Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 marca 2018 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny Sekcja do spraw rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie: Przewodniczący: SSR Anna Stolarska

Protokolant: st. sekr. sąd. Marta Bona

po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2018 r. w Gdyni na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.

przeciwko H. K.

o zapłatę

I zasądza od pozwanej H. K. na rzecz powoda (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 5.352,18 zł (pięć tysięcy trzysta pięćdziesiąt dwa 18/100 złotych) wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym, nie wyższymi jednakże od dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie, od kwoty 4.450,43 zł za okres od dnia 25 maja 2017 roku do dnia zapłaty;

II zasądza od pozwanej H. K. na rzecz powoda (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 253,69 zł (dwieście pięćdziesiąt trzy 59/100 złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powód (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wniósł w dniu 24 maja 2017 r. pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko H. K. o zapłatę kwoty 5.352,18 zł z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od kwoty 4.450,43 zł od dnia 25 maja 2017 r. do dnia zapłaty oraz kosztami procesu. Powód wskazał, że na podstawie jego ksiąg rachunkowych stwierdzone zostało, że na dzień 24 maja 2017 r. figuruje w nich wymagalna i niespłacona wierzytelność banku przysługująca od pozwanej, wynikająca z czynności bankowej objętej umową nr (...) o wydanie i używanie karty kredytowej (...) S.A., która w związku z wypowiedzeniem została zaewidencjonowana na rachunku (...) nr (...) z dnia 30 listopada 2015 r. Powód wskazał, że na żądaną kwotę składa się należność główna w wysokości 4.450,43 zł i należność z tytułu odsetek naliczonych do dnia 24 maja 2017 r. w wysokości 901,75 zł.

(pozew – k. 2-4v)

W dniu 5 lipca 2017 r. Sąd Rejonowy w Lublinie, w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 991538/17, wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

(nakaz zapłaty – k. 4v)

Pozwana złożyła sprzeciw od ww. nakazu zapłaty, w którym wniosła o oddalenie powództwa.

(sprzeciw – k. 6)

Postanowieniem z dnia 21 sierpnia 2017 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu i utratę mocy nakazu zapłaty w całości oraz przekazał sprawę do Sądu Rejonowego w Gdyni.

(postanowienie z dnia 21.08.2017 r. – k. 8)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

H. K. zawarła w dniu 28 kwietnia 2009 r. z (...) Bankiem (...) S. A. z siedzibą w W. umowę nr (...) o wydanie i używanie karty kredytowej (...) SA.

(niesporne, nadto umowa z załącznikami – k. 25-26v)

Pismem z dnia 10 września 2015 r. (...) Bank (...) S. A. z siedzibą w W. wypowiedziała umowę o wydanie i używanie karty kredytowej (...) SA zawartą z H. K. z powodu negatywnej oceny zdolności kredytowej. W treści wypowiedzenia wskazano, że łączna należność do zapłaty wynosi 4.598,55 zł, w tym zadłużenie z tytułu umowy – 4.306,45 zł, opłaty - 143,98 zł, odsetki na dzień 9 września 2015 r. – 148,12 zł. W treści wypowiedzenia wskazano też, że okres wypowiedzenia wynosi dwa miesiące i liczony jest od dnia następującego po dniu otrzymania niniejszego pisma oraz że niespłacona kwota należności staje się wymagalna po upływie okresu wypowiedzenia, a od następnego dnia po upływie okresu wypowiedzenia od całości zadłużenia (z wyłączeniem wskazanej kwoty odsetek) naliczane będą odsetki według stopy procentowej określanej w uchwałach Zarządu (...) SA dla kredytów przeterminowanych i kredytów postawionych w stan natychmiastowej wymagalności, która w dniu wysłania niniejszego pisma wynosi 10% w stosunku rocznym.

(niesporne, nadto wypowiedzenie umowy – k. 27)

Na dzień 30 listopada 2015 r. zadłużenie H. K. na rachunku (...) nr (...) z tytułu niespłaconego kredytu wynosiło 4.450,43 zł.

(niesporne, nadto historia operacji – k. 24)

Pismem z dnia 24 marca 2017 r. (...) Bank (...) S. A. z siedzibą w W. wezwał H. K. do zapłaty kwoty 5.277,80 zł z tytułu zadłużenia dotyczącego umowy nr (...) z dnia 28 kwietnia 2009 r., w tym kwoty 4.450,43 zł z tytułu kapitału i kwoty 827,37 zł z tytułu odsetek, wraz z dalszymi należnymi odsetkami naliczanymi na bieżąco według zmiennej stopy procentowej wynoszącej na dzień sporządzenia niniejszego pisma 10% w stosunku rocznym.

(niesporne, nadto wezwanie do zapłaty z potwierdzeniem odbioru – k. 17-18v)

W dniu 19 maja 2017 r. (...) Bank (...) S. A. z siedzibą w W. wystawił wyciąg z ksiąg bankowych nr (...), w treści którego stwierdził, że na dzień 19 maja 2017 r. w księgach banku figuruje wymagalne zadłużenie wobec H. K. z tytułu: KARTY KREDYTOWE nr (...) z dnia 30 listopada 2015 r. w kwocie 5.346,08 zł, w tym należność główna w kwocie 4.450,43 zł i odsetki za okres od 20 czerwca 2015 r. do 19 maja 2017 r. w wysokości 10% w kwocie 895,65 zł, wraz z dalszymi należnymi odsetkami od dnia 20 maja 2017 r. do dnia zapłaty naliczanymi od należności głównej w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego, jednak nie większej niż wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie.

(niesporne, nadto wyciąg z ksiąg bankowych – k. 16)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie ww. dowodów z dokumentów przedłożonych przez stronę powodową w toku postępowania, których prawdziwość nie była kwestionowana przez pozwaną, a nadto nie budzą one wątpliwości Sądu co do swojej autentyczności i prawdziwości, a zatem brak było podstaw do odmowy dania im wiary.

Powód domagając się zasądzenia od pozwanej kwoty wskazanej w pozwie powoływał się na umowę o wydanie i używanie karty kredytowej (...) SA nr (...) z dnia 28 kwietnia 2009 r., prowadzoną w ramach rachunku nr (...), do której zastosowanie mają przepisy art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim (Dz.U. z 2001, Nr 100, poz. 108) oraz art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 12 września 2002 r. o elektronicznych instrumentach płatniczych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 1232) – obowiązujące w dacie zawarcia przedmiotowej umowy.

Pozwana wniosła o oddalenie powództwa (w ramach sprzeciwu do nakazu zapłaty wydanego w elektronicznym postępowaniu upominawczym), jednak nie podniosła żadnych konkretnych zarzutów przeciwko żądaniu powoda. W związku z tym Sąd zbadał zasadność i wysokość tego żądania na podstawie dokumentów przedstawionych przez powoda.

W ocenie Sądu powód wykazał zasadność swojego żądania. Powód przedłożył łączącą strony umowę o wydanie i używanie karty kredytowej, z której wywodził swoje żądanie i na podstawie której zobowiązał się do wydania pozwanej karty kredytowej oraz rozliczania operacji dokonanych przy użyciu tej karty, a pozwana zaakceptowała przyznany jej limit kredytowy, który zobowiązana była spłacać. Powód przedłożył również wypowiedzenie przedmiotowej umowy z dnia 10 września 2015 r., z którego wynika, że pozwana zaprzestała spłaty wykorzystanego limitu kredytowego, w związku z czym jej zdolność kredytowa została oceniona negatywnie, co skutkowało wypowiedzeniem umowy przez powoda. Powyższe dokumenty, przedłożone przez powoda w formie oryginałów, wykazują zdaniem Sądu zasadność żądania przez powoda zapłaty przez pozwaną kwoty niespłaconego kredytu udzielonego w ramach limitu kredytowego i są wystarczającym dowodem na okoliczność, że pozwana posiada niespłacone zobowiązanie kredytowe wobec powoda.

W ocenie Sądu powód wykazał również wysokość swojego żądania, zarówno co do należności głównej jak i co do odsetek. Dochodzona przez powoda kwota 4.450,43 zł z tytułu należności głównej wynika wprost z przedłożonego przez powoda w oryginale wyciągu z ksiąg bankowych nr (...), wystawionego na podstawie art. 95 ww. ustawy Prawo bankowe. Kwota ta wynika również z innych dokumentów złożonych przez powoda, w tym z salda operacji, wypowiedzenia umowy z dnia 10 września 2015 r. (jako suma zadłużenia z tytułu umowy – 4.306,45 zł i opłat - 143,98 zł) oraz wezwania do zapłaty z dnia 24 marca 2017 r., doręczonego pozwanej w dniu 19 kwietnia 2017 r. Z treści ww. wyciągu z ksiąg bankowych wynika również wysokość (tj. czterokrotność stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego) i data początkowa naliczania żądanych przez powoda odsetek umownych od niespłaconej należności głównej w kwocie 901,75 zł (tj. od dnia 20 czerwca 2015 r.).

Podsumowując powyższe należało więc uznać, że żądanie powoda zasługiwało w całości na uwzględnienie, gdyż zostało przez niego wykazane tak co do zasady, jak i co do wysokości, a pozwana nie podniosła żadnych konkretnych zarzutów przeciwko temu żądaniu.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim (Dz.U. z 2001, Nr 100, poz. 108) oraz art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 12 września 2002 r. o elektronicznych instrumentach płatniczych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 1232), obowiązujących w dacie zawarcia umowy stanowiącej podstawę żądania pozwu, Sąd w pkt. I wyroku zasądził więc od pozwanej na rzecz powoda kwotę 5.352,18 zł (należność główna w kwocie 4 450,43 zł i odsetki w kwocie 901,75 zł naliczone do dnia wniesienia pozwu, tj. 24 maja 2017 r.), a na podstawie art. 481 § 1 i § 2 ¹ k.c. zasądził również odsetki umowne od kwoty należności głównej w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego w stosunku rocznym, nie wyższe jednak od dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie, za okres od dnia 25 maja 2017 r. (tj. od dnia następnego po dniu wniesienia pozwu – zgodnie z żądaniem pozwu) do dnia zapłaty.

O kosztach procesu w pkt. II wyroku Sąd orzekł zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu i na podstawie art. 98 k.p.c. i art. 108 k.p.c. zasądził od pozwanej jako strony przegrywającej postępowanie na rzecz powoda kwotę 253,69 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, na którą składają się: kwota 250,00 zł tytułem uiszczonej przez powoda opłaty sądowej od pozwu i kwota 3,69 zł tytułem opłaty za notarialne poświadczenie odpisu pełnomocnictwa.