Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 maja 2018 r.

Sąd Rejonowy w Bełchatowie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Robert Sobczak

Protokolant: sekr. Katarzyna Kaczmarek

w obecności Rej. Prokuratora: -----------------------

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 maja 2018 roku

sprawy M. M. (1) urodzonego (...) w Ł., syna J. i M. z domu S.,

oskarżonego o to, że:

w dniu 10 lutego 2018 r. o godz. 18:50 w ruchu lądowym w B. na ul. (...), pow. (...), woj. (...) będąc wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości jechał jako kierujący samochodem osobowym m-ki M. o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości z wynikiem I – 1,63 mg/l, II – 1,84 mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu,

tj. o czyn z art 178a § 4 k.k.

1)  oskarżonego M. M. (1) w ramach zarzucanego mu czynu uznaje za winnego tego, że w dniu 10 lutego 2018 roku około godziny 18:50 w ruchu lądowym, w B. na al. (...), woj. (...) jechał jako kierujący samochodem osobowym marki M. o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości, będąc wcześniej skazanym prawomocnym wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w Zgierzu II Wydział Karny wydanym w dniu 21 listopada 2011 roku w sprawie sygn. akt II K 843/11 za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości,

to jest przestępstwa wypełniającego dyspozycję art. 178a § 4 k.k. i na podstawie tego przepisu wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

2)  na podstawie art. 42 § 3 k.k. orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego dożywotnio;

3)  na podstawie art. 43a § 2 k.k. orzeka od oskarżonego na rzecz Funduszu (...) świadczenie pieniężne w kwocie 10000 (dziesięć tysięcy) złotych;

4)  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokat M. M. (3) kwotę 420 (czterysta) dwadzieścia złotych z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu oraz kwotę 96,60 (dziewięćdziesiąt sześć 60/100) złotych z tytułu podatku VAT;

5)  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 120 (sto dwadzieścia) złotych opłaty i 586,60 (pięćset osiemdziesiąt sześć 60/100) złotych z tytułu zwrotu wydatków.

Sygn. akt II K 201/18

UZASADNIENIE

W dniu 10.02.2018 roku około godziny 18.50 M. F. jechał samochodem osobowym marki S. w B. w stronę ronda znajdującego się na ulicy (...). Jadący przed nim kierowca samochodem marki M. nr rej (...) zaczął wykonywać dziwne manewry, gdyż zjeżdżał na pas zieleni oddzielający pasy ruchu. M. F. wyprzedził tego kierowcę i w dalszym ciągu obserwował jego ,,podejrzaną” jazdę samochodem. Gdy kierujący samochodem marki M. pojechał w kierunku marketu Biedronka, to M. F. pojechał za nim. Na parkingu z samochodu marki M. wysiadł kierujący nim i pasażerka. Ich zachowanie wskazywało, że byli nietrzeźwi . M. F. podszedł do kierowcy samochodu marki M. i powiedział, aby oddał mu kluczyki od samochodu i gdy je otrzymał wezwał na miejsce funkcjonariuszy Policji. W tym czasie oskarżony kupił jeszcze alkohol w sklepie, ale go nie spożywał. Przybyli na miejsce funkcjonariusze Policji ustalili, że kierującym samochodem osobowym marki M. nr rej (...) jest M. M. (1). Była od niego wyczuwalna silna woń alkoholu i poddano go badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Badanie wykazało o godz. 19.01. - 1,63 mg/l, o godz. 19.17– 1,84 mg/l, o godz. 19.22 -1,46 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. M. M. (1) był za jazdę samochodem w stanie nietrzeźwości skazany prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Zgierzu II Wydziału Karnego z dnia 21.11.2011 roku w sprawie sygn. akt II K 843/11 na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 3 lat i 50 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 10 złotych. Jednocześnie Sąd orzekł wobec M. M. (1) ww. wyrokiem na podstawie art. 42§ 2 kk środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 5 lat, zaliczając mu na poczet trwania tego środka karnego okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 08.06.2011 roku. Wyrok uprawomocnił się 05.12.2011 roku. Oskarżony był także karany za inne przestępstwa umyślne.

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego M. M. (1) k- 52 w zw. z k. 16v, zeznania świadków M. F. k-53 w zw. z k-20 od słów, ,,w dniu 10 lutego’’ do słów ,, z miejsca”, M. Z. k 53v w zw. z k- 22v, protokół z użycia alko- sensora k. 2 i4 , świadectwo wzorcowania k-3i 5, odpis wyroku SR w Zgierzu sygn. akt II K 843/11 k-13, karta karna k-10, notatka urzędowa k-1 ).

Oskarżony M. M. (1) ma (...) lat, jest rozwiedziony, nie ma dzieci, posiada wykształcenie średnie z zawodu jest(...). Aktualnie pobiera zasiłek chorobowy w kwocie 500 złotych netto miesięcznie, był karany sądownie.

(dowód : wyjaśnienia oskarżonego k- 52 , karta karna k-10 , odpisy wyroku k-13 ).

Oskarżony przyznał się do dokonania zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, że w dniu zdarzenia spożywał alkohol w postaci wódki, w ilości około 1 litra. Następnie pojechał jako kierujący swoim samochodem marki M. nr rej (...) do marketu Biedronka znajdującego się na alei (...) w B.. Gdy zaparkował samochód podszedł do niego inny kierowca i powiedział, że jechał za nim i wzywa Policję. Po chwili na miejsce podjechał patrol Policji i został poddany badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Okazało się , że jest nietrzeźwy. Ponadto nie miał przy sobie dokumentu prawa jazdy

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego k -52 w zw. z k. 16v ) .

Z ustaleń Sądu wynika, iż w dniu 10.02.2018 roku około godziny 18.50 M. M. (1) jechał w stanie nietrzeźwym samochodem osobowym marki M. nr rej (...) w B., woj. (...) na ulicy (...) i dojechał na parking przed marketem Biedronka. Tam zatrzymał go M. F., który jadąc swoim samochodem marki S. obserwował jazdę oskarżonego i już podejrzewał, że może on być nietrzeźwy. Gdy poczuł woń alkoholu od M. M. (1) zażądał od niego kluczyków od jego samochodu i wezwał na miejsce funkcjonariuszy Policji. Przybyli na miejsce funkcjonariusze Policji poddali go badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Badanie wykazało godz. 19.01. - 1,63 mg/l, o godz. 19.17– 1,84 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Za takimi ustaleniami Sądu przemawiają wyjaśnienia oskarżonego, w których przyznał się do dokonania zarzucanego mu czynu i nie kwestionował swojego stanu nietrzeźwości w chwili prowadzenia samochodu. Z wyjaśnieniami oskarżonego koresponduje wynik z przeprowadzonego badania na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu, które wykazało, że był on nietrzeźwy (godz. 19.01. - 1,63 mg/l, o godz. 19.17– 1,84 mg/l alkoholu o godz. 19.22 -1,46 mg/l w wydychanym powietrzu). Ponadto w pełni zasługują na wiarę zeznania świadka M. F., który miał bezpośredni kontakt z oskarżonym i czuł od niego woń alkoholu, gdy wysiadł z samochodu, który prowadził. Ponadto przez cały czas miał kontakt wzrokowy z oskarżonym , gdy on kierował samochodem i nikt inny nie mógł tym samochodem kierować poza nim. Także na wiarę zasługują zeznania świadka M. Z., która była w patrolu Policji, który przybył na interwencję po zgłoszeniu telefonicznym M. F..

Z ustaleń Sądu wynika, że M. M. (1) był już w przeszłości karany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwym. Za takimi ustaleniami Sądu przemawia odpis prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego w Zgierzu II Wydziału Karnego z dnia 21.11.2011 roku w sprawie sygn. akt II K 843/11 skazującego oskarżonego za czyn z art. 178a § 1 kk na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 3 lat i 50 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 10 złotych. Jednocześnie Sąd orzekł wobec M. M. (1) ww. wyrokiem na podstawie art. 42§ 2 kk środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 5 lat. Wyrok uprawomocnił się 05.12.2011 roku. Nie nastąpiło w tej sprawie zatarcie także skazania.

Sąd w całości przypisał wiarę nieosobowemu materiałowi dowodowemu w postaci dokumentacji z przeprowadzonego badania na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu, jak również zaświadczenia o karalności z Krajowego Rejestru Karnego i odpisu wyroku dołączonego do akt. Wszystkie ww. dokumenty zostały sporządzone przez podmioty do tego uprawnione, w ramach przyznanych im kompetencji i w czasie procesu nie zostały zakwestionowane przez żadną ze stron.

Oceniając dowody zgromadzone w sprawie i analizując ustalony stan faktyczny Sąd doszedł do przekonania, że oskarżony podlega odpowiedzialności karnej, ponieważ zostały spełnione warunki konieczne do przyjęcia tej odpowiedzialności. M. M. (1) dopuścił się bowiem czynu naruszającego normę prawną i zagrożonego przez ustawę sankcją karną, czyn ten w ocenie Sądu jest społecznie szkodliwy w stopniu wyższym niż znikomy, zaś sprawcy można przypisać winę. Oskarżony w chwili popełniania przypisanego mu czynu był pełnoletni, poczytalny, nie stwierdzono ponadto żadnych okoliczności wyłączających winę lub bezprawność czynu.

W świetle poczynionych w sprawie ustaleń faktycznych - oceniając zachowanie oskarżonego w kategoriach prawa karnego - nie ulega wątpliwości, że M. M. (1) działaniem swoim wypełnił znamiona przestępstwa art. 178a § 4 kk, gdyż w dniu 10 lutego 2018 roku około godziny 18:50 w ruchu lądowym, w B. na al. (...), woj. (...) jechał jako kierujący samochodem osobowym marki M. o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości, będąc wcześniej skazanym prawomocnym wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w Zgierzu II Wydział Karny wydanym w dniu 21 listopada 2011 roku w sprawie sygn. akt II K 843/11 za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości.

Przy wymiarze kary Sąd kierował się dyrektywami wskazanymi w art. 53 § 1 i 2 kk. Jako okoliczności obciążające Sąd uwzględnił znaczny stopień szkodliwości społecznej popełnionego przez oskarżonego czynu ze względu na dobro prawne objęte ochroną, w które czyn ten godzi, a więc bezpieczeństwo w ruchu drogowym, znaczny stan nietrzeźwości M. M. (1) w chwili dokonania zarzucanego mu czynu, dotychczasową jego karalność. Jako okoliczności łagodzące wymiar kary Sąd przyjął przyznanie się oskarżonego do dokonania zarzucanego mu czynu .

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, iż wymierną i sprawiedliwą dla oskarżonego będzie kara 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 42 § 3 kk Sąd obligatoryjnie orzekł w stosunku do oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznym strefie ruchu lądowego dożywotnio.

Na podstawie art. 43a§2 kk Sąd obligatoryjnie orzekł od oskarżonego na rzecz Funduszu (...) świadczenie pieniężne w kwocie 10000 złotych. Na marginesie podnieść należy, że jest to minimalna kwota świadczenia, którą Sąd ma obowiązek orzec.

Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokat M. M. (3) kwotę 420 złotych z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu oraz kwotę 96,60 złotych z tytułu podatku VAT. Wynagrodzenie to wynika z § 17 ust 2 pkt 3 w zw. z § 4 ust 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa opłat kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. 2016 r.,poz.1714).

Orzeczona oskarżonemu kara jest adekwatna do czynu, którego się dopuścił i powinna spełnić swe cele w zakresie obu prewencji.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 627 kpk. Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 120 złotych opłaty zgodnie z z art. 2 ust 1 pkt 2 ustawy z dnia 23.06.1973 roku o opłatach w sprawach karnych ( tj. Dz. U nr 49 z 1983 r., z późń. zm.) i 586,60 złotych z tytułu zwrotu wydatków.