Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 czerwca 2018 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Leszek Dąbek

Protokolant Marzena Makoś

po rozpoznaniu w dniu 20 czerwca 2018 r. w Gliwicach na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank Spółki Akcyjnej we W.

przeciwko D. F. (F.)

o zapłatę

na skutek apelacji powódki

od wyroku Sądu Rejonowego w Raciborzu

z dnia 28 września 2017 r., sygn. akt I C 1133/17

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od powódki na rzecz pozwanego kwotę 450 zł (czterysta pięćdziesiąt złotych) z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu odwoławczym.

SSO Leszek Dąbek

Sygn. akt III Ca 492/18

UZASADNIENIE

Powódka (...) Bank Spółka Akcyjna we W. żądała zasądzenia na jej rzecz od pozwanego D. F. kwoty 2 961,54zł
z umownymi odsetkami w wysokości stopy kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym, ale nie więcej niż wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie od kwoty 2 460,25 zł od dnia 01 03 2017r. do dnia zapłaty oraz wraz z odsetkami ustawowymi
za opóźnienie od kwoty 430,79 zł od dnia wniesienia powództwa do dnia zapłaty
oraz zwrotu kosztów procesu.

Uzasadniając żądanie twierdziła, że pozwany nie wywiązał się ze zawartej z umowy bankowej. Dochodzona należność obejmuje kwotę 2 460,25zł tytułem kapitału,
430,79 zł odsetki umowne i karne, 57,60 zł tytułem kosztów monitów i upomnień
i 12,90zł tytułem opłaty za pakiet usług bankowych.

Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym w Raciborzu sporządził w dniu
7 07 2017r. nakaz zapłaty w którym polecił pozwanemu zapłacić powódce dochodzone należności.

Pozwany D. F. wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty, w którym domagał się oddalenia powództwa oraz zasądzenie zwrotu kosztów procesu. Podniósł zarzut braku legitymacji czynnej powódki oraz niewykazanie zasadności roszczenia, jego wymagalności i wysokości.

Sąd Rejonowy w Raciborzu wyroku z dnia 28 09 2017r. oddalił powództwo
i orzekł o kosztach postępowania.

W ustalonym stanie faktycznym w motywach orzeczenia przywołał regulacje
art. 69 ustawy z dnia 29 08 1997r. Prawo bankowe (Dz. U. z 2016r., poz. 1988 z późn. zm.), następnie stwierdził zasadność podnoszonego zarzutu braku legitymacji czynnej powódki. Wskazał, iż mimo określenia w nagłówku umowy kredytu powódki, umowa została podpisana przez pozwanego i spółkę akcyjną (...). Powódka wbrew obowiązkowi wynikającemu z art. 6 k.c. nie wykazała , iż spółka ta jest jej pośrednikiem i może działać w jej imieniu, tym samym brak jest możliwości stwierdzenia, iż pozwany zawarł z powódką umowę kredytu. Nie została zatem wykazana legitymacja procesowa czynna. Niezależnie od powyższego uznał,
iż powódka nie wykazała także wymagalności roszczenia, jego wysokość,
w szczególności wysokości odsetek, jak również rzeczywistego podejmowania działań upominawczych i windykacyjnych czyli roszczenia w zakresie kosztów z tym związanych. O kosztach procesu orzekł w oparciu o regulację art. 98 k.p.c., obciążając nimi w całości powoda.

Orzeczenie zaskarżyła powódka (...) Bank Spółka Akcyjna we W., która wnosiła o jego zmianę przez zasądzenie w całości roszczenia dochodzonego pozwem, bądź uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania, oraz zasądzenie
na jej rzecz od pozwanego zwrotu kosztów procesu za obie instancje.

Zarzuciła, że przy ferowaniu wyroku naruszono prawo procesowe i materialne, regulacje:

-

art. 230 k.p.c. poprzez nieuznanie faktów za przyznane oraz brak uzasadnienia, dlaczego odmówiono przyznania faktów;

-

art. 233 § 1 k.p.c. poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów
i stąd niewłaściwa ocenę ich mocy i wiarygodności oraz poprzez błąd
w ustaleniach faktycznych uznanych za podstawę wyrokowania
i nie rozpatrzenie dowodów na podstawie wszechstronnego rozważenia materiału dowodowego;

-

art. 386 § 4 k.p.c. poprzez nierozpoznanie przez sąd istoty spraw;

-

art. 328 § 2 k.p.c. poprzez niewskazanie przyczyn odmowy wiarygodności dowodom przedstawionym przez powoda,

-

art. 6 k.c. poprzez niewłaściwą wykładnię i przełożenie ciężaru dowodu
na stronę powodową.

W uzasadnieniu między innymi podnosiła, iż z umowy jasno wynika, że została zawarta pomiędzy (...) Bank S.A. i D. F.. Wskazał, że osoby prawne mogą być stronami umowy, a dla konieczności jej zawarcia niezbędny pozostaje podpis osoby do tego upoważnionej. Jednocześnie przywołując treść regulacji
art. 103 k.c. stwierdził, iż zawarcie umowy zostało potwierdzone przez bank w sposób dorozumiany. Bank wypłacił środki konieczne na pokrycie zakupów dokonanych przez pozwanego, prowadził monitoring umowy i na jego rzecz pozwany dokonywał spłat udzielonego kredytu.

Pozwany D. F. wniósł o oddalenie apelacji i zasądzenie
na jego rzecz od powódki zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje:

Sąd pierwszej instancji trafnie zakwalifikował roszczenia powódki, a następnie prawidłowo rozpoznał sprawę i skonstruował prawidłową podstawę faktyczną orzeczenia.

Ustalenia składające się na podstawę faktyczną orzeczenia mają podstawę
w informacjach zawartych we wskazanych w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku źródłach dowodowych, których ocena jest logiczna i mieści w granicach swobodnej oceny dowodów i wbrew zarzutom apelacji przy ich czynieniu Sąd Rejonowy nie naruszył regulacji art. 328 § 2 k.p.c. i art. 233 § 1 k.p.c.

Z tych też względów Sąd odwoławczy przyjął ze własne ustalenia faktyczne Sądu pierwszej instancji.

W świetle twierdzeń pozwu powódka oparła powództwo na twierdzeniu,

iż pozwany nie wywiązał się w pełni z umowy o kredyt na zakup towarów i usług zawartej przez strony w dniu 21 01 2015r., co stosownie do regulacji art. 321 § 1 k.p.c. wyznacza zakres kognicji Sądu w sprawie (powódka dochodzi świadczeń z tytułu wykonania łączącej strony umowy).

Jakkolwiek z treści tej umowy wynika, że została ona zawarta pomiędzy stronami, to widnieją pod nią podpisy pozwanego i przedstawiciela spółki akcyjnej (...) i zgodnie z regulacją art. 6 k.c. powódka była zobowiązania w toku postępowania do wykazania, iż wskazana Spółka oraz reprezentująca ją osoba w chwili zawarcia umowy były umocowana do zawierania w imieniu skarżącej tego rodzaju umów.

Z obowiązku tego powódka się nie wywiązała.

W szczególności obowiązkowi temu nie czyni zadość zaoferowany przez nią dowód z wydruku harmonogramu spłaty i historii interwencji.

Zawiera on bowiem jedynie informacje dotyczące wysokości kredytu

oraz wysokości i czasie jego spłaty, nie został on opatrzony żadnym podpisem,

ani też uwierzytelniony, przez co jego moc dowodowa jest znikoma.

Z tej przyczyny zawarte w nim informacje nie mogą same w sobie stanowić podstawy do poczynienie – bezpośrednio albo pośrednio (w drodze zastosowania konstrukcji domniemań faktycznych) - pozytywnych ustaleń dotyczących istnienia umocowania Spółki (...) i jej przedstawiciela do zawierania umów

w imieniu powódki, jak też – do czego także zmierza apelacja – iż doszło pomiędzy stronami do dorozumianego zawarcia umowy, jak również do poczynienia ustaleń dotyczących istnienia i wysokości dochodzonych należności.

Nie sposób także podzielić argumentacji skarżącego, iż umocowanie Spółki (...) do zawierania umów w imieniu powódki jest faktem powszechnie znanym w rozumieniu regulacji art. 228 § 1 k.p.c.

W konsekwencji powyższego, wbrew zarzutom apelacji w materiale sprawy nie można przyjąć, że pomiędzy stronami doszło do skutecznego zawarcia umowy leżącej u podstaw dochodzonych roszczeń, ani też ich istnienia czy wysokości.

W konsekwencji tego Sąd Rejonowy trafnie ocenił, że powództwo nie zostało w sposób należyty wykazane, przez co jest ono nieuzasadnione.

Znajduje to prawidłowe odzwierciedlenie w zaskarżonym wyroku, wobec czego apelacja jest bezzasadna w rozumieniu art. 385 k.p.c., co z mocy zawartej nim regulacji prowadziło do jej oddalenia.

Resumując zaskarżony wyrok jest prawidłowy i dlatego apelację powódki jako bezzasadną oddalono w oparciu o regulację art. 385 k.p.c.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosując regulację
art. 98 § 1 k.p.c. i § 10 ust. 1 pkt 1 i § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 10 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. 2015r., poz. 1800 t.j.) biorąc pod uwagę, iż powódka uległa w całości

w postępowaniu odwoławczym i powinna pozwanemu zwrócić poniesione przez niego w tym postępowaniu koszty zastępstwa przez fachowego pełnomocnika.

SSO Leszek Dąbek