Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 września 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Łodzi, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSA Ewa Naze

Sędziowie: SSA Lucyna Guderska (spr.)

SSO del. Ewa Nowakowska

Protokolant: stażysta Przemysław Trębacz

po rozpoznaniu w dniu 10 września 2013 r. w Łodzi

sprawy D. O.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych I Oddziałowi w W.

o emeryturę,

na skutek apelacji D. O.

od wyroku Sądu Okręgowego w Płocku z dnia 1 października 2012 r., sygn. akt: VI U 982/12;

zmienia zaskarżony wyrok oraz poprzedzającą go decyzję organu rentowego i przyznaje D. O. prawo do emerytury od dnia 19 października 2012 roku.

Sygn. akt III AUa 1724/12

UZASADNIENIE

D. O. odwołał się od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddziału w W. z dnia 12 czerwca 2012 r. odmawiającej prawa do emerytury.

Odwołujący nie zgodził się z decyzją, bowiem pracował w warunkach szczególnych jako kierowca samochodu ciężarowego.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania, argumentując, że wnioskodawca nie spełnił dwóch warunków prawa do emerytury:

-

nie udowodnił 15-letniego okresu zatrudnienia w warunkach szczególnych;

-

przystąpił do Otwartego Funduszu Emerytalnego i nie przekazał zgromadzonych środków na dochody budżetu państwa.

Wyrokiem z dnia 1 października 2012 roku Sąd Okręgowy w Płocku oddalił odwołanie.

Powyższe rozstrzygnięcie Sądu pierwszej instancji zapadło na tle następującego stanu faktycznego:

D. O. w dniu 10 kwietnia 2012 r. złożył wniosek o emeryturę. Dnia(...)r. ukończył 60 lat. Odwołujący jest członkiem Otwartego Funduszu Emerytalnego.

W dniu 2 grudnia 1975 r. odwołujący został zatrudniony w Miejskim Przedsiębiorstwie (...) w W. na stanowisku kierowcy. Odwołujący wykonywał pracę jeżdżąc samochodem osobowym.

W dniu 17 lipca 1978 r. D. O. uzyskał prawo jazdy kat. C uprawniające do jazdy samochodem ciężarowym. Od tej daty pracował jako kierowca samochodu ciężarowego. Jeździł S. 200, J., Kamazem.

Zakład przechodził zmiany organizacyjne. W związku z likwidacją Miejskiego Przedsiębiorstwa (...) w W., od 16 kwietnia 1993 r. wnioskodawca został przejęty przez Przedsiębiorstwo (...) - Usługowe (...) S.A. w W..

W okresie działalności (...) S.A, kiedy firma przestała przynosić zyski, część sprzętu została wydzierżawiona firmie (...). D. O. wykonywał tam pracę od 2 lutego 1994 r. do 28 lutego 1996 r. Wykonywał tam prace kierowcy samochodu ciężarowego w transporcie. Jeśli nie było zleceń, wykonywał prace porządkowe, jeżdżąc kamazem wywrotką.

Z dniem 29 lutego 1996 r. zakład pracy powierzył wnioskodawcy stanowisko strażnika.

W tak ustalonym stanie faktycznym sprawy Sąd Okręgowy w Płocku, powołując się na treść art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z FUS (tekst jednolity: Dz. U. z 2009 roku Nr 153, poz. 1227, ze zmianami), oddalił odwołanie jako bezzasadne. Co prawda Sąd zaliczył do stażu pracy w warunkach szczególnych okres zatrudnienia wnioskodawcy od 17 lipca 1978 roku do 28 lutego 1996 roku w Miejskim Przedsiębiorstwie (...) w W. oraz w PHU (...) s.c. w W. na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego powyżej 3,5 tony. Niemniej jednak, pomimo wykazania przez ubezpieczonego 15-letniego stażu pracy w warunkach szczególnych, Sąd oddalił odwołanie wobec faktu, że wnioskodawca jest członkiem OFE i nie złożył wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w OFE na dochody Skarbu Państwa. Niespełnienie zaś jednej z przesłanek prawa do emerytury powoduje, że Sąd nie może uwzględnić odwołania.

Powyższe rozstrzygnięcie zaskarżył D. O. apelacją w całości wnosząc o jego zmianę i przyznanie prawa do emerytury w warunkach szczególnych. Apelujący podniósł, że wniosek o przekazanie środków zgromadzonych w Otwartym funduszu Emerytalnym na dochody Skarbu Państwa złożył w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych w dniu 18 października 2012 roku. Tym samym spełnił wszystkie warunki przyznania prawa do świadczenia emerytalnego.

Sąd Apelacyjny w Łodzi zważył, co następuje:

Apelacja skutkuje zmianą zaskarżonego wyroku i przyznaniem skarżącemu prawa do emerytury w warunkach szczególnych.

Według przepisu art. art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 z późn. zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat – dla kobiet i 65 lat – dla mężczyzn oraz,

2) okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet
i 25 lat dla mężczyzn.

Emerytura przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa (ust. 2 art. 184).

Z kolei w myśl § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43, ze zmianami) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

-

osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn,

-

ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych.

Załącznik do przywołanego wyżej rozporządzenia - Wykaz A zatytułowany “Prace w szczególnych warunkach, których wykonywanie uprawnia do niższego wieku emerytalnego” zawiera listę prac rodzajowo zróżnicowanych wedle kryterium branżowego. W dziale VIII w punkcie 2 wykaz ten przewiduje prace kierowców samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS prawo do świadczeń określonych w ustawie powstaje z dniem spełnienia wszystkich warunków wymaganych do nabycia tego prawa.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że D. O. spełnił wszystkie przesłanki przyznania prawa do emerytury na podstawie powołanych wyżej przepisów. W dniu (...)skarżący ukończył 60 rok życia, wykazał, że świadczył pracę w warunkach szczególnych jako kierowca samochodu ciężarowego powyżej 3,5 tony oraz złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, na dochody budżetu państwa. Wskazać przy tym należy, że przesłankę przyznania prawa do emerytury w szczególnych warunkach wynikającą z art. 184 ust. 2 ustawy emerytalnej ubezpieczony spełnił dopiero z dniem 19 października 2012 roku, a zatem dopiero od tej daty może być mu przyznane prawo do tego świadczenia w myśl art. 100 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

W tym stanie rzeczy Sąd Apelacyjny w Łodzi, działając na podstawie art. 386 § 1 k.p.c., orzekł jak w sentencji.