Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 marca 2018 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 28 marca 2018 r. w Rybniku

sprawy z odwołania M. S. (S.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o rekompensatę do emerytury

na skutek odwołania M. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 7 grudnia 2017 r. Znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że zobowiązuje organ rentowy do obliczenia emerytury ubezpieczonej poczynając od dnia(...) z uwzględnieniem rekompensaty w wyliczeniu kapitału początkowego.

Sędzia

Sygn.akt IX U 299/18

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. decyzją z dnia 7.12.2017r przyznał M. S. emeryturę od 12.11.2017r w wysokości 1.384,22 zł bez uwzględnienia rekompensaty w wyliczeniu kapitału początkowego z uwagi na brak udokumentowanego wymaganego 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Ubezpieczona odwołała się od tej decyzji i wniosła o jej zmianę zarzucając, że w latach od 1.08.1987r do 13.07.1997r i od 1.09.1998r do 14.01.2009r pracowała stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w piekarni.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie podtrzymując stanowisko zajęte w zaskarżonej decyzji.

Podniósł, że ubezpieczona świadectwem wykonywania pracy w szczególnych warunkach za okres od 5.01.1977r do 2.03.1978r.

Sporny okres nie został uznany bo pracodawca wskazał, że ubezpieczona zajmowała stanowisko „pomoc piekarska”, które nie jest uwzględnione w wykazach stanowisk pracy w warunkach szczególnych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Ubezpieczona M. S. urodzona (...) od (...)pobierała świadczenie przedemerytalne.

W dniu (...) złożyła wniosek o emeryturę i w dniu 17.11.2017r dołączyła świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach z dnia 15.11.2017r wydane przez Gminnej Spółdzielni (...) w G. z/s w J. potwierdzając, że w okresie od 1.09.1998r do 14.01.2009r stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywała pracę w warunkach szczególnych jako piekarz.

Ponadto ubezpieczona udokumentowała świadectwem wykonywania pracy w warunkach szczególnych z dnia 14.03.2001r w okresie od 5.01.1977r do 2.03.1978r wykonywanie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy bezpośrednio przy przeróbce mechanicznej węgla (akta rentowe).

Ubezpieczona w okresie od 1.08.1987r do 13.07.1997r była zatrudniona w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku pomoc piekarska, co udokumentowała świadectwem pracy.

W dniu (...) Gminna Spółdzielnia (...) w G. wydała zaświadczenie, w którym stwierdziła, że M. S. jest od 1.08.1987r zatrudniona w Gminnej Spółdzielni (...) jako piekarz i po przeprowadzonych badaniach stwierdzono przekroczenie (...) pyłu całkowitego 23.3 krotne oraz (...) pyłu respirabilnego 1.20 krotne na stanowisku przygotowania ciasta. Stosunek pracy z nią ustał z powodu wyczerpania okresu pobierania zasiłku chorobowego.

W okresie tego zatrudnienia ubezpieczona nie korzystała z urlopów bezpłatnych i nie miała nieusprawiedliwionych nieobecności. (akta osobowe).

Do 16.10.1996r M. S. przez 117 dni przebywała na zwolnieniu lekarskim i następnie od 17.10.1996r do końca zatrudnienia przez kolejne 270 dni była na zwolnieniu lekarskim czyli łącznie przez 387 dni (akta rentowe).

Ubezpieczona w trakcie zatrudnienia w Gminnej Spółdzielni (...) w G. w spornym okresie wykonywała pracę w piekarni przy wypieku pieczywa.

Wykonywała wszystkie czynności związane z wypiekiem poczynając od przesiania mąki poprzez przygotowanie ciasta, formowanie chlebów i bułek czy kołaczy a następnie wkładanie ich do pieca, czy też wyjmowanie po upieczeniu. Prace były wykonywane ręcznie, pieczywo było wypiekane w piecach węglowych. Wszystkie osoby wykonujące pracę na jednej zmianie wykonywały wszystkie czynności żeby wypiek był na czas. Warunki pracy były jednakowe złe dla wszystkich.

Od pieca było bardzo gorąco, od mąki bardzo się pyliło (zeznania ubezp. k.14a i 15 akt spr.).

W oparciu o powyższe, Sąd zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy z dni a 19.12.2008r o emeryturach pomostowych (Dz. U. z 2017, poz. 664 ze zm.) rekompensata przysługuje ubezpieczonemu jeżeli na dzień 31.12.2008r ma okres pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z ubezpieczenia społecznego wynoszący co najmniej 15 lat.

Ubezpieczona udokumentowała w sposób niesporny między stronami w oparciu o świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych okresy wykonywania tej pracy:

od 5.01.1977r do 2.03.1978r., tj. 1 rok 1 miesiąc 25 dni

od 1.09.1998r do 31.12.2008r., tj. 10 lat 4 miesiące, w tym 205 dni zwolnień lekarskich.

W wykazie A Dział X poz. 11 stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz 43), do którego odsyła jako przepisów dotychczasowych ustawy z dnia 17.12.1998r o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2017, poz.1383), jako prace w warunkach szczególnych wskazano „pracę przy wypieku pieczywa”.

Ubezpieczona w okresie spornym od 1.08.1987r do 13.07.1997r wykonywała stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, z wyłączeniem okresów niezdolności do pracy, pracę przy wypieku pieczywa i bez znaczenia jest, że prace te wykonywała na stanowisku pomocnika piekarza skoro wykonywała wszystkie czynności związane z wypiekiem pieczywa.

Zatem do niespornego okresu wykonywania pracy w warunkach szczególnych należy doliczyć okres 8 lat 10 miesięcy i 16 dni, co powoduje, że posiada ona ponad 15-letni okres takiej pracy wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Dlatego też Sąd na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję orzekając jak w sentencji wyroku.

Sędzia: