Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Gz 16/14

POSTANOWIENIE

Dnia 10 lutego 2014 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Barbara Frankowska

Sędziowie: SO Beata Hass-Kloc (spr.)

SO Anna Harmata

Protokolant: st. sekr. sądowy Joanna Kościak

po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2014 r. w Rzeszowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku powoda: PPHU (...) S.A. w J.

przeciwko pozwanemu: Budownictwo (...) Sp. z o.o. w P.

o przyznanie kosztów postępowania zabezpieczającego

na skutek zażalenia powoda na pkt. II postanowienia Sądu Rejonowego Sądu Gospodarczego w Krośnie z dnia 21 listopada 2013r., sygn. akt V GCo 202/13

postanawia: o d d a l i ć zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy Sąd Gospodarczy
w Krośnie uwzględnił w części wniosek powoda o zasądzenie od pozwanego kosztów postępowania zabezpieczającego w sprawie V GNc 962/12, orzekając na podstawie przedłożonego przez powoda prawomocnego postanowienia Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Przemyślu z dnia 16 sierpnia 2013r. sygn. akt Km 1547/13; oddalając w pkt. II żądanie w zakresie kosztów

zastępstwa procesowego profesjonalnego pełnomocnika.

W uzasadnieniu powyższego Sąd I instancji wskazał ,że zgodnie z art. 770 kpc komornik ustala wysokość kosztów związanych z zabezpieczeniem.

Ponieważ w/w orzeczeniu z dnia 16.08.2013r koszty zastępstwa procesowego w postępowaniu zabezpieczającym nie zostały uwzględnione Sąd również nie miał

podstaw do ich zasądzenia , a co za tym idzie wniosek w tym zakresie podlegał

oddaleniu.

We wniesionym w dniu 12 grudnia 2013r. (data stempla pocztowego
k. 25) zażaleniu powód zaskarżył powyższe orzeczenie w zakresie pkt. II, wnioskując o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu zabezpieczającym tj. kwoty 600,00 zł wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu zażalenia powód podniósł, że Sąd Rejonowy dopuścił się naruszenia art. 770 kpc , 743 par 1 kpc i 745 par 1 kpc. Jego zdaniem komornik jest obowiązany jedynie ustalać koszty , które należą się organowi egzekucyjnemu tj. opłaty egzekucyjne i wydatki gotówkowe. Natomiast art. 745 kpc uprawnia Sąd do orzekania o wszystkich kosztach postępowania

zabezpieczającego oraz do ustalania ich wysokości w takim zakresie w jakim nie są one zastrzeżone dla komornika.

Pozwany w odpowiedzi na powyższe wniósł pisemną odpowiedź w której wniósł o oddalenie zażalenia , gdyż w jego ocenie Sąd Rejonowy wydał orzeczenie odpowiadające prawu ; a nadto podał ,że wniosek powoda został złożony za późno biorąc pod uwagę ,że postanowienie komornika o ustaleniu kosztów postępowania zabezpieczającego uprawomocniło się w dniu 29.08. 2013r ( k- 33).

Sąd Okręgowy mając na uwadze powyższe zważył co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie , ale wyłącznie z przyczyn wskazanych poniżej.

Na początku należy podnieść ,że stosownie do art. 745 § 1 k.p.c.

o kosztach postępowania zabezpieczającego sąd rozstrzyga w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie, a o kosztach postępowania zabezpieczającego później powstałych rozstrzyga na wniosek strony sąd, który udzielił zabezpieczenia.

Mając na uwadze treść powyższego przepisu należy wskazać, że
w przypadku gdy koszty postępowania zabezpieczającego powstały po wydaniu przez sąd orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie, a z taką sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie skoro odpis postanowienia komornika został doręczony i uprawomocnił się po uprawomocnieniu się nakazu zapłaty z dnia 19.07.2012r., sygn. akt VI GNc 962/12 o kosztach tych rozstrzyga na wniosek strony sąd, który udzielił zabezpieczenia. Przepis ten będzie znajdował zastosowanie także do kosztów postępowania powstałych przed zakończeniem postępowania w sprawie, ale ustalonych przez komornika po tym terminie. Mankamentem wprowadzonego rozwiązania jest natomiast pominięcie określenia terminu, w jakim powinien być złożony wniosek o zasądzenie kosztów postępowania zabezpieczającego powstałych po wydaniu przez sąd orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie.

Zdaniem Sądu Okręgowego należy przyjąć, że w przypadku kosztów postępowania zabezpieczającego ustalonych po wydaniu orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie termin ten rozpoczyna bieg po dniu uprawomocnienia się postanowienia komornika o ustaleniu przedmiotowych kosztów i jest to termin dwutygodniowy, gdyż konieczne jest nadal odpowiednie stosowanie
art. 745 § 2 k.p.c., w kwestiach nieunormowanych w art. 745 § 1 k.p.c.
(por. komentarz do art. 745 k.p.c. [w:] D. Zawistowski, Postępowanie zabezpieczające. Komentarz. Wybór orzeczeń, Oficyna, 2007; postanowienie Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 14 lutego 2013 r., I ACz 2334/12, LEX nr 1292107, uchwała SN z dnia 22.09.1995r , III CZP 117/95, uchwała SN z dnia 14.11.2012r , III CZP 70/12, postanowienie SN z dnia 8.11.2006r, III CZP 69/06, wyrok SN z dnia 9.05.2002r, II CKN 639/00).

Termin wskazany w art. 745 par 2 kpc jest terminem ustawowym i jeżeli

uprawniony i obowiązany , który nie zgłosił wniosku o przyznanie mu kosztów postępowania zabezpieczającego w tym terminie to traci roszczenie o ich zwrot

( por. wyrok SN z dnia 9.05.2002r, II CKN 639/00).

Z uwagi na powyższe, skoro wniosek został złożony w dniu 03.10.2013r ( data stempla pocztowego k- 19) to nastąpiło to po upływie dwutygodniowego terminu od uprawomocnienia się postanowienia komornika co miało miejsce w dniu 30.08.2013r ( k- 18v) - Sąd Okręgowy uznał , iż zażalenie w zakresie zwrotu powyższych kosztów postępowania zabezpieczającego- objętych zażaleniem - nie zasługiwało na uwzględnienie

Mimo tego Sąd Okręgowy pragnie podnieść ,że stanowisko Sądu Rejonowego dotyczące braku możliwości uwzględnienia przez sąd na podstawie art. 770 kpc kosztów zastępstwa procesowego zgłoszonych

w wniosku do Sądu o zasądzenie kosztów postępowania zabezpieczającego nie zasługuje na uwzględnienie.

Rozważania w tym przedmiocie należy rozpocząć od tego ,że wysokość kosztów związanych z wykonaniem zabezpieczenia ustala komornik sądowy postanowieniem (art. 770 k.p.c.), na które przysługuje skarga w trybie art. 767 k.p.c. Prawomocne postanowienie komornika o ustaleniu kosztów postępowania zabezpieczającego nie upoważnia jednak komornika do obciążenia nimi obowiązanego i ich egzekwowania, o zasadzie ich ponoszenia orzeka bowiem sąd (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 stycznia 2001 r., II CKN 366/00, Pr. Bankowe 2001/4/20, LEX nr 47609; Komentarz do art. 745 k.p.c. [w:] Zawistowski Dariusz. Kodeks postępowania cywilnego. Postępowanie zabezpieczające. Komentarz. LEX, 2013).

Należy zgodzić się ze skarżącym, że sąd orzekający w przedmiocie kosztów postępowania zabezpieczającego nie jest związany postanowieniem komornika w zakresie ustalenia wysokości wynagrodzenia pełnomocnika (tak SN w postanowieniu z dnia 5.04.2013r. sygn. akt III CZP 12/13 oraz

E. B. w artykule prasowym „Praktyka zamiast ustawy decyduje

o kosztach postępowania zabezpieczającego” Rzeczpospolita z 20.09.2013r.).

Na koszty postępowania zabezpieczającego składają się koszty sądowe , koszty związane z działaniem pełnomocnika i samej strony , a także ustalone przez komornika koszty wykonania zabezpieczenia czyli opłata stosunkowa oraz wydatki gotówkowe. W postępowaniu zabezpieczającym rola komornika sądowego ma jedynie charakter pomocniczy ( art. 770 kpc stosuje się zgodnie

z art. 743 kpc jedynie odpowiednio), w przeciwieństwie do postępowania egzekucyjnego gdzie organ główny rozstrzyga o wszystkich składnikach kosztów tego postępowania. Oznacza to ,że ustalenie wysokości wynagrodzenia pełnomocnika w postępowaniu zabezpieczającym jako kosztów niemieszczących się w pojęciu kosztów wykonania zabezpieczenia pozostaje wyłącznie w gestii sądu. Ponadto wniosek w zakresie żądania tych kosztów pełnomocnik może zgłosić dopiero przed sądem i jego brak w toku czynności

wykonywanych przez komornika nie spowoduje jego wygaśnięcia – o ile uczyni to wyżej wskazanym terminie o którym stanowi art. 745par 1, 2 kpc w zw. z art. 743 kpc; czego w niniejszej sprawie pełnomocnik powoda nie zrobił.

Z uwagi na powyższe okoliczności Sąd Okręgowy na mocy art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc orzekł jak w sentencji.

Zarządzenie:

1.  odpis postanowienia doręczyć:

- pełn. powoda;

- pozwanemu,

2.  po wykonaniu pkt. 1 akta zwrócić SR Sądowi Gospodarczemu w Krośnie.