Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt : I Ns 186/17

POSTANOWIENIE

Dnia 5 lipca 2018 roku

Sąd Rejonowy w Oleśnie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Katarzyna Kałwak

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Urszula Krzywoń

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 lipca 2018 roku w O.

sprawy z wniosku K. K. (1)

o stwierdzenie nabycia praw do spadku po M. T. (1) zm. 19.02.1980r

stwierdza, że spadek po M. T. (1) córce J. i F., zmarłej dnia 19.02.1980 roku w P., ostatnio stale zamieszkałej w P. na podstawie ustawy nabyli: mąż S. T. , dane nieznane oraz córka K. K. (1), córka S. i M. po ½ części każdy z nich.

Sygn. akt I Ns 186/17

UZASADNIENIE

We wniosku, który wpłynął do tut. Sądu w dniu 7 września 2017 r., wnioskodawczyni K. K. (1) wystąpiła o stwierdzenie, że spadek po zmarłej M. T. (1), w dniu 19 lutego 1980 roku w P., na mocy dziedziczenia ustawowego nabyła jedyna córka K. K. (1).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Spadkodawczyni M. T. (2) córka J. i F., zmarła 19 lutego 1980r. w miejscowości O.. Ostatnim miejscem jej zamieszkania była P.

Spadkodawczyni do chwili śmierci pozostawała w związku małżeńskim z S. T.. Z ich związku pochodzi jedno dziecko córka K. T.. Spadkodawczyni nie miała dzieci pozamałżeńskich ani przysposobionych.

Spadkodawczyni nie pozostawia testamentu.

Nikt nie składał oświadczeń o przyjęciu odrzuceniu spadku. W skład spadku nie wchodzi gospodarstwo rolne.

dowody: - odpis skrócony aktu zgonu M. T. (2), karta 9,

- odpis skrócony aktu urodzenia K. K. (1) karta 8,

- zapewnienie spadkowe K. K. (1) k. 22 i 22 verte,

- informacja z USC w P. z dnia 8.01.2018r. karta 24

Ustalając powyższy stan faktyczny Sąd oparł się na zapewnieniu spadkowym K. K. (1) a także na przedłożonych dokumentach. Złożone zapewnienie spadkowe nie budzi wątpliwości Sądu znajduje potwierdzenie w przedłożonych dokumentach.

Sąd zważył, co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 670 kpc Sąd spadku bada z urzędu, kto jest spadkobiercą. Natomiast w myśl art. 677 § 1 kpc Sąd stwierdzi nabycie spadku przez spadkobierców, choćby były nimi inne osoby niż te, które wskazali uczestnicy. W świetle powyższych przepisów Sąd spadku samodzielnie (stosownie do obowiązujących przepisów i wyniku przeprowadzonego postępowania dowodowego) ustala krąg spadkobierców, na rzecz których stwierdza nabycie spadku, nie będąc związanym w tym zakresie nawet zgodnym stanowiskiem wnioskodawcy i uczestników postępowania.

W sytuacji gdy spadkodawca nie powoła spadkobiercy w testamencie, co miało miejsce w niniejszej sprawie, następuje dziedziczenie ustawowe co do całości spadku (art. 926 § 2 kc).

W pierwszej kolejności powołane są z ustawy do spadku dzieci spadkodawcy (w przedmiotowej sprawie K. K. (1)) oraz jego małżonek (S. T.). Co do zasady dziedziczą oni w częściach równych (art. 931 § 1 kc).

Art.927 § 1 kc też stanowi, że nie może być spadkobiercą osoba fizyczna, która nie żyje w chwili otwarcia spadku, ani osoba prawna, która w tym czasie nie istnieje.

Wskazać należy, iż w akcie zgonu spadkodawczyni M. S. T. został ujęty jako małżonek spadkodawczyni, a status cywilny spadkodawczyni określony został jako zamężna. Zatem zmarła M. T. (1) w dacie śmierci nie była wdową. O tej okoliczności i o treści aktu zgonu matki wnioskodawczyni musiała mieć wiedzę jest jej jedyną córką. Gdyby akt zgonu matki był sprzeczny z faktami i jej ojciec nie żył w dacie śmierci matki, na pewno wnioskodawczyni sprzeciwiałaby się takim wpisom.

Wnioskodawczyni nie ma żadnej wiedzy o losie jej ojca a męża matki. Nie utrzymywała i nie utrzymuje z nim kontaktów. Nie wie czy żyje, czy zmarł. Traktuje swojego ojca jako osobę, która nie żyje, ale nie ma pewności co do tej okoliczności. Matka wnioskodawczyni urodziła się w (...) roku jej maż zapewne nie był od niej młodszy. W dacie śmierci żony miał najwięcej 65 lat. W chwili obecnej, na dzień orzekania miałby 103 lata. Poszukiwania sądu zwracanie się do USC w P., badanie rejestrów PESEL –SAD, ogłoszenie w prasie poczytnej na terenie całego kraju nie przyniosły żadnego rezultatu.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż S. T. na pewno żył w dacie śmierci swojej żony, a w dacie orzekania, mając też na względzie wiedzę na temat długości życia, nie żyje. Wobec takich wątpliwości co do zdolności sądowej S. T., sąd nie dopuszczał go do udziału w sprawie w charakterze uczestnika, ograniczając się do ogłoszeń w prasie.

W świetle powyższego należało stwierdzić, że spadek po M. T. (1) nabył mąż S. T. i jej córka K. K. (2) każdy z nich po1/2 części.