dowód: wydruk z (...) k. 7 akt)

Pozwana M. C. (1) jest wpisany do (...) jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą pod firmą (...)

(dowód: wydruk z (...) k. 8 akt)

Strony niniejszego postępowania w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej zawarły pierwotnie ustną umowę na wykonanie usługi polegającej na wymianie agregatu chłodniczego w pojeździe marki P. (...), która następnie została rozszerzona o naprawę używanego agregatu chłodniczego C. X. 600. Strony nie uzgodniły wysokości należnego powodowi wynagrodzenia. Powód poinformował męża pozwanej M. C. (2), iż ze względu na wymianę agregatu trzeba wymienić również inne elementy instalacji chłodniczej. Bezpośrednią przyczyną zlecenia wykonania w/w usługi była możliwości zawarcia umowy transportowej miedzy pozwaną a firmą (...), w ramach której pozwana miała wozić w/w pojazdem towar w temperaturze -25ºC.

(dowód: częściowo zeznania świadka M. C. (2) e-protokół z dnia

14.04.2016r. 00:13:15 min; 00:28:12 min;

zeznania świadka M. T. e-protokół z dnia 14.04.2016r. 00:48:42

min;

zeznania świadka M. W. e-protokół z dnia 11.07.2016r. 00:54:24 min;

zeznania powoda e-protokół z dnia 11.07.2016r. 01:13:53 min)

W ramach zawartej umowy powód dokonał naprawy agregatu polegającej na wykonaniu prac oraz wymianie elementów instalacji chłodniczej agregatu szczegółowo wymienionych w fakturze VAT. Wszystkie prace wraz z niezbędnymi materiałami były wykonane po uzyskaniu uprzedniej zgody męża pozwanej M. C. (2), którego nie interesowały ceny poszczególnych elementów instalacji chłodniczej. W związku z wykonaną usługą powód wystawił fakturę, stosownie do której wynagrodzenie powoda wyniosło 18.898,95 zł.

(dowód: faktura VAT nr (...) k. 9 akt;

częściowo zeznania świadka M. C. (2) e-protokół z dnia

14.04.2016r. 00:28:12 min;

zeznania świadka M. D. e-protokół z dnia 11.07.2016r. 00:17:12

min;

zeznania świadka M. W. e-protokół z dnia 11.07.2016r. 00:41:27,

00:46:58, 00:56:22 min;

zeznania świadka Ł. W. e-protokół z dnia 11.07.2016r. 00:33:38 min;

zeznania powoda e-protokół z dnia 11.07.2016r. 01:23:02 min)

Pozwana wpłaciła powodowi kwotę 1.000 zł. tytułem zaliczki na poczet wykonania umowy.

(dowód: zeznania świadka M. W. e-protokół z dnia 11.07.2016r. 00:52:23 min;

częściowo zeznania świadka M. C. (2) e-protokół z dnia

14.04.2016r. 00:13:15 min;

zeznania świadka M. T. e-protokół z dnia 14.04.2016r. 00:48:42

min;

zeznania świadka M. D. e-protokół z dnia 11.07.2016r. 00:06:43

min;

zeznania powoda e-protokół z dnia 11.07.2016r. 01:29:22 min)

Z uwagi na okoliczność, iż po wymianie agregatu wraz z elementami instalacji chłodniczej nie osiągnięto temperatury -25 ºC., podczas spotkania zainicjowanego przez G. B. na prośbę M. C. (2), reprezentujący pozwaną M. C. (2) zlecił reprezentującemu firmę (...) wykonanie naprawy kontenera-chłodni na samochodzie osobowym marki P. (...). Po wykonaniu w/w usługi (...) poinformował reprezentującego pozwaną M. C. (2) o możliwości sprawdzenia kontenera i jego odbioru po zapłacie wynagrodzenia. Pozwana odmówiła zapłaty. Z uwagi na brak zapłaty pojazd nie został wydany pozwanej.

(dowód: zeznania świadka M. J. e-protokół z dnia 11.07.2016r. 00:21:23

min, 00:24:48 min;

częściowo zeznania świadka M. C. (2) e-protokół z dnia

14.04.2016r. 00:20:44 min)

W dniu 04 grudnia 2015r. powód wezwał pozwaną do dobrowolnej zapłaty kwoty 18.898,95zł. wraz z odsetkami, wynikającej z faktury nr (...) z dnia 24.09.2015r.

(dowód: wezwanie do zapłaty k. 10 akt;

potwierdzenie odbioru k. 11 akt)

Rzeczywisty koszt wykonanych przez powoda prac związanych z naprawą agregatu C. X. 600 w postaci materiału oraz robocizny to kwota 13.575,57 zł. W pojeździe P. (...) poza w/w agregatem znajdował się agregat C. Z. 540, który nie przedstawia żadnej wartości z uwagi na stan w jakim się aktualnie znajduje. Szacunkowy koszt nowej instalacji typowo dedykowanej do samochodu przewożącego lody to koszt rzędu kilkudziesięciu tysięcy złotych, z uzupełnieniem obudowy to koszt między 50.000 zł. a 60.000 zł. Czynności podejmowane przez powoda były podejmowane w dobrym kierunku, gdyż powód chciał zwiększyć przepływ czynnika chłodzącego. W związku z tym należałoby rozważyć zastosowanie większej chłodnicy.

(dowód: pisemna opinia biegłego sądowego k. 111-135 akt;

pisemna uzupełniająca opinia biegłego sądowego k. 160 akt;

uzupełniająca opinia ustna biegłego sądowego e-protokół z dnia 01.06.2017r.

00:05:50, 00:09:02 min)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego w postaci dokumentów, których prawdziwości żadna ze stron nie kwestionowała. Ponadto sąd ustalił powyższy stan faktyczny w oparciu o zeznania świadków M. W., M. J., Ł. W., M. D. M. T. oraz powoda bowiem w sposób logiczny i spójny uzupełniły materiał dowodowy oparty na dokumentach. Sąd natomiast dał wiarę zeznaniom świadka M. C. (2) jednie w części w jakiej były one zgodne z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym.

Natomiast Sąd odmówił wiary zeznaniom tego świadka, iż strony umówiły się, że w ramach wynagrodzenia powód zgodził się na zapłatę w formie agregatu 400 bowiem nie znalazły one potwierdzenia w pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym. Ponadto mając na uwadze wskazane w opinii przez biegłego sądowego ceny poszczególnych elementów składających się na wynagrodzenie powoda, nawet przy założeniu, iż wartość agregatu 400 miała by wynieść tak jak subiektywnie wskazał ten świadek 4.000 zł. to mając na uwadze zarobkowy charakter prowadzonej działalności przez powoda, należy uznać twierdzenia świadka w tym zakresie za zupełnie niewiarygodne. Z kolei Sąd oceniając wiarygodność zeznań tego świadka w zakresie w jakim odmówił im wiary miał na uwadze, iż świadek ten jest mężem pozwanej i co wynika z treści jego zeznań de facto prowadził osobiście wszystkie sprawy jak i podejmował czynności związane ze zleconą powodowi usługą, a zatem był osobiście zaangażowany w sprawę i w związku z tym jest zainteresowany jej wynikiem.

Z kolei Sąd nie poczynił ustaleń faktycznych na podstawie zeznań pozwanej bowiem nie uczestniczyła przy zawarciu umowy z powodem jak również nie podejmowała żadnych decyzji w związku z zleconą powodowi usługą, ponadto pozwana nie posiadała nawet wiedzy o tym, czy faktura została odesłana jak również nie wiedziała, czy odstąpiła pisemnie od umowy”.

Opinia biegłego ma na celu ułatwienie Sądowi należytej oceny zebranego materiału wtedy, gdy potrzebne są do tego wiadomości specjalne. Sama opinia nie może być źródłem materiału faktycznego sprawy ani stanowić podstawy ustalenia okoliczności będących przedmiotem oceny biegłych. Opinia biegłego podlega, jak inne dowody, ocenie według art. 233§1 kpc, lecz co odróżnia ją pod tym względem, to szczególne dla tego dowodu kryteria oceny, które stanowią: poziom wiedzy biegłego, podstawy teoretyczne opinii, sposób motywowania sformułowanego w niej stanowiska oraz stopień stanowczości wyrażonych w niej ocen, a także zgodność z zasadami logiki i wiedzy powszechnej (postanowienie SN z dnia 07.11.2000r., I CKN 1170/98, OSNC 2001/4/64). Specyfika oceny tego dowodu wyraża się w tym, że sfera merytoryczna opinii kontrolowana jest przez Sąd, który nie posiada wiadomości specjalnych, w istocie tylko w zakresie zgodności z zasadami logicznego myślenia i wiedzy powszechnej.

Po doręczeniu opinii pełnomocnik powoda zakwestionował ją w całości, zgłaszając zarzutu co do wskazanego w opinii zestawienia cen zakupu elementów naprawy zawartych na fakturze VAT i braku sformułowania wniosków końcowych. W związku z czym wniósł o zobowiązanie biegłego do sporządzenia opinii uzupełniającej. Natomiast pełnomocnik pozwanej zakwestionował ja co do zasady i wniósł o wezwanie biegłego na termin rozprawy celem wyjaśnienia wątpliwości strony pozwanej, przy czym pełnomocnik nie podał o jakie wątpliwości chodzi.

Sąd doręczył biegłemu odpisy pism procesowych pełnomocników stron i zobowiązał go do sporządzenia opinii uzupełniającej w zakwestionowanym przez stronę powodową zakresie. Biegły sporządził opinię uzupełniającą zgodnie z żądaniem strony powodowej, ale została ona ponownie zakwestionowana przez pełnomocnika powoda. Pełnomocnik zarzucił stałemu biegłemu sądowemu brak wyjaśnienia wszystkich okoliczności i wniósł o przeprowadzenie dowodu z ustnej uzupełniającej opinii biegłego.

Po wysłuchaniu biegłego na rozprawie pełnomocnicy stron nie zgłosili zastrzeżeń w zakresie ustnej uzupełniającej opinii biegłego sądowego.

Mimo zarzutów pełnomocnika powoda Sąd podzielił opinię i opinię uzupełniającą biegłego sądowego, w tym także uzupełniającą opinię ustną. W ocenie Sądu opinie biegłego są jasne i logiczne. Wnioski wywiedzione w opinii są należycie uzasadnione i wolne od błędów logicznych oraz wewnętrznych sprzeczności, co świadczy o dużym doświadczeniu zawodowym i rzetelnej wiedzy fachowej biegłego. Opinia ta, jako sporządzona zgodnie ze stanem wiedzy, przez fachowca w swojej dziedzinie jest rzeczowa, logiczna, pozbawiona wewnętrznych sprzeczności i oparta na zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym. Biegły w sposób kompleksowy, wyczerpujący i szczegółowo określił wartość poszczególnych pozycji wskazanych na fakturze dotyczących materiału i robocizny, a mających wpływ na ustalenie rzeczywistej wartości wynagrodzenia powoda.

Sąd zważył co następuje:

W świetle zgromadzonego materiału dowodowego sąd ustalił, że strony w ramach przewidzianej w art. 353 ¹k.c. zasady swobody umów zawarły ustną umowę o wykonanie usługi polegającej na wymianie agregatu chłodniczego w pojeździe marki P. (...), która następnie została rozszerzona o naprawę używanego agregatu chłodniczego C. X. 600.

Ponieważ celem zawartej pomiędzy stronami umowy było osiągnięcie uzgodnionego przez strony rezultatu, to umowa ta ma charakter umowy o dzieło, a więc należy do niej odpowiednio stosować przepisy dotyczące umowy o dzieło.

W myśl art. 627 k.c. przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia. Umowa o dzieło jest umową konsensualną, dwustronnie zobowiązującą, wzajemną i odpłatną, a jej zawarcie następuje zgodnie z ogólnymi zasadami dotyczącymi umów. Ekwiwalentem świadczenia przyjmującego zamówienie, które polega na wykonaniu dzieła, jest świadczenie zamawiającego polegające na zapłacie wynagrodzenia. Jest to umowa o "rezultat usługi" (w szczególności w odróżnieniu od umowy o pracę i umowy zlecenia; zob. K. Kołakowski (w:) G. Bieniek, Komentarz, t. II, 2006, s. 166-167; W. Siuda, Istota i zakres umowy o dzieło, Poznań 1964, s. 102 i n). W wypadku umowy o dzieło niezbędne jest, aby starania przyjmującego zamówienie doprowadziły w przyszłości do konkretnego, indywidualnie oznaczonego rezultatu jako koniecznego do osiągnięcia. W wyroku z 26 stycznia 2006 r. (III AUa 1700/05, OSA 2008, z. 3, poz. 5) Sąd Apelacyjny w Lublinie stwierdził, że istotą umowy o dzieło jest osiągnięcie określonego, zindywidualizowanego rezultatu w postaci materialnej lub niematerialnej.

W świetle okoliczności niniejszej sprawy fakt wykonania przez powoda zleconej usługi w całości jest w ocenie Sądu nie wątpliwy. Natomiast spór między stronami sprowadza się do ustalenia wysokości należnego powodowi wynagrodzenia.

W tym zakresie Sąd uznał, iż strona powodowa jakkolwiek wykazała, iż mąż pozwanej M. C. (2) był informowany o koniecznych pracach jakie należy wykonać w związku z naprawą agregatu, jak również jakie materiały mają zostać użyte do naprawy, co też zaakceptował, to jednakże nie wykazała, w sposób nie budzący wątpliwości, iż strony ustaliły w sposób wiążący wysokość wynagrodzenia powoda związanego z wykonaną naprawą.

W tym miejscu odnosząc się do zarzutu pozwanej, iż uregulowała przysługujące powodowi wynagrodzenie bowiem w ramach zapłaty powód zgodził się przyjąć w rozliczeniu agregat 400 oraz otrzymał uzgodnioną kwotę 1.000 zł, nie można go uznać za zasadny w całości. Otóż w ocenie Sądu mając na uwadze całokształt okoliczności faktycznych zarzut ten jest bezprzedmiotowy w zakresie w jakim dotyczy rzekomych uzgodnień stron w zakresie przyjęcia przez powoda w rozliczeniu agregatu 400 bowiem strona pozwana nie wykazała, w sposób nie budzący wątpliwości, iż rzeczywiście takie uzgodnienia miały miejsce pomiędzy stronami. Okoliczności tej stanowczo zaprzeczył powód jak również świadek M. W.. Ponadto skoro jak twierdziła pozwana w sprzeciwie od nakazu zapłaty i jak twierdził świadek M. C. (2), że fakt wpłacenia przez pozwaną kwoty 1.000 zł. został potwierdzony na piśmie przez strony, to nie sposób zaakceptować sytuacji, iż strony nie dokonały potwierdzenia na piśmie również przedmiotowej okoliczności, gdyby miała w rzeczywistości miejsce. Tymczasem mając na uwadze fakt, iż z treści opinii biegłego sądowego wynika, iż łączna wysokość wynagrodzenia jakie powinno przysługiwać powodowi w oparciu o ceny poszczególnych elementów składających się na to wynagrodzenie stanowi kwotę 13.757,57 zł. to nawet przy założeniu, iż wartość agregatu 400 miała by wynieść tak jak subiektywnie wskazał ten świadek 4.000 zł., wręcz nie logiczne i nie racjonalne ekonomicznie wydaję się twierdzenia pozwanej, iż powód wyraził zgodę na przyjęcie w rozliczeniu agregatu 400 uwzględniając zarobkowy charakter prowadzonej działalności przez powoda.

Natomiast w świetle zgromadzonego materiału dowodowego Sąd uznał, iż pozwana wpłaciła na poczet zlecenia kwotę 1.000 zł., co też przyznał sam powód i w związku z tym, że nie twierdził on, że w/w kwota została przez niego uwzględniona i zaliczona na poczet wynagrodzenia wynikającego z faktury o kwotę to należało zmniejszyć należne powodowi wynagrodzenie.

W związku z powyższym ustalając rzeczywistą wysokość wynagrodzenia należnego powodowi Sąd w tym zakresie oparł się na opinii biegłego, z której wynika, że łączna wartość robocizny i materiału składających się wykonaną przez powoda usługę to kwota 13.575,57 zł. na którą składają się: kwota 6.574,97 zł. netto (materiał) plus marża sprzedawcy 2302 zł. plus robocizna 1.845 zł. brutto (uwzględniona w całości z uwagi na wskazany przez biegłego nakład wartościowy robocizny w zakresie kwot od 1360 zł.-2040 zł netto) i koszt naprawy 2.853,60 zł. brutto.

Biegły w opinii pisemnej oraz będąc słuchany na rozprawie potwierdził, że działania podjęte przez powoda były trafne z tym, że biegły stwierdził, iż należało by rozważyć zastosowanie większej chłodnicy. W ocenie Sądu mając na uwadze całokształt okoliczności faktycznych sprawy w/w okoliczność nie ma istotnego wpływu na ocenę podjętych przez powoda prac bowiem po pierwsze zakres prac jak i użyty materiał były konsultowane z mężem pozwanej M. C. (2), z kolej zastosowanie większej chłodnicy wiązałoby się z większymi kosztami, na co powód mógł nie dysponować zgoda w/w osoby Ponadto jak to wynika z okoliczności sprawy po wykonaniu zabudowy przez firmę (...) samochód miał z powrotem trafić do siedziby przedsiębiorstwa (...) w celu sprawdzenia czy osiągnięto zamierzony przez stronę pozwaną rezultat. Tak się nie stało bowiem pozwana nie zapłaciła za wykonaną zabudowę kontenera firmie (...), która z uwagi na brak zapłaty odmówiła wydania pojazdu.

Wobec tego, nie można twierdzić, iż powód nie wywiązał się z umowy bowiem de facto nie doszło do sprawdzenia efektów wykonanych przez niego prac, gdyż po wykonaniu zabudowy kontenera pojazd nie trafił ponownie do powoda, aby mógł on w obecności pozwanej sprawdzić czy osiągnięto zamierzony przez strony rezultat. W tych okolicznościach nie sposób winić powoda za taki stan rzeczy.

W związku z powyższym Sąd orzekł jak w sentencji.

O odsetkach sąd orzekł na podstawie art. 481 k.c. w zw. z art. 476 k.c.

Koszty postępowania w niniejszej sprawie stanowiły po stronie powodowej: opłata sądowa od pozwu w kwocie 945 zł., opłata skarbowa od pełnomocnictwa adwokata reprezentującego powoda w kwocie 17 zł., wynagrodzenie pełnomocnika powoda w kwocie 2400 zł. ustalone w oparciu o § 6 pkt. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U.2013.461. t.j.) w związku § 21 rozporządzenia MS z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie. (Dz.U.2015.1800) oraz kwota 738,33 zł. tytułem kosztów opinii biegłego. Z kolei po stronie pozwanej : opłata skarbowa od pełnomocnictwa adwokata reprezentującego pozwaną w kwocie 17 zł., wynagrodzenie pełnomocnika pozwanej w kwocie 2400 zł. ustalone w oparciu o § 6 pkt. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U.2013.461. t.j.) w związku § 21 rozporządzenia MS z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie.(Dz.U.2015.1800) oraz kwota 738,33 zł. tytułem kosztów opinii biegłego.

O kosztach postępowania Sąd orzekł w oparciu o art. 98 k.p.c. statuujący zasadę odpowiedzialności za wynik procesu i art. 100 k.p.c. stosunkowo je rozdzielając. Sąd w pkt. 2 wyroku zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 1.705,33 zł. w rezultacie porównania kosztów rzeczywiście poniesionych przez strony z kosztami, które strony powinny ponieść uwzględniając stosunek w jakim przegrały sprawę i przedmiotową różnicę przyznał powodowi bowiem poniósł koszty wyższe od kosztów, którymi powinien być obciążony.