Sygn. akt II Ka 400/13
Dnia 29 stycznia 2014r
Sąd Okręgowy w Ostrołęce II Wydział Karny w składzie:
Przewodnicząca: SSO Anna Łaszczych
Sędziowie: SO Ryszard Warda /spr./
SO Michał Pieńkowski
Protokolant: Marlena Achcińska
przy udziale Prokuratora Prok. Okr.: Andrzeja Luchcińskiego
po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2014r
sprawy T. J.
oskarżonego o czyn z art. 279§1 kk w zw. z art. 64§2 kk
na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego
od wyroku Sądu Rejonowego w Ostrołęce z dnia 7 listopada 2013r, sygn. akt II K 359/13
orzeka:
1. zaskarżony wyrok uchyla i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Ostrołęce do ponownego rozpoznania;
2. zasądza ze Skarbu Państwa na rzecz adw. J. O. kwotę 516,60 zł (w tym podatek VAT) tytułem wynagrodzenia za obronę z urzędu w postępowaniu odwoławczym.
Prokuratura Rejonowa w Ostrołęce oskarżyła T. J. o to, że: w dniu 10 stycznia 2013r około godziny 17.30 w O. przy ul. (...) dokonał kradzieży z włamaniem do samochodu osobowego marki F. (...) o nr rej. (...), w ten sposób, że po uprzednim wybiciu kamieniem dwóch bocznych przednich szyb dostał się do jego wnętrza, skąd zabrał w celu przywłaszczenia plecak marki R. z zawartością kluczy do otwierania automatów do gier, kluczy do mieszkania, piwnicy i garażu, paczki papierosów marki M., lekarstw oraz środka do czyszczenia silników o łącznej wartości 700 zł na szkodę M. M., przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 1 roku kary pozbawienia wolności, będąc uprzednio skazany w warunkach art. 64§1 kk
- tj. o czyn z art. 279§1 kk w zw. z art. 64§2 kk.
Sąd Rejonowy w Ostrołęce wyrokiem z dnia 7 listopada 2013r uznał oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu a/o czynu i za to na podstawie art. 279§1 kk w zw. z art. 64§2 kk skazał go, wymierzając mu na podstawie art. 279§1 kk karę 2 lat pozbawienia wolności; zasądził też od oskarżonego koszty sądowe w kwocie 699,01 zł, w tym 300 zł opłaty, a od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy z urzędu 442,80 zł tytułem wynagrodzenia.
Apelacją zaskarżyła to orzeczenie, w części dotyczącej kary, obrońca oskarżonego.
Zarzucając, na podstawie art. 438 pkt 4 kpk, wymierzenie kary rażąco surowej, wnosiła o jej złagodzenie i zasądzenie kosztów za obronę w II instancji.
W toku rozprawy apelacyjnej prokurator na podstawie art. 439§1 pkt 11 kpk wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu, a obrońca oskarżonego przyłączyła się do tego wniosku.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Niezależnie od granic wniesionego na korzyść oskarżonego środka odwoławczego, zaskarżone orzeczenie, z uwagi na treść art. 433§2 kpk w zw. z art. 439§1 pkt 11 kpk, należało uchylić i sprawę przekazać do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Ostrołęce.
Dopiero w toku rozprawy apelacyjnej okazało się, że oskarżony w okresie procedowania przez Sąd I instancji był pozbawiony wolności w innej sprawie. Z kserokopii okazanego przez oskarżonego świadectwa zwolnienia /k. 133-134/ wynika, że w okresie od dnia 31 lipca 2013r do dnia 6 grudnia 2013r odbywał on karę pozbawienia wolności w Zakładzie Karnym.
W takiej sytuacji Sąd Rejonowy niezasadnie w toku toczonej w dniu 7 listopada 2013r rozprawy uznał, iż awizowane wezwanie dla oskarżonego było doręczone prawidłowo i rozprawę przeprowadził pod nieobecność oskarżonego. Zapadły w takiej sytuacji wyrok nie mógł się ostać.
Stanowisko podobne zajął Sąd Najwyższy m.in. w wyroku z dnia 16 stycznia 2013 r. w prawie IV KK 140/12 wskazując wyraźnie, że doręczeń oskarżonym pozbawionym wolności można skutecznie dokonać jedynie w trybie art. 134§2 kpk.
Ponownie rozpoznając sprawę Sąd Rejonowy winien baczyć, by procedując nie naruszyć norm procesowych, a zwłaszcza respektować rygorystycznie przepisy dotyczące doręczeń, możliwości toczenia rozprawy głównej pod nieobecność oskarżonego oraz zachowania odpowiedniego trybu postępowania.
Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji, o kosztach nieopłaconej obrony z urzędu orzekając na zasadzie § 14 pkt 2 ppkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r w sprawie opłat… Dz. U z 2013r poz. 461.