Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 stycznia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Lwówku Śląskim II Wydział Karny w składzie:

Przewodnicząca: SSR Anetta Krawczyk

Protokolant: Aneta Ranecka

po rozpoznaniu dnia 30.01.2018 r.

sprawy J. B.

s. W. i M. z d. Z.

ur. (...) w G.

Oskarżonego o to, że:

w dniu 8 października 2017 r. w L., powiecie (...), przywłaszczył znaleziony na chodniku przy ul. (...) portfel z zawartością: pieniędzy w kwocie 300 euro i 600 zł, dowodu osobistego, prawa jazdy, niemieckiej legitymacji ubezpieczeniowej (...), karty bankomatowej S. na nazwisko Ł. J. o łącznej wartości 1860 zł, czym działał na szkodę Ł. J.,

tj. o czyn z art. 284 § 3 k.k.

1.  oskarżonego J. B. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku, przy przyjęciu, że stanowi występek z art. 284 § 3 k.k. i art. 275 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to na podstawie art. 275 § 1 k.k. w zw.
z art. 11 § 3 k.k. wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy ograniczenia wolności, zobowiązując go w tym czasie do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze po 35 (trzydzieści pięć) godzin w stosunku miesięcznym,

2.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego obowiązek naprawienia wyrządzonej szkody w całości przez zapłatę kwoty 1860 zł na rzecz Ł. J.,

3.  na podstawie art. 627 k.p.k. i art. 2 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego koszty sądowe
w kwocie 70 zł na rzecz Skarbu Państwa i wymierza mu opłatę w wysokości 180 zł.

Sygn. akt II K 516/17

UZASADNIENIE

Oskarżony J. B. jest 56 - letnim mieszkańcem L., kawalerem, o wykształceniu podstawowym, nie posiadającym nikogo na utrzymaniu, utrzymującym się z prac dorywczych oraz zasiłku z (...) w wysokości 317 zł, karanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Lwówku Śląskim z dnia 6 listopada 2012 r. w sprawie sygn. akt IIK 552/12 za czyn z art. 207 § 1 k.k. Z uwagi na złożenie wniosku o uzasadnienie wyroku wydanego w trybie art. 343 k.p.k., Sąd na podstawie art. 424 § 3 k.p.k. ograniczył zakres uzasadnienia do wyjaśnienia podstawy prawnej wyroku oraz wskazanych rozstrzygnięć. J. B. oskarżono o to, że w dniu 8 października 2017 r. w L., powiecie (...), przywłaszczył znaleziony na chodniku przy ul. (...) portfel z zawartością: pieniędzy w kwocie 300 euro i 600 zł, dowodu osobistego, prawa jazdy, niemieckiej legitymacji ubezpieczeniowej (...), karty bankomatowej S. na nazwisko Ł. J. o łącznej wartości 1860 zł, czym działał na szkodę Ł. J., tj. o czyn z art. 284 § 3 k.k. Zgodnie z art. 284 § 3 k.k., w wypadku przywłaszczenia rzeczy znalezionej, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do roku. W myśl przepisu art. 275 § 1 k.k., kto posługuje się dokumentem stwierdzającym tożsamość innej osoby albo jej prawa majątkowe lub dokument taki kradnie lub go przywłaszcza, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Jeżeli czyn wyczerpuje znamiona określone w dwóch albo więcej przepisach ustawy karnej, sąd skazuje za jedno przestępstwo na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów (art. 11 § 2 k.k.). Sąd wymierza wówczas karę na podstawie przepisu przewidującego karę najsurowszą, co nie stoi na przeszkodzie orzeczeniu innych środków przewidzianych w ustawie na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów (art. 11 § 3 k.k.). Przywłaszczeniem jest bezprawne włączenie przez sprawcę cudzej rzeczy ruchomej do swojego majątku i rozporządzenie nią jak własną, bez zamiaru zwrócenia jej właścicielowi. Oskarżony, podnosząc z ziemi portfel wraz z zawartością waluty polskiej i euro oraz dokumentów, następnie sprzedając euro, za które otrzymał 1260 zł, i kupując telewizor za znalezione pieniądze, pozostałe zaś wydając na alkohol, niewątpliwie przyłączył rzecz do swojego majątku i rozporządził nią jak własną. Oskarżony dopuścił się zatem popełnienia czynu z art. 284 § 3 k.k. i art. 275 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. Sąd uznał, iż stopień społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonemu czynu jest znaczny. Oskarżony bowiem naruszył dobro, jakim jest mienie. Sąd nie znalazł okoliczności łagodzących w stosunku do oskarżonego. Jako okoliczność obciążającą Sąd uznał wcześniejszą karalność oskarżonego oraz fakt, że oskarżony, wydając pieniądze na zakup telewizora i alkoholu, zlekceważył potencjalną sytuację, że mogły to być jedyne środki pokrzywdzonego, przeznaczone na utrzymanie rodziny. Sąd, przychylając się do wniosku Prokuratora, złożonego w trybie art. 335 § 2 k.p.k., wymierzył oskarżonemu karę ośmiu miesięcy ograniczenia wolności, zobowiązując go w tym czasie do wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze po 35 godzin w stosunku miesięcznym. Sąd uznał, iż wymierzona kara jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu, spełni cele prewencji ogólnej oraz wpłynie zapobiegawczo w stosunku do oskarżonego. Na podstawie art. 46 § 1 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego obowiązek zapłaty pokrzywdzonemu Ł. J. kwoty 1860 zł, tytułem naprawienia wyrządzonej szkody. Z uwagi na fakt, iż oskarżony J. B. jest osobą osiągającą dochody z prac dorywczych, nie posiadającą nikogo na utrzymaniu, Sąd zasądził od niego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w wysokości 70,00 zł oraz wymierzył mu opłatę w wysokości 180 zł.