Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 listopada 2017 roku

Sąd Rejonowy w Nowym Targu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Zdzisława Sabała-Klocek

Protokolant: st.sekr.sądowy Jadwiga Gaździńska

przy udziale Prokuratora Jacka Tętnowskiego

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 17 listopada 2017 roku sprawy z oskarżenia publicznego:

J. G.

s. J. i M. z domu K.

ur. (...) w N.

oskarżonego o to, że:

I.W okresie od nieustalonego czasu do dnia 03 kwietnia 2017r. w Ł. rejonu (...) znęcał się nad bydłem domowym w ten sposób, że przetrzymywał zwierzęta gospodarcze w warunkach rażącego zaniedbania poprzez: nie usuwanie odchodów zwierzęcych przez co brodziły one we własnych odchodach mając problem z poruszaniem się w wyniku czego posiadały odleżyny i odparzenia na skórze, braku dostępu do czystej wody, braku dostępu do świeżej i czystej żywności, braku właściwych warunków oddzielenia zwierząt, które to przyczyniły się do otarć i ran na skórze, braku właściwej opieki weterynaryjnej,

tj. o przest z art. 35 ust. la ustawy o ochronie zwierząt z dnia 21-08-1997r.

II.W okresie czasu od 01 kwietnia 2017r. do dnia 23 czerwca 2017r. w miejscowości Ł., rejonu (...), dokonał uboju jałówki bez pozbawienia świadomości zwierzęcia przez uprawnionego ubojowca

tj. o czyn z art. 35 ust. 1 ust o ochronie zwierząt z dnia 21-08-1997r

I.  uznaje oskarżonego J. G. za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie I aktu oskarżenia stanowiącego występek z art. 35 ust. la ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r o ochronie zwierząt i za to na mocy powołanego przepisu w zw. z art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r o ochronie zwierząt, wymierza mu karę grzywny w wysokości 200 (dwustu) stawek dziennych, po 10 zł (dziesięć złotych) każda tj. 2000 zł (dwa tysiące złotych);

II.  na mocy art. 35 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o ochronie zwierząt orzeka wobec oskarżonego J. G. przepadek na rzecz Skarbu Państwa zwierząt gospodarskich w łącznej ilości 17 sztuk, wymienionych odpowiednio w decyzjach Wójta Gminy Ł. z dnia 19 kwietnia 2017r k. 95-96 akt;

III.  na mocy art. 35 ust. 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o ochronie zwierząt zasądza od oskarżonego J. G. na rzecz (...) Towarzystwa (...) nad Zwierzętami 1.500 zł (jeden tysiąc pięćset) złotych tytułem nawiązki na cel związany z ochroną zwierząt;

IV.  uznaje oskarżonego J. G. za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie II aktu oskarżenia, stanowiącego występek z art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r o ochronie zwierząt i za to na mocy powołanego przepisu wymierza mu karę grzywny w wysokości 40 (czterdziestu) stawek dziennych, po 10 zł (dziesięć złotych) każda tj. 400 zł (czterysta złotych);

V.  na mocy art. 85 § 1 kk, art. 85a kk, art. 86 § 1 i § 2 kk w miejsce jednostkowych kar grzywny orzeczonych w punktach I i IV wyroku wymierza oskarżonemu J. G. karę łączną grzywny w wysokości 230 (dwieście trzydzieści) stawek dziennych, po 10 zł (dziesięć złotych) każda tj. 2300 zł (dwa tysiące trzysta złotych);

VI.  na zasadzie art. 627 kpk zasądza od oskarżonego J. G. na rzecz Skarbu Państwa 330 zł (trzysta trzydzieści złotych) tytułem kosztów sądowych, w tym 230 zł (dwieście trzydzieści złotych) tytułem opłaty.

Przewodniczący

Sygn. akt IIK 539/17

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 17 listopada 2017 r.

w trybie art. 424 § 3 kpk

W wyniku przeprowadzonego postępowania Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Oskarżony J. G. stanął pod zarzutem tego że:

- w okresie od nieustalonego czasu do dnia 03 kwietnia 2017r. w Ł. rejonu (...) znęcał się nad bydłem domowym w ten sposób, że przetrzymywał zwierzęta gospodarcze w warunkach rażącego zaniedbania poprzez: nie usuwanie odchodów zwierzęcych przez co brodziły one we własnych odchodach mając problem z poruszaniem się w wyniku czego posiadały odleżyny i odparzenia na skórze, braku dostępu do czystej wody, braku dostępu do świeżej i czystej żywności, braku właściwych warunków oddzielenia zwierząt, które to przyczyniły się do otarć i ran na skórze, braku właściwej opieki weterynaryjnej, tj. popełnienia występku z art. 35 ust. la ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt, a nadto tego, że

- okresie czasu od 01 kwietnia 2017r. do dnia 23 czerwca 2017r. w miejscowości Ł., rejonu (...), dokonał uboju jałówki bez pozbawienia świadomości zwierzęcia przez uprawnionego ubojowca tj. popełnienia występku z art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt.

Postępowania przygotowawcze w sprawach dotyczących opisanych powyżej zarzutów toczyły się odrębnie i wpłynęły do sądu w formie dwóch aktów oskarżenia z wnioskami o wydanie wyroków w trybie art. 335 § 2 kpk, odpowiednio do sygn. akt IIK 539/17 i IIK 803/17.

Oskarżony J. G. w toku tych postępowań przesłuchany w dniu 27 czerwca 2017 r. i w dniu 23 września 2017 r. przyznał się w całości do popełnienia zarzucanych mu czynów i złożył wyjaśnienia, w których opisał swoje zachowanie, warunki w jakich prowadził hodowlę zwierząt, przyczyny jakie doprowadziły do przetrzymywania zwierząt gospodarczych w warunkach rażącego zaniedbania oraz okoliczności w jakich dokonał uboju jałówki. Przyznane przez niego okoliczności czynów korespondują z pozostałymi dowodami zebranymi w sprawie, w szczególności z zeznaniami świadków oraz ustaleniami poczynionymi w trakcie czynności kontrolnych przeprowadzonych w jego gospodarstwie.

/ dowód: wyjaśnienia oskarżonego J. G. k – 175-176 akt IIK 539/17, k – 52-53 akt IIK 803/17; z akt IIK 539/17 - lista kontrolna (...) k – 5-9; załącznik nr 3 Protokół kontroli k – 35-36; informacja Powiatowego Lekarza Weterynarii k – 67-69; protokół odbioru zwierząt – 97-98; dokumentacja fotograficzna k – 129-161; z akt IIK 803/17 - załącznik nr 1 Raport z czynności kontrolnych k – 3-26; złącznik nr 2 decyzja PIW k – 27-29; załącznik nr 3 Protokół kontroli k – 30-31/.

Kierując do sądu akt oskarżenia w sprawie IIK 539/17 Prokurator wniósł o wymierzenie oskarżonemu J. G. w trybie art. 335 § 2 kpk, po uzgodnieniu z nim, bez przeprowadzenia rozprawy, za występek z art. 35 ust. la ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt kary grzywny w kwocie 100 stawek dziennych po 20 złotych każda tj. 2000 złotych i obciążenie oskarżonego kosztami postępowania.

Natomiast w sprawie IIK 803/17 Prokurator wniósł o wymierzenie oskarżonemu J. G. w trybie art. 335 § 2 kpk, po uzgodnieniu z nim, bez przeprowadzenia rozprawy, za występek z art. 35 ust. l ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt kary grzywny w kwocie 40 stawek dziennych po 10 złotych każda tj. 400 złotych.

W toku procedowania wniosku złożonego w sprawie IIK 539/17 oskarżony J. G. reprezentowany przez obrońcę ustanowionego z wyboru, cofnął wniosek o dobrowolne poddanie się karze i stanowisko oskarżonego w tym zakresie zostało podtrzymane na posiedzeniu w dniu 27 września 2017 r. Jednak po wpłynięciu kolejnej sprawy IIK 803/17 i jej połączeniu na zgodny wniosek stron do wspólnego rozpoznania ze sprawą IIK 593/17, oskarżony dokonał reasumpcji swojego stanowiska. Wniósł o wydanie wyroku w trybie art. 335 § 2 kpk co do obu zarzutów. Na posiedzeniu w dniu 17 listopada 2017 r. po modyfikacji pisemnych wniosków przez oskarżyciela publicznego, przy uwzględnieniu stanowiska oskarżyciela posiłkowego - oskarżony i jego obrońca wyrazili zgodę na wydanie wyroku w trybie art. 335 § 2 kpk i wymierzenie J. G. za czyn objęty zarzutem w sprawie IIK 593/17 kary grzywny w ilości 200 stawek dziennych po 10 zł każda tj. 2000 zł, orzeczenie nawiązki w kwocie 1500 zł na rzecz (...) Towarzystwa (...) nad Zwierzętami, oraz orzeczenie przepadku zwierząt wymienionych w decyzjach Wójta Gminy Ł. z dnia 19 kwietnia 2017 r. k.95-96 łącznie w ilości 17 sztuk. Co do czynu objętego zarzutem w sprawie IIK 803/17 wymierzenie oskarżonemu kary grzywny w wysokości 40 stawek dziennych po 10 zł każda tj. 400 złotych, a wobec połączenia spraw do wspólnego rozpoznania o orzeczenie kary łącznej grzywny w ilości 230 stawek po 10 zł każda tj. 2.300 zł i obciążenie oskarżonego kosztami.

Oskarżony J. G. jest żonaty, ma na utrzymaniu jedno małoletnie dziecko. Z zawodu jest mechanikiem, jednak obecnie pracuje na własnym gospodarstwie rolnym, uzyskując z tego tytułu dochody około 4000 złotych miesięcznie. Jest właścicielem domu, zabudowań gospodarczych, hodowli krów. Posiada ciągniki rolnicze. Był uprzednio karany .

/ dowód: akty oskarżenia z wnioskami do IIK 539/17 k – 178, do IIK 803/17 k – 55; postanowienie o połączniu spraw k – 71 akt IIK 803/17; stanowisko oskarżonego z pisma z dnia 21 września 2017 r. i z protokołu posiedzenia do IIK 539/17 k – 196 i 218-220; dane osobo poznawcze z akt IIK 539/17 k – 175 i z akt IIK 803/17 k - 52; dane o karalności k – 166-168 z akt IIK 539/17 i 46 z akt IIK 803/17; odpisy wyroków k – 169-170 z akt IIK 539/17 i 47, 48 z akt IIK 803/17; zaświadczenia o stanie majątkowym k – 171 z akt IIK 539/17 i k – 49 z akt IIK 803/17; informacje o dochodach k –187-188 z akt IIK 539/17 i k – 69-70 z akt IIK 803/17/.

W zakresie podstawy prawnej rozstrzygnięcia Sąd zważył co następuje .

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w tym wyjaśnień oskarżonego przyznającego się do czynów i winy, korespondujących z pozostałymi dowodami, w szczególności z zeznaniami świadków oraz ustaleniami poczynionymi w trakcie czynności kontrolnych przeprowadzonych w jego gospodarstwie nie budzi wątpliwości, że oskarżony J. G. który w okresie od nieustalonego czasu do dnia 03 kwietnia 2017r. w Ł. rejonu (...) znęcał się nad bydłem domowym w ten sposób, że przetrzymywał zwierzęta gospodarcze w warunkach rażącego zaniedbania poprzez: nie usuwanie odchodów zwierzęcych przez co brodziły one we własnych odchodach mając problem z poruszaniem się w wyniku czego posiadały odleżyny i odparzenia na skórze, braku dostępu do czystej wody, braku dostępu do świeżej i czystej żywności, braku właściwych warunków oddzielenia zwierząt, które to przyczyniły się do otarć i ran na skórze, braku właściwej opieki weterynaryjnej zachowaniem swym wyczerpał znamiona występku z art. 35 ust. la ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt. Natomiast z uwagi na to, że w okresie czasu od 01 kwietnia 2017r. do dnia 23 czerwca 2017r. w miejscowości Ł., rejonu (...), dokonał uboju jałówki bez pozbawienia świadomości zwierzęcia przez uprawnionego ubojowca, zrealizował znamiona występku z art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt.

W zakresie obu zarzutów działał umyślnie, z zamiarem bezpośrednim wiedząc, jakie warunki stwarza hodowanym przez siebie zwierzętom, jakich zaniedbań się dopuszcza i jakie skutki powodują te rażące zaniedbania. Miał pełną wiedzę co do zasad obowiązujących w zakresie uboju zwierząt dokonując uboju jałówki wbrew przepisom. Chciał zatem dokonać przedmiotowych czynów i je zrealizował.

W zakresie konsekwencji prawnych czynów.

Uznając oskarżonego J. G. za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów, stosownie do sformułowanych i zmodyfikowanych na posiedzeniu w dniu 17 listopada 2017 r. wniosków o wydanie wyroku w trybie 335 § 2 kpk, po pouczeniu oskarżonego o treści art. 447 § 5 kpk – sąd w zakresie czynu zarzucanego w punkcie I aktu oskarżenia, stanowiącego występek z art. 35 ust. la ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r o ochronie zwierząt, na mocy powołanego przepisu w zw. z art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r o ochronie zwierząt - wymierzył oskarżonemu karę grzywny w wysokości 200 (dwustu) stawek dziennych, po 10 zł (dziesięć złotych) każda tj. 2000 zł (dwa tysiące złotych).

Na mocy art. 35 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o ochronie zwierząt orzekł wobec oskarżonego J. G. przepadek na rzecz Skarbu Państwa zwierząt gospodarskich w łącznej ilości 17 sztuk, wymienionych odpowiednio w decyzjach Wójta Gminy Ł. z dnia 19 kwietnia 2017r k. 95-96 akt IIK 539/17.

Na mocy art. 35 ust. 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o ochronie zwierząt zasądził od oskarżonego J. G. na rzecz (...) Towarzystwa (...) nad Zwierzętami 1.500 zł (jeden tysiąc pięćset) złotych tytułem nawiązki na cel związany z ochroną zwierząt.

Uznając oskarżonego za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie II aktu oskarżenia, stanowiącego występek z art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r o ochronie zwierząt – sąd na mocy powołanego przepisu wymierzył mu karę grzywny w wysokości 40 (czterdziestu) stawek dziennych, po 10 zł (dziesięć złotych) każda tj. 400 zł (czterysta złotych).

Wymierzając oskarżonemu wskazane kary i środki karne sąd uwzględnił wniosek oskarżonego o wydanie wyroku w trybie konsensualnym i jednocześnie kierował się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 kk. Sąd uznał, że kary i środki karne, w tym obligatoryjny przepadek zwierząt gospodarskich, orzeczone wobec oskarżonego w takim wymiarze będą karami zasłużonymi i sprawiedliwymi, adekwatnymi do stopnia jego zawinienia i stopnia społecznej szkodliwości popełnionych przez niego czynów. Przy wymiarze kary Sąd uwzględnił także wcześniejszą karalność oskarżonego, jako okoliczność obciążającą. Nawiązka na cel związany z ochroną zwierząt, na rzecz występującego w sprawie oskarżyciela posiłkowego - (...) Towarzystwa (...) nad Zwierzętami, stanowić będzie rodzaj zadośćuczynienia za szkodę, którą oskarżony wyrządził.

Kierując się zasadami wskazanymi w art. 85a kk, oraz mając na uwadze okoliczności podmiotowo – przedmiotowe towarzyszące czynom za jakie skazano J. G., a wiec bliski związek czasowy pomiędzy nimi i ich rodzajowe podobieństwo – sąd na mocy art. 85 § 1 kk, art. 86 § 1 i § 2 kk w miejsce jednostkowych kar grzywny orzeczonych w punktach I i IV wyroku wymierzył oskarżonemu karę łączną grzywny w wysokości 230 (dwieście trzydzieści) stawek dziennych, po 10 zł (dziesięć złotych) każda tj. 2300 zł (dwa tysiące trzysta złotych).

Oskarżony ma pracę, stałe dochody, nie występują co do niego przesłanki do zwolnienia od kosztów sądowych. W związku z tym Sąd na mocy art. 629 kpk zasądził od oskarżonego J. G. na rzecz Skarbu Państwa 330 zł (trzysta trzydzieści złotych) tytułem kosztów sądowych, w tym 230 zł (dwieście trzydzieści złotych) tytułem opłaty. Poza opłatą na koszty sądowe złożyły się wydatki wynikające z uzyskania danych o karalności i ryczałt za doręczenia.

Przewodniczący