Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 października 2017 roku

Sąd Okręgowy w Częstochowie II Wydział Karny w składzie :

Przewodniczący: SSO Piotr Sikora

Protokolant: Edyta Wagner

w obecności prokuratora Piotra Wróblewskiego Prokuratora Prokuratury Rejonowej delegowanego do Prokuratury Okręgowej w Częstochowie po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 1 i 29 czerwca, 7 września, 5 i 24 października 2017 roku sprawy A. E. (2) z domu S. córki E. i B. z domu W. urodzonej (...) w C. oskarżonej o to, że:

I.  W okresie od 15 lipca 2011 roku do 11 czerwca 2014 roku, w C. oraz innych miejscowościach na terenie kraju , w krótkich odstępach czasu, działając z góry powziętym zamiarem, w celu osiągania korzyści majątkowych, wspólnie i w porozumieniu z K. K. (1), A. G. , P. B. i inną ustaloną osobą, bez wymaganego zezwolenia, wprowadzał do obrotu produkt leczniczy o nazwie (...),

tj. o czyn z art. 124 ustawy z dnia 6 września 2001 roku Prawo Farmaceutyczne przy zastosowaniu art.12 Kodeksu karnego,

II.  W okresie od 15 lipca 2011 roku do 11 czerwca 2014 roku, w C. oraz innych miejscach na terenie kraju, działając w porozumieniu z: P. B., K. K. (1), i inną ustaloną osobą, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, przyjęła tytułem przelewu bankowego na własny rachunek bankowy o numerze (...) oraz cudze rachunki bankowe:

-

Z. S. o (...),

-

T. T. (1) o numerze (...),

-

W. T. o numerze (...),

-

E. G. (1) o numerze (...),

-

O. M. (1) o numerze (...),

-

M. N. (1) o numerze (...),

środki pieniężne pochodzących z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego polegającego na wprowadzeniu do obrotu bez wymaganego zezwolenia produktu leczniczego o nazwie (...),

tj. o popełnienie czynu z art. 299 § 1 i § 5 Kodeksu karnego przy zastosowaniu art.12 Kodeksu karnego,

III.  W dniu 10 listopada 2011 roku w C., chcąc aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, nakłoniła Z. S. do założenia oraz udostępnienia rachunku bankowego o numerze (...) Bank S.A. w celu przyjmowania środków pieniężnych pochodzących z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego polegającego na wprowadzaniu do obrotu bez zezwolenia produktu leczniczego,

tj. o popełnienie czynu z art.18 § 2 Kodeksu karnego w związku z art.299 § 1 Kodeksu karnego,

IV.  W dniu 20 marca 2012 roku w C., chcąc aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, nakłoniła W. T. do założenia oraz udostępnienia rachunku bankowego o numerze (...) Bank S.A. w celu przyjmowania środków pieniężnych pochodzących z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego polegającego na wprowadzaniu do obrotu bez zezwolenia produktu leczniczego,

tj. o popełnienie czynu z art.18 § 2 Kodeksu karnego w związku z art.299 § 1 Kodeksu karnego,

V.  W dniu 20 marca 2012 roku w C., chcąc aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, nakłoniła T. T. (1) do założenia oraz udostępnienia rachunku bankowego o numerze (...) Bank S.A. w celu przyjmowania środków pieniężnych pochodzących z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego polegającego na wprowadzaniu do obrotu bez zezwolenia produktu leczniczego,

tj. o popełnienie czynu z art.18 § 2 Kodeksu karnego w związku z art.299 § 1 Kodeksu karnego,

VI.  W dniu 20 sierpnia 2011 roku w C., chcąc aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, nakłoniła K. E. do założenia oraz udostępnienia rachunku bankowego o numerze (...) Bank S.A. w celu przyjmowania środków pieniężnych pochodzących z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego polegającego na wprowadzaniu do obrotu bez zezwolenia produktu leczniczego,

tj. o popełnienie czynu z art.18 § 2 Kodeksu karnego w związku z art.299 § 1 Kodeksu karnego,

VII.  W dniu 19 listopada 2012 roku, w C., chcąc aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, nakłoniła E. G. (2) do założenia oraz udostępnienia rachunku bankowego o numerze (...) S.A. w celu przyjmowania środków pieniężnych pochodzących z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego polegającego na wprowadzaniu do obrotu bez zezwolenia produktu leczniczego,

tj. o popełnienie czynu z art.18 § 2 Kodeksu karnego w związku z art.299 § 1 Kodeksu karnego,

VIII.  W dniu 3 czerwca 2013 roku, w C., chcąc aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, nakłoniła M. N. (1) (z domu B.) do założenia oraz udostępnienia rachunku bankowego o numerze (...) S.A. w celu przyjmowania środków pieniężnych pochodzących z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego polegającego na wprowadzaniu do obrotu bez zezwolenia produktu leczniczego,

tj. o popełnienie czynu z art.18 § 2 Kodeksu karnego w związku z art.299 § 1 Kodeksu karnego,

IX.  w dniu 15 maja 2013 roku, w C., w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, nakłoniła M. N. (1) do tego aby nakłoniła M. B. oraz O. M. (2) do zawarcia z (...) umów o prowadzenie rachunków bankowych i ich udostępnienia w celu przyjęcia środków płatniczych pochodzących z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego polegającego na wprowadzaniu do obrotu bez wymaganego zezwolenia produktu leczniczego o nazwie (...),

tj. o popełnienie czynu zabronionego z art.18 § 2 Kodeksu karnego w związku z art.299 § 1 Kodeksu karnego .

orzeka:

1.  Oskarżoną A. E. (2) uznaje winną tego, że w okresie od 15 lipca 2011 roku do 11 czerwca 2014 roku w C. oraz innych miejscowościach na terenie kraju w krótkich odstępach czasu, działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami w tym M. P. (1), K. K. (1), A. G., P. B. i inną ustaloną osobą nie posiadając pozwolenia na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego o nazwie (...) wprowadzała go do obrotu, który to czyn wyczerpuje znamiona występku z art. 124 ustawy z dnia 6 września 2001 roku Prawo farmaceutyczne ( Dziennik Ustaw z 2001 roku numer 126 pozycja 1381 z późniejszymi zmianami) w związku z artykułem 12 kodeksu karnego jego brzmieniu z dnia 30 czerwca 2015 roku i za to na podstawie art. 124 prawa farmaceutycznego wymierza jej karę 10 (dziesięć) miesięcy pozbawienia wolności;

2.  Oskarżoną A. E. (2) w ramach czynów opisanych w punktach II-IX części wstępnej wyroku, uznaje winną tego, że w okresie od 15 lipca 2011 roku do czerwca 2013 roku w C. oraz innych miejscach na terenie kraju, działając wspólnie i w porozumieniu innymi osobami w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru pomogła M. P. (1) w ukryciu i uniemożliwieniu ustalenia miejsca umieszczenia pieniędzy pochodzących z popełnieniem czynu zabronionego polegającego na wprowadzeniu do obrotu bez wymaganego zezwolenia produktu leczniczego o nazwie (...) w ten sposób, że umożliwiła mu dostęp do swojego rachunku bankowego o numerze (...) prowadzonego przez (...) SA a także nakłoniła inne osoby do założenia rachunków bankowych i umożliwiła M. P. (1) dostęp do rachunków:

- o numerze (...) prowadzonego przez (...) Bank S.A. na rzecz Z. S.;

- o numerze (...) prowadzonego przez (...) Bank S.A. na rzecz T. T. (1);

- o numerze (...) prowadzonego przez (...) Bank S.A. na rzecz W. T.;

- o numerze (...) prowadzonego przez (...) S.A. na rzecz E. G. (1);

- o numerze (...) prowadzonego przez (...) Bank S.A. na rzecz K. E.;

- o numerze (...) prowadzonego przez (...) S.A. na rzecz M. N. (1);

- o numerze (...) prowadzonego przez (...) S.A. na rzecz O. M. (1), który to czyn wyczerpuje znamiona przestępstwa z art. 18 § 3 kk w związku z art.299 § 1 i 5 kk w brzmieniu tych przepisów z dnia 30 czerwca 2015 roku i za to na podstawie art. 19 § 1 kk w związku z art. 299 § 5 kk w brzmieniu tych przepisów z dnia 30 czerwca 2015 roku wymierza jej karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

3. Na podstawie art. 85 i art. 86 § 1 kk w brzmieniu z dnia 30 czerwca 2015 roku wymierza oskarżonej A. E. (2) karę łączną w wysokości 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

4. Na podstawie art.69 § 1 i 2 kk oraz art. 70 § 1 pkt 1 kk w brzmieniu z dnia 30 czerwca 2015 roku wykonanie orzeczonej wobec oskarżonej A. E. (2) kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres lat 3 (trzech) tytułem próby;

5. Na podstawie art. 299 § 7 kk w brzmieniu z dnia 30 czerwca 2015 roku orzeka wobec oskarżonej A. E. (2) przepadek na rzecz Skarbu Państwa kwoty 19 985 (dziewiętnaście tysięcy dziewięćset osiemdziesiąt pięć) złotych tytułem równowartości osiągniętej korzyści majątkowej;

6. dowody rzeczowe opisane pod pozycjami 17-20 i 22 wykazu dowodów rzeczowych na k.2382-2385 akt sprawy nakazuje pozostawić w aktach sprawy;

7. na podstawie § 4 ust 3 w związku z § 17 ust 1 pkt 2 i § 17 ust. 2 pkt 5 i § 20 przepisów rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata J. K. kwotę 1697,40 zł (jeden tysiąc sześćset dziewięćdziesiąt siedem złotych czterdzieści groszy) tytułem wynagrodzenia za obronę świadczoną oskarżonej z urzędu, która to kwota zawiera należny podatek VAT;

8. na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia oskarżoną A. E. (2) od kosztów sądowych obciążając nim Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 46/17

UZASADNIENIE

Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego ustalono następujący stan faktyczny.

Lek (...) nie jest dopuszczony do sprzedaży na terenie P.. Natomiast jest dopuszczony do sprzedaży receptowej na terenie R. C.

Lek (...) jest przeznaczony do terapii wspomagającej odchudzanie i w swoim składzie zawiera pochodną amfetaminy, która hamuje łaknienie.

M. P. (1) – wspólnie i w porozumieniu z różnymi osobami - w latach 2009-2015 – sprzedawał środek leczniczy o nazwie (...) za pośrednictwem sieci Internet obiorcom indywidualnym.

Lek ten nabywał w potrzebnych ilościach w aptekach na terenie R. C.. Następnie osobiście lub z pomocą innych osób partie leku przewoził do P. celem wprowadzania do obrotu. Nabywcy kontaktowali się ze wskazanym w ogłoszeniu numerem telefonu. W odpowiedzi na zamówienie otrzymywali przesyłkę pocztową ze środkiem leczniczym. Otrzymując przesyłkę od operatora pocztowego byli zobowiązani do uiszczenia tytułem zapłaty kwoty pobrania. Operator pobraną kwotę przekazywał na rachunek bankowy wskazany przez nadawcę przesyłki.

Do czerwca 2011 roku M. P. (1) współdziałał z E. M. oraz J. S. (1). E. M. oraz J. S. (1) zostały skazane wyrokami Sądu Okręgowego w Częstochowie (wyrok Sądu Okręgowego w Częstochowie z dnia 3 lipca 2012 roku – sygn. II K 187/11 , załącznik nr 3 k.201-203, wyrok Sądu Okręgowego z dnia 22 lipca 2013 roku – sygn. II K 89/12, załącznik nr 3 k.251-252).

J. S. (1) skontaktowała oskarżoną A. E. (2) z M. P. (1) mówiąc jej, że jest możliwość zarobienia.

Od lipca 2011 roku do czerwca 2014 roku A. E. (2) M. P. (1) wszedł w porozumienie z A. – uczestniczyła w obrocie (...). W ramach porozumienia M. P. (1) i K. K. (1) skupowali (...) w aptekach czeskich i wspólnie z A. E. (2) przyjmowali zamówienia telefonicznie od nabywców. Gotowość sprzedaży leku ogłaszali w sieci Internet. Zakup odbywał się z wykorzystaniem recept krajowych. Oskarżona przekazywała M. P. (1) i innym współpracującym z nim osobom dane osób zainteresowanych zakupem wspomnianego specyfiku. Na podstawie zamówień M. P. (1) i K. K. (1) pakowali lek w pocztowe przesyłki pobraniowe. Przesyłki były nadawane z Urzędów Pocztowych na terenie kraju przez K. K. (1). Na przesyłkach wskazywali numer rachunku bankowego, na który doręczyciel przelewał sumy pobrania.

Oskarżona utrzymywała z M. P. (2) kontakt telefoniczny i mailowy.

Oprócz powyższego oskarżona w okresie od lipca 2011 roku do czerwca 2013 roku udostępniała M. P. (1) rachunki bankowe swoje i innych osób w tym celu aby trafiały na nie środki pochodzące z przestępstwa wprowadzania do obrotu na terenie P. (...).

Pierwszy rachunek bankowy w tym celu założyła A. E. (2) w (...). Następnie numery rachunków bankowych ulegały zmianom w przypadku ujawnienia zawartości przesyłki przez organy Służby Celnej. Środkami zgromadzonymi na rachunkach bankowych zarządzał M. P. (1) za pośrednictwem kanałów elektronicznych.

A. E. (2) nakłaniała różne osoby do zawierania z (...) umów o prowadzenie rachunków bankowych. Za namową A. E. (2) - Z. S., W. T., T. T. (1), E. G. (1), O. M. (2), M. B., M. N. (1) ( z domu B. ), K. E., zawarły umowy o prowadzenie rachunków bankowych, a następnie przekazały dokumenty związane z ich założeniem oraz instrumenty pozwalające na dysponowanie zgromadzonymi na tych rachunkach środkami finansowymi (karty bankowe, hasła dostępu elektronicznego) do dyspozycji podejrzanej. A. E. (2) przesłała je M. P. (1) za pośrednictwem J. (1) (rachunki oskarżonej i jej córki) i P. B..

W okresie 15 lipca 2011-9 listopada 2011 roku na rachunek bankowy (...) A. E. (2) (k.666). wpłynęła łącznie kwota 186 074,91 złotych.

K. E., otworzyła za namową A. E. (2) , w dniu 20 sierpnia 2011 rachunek bankowy w (...) o numerze (...) prowadzonego przez (...) Bank S.A.

W okresie od 10 listopada 2011 do 25 maja 2012 roku na rachunek bankowy Z. S. (...) wpłynęła łącznie kwota 401552,00 złotych.

W okresie 25 maja 2012 roku – 27 lipca 2012 roku na rachunek bankowy T. T. (1) (k.687) (...) wpłynęła łącznie kwota 198 000,00 złotych.

W okresie 26 lipca 2012 roku – 16 listopada 2012 roku na rachunek bankowy W. T. (k.681) (...) wpłynęła łącznie kwota 282 105,50 złotych

W okresie 19 listopada 2012 – 29 lipca 2013 roku na rachunek bankowy E. G. (1) (k.1106) (...)wpłynęła łącznie kwota 379243,99 złotych.

W okresie 8 marca 2013 - 17 marca 2015 na rachunek bankowy O. M. (1) (k.1782) (...) wpłynęła łącznie kwota 1149981,50 złotych.

W okresie 3 czerwca 2013 – 11 czerwca 2014 roku na rachunek bankowy M. N. (2) z domu B. (k.1906) (...) wpłynęła łącznie kwota 508 858,00 złotych.

Wszystkie te wpłaty nastąpiły tytułem zapłaty za (...).

Za pośrednictwem wskazanych rachunków bankowych transferowano korzyści majątkowe pochodzące z czynu bazowego poprzez przelewy bankowe, wpłaty we wpłatomatach oraz oddziałach banku. Korzyści pochodzące z czynu bazowego były:

- wypłacane za pośrednictwem bankomatów na terenie całego kraju;

- przekazywane w drodze przelewów lub wpłat gotówkowych na inne rachunki bankowe i po raz kolejny wypłacane;

- konsumowane poprzez nabycie towarów i usług.

Na początku 2012 roku do M. P. (1) i K. K. (2) dołączyli A. G. oraz P. B.. P. B. i K. K. (1) zajmowali się na terenie C. zakupem (...). P. B. przewoził lek do P.. Lek był pakowany przez A. G. i rozsyłany przez P. B. z placówek pocztowych.

Z końcem wakacji 2012 roku ze współdziałania wycofał się K. K. (1), a w czerwcu 2014 roku A. E. (2).

Korzyściami pochodzącymi ze sprzedaży (...) na terenie kraju dysponował wyłącznie M. P. (1). Zarządzał za pośrednictwem Internetu rachunkami bankowymi wskazanymi na przesyłkach pocztowych.

Za pozyskiwane rachunki bankowe i udział w procederze M. P. (1) przelewał oskarżonej na rachunek bankowy prowadzony w (...) o nr (...) w okresie od 12 stycznia 2012 r do 8 marca 2013 r co najmniej 19.985 złotych. (k. 2580 protokół oględzin płyty CD z historią rachunku prowadzonego przez dla oskarżonej A. E. (2) i K. E. - koperta k. 255). W wyżej wymienionym okresie na rachunek ten wpływały przelewy przychodzące z rachunków Z. S., E. M., P. B., K. E., oraz przelewy gdzie nie zdefiniowano rachunku nadawcy na łączną kwotę 19 985 złotych , Przelewy te dotyczyły jednorazowo kwot od 100 do 1.500 złotych.

Oskarżona A. E. (2) ma obecnie 48 lat. Oskarżona nie ma zawodu posiada wykształcenia podstawowe. Z powodu stanu zdrowia nie pracuje i pozostaje na rencie. Utrzymuje się z renty w wysokości 604 złotych netto miesięcznie.

Jest rozwiedziona ma dwie dorosłe córki w wieku 23 i 25 lat.

Oskarżona leczy się psychiatrycznie, reumatologicznie, ginekologicznie i neurologicznie. Jest właścicielką mieszkania spółdzielczego o powierzchni 53 metrów kwadratowych położonego w C.. Innego majątku nie posiada. Jest zadłużona na kwotę 1000 złotych z tytułu nieuiszczonych należności czynszowych oraz zobowiązanie w wysokości 4000 złotych z tytułu kredytu bankowego.

Oskarżona była opiniowana przed biegłych lekarzy psychiatrów, który w swojej opinii stwierdzili, że w czasie popełniania zarzuconych jej czynów była poczytalna. Oskarżona nie była wcześniej karana.

(dowód: dane osobowe oskarżonej k. 2532, dane o karalności k.2516 , opinia sądowo-psychiatryczna k. 2352-2353).

Wyjaśnienia oskarżonej

Oskarżona A. E. (2) przyznała się do popełnienia zarzuconych jej czynów.

W toku postępowania przygotowawczego ( k.424-427, 430-434, 479-484, 708-709, 994-996, 2057-2059, 2262-2264, 2366-2368) i sądowego (k. 2532-o-2533-o, 2550-o) złożyła wyjaśnienia zgodne z ustalonym stanem faktycznym.

W swoich wyjaśnieniach przyznała, że uczestniczyła we wprowadzaniu do obrotu środka o nazwie (...) poprzez odbieranie telefonicznych zamówień i przekazywała dane nabywców celem realizacji M. P. (1) i innym osobom do jakich należało wysyłanie zamówień.

Przyznała również, że przekazała dostęp do własnego rachunku bankowego M. P. (1) oraz nakłoniła inne osoby (szczegółowo wymienione w punkcie pierwszym części dyspozytywnej wyroku) do założenia rachunków bankowych i udostępniła te rachunki M. P. (1) w tym celu aby wpływały na nie środki ze sprzedaży środka o nazwie (...).

Udostepnienie tych rachunków polegało na przekazaniu całości dokumentacji dotyczącej rachunków bankowych wraz z kartami bankomatowymi M. P. (1) za pośrednictwem P. B..

Wynagrodzenie z tytułu handlu (...) otrzymywała od M. P. (1) na rachunek bankowy w (...) Bank S.A.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonej, które znajdują potwierdzenie w zeznaniach świadków M. P. (1), J. S. (1), K. E., M. B., O. M. (1), M. N. (1), T. T. (1) i Z. S.. Znajdują potwierdzenie również w dokumentacji bankowej a w szczególności w historii rachunku bankowego prowadzonego na rzecz oskarżonej przez Bank (...) (płyta na karcie 25) .

Ocena zeznań świadków

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków M. P. (1), J. S. (1), K. E., M. B., O. M. (1), M. N. (1), T. T. (1) i Z. S..

Zeznania tych świadków wzajemnie się potwierdzają znajdują potwierdzenie w wyjaśnieniach oskarżonej oraz w dokumentacji bankowej.

Wyjaśnienia oskarżonej i zeznania świadków wyżej wymienionych znajdują potwierdzenie w protokole przeszukania w dniu 20 sierpnia 2015 roku pomieszczeń mieszkalnych w R. przy ulicy (...) w wyniku którego ujawniono u A. G. przedmioty służące do popełnienia czynów stanowiących przedmiot tego postępowania (k.1262) w tym karty bankowe do rachunków bankowych służących do gromadzenia, przekazywania i wypłaty środków pieniężnych stanowiących korzyści majątkowe z czynu bazowego , dokumentację bankową na nazwiska :M. B. (1), M. B., E. G. (1), W. N., O. M. (2), zapiski odnoszące się do Z. S..

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadków E. G. (1) i W. T. co do tego, że w ogóle nie zakładali rachunków bankowych o jakich mowa w punkcie pierwszym części dyspozytywnej wyroku w kontekście tych osób. Zeznania tych świadków pozostają w sprzeczności nie tylko z wyjaśnieniami oskarżonej, która przyznała, że nakłoniła te osoby do założenia wyżej wskazanych rachunków a następnie przekazała całość dokumentów bankowych M. P. (1) umożliwiając mu korzystanie z nich.

Zeznania świadka W. T. są również sprzeczne z zeznaniami jego brata T.. Oprócz tego zeznania tych dwóch świadków są sprzeczne z dokumentacją bankową z której wynika, że obaj osobiście zakładali rachunki bankowe na własne nazwisko. Poza tym oczywistym jest, że osoby zakładające w placówce banku rachunek bankowy są legitymowane przez pracowników banku.

Podkreślenia wymaga, że W. T. składając zeznania w postępowaniu sądowym (k.2564-o-2565) w zasadzie nie wykluczył, że rachunek zakładał ale tego nie pamiętał.

Biorąc pod uwagę, że wszyscy świadkowie zakładający rachunki bankowe na prośbę oskarżonej otrzymywali od niej za to gratyfikację pieniężną to nie można wykluczyć, tego iż podejrzewali że mogą posłużyć one do działalności nielegalnej i zaprzeczyli temu obawiając się odpowiedzialności karnej czy nawet cywilnej.

Sąd dał wiarę dowodom w postaci dokumentów gdyż zostały on wystawione przez uprawnione podmioty i brak jest powodów do podważania ich wiarygodności.

Kwalifikacja prawna i wymiar kary.

Czyn opisany w punkcie pierwszym części dyspozytywnej wyroku wyczerpuje znamiona występku z art. 124 ustawy z dnia 6 września 2001 roku Prawo farmaceutyczne ( Dziennik Ustaw z 2001 roku numer 126 pozycja 1381 z późniejszymi zmianami) w związku z artykułem 12 kodeksu karnego w jego brzmieniu z dnia 30 czerwca 2015 roku.

Produktem leczniczym, jest każda substancja lub mieszanina substancji, która posiada określone właściwości lecznicze. Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 6 września 2001 roku Prawo farmaceutyczne (Dz.U. z 2001 r., Nr 126, poz. 1381 z późn. zm.), na terytorium P. do obrotu dopuszczone są wyłącznie produkty lecznicze, które uzyskały pozwolenie na dopuszczenie do obrotu. Jednocześnie należy w tym miejscu zwrócić uwagę, że bez konieczności uzyskania pozwolenia, do obrotu dopuszczone są m.in. leki recepturowe, apteczne oraz leki wykorzystywane do badań klinicznych i naukowych, a także sprowadzane w ramach tzw. importu docelowego, tj. dla ratowania życia lub zdrowia pacjenta.

Penalizowane w art. 124 ustawy Prawo farmaceutyczne przestępstwo polega na wprowadzaniu produktu leczniczego do obrotu bez takiego pozwolenia. Sprawcą może być każda osoba, której zachowanie wypełnia znamiona tego czynu. Jest to przestępstwo formalne, które może być popełnione w sposób umyślny.

Zgromadzone w sprawie dowody nie pozostawiają wątpliwości, że oskarżona wprowadzała do obrotu lek (...) bez wymaganego prawem pozwolenia. Oskarżona sama wcześniej z tego środka korzystała i wiedziała, że w P. nie można go kupić gdyż nie jest dopuszczony do obrotu a oferowany do sprzedaży w sieci internetowej jest kupowany poza P.. Oskarżona zbierając zamówienia od klientów i przekazując ich dane osobom odpowiedzialnym za wysyłanie produktu uczestniczyła procederze wprowadzania do obrotu tego środka.

Za czyn ten Sąd wymierzył oskarżonej karę 10 miesięcy pozbawienia wolności. Kara ta w ocenie Sądu jest adekwatna do stopnia winy i stopnia społecznej szkodliwości tego czynu.

Podstawowym kryterium orzekania kary w ramach prewencji indywidualnej jest przede wszystkim osobowość sprawcy, a w szczególności stopień jego zawinienia, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie po jego popełnieniu a także relacja między charakterem popełnionego przez niego czynu a potrzebami w zakresie świadomości prawnej społeczeństwa.

Przy wymiarze kary Sąd miał na względzie udział oskarżonej w procederze. Oskarżona brała udział w zasadzie tylko w przyjmowaniu zamówień. Jednak taki jej udział w nielegalnym procederze był dość długi bo blisko trzyletni.

Należy mieć także na uwadze, że oskarżona przyznała się do winy już na wczesnym etapie postępowania przygotowawczego, ujawniając znane jej okoliczności popełnienia tego przestępstwa. Oskarżona wyraziła skruchę.

Sąd dopatrzył się także okoliczności łagodzących. Do takich zaliczył fakt, że mimo dojrzałego już wieku nie była w przeszłości karana.

Zachowania opisane w punkcie 2 części dyspozytywnej wyroku wyczerpują znamiona przestępstwa z art. 18 § 3 kk w związku z art.299 § 1 i 5 kk i art. 12 kk w brzmieniu tych przepisów z dnia 30 czerwca 2015 roku.

Przepis art. 299 § 1 k.k. statuuje przy tym typ przestępstwa bezskutkowego (formalnego), co prowadzi do wniosku, że dla realizacji jego znamion nie jest konieczne, by działanie sprawcy doprowadziło do powstania skutku w postaci rzeczywistego udaremnienia lub znacznego utrudnienia stwierdzenia przestępnego pochodzenia korzyści (por. za Komentarzami do art. 299 k.k. autorstwa M. Mozgawy - LEX 2013 i J. Giezka - LEX 2014 - O. Górniok (w:) O. Górniok [i in.], Kodeks karny..., t. 2, s. 454; R. Zawłocki (w:) Kodeks karny..., red. M. Królikowski, R. Zawłocki, t. 2, s. 780; W. Wróbel (w:) Kodeks karny..., red. A. Zoll, t. 3, s. 657-658).

Działanie oskarżonej miało na celu ukrycie i uniemożliwienie ustalenia miejsca umieszczenia pieniędzy pochodzących z popełnieniem czynu zabronionego polegającego na wprowadzeniu do obrotu bez wymaganego zezwolenia produktu leczniczego o nazwie (...).

Natomiast typem kwalifikowanym przestępstw stypizowanych w art. 299 § 1 k.k. jest art. 299 § 5 kk to jest gdy sprawca działa wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami. Przestępcze porozumienie co do znamion czynu z art. 299 § 1 kk musi być więc zawarte i realizowane przez przynajmniej trzy osoby. Taka sytuacja miała miejsce w niniejszej sprawie gdyż oskarżona współdziałała z M. P. (1), któremu za pośrednictwem innych osób (J. S. (1) a później P. B.) przekazywała wszelkie dane i dokumenty umożliwiające pełne korzystanie z rachunków bankowych założonych na nazwiska swoje, córki K. oraz Z. S., T. i W. T., E. G. (1), M. N. (1) oraz O. M. (1).

W przypadku czynu polegającego na praniu pieniędzy przez oskarżoną zastosowanie znalazła konstrukcja czynu ciągłego o jakim mowa w art. 12 kk .

Zgodnie z brzmieniem tego przepisu, przestępstwo ciągłe zachodzi, gdy spełnione są określone przesłanki podmiotowe i przedmiotowe. Przesłanką podmiotową jest istniejący z góry zamiar, obejmujący realizację zamierzonego przestępstwa w dwu lub więcej zrachowaniach, natomiast przesłanki przedmiotowe to "krótkie odstępy czasu" między tymi zachowaniami Przenosząc powyższe spostrzeżenia, na grunt przedmiotowej sprawy Sąd uznał, iż oskarżona działała czynem ciągłym z góry powziętym zamiarem pomagania M. P. (1) w ukryciu i uniemożliwieniu ustalenia miejsca umieszczenia pieniędzy pochodzących z popełnieniem czynu zabronionego polegającego na wprowadzeniu do obrotu bez wymaganego zezwolenia produktu leczniczego o nazwie (...) a podejmowane przez nią działania miały miejsce w odstępie kilku miesięcy.

W ocenie Sądu opisane w tym punkcie zachowanie oskarżonej stanowi jeden czyn ciągły w wykonaniu z góry powziętego zamiaru. Wynika to z wyjaśnień oskarżonej złożonych w postępowaniu sądowym (k. 2533-o) w których przyznała, że od początku swojego udziału w procederze liczyła się z tym, że z biegiem czasu będą potrzebna kolejne nowe rachunki bankowe różnych osób do wpłat pieniędzy za sprzedawany środek. Oskarżonej mówił o tym M. P. (1) i później jej o tym przypominał w tym celu aby podjęła działania zmierzające do pozyskania nowych rachunków bankowych założonych na tzw. „słupy”.

Zdaniem Sądu o tym, że działanie oskarżonej traktować należy jako zjawiskową formę przestępstwa w postaci pomocnictwa o jakiej mowa w art. 18 § 3 kk, świadczy to, że oskarżona wiedziała tylko o tym, że rachunki bankowe do których dostęp za pośrednictwem innych osób, przekazała M. P. (1) mają służyć ukryciu i uniemożliwieniu ustalenia miejsca umieszczenia pieniędzy pochodzących z popełnieniem czynu zabronionego polegającego na wprowadzeniu do obrotu bez wymaganego zezwolenia produktu leczniczego o nazwie (...).

Nie budzi wątpliwości, że to M. P. (1) był osobą mającą pełną wiedzę a co najbardziej istotne, mającą wyłączność decyzyjną co do postępowania z ukrytymi pieniędzmi pochodzącymi z przestępczego procederu.

Podkreślenia wymaga, że oskarżona nie miała żadnego wpływu na to jakie kwoty będą wpływały na te rachunki i co się będzie dalej z nimi działo. Nawet nie wiedziała kiedy M. P. (1) z tych rachunków skorzysta. Nawet nie wiedziała jakie kwoty mają na rachunki wpływać.

Oprócz pieniędzy jakie oskarżona otrzymywała od M. P. (1) tytułem wynagrodzenia, nie miała ona żadnej styczności z pozostałymi pieniędzmi wpłacanymi przez osoby zamawiające wspomniany specyfik. Nawet nie wiedziała ile ich było i co się z nimi działo po wpłynięciu na rachunki.

Na marginesie jedynie należy dodać, że mimo prawidłowego opisu czynu przez przeoczenie w kwalifikacji prawnej pominięto art. 12 kk. .

Prawidłowa pełna kwalifikacja prawna przypisanego oskarżonej w punkcie drugim części dyspozytywnej czynu powinna brzmieć „ który to czyn wyczerpuje znamiona przestępstwa z art. 18 § 3 kk w związku z art.299 § 1 i 5 kk w związku z art. 12 kk w brzmieniu tych przepisów z dnia 30 czerwca 2015 roku”.

Za czyn ten wymierzono oskarżonej karę 1 roku pozbawienia wolności.

Kara ta w ocenie Sądu jest adekwatna do stopnia winy i stopnia społecznej szkodliwości tego czynu.

Przy wymiarze kary Sąd miał na względzie udział oskarżonej w procederze. Oskarżona brała udział w zasadzie tylko w pozyskiwaniu i przekazywaniu M. P. (1) pełnego dostępu do rachunków bankowych nie mając wiedzy czy i kiedy zdecyduje się on na uruchomienie tych rachunków w celu ukrycia pieniędzy pochodzących z przestępczego procederu. Nie miała wiedzy ile pieniędzy zostanie na te rachunki przelane a tym samym nie wiedziała o skali przestępczego procederu. Jednak taki jej udział w nielegalnym procederze był dość długi gdyż trwał blisko 3 lata.

Należy mieć także na uwadze, że oskarżona przyznała się do winy już na wczesnym etapie postępowania przygotowawczego, ujawniając znane jej okoliczności popełnienia tego przestępstwa. Oskarżona wyraziła skruchę.

Sąd dopatrzył się także okoliczności łagodzących. Do takich zaliczył fakt, że mimo dojrzałego już wieku nie była w przeszłości karana i wyraziła skruchę.

Karę łączną pozbawienia wolności orzeczono wobec oskarżonej w wymiarze 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

W ocenie Sądu kara ta jest adekwatna do stopnia jej zawinienia i szkodliwości społecznej popełnionych przez nią przestępstw. Szczególne znaczenie przy wymiarze kary miał fakt, że oskarżona przez blisko 3 lata uczestniczyła w przestępczym procederze. Z drugiej jednak strony należy zauważyć, że nie była w pełni zorientowana w skali przestępczego procederu kierowanego przez M. P. (1). Osiągała stosunkowo niewielką korzyść majątkową bo średnio miesięcznie około 550 złotych. Sąd wymierzając kary jednostkowe oraz karę łączną wziął pod uwagę także motywację oskarżonej, która samotnie wychowywała dwie córki i osiągała bardzo niskie dochody.

Kierując się zapisem art. 4 § 1 kk, Sąd stosował wobec oskarżonej przepisy kodeksu karnego obowiązujące do dnia 30 czerwca 2015 roku (a więc w dacie popełnienia przez oskarżoną przestępstw) gdyż obowiązująca w czasie czynu ustawa była względniejsza dla oskarżonej niż ustawa obowiązująca w dacie orzekania.

Elementem decydującym o względności starej ustawy są unormowania art. 69 kk, który według stanu z dnia orzekania pozwalał na warunkowe zawieszenie kary pozbawienia wolności orzeczonej w wymiarze do 1 roku pozbawienia wolności, podczas gdy ustawa obowiązująca w czasie popełnienia czynu pozwalała na warunkowe zawieszenie wykonania kary orzeczonej w wymierzę do 2 lat pozbawienia wolności.

W ocenie Sądu wobec oskarżonej zachodzą okoliczności wymienione w art. 69 § 1 i § 2 kk w brzmieniu z dnia 30 czerwca 2015 roku, uzasadniające warunkowe zawieszenie wykonania kary.

Oskarżona mimo dojrzałego już wieku nie była dotychczas karana. Prowadzi ustabilizowany tryb życia. Samotnie wychowała dwie córki. Przez wiele lat jako wolontariusz angażowała się w działalność fundacji (...) niosącej pomoc osobom ubogim i bezdomnym. Sąd miał w polu widzenia również ten fakt, że osoby na które oskarżona zakładała rachunki bankowe wywodziły się z grona podopiecznych tej fundacji jednak nie wynikało to z tego, że oskarżona pod ich przykryciem starała się ukryć własną przestępczą działalność. Przeciwnie, oskarżona jako pierwsze udostępniła M. P. (1) własny rachunek bankowy oraz rachunek należący do jej córki. To, że nakłoniła pozostałe osoby do założenia rachunków bankowych , które udostępniła M. P. (1) wynikało z tego, że sama obracała się w środowisku osób ubogich i w swoim przekonaniu pomagała im umożliwiając zarobienie jakichś pieniędzy, których potrzebowali.

W toku postępowania przygotowawczego wykazała skruchę i żal z powodu popełnionych przestępstw. Te właściwości osobiste oskarżonej w ocenie Sądu przesądzają o tym, że mimo niewykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności jej cele zostaną wobec oskarżonej osiągnięte, a w szczególności będzie ona przestrzegała porządku prawnego i nie popełni ponownie przestępstwa.

W ocenie Sądu Okręgowego wymierzenie wobec oskarżonej kar pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania było by karą nadmiernie surową.

Okres próby, na jaki zawieszono oskarżonej wykonanie kar pozbawienia wolności określono na 3 lata. Zdaniem Sądu jest to okres wystarczający dla zagwarantowania przestrzegania przez oskarżoną porządku prawnego.

Stosownie do treści art. 299 § 7 kk w brzmieniu z dnia 30 czerwca 2015 roku Sąd orzeka wobec oskarżonej A. E. (2) przepadek na rzecz Skarbu Państwa kwoty 19 985 (dziewiętnaście tysięcy dziewięćset osiemdziesiąt pięć) złotych tytułem równowartości osiągniętej korzyści majątkowej. Orzeczenie takiego przepadku jest obowiązkowe.

Kwota korzyści majątkowej wynika z historii rachunku bankowego w (...) o nr (...).

W okresie od 12 stycznia 2012 r do 8 marca 2013 r na rachunek ten wpłynęła kwota 19 985 złotych. W wyżej wymienionym okresie na rachunek ten wpływały przelewy przychodzące z rachunków Z. S., E. M., P. B., K. E., to jest osób, których rachunkami zarządzał M. P. (1) oraz przelewy gdzie nie zdefiniowano rachunku nadawcy.

Wobec tego, że oskarżona nie potrafiła nawet w przybliżeniu określić kwot jakie otrzymywała za swój udział w przestępnym procederze od M. P. (1), Sąd kwotę korzyści majątkowej (zarówno dla samej oskarżonej jak i przekazywanej przez nią innym osobom od których „pozyskała „ rachunki bankowe) ustalił na podstawie w/w rachunku bankowego gdyż według oskarżonej właśnie na niego wpływały pieniądze z tego tytułu.

O wynagrodzeniu na rzecz adwokata świadczącego z urzędu obronę oskarżonej orzeczono na podstawie przepisów wskazanych w punkcie 7 części dyspozytywnej wyroku.

Mając na uwadze trudną sytuację majątkową oskarżonej Sąd zwolnił ją od kosztów sądowych.