Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 marca 2018 roku

Sąd Rejonowy w Kwidzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Halina Ostafińska-Kołacka

Protokolant: stażysta Natalia Śliwińska

po rozpoznaniu w dniu 28 marca 2018 roku w Kwidzynie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) S.A. w Z.

przeciwko P. M.

o zapłatę

I.  powództwo oddala;

II.  zasądza od powoda (...) S.A. w Z. na rzecz pozwanego P. M. kwotę 287,00 zł (dwieście osiemdziesiąt siedem złotych 00/100), tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

SSR Halina Ostafińska-Kołacka

Sygn. akt: I C1517/17

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka z o.o. z siedzibą w Z. wnosił o zasądzenie od pozwanego P. M. kwoty 1492 złotych, z ustawowymi odsetkami od poszczególnych kwot i dat wskazanych w pozwie.

W uzasadnieniu podał, że pozwany zawarł z (...) spółka z o.o. (obecnie (...) SA) umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Pozwany nie dokonał zapłaty za dwie faktury i jedną notę obciążeniową.

Sąd Rejonowy w Lublinie XVI Wydział Cywilny w dniu 2 lutego 2010 roku wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym w sprawie XVI Nc-e 15898)10, na mocy którego nakazał pozwanemu P. M. w ciągu dwóch tygodni od doręczenia nakazu zapłacić powodowi (...) SA z siedzibą w Z. kwotę 1491,35 złotych, w tym kwoty:

-66,11 złotych z odsetkami ustawowymi od 20 stycznia 2010 roku do dnia zapłaty,

-268,80 złotych z odsetkami ustawowymi od 20 stycznia 2010 roku do dnia zapłaty,

-848 złotych z odsetkami ustawowymi od 20 stycznia 2010 roku do dnia zapłaty,

-18,70 złotych z odsetkami ustawowymi od 20 stycznia 2010 roku do dnia zapłaty,

-73,47 złotych z odsetkami ustawowymi od 20 stycznia 2010 roku do dnia zapłaty,

-216,27 złotych z odsetkami ustawowymi od 20 stycznia 2010 roku do dnia zapłaty,

oraz kwotę 210,54 złote tytułem zwrotu kosztów procesowych.

Pozwany P. M. w dniu 18 sierpnia 2017 roku złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty, który został uwzględniony.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany wnosił o oddalenie powództwa podnosząc zarzut przedawnienia. Zarzucił także, że powód nie wykazał legitymacji procesowej do dochodzenia oraz nie wykazał zasady i wysokości roszczenia. Nie przedstawił bowiem umowy ani wezwań do zapłaty. W trakcie postepowania pozwany dodatkowo zarzucił, że powód przedstawił jedynie wyciąg z umowy przelewu wierzytelności a porozumienie zawarte do umowy przelewu wierzytelności nie dotyczy pozwanego. Podał, że dane pozwanego znajdują się jedynie w tabeli „załącznik do protokołu’, która nie stanowi dokumentu. Ponadto par.2 ust.9 umowy przelewu wierzytelności wskazuje, że powód nabędzie wierzytelność po wygraniu negocjacji, podpisaniu porozumienia i zapłacie ceny.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

W dniu 20 sierpnia 2007 roku (...) Spółka z o.o. w (...) Spółka Akcyjna w Z. zawarli umowę przelewu wierzytelności.

(...) Spółka z o.o. w W. pismem z dnia 30 marca 2009 roku zawiadomiła dłużnika P. M. o cesji wierzytelności na rzecz powoda powołując się na wykaz niezapłaconych faktur - tj. fakturę nr (...) na kwotę 66,11 złotych z datą płatności na 28.09.2007 roku, fakturę nr (...)na kwotę 268,80 złotych z datą płatności na 28.10.2007 roku i notę obciążeniową nr (...) na kwotę 838 złotych z datą płatności na 25.12.2007 roku. Następnie pismem z dnia 7.04.2009 roku (...) SA wezwał pozwanego do zapłaty należności.

(odpis wyciągu z umowy przelewu wierzytelności k.54-58, odpis zawiadomienia o cesji wierzytelności k.59, odpis pisma z dnia 7.04.2009 roku k.60).

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie wyżej wymienionych dokumentów, którym nie można odmówić wiarygodności.

Wprawdzie pozwany kwestionował wyciąg z umowy przelewu wierzytelności ale należy zwrócić uwagę na to, że umowa przelewu wierzytelności ma charakter ramowy i istotne jest, czy powód wykazał nabycie od wierzyciela pierwotnego wierzytelności wobec pozwanego. W par.2 ust.9 rzeczywiście strony umowy przelewu wierzytelności umieściły zapis mówiący o tym , że w przypadku wygrania przez cesjonariusza negocjacji dotyczących oferowanego wykazu wierzytelności cedent po zaakceptowaniu zwycięzcy niezwłocznie podpisze z cesjonariuszem porozumienie o dokonaniu cesji wierzytelności . Należy jednak dodać, że powód przedstawił odpis porozumienia z dnia 16.03.2009 roku z częścią składową jaką jest odpis załącznika do protokołu przekazania wierzytelności z dnia 30.03.2009 roku objętych porozumieniem z wyszczególnieniem danych pozwanego i należności z faktur objętych umową . Wykaz ten potwierdzony jest przez pełnomocnika powoda a więc spełnia walor dokumentu. Ponadto powód wystosował do pozwanego zawiadomienie o cesji wierzytelności z dnia 30.03.2009 roku i ostateczne wezwanie do zapłaty z dnia 7.04.2009roku. Dokumenty te jednoznacznie wskazują na skuteczne nabycie przez powoda wierzytelności w stosunku do pozwanego.

Bezpodstawny jest również zarzut przedawnienia podnoszony przez pozwanego.

Powód powoływał się bowiem na daty płatności faktur w dniach 28.09.2007roku i 28.10.2007 roku oraz noty obciążeniowej na dzień 25.12.2007 roku.

Zgodnie z przepisem art. 118 kc. roszczenia wynikające z działalności gospodarczej przedawniają się z upływem lat trzech od daty wymagalności.

Wierzyciel pierwotny zawarł z pozwanym umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Obowiązuje zatem trzyletni termin przedawnienia.

Powód złożył pozew do Sądu Rejonowego w Lublinie w dniu 20.01.2010 roku a więc został przerwany termin przedawnienia.

Zasadny jest natomiast zarzut pozwanego co do nieudokumentowania i niewykazania zasady i wysokości roszczenia.

Na zasadzie rozkładu ciężaru dowodowego w przepisie art. 6 kc. powód miał obowiązek przedłożyć umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych zawartą przez pozwanego z wierzycielem pierwotnym oraz faktury i notę obciążeniową na które powołuje się w pozwie a także podać jakiego okresu i jakich usług dotyczą dochodzone należności oraz od jakich kwot i za jakie okresy zostały naliczone odsetki.

Powód nie wykonał tego obowiązku mimo, że został do niego zobowiązany zarządzeniem Sądu a wcześniej pełnomocnikowi powoda został doręczony odpis postanowienia Sądu Rejonowego Lublin Zachód w Lublinie z dnia 5.10.2017 roku o skutecznym wniesieniu sprzeciwu, utracie mocy nakazu zapłaty i przekazaniu sprawy do Sądu Rejonowego w Kwidzynie. Powód powinien się więc liczyć z koniecznością przygotowania pełnej dokumentacji dotyczącej zasady i wysokości roszczenia i miał na to dostatecznie dużo czasu.

W związku z powyższym Sąd na podstawie przepisu art. 31 ust.1 i ust.2 ustawy z dnia 16 lipca 2004 roku - prawo telekomunikacyjne (Dz.U. z 2017r., poz.1907 –tekst jedn.) w zw. z art. 6 kc. orzekł jak wyżej.

Rozstrzygnięcie o kosztach Sąd oparł na zasadzie art. 98 par. 1 kpc. w zw. z par.2 ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

Powód jako strona przegrywająca sprawę ma obowiązek zwrócić pozwanemu koszty zastępstwa procesowego w kwocie 287 złotych (z opłatą od pełnomocnictwa).