Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 października 2017 r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Agnieszka Wachłaczenko

Protokolant sekr. sąd Joanna Adamiak

w obecności oskarżyciela z K. w K. sierż. sztab. M. T.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 19 maja 2017r., 08 czerwca 2017r., 11 sierpnia 2017r., 28 sierpnia 2017 r., 29 września 2017r., 17 października 2017r., 31 października 2017r.

sprawy

P. B.

s. P. i A. z domu C.

ur. (...) w K.

obwinionego o to, że

w dniu 14 stycznia 2016r o godz. 15:40 na drodze publicznej w K. na ul. (...), kierując pojazdem marki V. o nr rej. (...) wyprzedzał pojazd na oznakowanym przejściu dla pieszych ponadto kierował pojazdem nie mając przy sobie wymaganego dokumentu, tj. prawa jazdy

tj. za wykroczenie z art. 95 k.w. i art. 97 k.w. w zw. z art. 26 ust. 3 pkt 1 ustawy prawo o ruchu drogowym

1.  obwinionego P. B. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu wypełniającego dyspozycję art. 95 k.w. i art. 97 k.w. w zw. z art. 26 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku Prawo o ruchu drogowym (tekst jednolity: Dz.U.2017, poz. 128) i za ten czyn na podstawie art. 97 k.w. w zw. z art. 9 § 1 k.w., wymierza karę grzywny w wysokości 150 (stu pięćdziesięciu) złotych,

2.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. M. (1) kwotę 540 (pięćset czterdzieści) złotych wraz z należnym podatkiem VAT, tytułem udzielonej obwinionemu a nieopłaconej pomocy prawnej z urzędu;

3.  zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 500 (pięćset 00/100) złotych tytułem zwrotu części kosztów sądowych, zwalniając obwinionego od ich ponoszenia w pozostałym zakresie i obciążając nimi Skarb Państwa.

SSR Agnieszka Wachłaczenko

Sygn. akt II W 30/17

UZASADNIENIE

W dniu 14 stycznia 2016 roku o godz. 15:40 obwiniony P. B. poruszając się pojazdem marki V. (...) o nr rej. (...) ulicą (...) w kierunku ulicy (...) w K. na oznakowanym przejściu dla pieszych, jadąc lewym pasem ruchu, wyprzedził pojazd marki S. (...). Pasażerką była M. K. oraz jej dziecko. W związku z zaobserwowaniem tego zdarzenia przez zmotoryzowany patrol Policji, kierujący pojazdem V. został zatrzymany i poddany kontroli. Do zatrzymania doszło w rejonie ul. (...) (obecnie Z.). Po zatrzymaniu i funkcjonariusze Policji polecili obwinionemu udanie się na miejsce zdarzenia, gdzie wyjaśniono obwinionemu na czym polegało popełnione przez niego wykroczenie. W trakcie czynności ujawniono także, iż obwiniony P. B. nie posiadał przy sobie dokumentu uprawniającego do jazdy

(dowód: notatka urzędowa - k.1, zeznania świadka M. M. (2)- k. 54, częściowo wyjaśnienia obwinionego- k. 53, częściowo zeznania świadka M. K.- k. 85-85v).

Obwiniony ma 37 lat. Jest przedsiębiorcą, zarabia ok. 2000 złotych miesięcznie. Jest w trakcie rozwodu, posiada dwoje dzieci, które ma na utrzymaniu. Był wcześniej karany za wykroczenia związane z naruszeniami ustawy Prawo o ruchu drogowym

(dane osobowe- k. 10, 53, zapytanie o ukaranie z załącznikiem- k. 32-34).

Obwiniony P. B. nie przyznał się zarzucanych mu czynów. W swoich wyjaśnieniach podał, że w dniu 14 stycznia 2016 roku jechał prawym pasem ulicą (...) od strony ronda. Przed nim jechał inny pojazd poruszając się z prędkością 30-40 km/h. Po zmianie pasu na lewy, przyspieszył wyrównując do tego samochodu i przejechał równolegle z nim. Obwiniony wyjaśniał, że wyprzedził ten samochód dopiero ok. 50 m. za przejściem dla pieszych. Jednocześnie przyznał, iż nie miał wymaganych dokumentów ponieważ kierował cudzym samochodem.

Sąd uznał za niewiarygodne wyjaśnienia obwinionego w zakresie jakim podał, iż 14 stycznia 2016 roku około godz. 15:40 nie wyprzedził innego pojazdu na oznakowanym przejściu dla pieszych przy ul. (...) w K.. Twierdzenia obwinionego w tym zakresie pozostają bowiem w sprzeczności ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym a także uznanymi za wiarygodne (jako spójne) zeznaniami świadków - funkcjonariuszy Policji M. M. (2) i M. W..

Za wiarygodne uznano zeznania świadka M. K., pasażerki pojazdu V. (...) w chwili zdarzenia, w zakresie czasu i miejsca zdarzenia. Wprawdzie był to świadek wnioskowany przez obronę, jednak zeznania tego świadka uzupełniają zeznania funkcjonariuszy policji. Świadek w swoich zeznaniach podała, że jadąc ulicą (...) skręcili w ulicę (...) prawym pasem. Przed ich pojazdem poruszał się inny, jadący bardzo wolno, co spowodowało, że obwiniony zmienił pas na lewy. Na przejściu dla pieszych zrównali się z pojazdem, który jechał prawym pasem, ale przed tym który wcześniej wyprzedzili. Świadek dodała, że na tym odcinku obwiniony wyprzedził dwa samochody przed skrętem w lewo. Zeznania te były chaotyczne i są zbieżne z ustaleniami poczynionymi w niniejszej sprawie oraz z materiałem dowodowym zgromadzonym w aktach sprawy zwłaszcza, notatką urzędową i zeznaniami pozostałych świadków.

Sąd uznał za wiarygodne zaliczone w postaci materiału dowodowego dokumenty w postaci notatki urzędowej oraz danych o karalności obwinionego albowiem zostały wydane przez uprawnione osoby w zakresie ich uprawnień, a ich wiarygodność nie była kwestionowana przez żadną ze stron.

Zgodnie z treścią art. 97 kw ukaraniu podlega uczestnik ruchu znajdujący się na drodze publicznej, który wykracza przeciwko innym przepisom ustawy Prawo o ruchu drogowym lub przepisom wydanym na jej podstawie. kto prowadzi na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu pojazd, nie mając przy sobie wymaganych dokumentów, podlega karze grzywny do 250 złotych albo karze nagany. Art. 95 kw stanowi, iż kto prowadzi na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu pojazd, nie mając przy sobie wymaganych dokumentów, podlega karze grzywny do 250 złotych albo karze nagany. Zgodnie z treścią art. 26 ust. 3 pkt 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym kierującemu pojazdem zabrania się wyprzedzania pojazdu na przejściu dla pieszych i bezpośrednio przed nim, z wyjątkiem przejścia, na którym ruch jest kierowany.

Mając na uwadze stan faktyczny ustalony w sprawie Sąd uznał, że nie ma wątpliwości, iż obwiniony P. B. dopuścił się popełnienia wykroczenia z art. 95 kw i art. 97 kw w zw. z art. 26 ust. 3 pkt 1 ustawy prawo o ruchu drogowym. Zgodnie z art. 2 pkt 28 ustawy Prawo o ruchu drogowym wyprzedzanie - przejeżdżanie (przechodzenie) obok pojazdu lub uczestnika ruchu poruszającego się w tym samym kierunku. Obwiniony przyznał, iż na pasach przejeżdżał obok innego pojazdu, a z zeznań M. K. wynika, iż na pasach pojazd kierowany przez obwinionego zrównał się z pojazdem przejeżdżającym na sąsiednim pasie. Zatem obwiniony musiał poruszać się z prędkością większą niż pojazd na prawym pasie.

Wymierzając karę grzywny w wysokości 150,00 zł, Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 33 §1 k.w. Na uwagę zasługuje fakt, iż obwiniony wielokrotnie dopuszczał się wcześniej naruszeń przepisów ruchu drogowego. Stąd grzywna musi spełniać nie tylko rolę wychowawczą, ale z uwagi na wcześniejsze naruszenia, musi zniechęcać do dalszego działania polegającego na łamaniu przepisów ruchu drogowego.

Na podstawie art. 119 kpw Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. M. (1) kwotę 540,00 zł wraz z należnym podatkiem VAT, tytułem udzielonej obwinionemu a nieopłaconej pomocy prawnej z urzędu przy zastosowaniu § 17 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz.U.2016.1715) stosowanego na podstawie § 17 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackich z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U.2015.1800). Sąd na podstawie 627 k.p.k. w zw. z art. 119 kpsw zasądził od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 500,00 zł tytułem zwrotu części kosztów sądowych, zwalniając obwinionego od ich ponoszenia z pozostałym zakresie i obciążając nimi Skarb Państwa.