Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V Cz 540/13

POSTANOWIENIE

Dnia 07 marca 2013 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie Wydział V Cywilny - Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący Sędzia SO Maja Smoderek

Sędzia SO Waldemar Beczek

Sędzia SR (del.) Anna Strączyńska

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 07 marca 2013 r.

sprawy z wniosku M. P. (1)

z udziałem M. W.

o zabezpieczenie

na skutek zażalenia uczestnika

na postanowienie Sądu Rejonowego (...) w Warszawie

z dnia 26 października 2011 roku sygn. akt II Co 2632/11

postanawia

oddalić zażalenie.

Sygn. akt V Cz 540/13

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 26 października 2011 roku wydanym w sprawie II Co 2632/11 Sąd Rejonowy (...) w Warszawie zabezpieczył roszczenie A. P. przeciwko obowiązanemu M. W. w ten sposób, że zajął wierzytelność M. W., stwierdzoną postanowieniem Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym (...) w Warszawie M. P. (2) do wysokości 17.620 zł i wyznaczył wnioskodawczyni termin 2 tygodni na wytoczenie powództwa pod rygorem upadku zabezpieczenia.

Sąd Rejonowy stwierdził w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia, że wnioskodawczyni uprawdopodobniła roszczenie i ma interes prawny w dokonaniu zabezpieczenia, ponieważ wskazała, że przysługuje jej tytuł do lokalu, który obowiązany zajmuje bezprawnie i nie uiszcza z tego powodu żadnych należności.

W zażaleniu na postanowienie M. W. wniósł o uchylenie w całości zabezpieczenia, zarzucając naruszenie przepisu art. 730 1 kpc i nie wziął pod uwagę, iż jako obowiązany został on nadmiernie obciążony.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie M. W. nie zasługuje na uwzględnienie.

Przepis art. 730 1 kpc stanowi, iż Sąd udziela zabezpieczenia jeśli uzna, iż uprawniony ma interes prawny i uprawdopodobni roszczenie.

Sąd Rejonowy prawidłowo ocenił sytuację w niniejszej sprawie, uznając, iż po pierwsze uprawniona ma interes w zabezpieczeniu – przysługuje jej tytuł do lokalu i korzystanie z jej prawa własności jest utrudnione, gdyż obowiązany nie stosuje się do zapisu art. 140 kc, z którego wynika, iż wyłącznie właściciel może dysponować swoją rzeczą, tym samym obowiązany lekceważy cudze prawo własności, a po drugie wskazując na to, iż M. P. (1) uprawdopodobniła roszczenie. Przepis art. 730 1 kpc nie wymaga udowodnienia roszczenia, a jego uprawdopodobnienia, co uprawniona uczyniła, dołączając do wniosku odpis postanowienia o przysądzeniu prawa własności. Jeśli obowiązany twierdzi, że jest inaczej, to tę okoliczność, zgodnie z przepisem art. 6 kc, będzie wykazywać w kontradyktoryjnym procesie, który powinien toczyć się i być wszczęty w wyznaczonym przez sąd dwutygodniowym terminie. Na etapie wniesienia wniosku, w chwili, gdy Sąd Rejonowy badał przesłanki udzielenia zabezpieczenia, nie było okoliczności wskazujących na to, że twierdzenia M. P. (1) są nieprawdziwe i w aktach brak jest jakichkolwiek dokumentów potwierdzających gołosłowne twierdzenia obowiązanego. Tym samym, wobec spełnienia podstaw do udzielenia zabezpieczenia, Sąd uznał, iż postanowienie Sądu Rejonowego jest prawidłowe.

Warto też zauważyć, że zajęcie wierzytelności należnej obowiązanemu nie jest nadmierną uciążliwością, bowiem nie pozbawia go środków do życia, ani nie naraża na szkodę, a jedynie wstrzymuje wypłatę tej kwoty do czasu rozstrzygnięcia sporu.

Zatem nie widząc podstaw do uwzględnienia środka zaskarżenia, orzeczono w oparciu o art. 730 1 kpc i art. 397 § 2 kpc w zw. z art. 385 kpc jak w sentencji postanowienia.