Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt: XI GC 263/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 maja 2018 roku

Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Mariusz Zawicki

Protokolant: Maciej Żuchowski

po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2018 roku w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa T. N.

przeciwko (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (...) w S.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 6.445 (sześć tysięcy czterysta czterdzieści pięć) złotych i 66 (sześćdziesiąt sześć) groszy z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych od kwoty 6.273 złotych dnia 26 stycznia 2018 roku do dnia zapłaty;

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

3.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2.067 (dwa tysiące sześćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygnatura akt: XI GC 263/17

Sprawa rozpoznana w postępowaniu uproszczonym

UZASADNIENIE

Powód T. N. złożył pozew przeciwko (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (...) w S. o zapłatę kwoty 6.273 złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych od dnia 30 czerwca 2017 roku do dnia zapłaty. Wniósł o zasądzenie na jego rzecz kwoty stanowiącej 40 euro oraz zasądzenie od pozwanego na jego rzecz kosztów procesu.

Powód wyjaśnił, że strony łączyła umowa na podstawie której miał wykonać oznakowanie wewnętrznych ścian budynku szkoły podstawowej, zakres prac obejmował wklejenie jednokolorową folią polimeryczną określonych sylwetek oraz wklejenie fototapet laminowanych matowo. Strony umówiły się na wynagrodzenie w kwocie 5.100 złotych powiększone o podatek VAT w terminie 14 dni od dnia złożenia faktury. Powód wykonał zlecone mu prace, pozwana spółka nie dokonała zapłaty.

W sprawie wydano nakaz zapłaty (karta 21).

W sprzeciwie (karta 34) pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie na jej rzecz od powoda kosztów procesu. Według pozwanej, powód nie wykonał należycie umowy. Powód nie usunął wad dzieła polegającą na wadliwym wyklejeniu postaci „dziewczynka z balonikiem”. Wadliwy montaż tego elementu wywołuje konieczność wykonania szeregu prac dodatkowych. Pozwana potwierdziła, że wypłata wynagrodzenia miała nastąpić w terminie 14 dni od dnia złożenia faktury z potwierdzeniem bezusterkowego wykonania dzieła. Pozwana złożyła oświadczenie o obniżeniu ceny o kwotę 3.007,81 złotych, tyle bowiem stanowi koszt usunięcia wad dzieła.

W piśmie z dnia 20 marca 2018 roku (karta 61) powód podtrzymał dotychczasowe stanowisko. Powód wskazał, że pozwany nie wykazał aby zamawiający zgłaszał zastrzeżenia co do jakości dzieła. Pozwana ignorowała wezwania i telefony powoda, unikała kontaktu odbiór dokonano dopiero w czerwcu 2017 roku. Do formalnego odbioru nie doszło z uwagi na zaniechanie po stronie pozwanej. O odklejeniu się folii powód dowiedział się dopiero z pisma pozwanej z dnia 7 lutego 2018 roku, zaś wcześniej ani pozwany ani szkoła nie zgłaszali usterek. Pozwany usunął tę usterkę 16 marca 2018 roku. Zgodnie z wiedzą powoda, całość prac została przez szkołę odebrana.

Na rozprawie w dniu 10 maja 2018 roku strony podtrzymały dotychczasowe stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 14 lutego 2017 roku zleceniodawca (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (...) w S. zawarła ze zleceniobiorcą T. N. prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą (...) umowę. Zakres prac obejmował wklejenie jednokolorową folią polimeryczną określonych sylwetek oraz wklejenie fototapet laminowanych matowo w Szkole Podstawowej w T.. Strony umówiły się na wynagrodzenie w kwocie 5.100 złotych powiększone o podatek VAT w terminie 14 dni od dnia złożenia faktury.

Niesporne a ponadto umowa, karta 16 – 17;

T. N. wystawił fakturę VAT z dnia 2 marca 2017 roku na kwotę 5.100 złotych netto powiększoną o podatek VAT w kwocie 1.173 złotych.

Niesporne.

W dniu 29 czerwca 2017 roku strony umowy podpisały protokół zdawczo – odbiorczy potwierdzający wykonanie dzieła z uwaga dotyczącą poprawy wklejki „dziewczynka z balonikiem” na schodach szkoły”. Potwierdzono przyjęcie bez uwag pozostałego zakresu prac.

dowód

- protokół, karta 12;

- dokumentacja zdjęciowa, karta 65-82;

T. N. wzywał spółkę do zapłaty.

Dowód:

- wezwanie, karta 18;

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (...) w S. zleciła prywatną kalkulację, gdzie wyceniła poprawę wadliwie nalepionej nalepki na kwotę 3.007,81 złotych.

Niesporne a ponadto dowód wycena, karta 40 – 41;

Opisywana w protokole zdawczo odbiorczym wada polegała na nie odklejeniu fragmentu wizerunku postaci dziewczynki z balonikiem. Naklejono na ścianę postać w ten sposób, że pomiędzy nogami postaci pozostał fragment folii podlegający wyjściu. Folia w tym miejscu była nacięta. Na naklejonym wizerunku nogi postaci tworzyły jedną całość (fotografia karta 75, 77).

Dowód:

- fotografia, karta 75, 77

- zeznania świadka J. G., karta 95;

- zeznania świadka M. C., karta 96-98;

Wyżej opisana wada została usunięta w ten sposób, że usunięto nadmiar folii i postać miała wyraźnie dwie nogi. Miało to miejsce na przełomie czerwca i lipca 2017 roku. Strony umowy umówiły się, że po zerwaniu nadmiaru folii, w miejsce między nogami postaci zostanie wklejona folia o kolorze ściany.

Dowód:

- fotografia, karta 78;

- zeznania świadka M. C., karta 96-98;

- zeznania świadka A. K., karta 93 – 95;

- zeznania świadka J. G., karta 95;

Po wykonaniu poprawek pracownicy szkoły ani przedstawiciele spółki (...) nie zgłaszali wykonawcy istnienia innych wad. Na początku 2018 roku lekko odkleiła się nalepka w miejscu, gdzie znajdują się nogi opisywanej postaci dziewczynki z balonikiem (fotografie, karta 79,80). O istnieniu tej wady T. N. dowiedział się z pisma procesowego spółki (...). W reakcji na to pismo, w miesiącu marcu 2018 roku wysłał do budynku szkoły pracownika, który przylepił nalepkę w ten sposób, że zlikwidował wadę (fotografia, karta 82). Kierownik szkoły A. K. odmówiła podpisania protokołu T. N. po poprawie usterki.

Dowód:

- zeznania świadka M. C., karta 96-98;

- fotografie, karta 79-80;

- fotografia, karta 82;

- zeznania świadka J. B., karta 92-93;

- zeznania świadka A. K., karta 93 – 95;

- wyjaśnienia powoda T. N., karta 98-99;

Inwestor oraz główny wykonawca ( spółka (...)) rozliczyli się ostatecznie za zlecone prace remontowe w Szkole podstawowej w T.. Po rozliczeniu nie zgłaszano żadnych usterek dotyczących prac wykonywanych przez T. N..

Dowód:

- zeznania świadka A. K., karta 93 – 95;

T. N. nie informował spółki (...) o usunięciu usterki w miesiącu marcu 2018 roku.

Dowód;

- zeznania świadka M. C., karta 96-98;

- wyjaśnienia powoda T. N., karta 98-99;

Po wykonaniu prac przez T. N. przedstawiciel spółki (...) odmawiał kontaktu, nie odbierał telefonu, nie oddzwaniał, nie odpisywał na wiadomości e-mail. W przypadku kiedy udał się T. N. do niego dodzwonić, wyrażał zdziwienie, że faktura nie została zapłacona.

Dowód:

- wyjaśnienia powoda T. N., karta 98-99;

Strony umowy zgodziły się na kontakt przez e-mail w przedmiotowej sprawie.

Dowód:

- wyjaśnienia przedstawiciela pozwanego G. R., karta 99 – 100;

Spółka (...) nie otrzymała od inwestora oświadczenia o potrąceniu, zatrzymaniu kaucji z uwagi na istnienie wad.

Dowód:

- wyjaśnienia przedstawiciela pozwanego G. R., karta 99 – 100;

W piśmie z dnia 7 lutego 2018 roku M. złożyła T. N. oświadczenie o obniżeniu ceny.

Dowód:

- oświadczenie, karta 46-47;

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się zasadne.

Powództwo oddalono wyłącznie w zakresie odsetek wcześniejszych aniżeli zasądzone. Mimo nazwania umowy – umową zlecenia, sąd ustalił, że w istocie nie była to umowa starannego działania ale umowa osiągnięcia umówionego rezultatu, była to zatem umowa o dzieło.

Zgodnie z treścią art. 627 kodeksu cywilnego przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia. Należy przyjąć, że wykonanie oznaczonego dzieła jest zwykle określonym procesem pracy lub twórczości o możliwym do wskazania momencie początkowym i końcowym, którego celem jest doprowadzenie do efektu (rezultatu) przyjętego przez strony w momencie zawierania umowy (szerzej zob. S. Buczkowski (w:) System prawa cywilnego, t. III, cz. 2, s. 416–417). Umowa o dzieło stanowi zatem typowe zobowiązanie rezultatu zamierzonego przez strony.

Fakt wykonania dzieła zgodnie z treścią z treścią umowy wynika z treści protokołu zdawczo – odbiorczego (karta 12) oraz zeznań J. G. – inspektora nadzoru inwestorskiego, który zeznał, że dzieło było do przyjęcia poza drobnymi usterkami. Niespornym jest fakt, że pierwotnie zauważone i opisane wady w protokole zostały usunięte. Sąd dał wiarę zeznaniom powoda i świadków, że po tym momencie pozwana unikała kontaktu celem podpisania protokołu odbioru dzieła wolnego od wad. Zeznaniom tym nie zaprzeczono, wyjaśnień o przeciwnej treści nie złożył przedstawiciel pozwanej spółki.

W świetle zeznań świadków w tym przede wszystkim kierownika szkoły A. K. prace zlecone powodowi wykonał on właściwie, bezusterkowo a wszystkie usterki zostały usunięte. Na chwilę obecną nie istnieje żadna wada dzieła, pozwana spółka otrzymała wynagrodzenie za wykonane prace (które obejmowało również prace zlecone powodowi jako podwykonawcy). Inwestor nie zgłaszał istnienia innych wad niż wyżej opisane.

Sąd zauważa na sprzeczność między treścią sprzeciwu i treścią wyjaśnień przedstawiciela pozwanego, co stanowi naruszenie art. 3 k.p.c. W treści pisma procesowego wada dotyczy bowiem wyłącznie części dzieła (nalepki „dziewczynka z balonikiem”) a w swoich zeznaniach pozwany powoływał się na istnienie bąbli oraz krzywych krawędzi nalepek. Stąd w tych częściach gdzie zeznania przedstawiciela pozwanej były rozbieżne z zeznaniami świadków i powoda, sąd nie dał im wiary. Jednocześnie sąd zauważa, że przesłuchiwany kierownik szkoły nie potwierdził istnienia innych wad a samo zatem powoływanie się na istnienie takowych zmierzało wyłącznie do osiągnięcia przez pozwaną korzystnego dla siebie rezultatu w procesie. Przez pryzmat w ten sposób ocenionych wyjaśnień należy ocenić również postepowanie pozwanej spółki w tokuj procesu inwestycyjnego w tym brak kontaktu i odmowę podpisania protokołu odbioru.

Cena umówiona przez strony nie była sporna. Pozwany nie potwierdził faktu odbioru faktury, zatem datę wymagalności roszczenia przyjęto jako dzień doręczenia odpisu pozwu i nakazu zapłaty a odsetki należy zatem naliczać od dnia następnego (karta 33).

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w wyroku. Orzeczenie o odsetkach oparte jest o normę art. 481 k.c. i art. 4,6, 8 i 11 b ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych.

Zgodnie z treścią art. 10 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych wierzycielowi, od dnia nabycia uprawnienia do odsetek, o którym mowa w art. 7 ust. 1 lub art. 8 ust. 1, bez wezwania, przysługuje od dłużnika z tytułu rekompensaty za koszty odzyskiwania należności równowartość kwoty 40 euro przeliczonych na złote według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia roboczego miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym świadczenie pieniężne stało się wymagalne. Jak stwierdził Sąd Najwyższy rekompensata za koszty odzyskiwania należności w wysokości 40 euro, przewidziana w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, przysługuje wierzycielowi bez konieczności wykazania, że koszty te zostały poniesione (uchwała SN z dnia 11 grudnia 2015 r. sygn. akt III CZP 94/15). Natomiast według treści ust. 2 w przypadku gdy koszty odzyskania należności, czyli wydatki, które poniósł wierzyciel, dochodząc należnej mu kwoty, przekroczą kwotę stałej rekompensaty, wierzyciel będzie miał możliwość uzyskania na drodze sądowej zwrotu wszystkich wydatków, jakie poniósł w związku z próbą odzyskania należności, w tym kosztów postępowania sądowego. Oznacza to, iż Sąd może przyznać wierzycielowi rekompensatę za każdą dodatkową szkodę powstałą w związku z opóźnieniem w płatnościach dłużnika.

W zakresie żądania obniżenia ceny na podstawie art. 638 § 1 k.c. oraz art. 560 § 1 k.c. zarzut ten nie znajduje poparcia w zgromadzonym materiale dowodowym a samo obniżenie ceny było nieuprawnione. Jak zeznał kierownik szkoły dzieło wad nie posiada a wszelkie wady zostały usunięte przez powoda, a charakterze tych wad, co zeznał inspektor nadzoru, nie uprawniał pozwanej do odmowy odbioru dzieła. Zarzut opisany w oświadczeniu ukierunkowany jest na wydłużenie procesu, opisuje subiektywne, niczym nie poparte stanowisko pozwanej. Warto zauważyć, że dowiedziawszy się z pisma procesowego powoda z dnia 20 marca 2018 roku o poprawieniu wszelkich usterek, przedstawiciel pozwanej nie udał się do szkoły aby opisany tam stan rzeczy zweryfikować. Wskazał on bowiem ,że ostatni raz w budynku szkoły był na przełomie grudnia i stycznia 2018 roku. Strona powodowa opisała sposób w jaki wada opisana w protokole ma być usunięta. (...) opinia pozwanej opisuje usunięcie tej wady w sposób odmienny, generujący ogromne koszty, niewspółmierne do wartości dzieła. Mając zatem wiedzę, że usterki zostały usunięte przez powoda, inwestor nie zgłaszał innych usterek w zakresie prac wykonanych przez powoda pozwanej spółce, pozwana spółka może skorzystać z odpowiednich uprawnień (w tym gwarancji) w razie występowania wad w przyszłości, sąd oddalił wniosek o opinię biegłego jako nieprzydatny do rozstrzygnięcia sprawy. Oświadczenie o obniżeniu ceny nie osiągnęło rezultatu ponieważ dzieło było wolne od wad.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. Powód wygrał sprawę, należy się mu zatem zwrot kosztów procesu, w tym opłaty od pozwu 250 złotych, opłaty od pełnomocnictwa 17 złotych i wynagrodzenie pełnomocnika radcy prawnego 1.800 złotych ( 2 pkt 4 w zw. z § 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)