Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 maja 2018 r.

Sąd Rejonowy Szczecin- Centrum w Szczecinie w V Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Rafał Pawliczak

Protokolant: apl. adw. Anna Augustyniak

przy udziale prokuratora Kazimierza Prawuckiego

po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2018r., 22 maja 2018 r. sprawy:

J. Ś.

córka J. i A.

urodzonej (...) w E.

oskarżonej o to, że:

I. w dniu 1 kwietnia 2009r. w S., działając wspólnie i w porozumieniu z n/n mężczyzną, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, posługując się wygasłym pełnomocnictwem T. N. (1), po uprzednim wprowadzeniu w błąd X. C. N. co do aktualności pełnomocnictwa T. N. (2), zawarła z nim umowę sprzedaży przedsiębiorstwa P.W. T. T. N. (3) przy Pl. (...) w S., uzyskując z transakcji kwotę sprzedaży 20 000zł, czym działała na szkodę (...) w S. i X. C. N.

tj. o czyn art. 286§1 kk

II. w dniu 9 kwietnia 2009r. w S., działając wspólnie i w porozumieniu z A. P. , w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłowała doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) w kwocie 3954zł poprzez uzyskanie dostępu do konta o nr (...) w L. Banku od A. P., na które to konto miała zostać przelana kaucja za wynajęty na podstawie nieważnego pełnomocnictwa T. N. (3), X. C. N. lokal P.W. T. na Pl. (...), lecz zamierzonego celu nie osiągnęła z uwagi na ujawnienie przestępstwa, czym działała na szkodę ZBiLk w S.

tj. o czyn art. 13§ l kk w zw. z art. 286§1 kk

III. dniu 14 września 2009r. w S. w Urzędzie Miasta S. przedstawiła wniosek o wymeldowanie T. N. (3) zawierający jego podpis, pełnomocnictwo sporządzone w formie notarialnej nr rep. (...), co do którego miała świadomość, że wyłudzono w nim w rozumieniu art.272 kk poświadczenie nieprawdy przez notariusza, iż rzeczonego pełnomocnictwa udzielił T. N. (3), usiłując w ten sposób wprowadzić w błąd funkcjonariusza publicznego - inspektora BOI UM S. co do osoby wypełniającej wniosek, w celu uzyskania poświadczenia nieprawdy w postaci zaświadczenia o wymeldowaniu T. N. (3) z pobytu stałego

tj. o czyn z art.270 § 1 kk w zb. z art. 272 kk w zb. z art 273 kk w zw. z art. 11 §2 kk

I.  uznaje oskarżoną J. Ś. za winną tego, że w dniu 1 kwietnia 2009 r. w S., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, posługując się pełnomocnictwem upoważaniającym ją do działania w imieniu i na rzecz T. N. (3), w którym notariusz A. K. (1), na skutek podstępnego wprowadzenia w błąd co do tego, że udzielającym pełnomocnictwa jest T. N. (3), poświadczyła nieprawdę co do tej okoliczności, po uprzednim wprowadzeniu w błąd X. C. N., działającego w imieniu i na rzecz poniżej wskazanej spółki co do wiarygodności pełnomocnictwa udzielonego przez T. N. (3), zawarła z (...) sp. z o.o. w S. umowę sprzedaży przedsiębiorstwa P.W. T. T. N. (3) i doprowadziła w ten sposób X. C. N. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) sp. z o.o. w S. w kwocie 20 000 zł stanowiącą cenę przedsiębiorstwa tj. popełnienia czynu z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

II.  uznaje oskarżoną J. Ś. za winną tego, że w dniu 9 kwietnia 2009 r. w S., posługując się pełnomocnictwem upoważaniającym ją do działania w imieniu i na rzecz T. N. (3), w którym notariusz A. K. (1), na skutek podstępnego wprowadzenia w błąd co do tego, że udzielającym pełnomocnictwa jest T. N. (3), poświadczyła nieprawdę co do tej okoliczności, po uprzednim wprowadzeniu w błąd pracowników Zarządu (...) w S. co do wiarygodności pełnomocnictwa udzielonego przez T. N. (3), usiłowała doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 3954 zł stanowiącym równowartość kaucji wpłaconej w związku z wynajęciem przez T. N. (3) lokalu, lecz zamierzonego celu nie osiągnęła z uwagi na ujawnienie próby wyłudzenia, czym działała na szkodę Gminy M. S. tj. popełnienia czynu z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

III.  na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w zw. z art. 91 § 1 kk wymierza oskarżonej za popełnienie ciągu przestępstw opisanych w pkt I i II karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności,

IV.  uznaje oskarżoną J. Ś. za winną tego, że w dniu 14 września 2009 r. w S., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, posługując się pełnomocnictwem upoważaniającym ją do działania w imieniu i na rzecz T. N. (3), w którym notariusz M. P., na skutek podstępnego wprowadzenia w błąd co do tego, że udzielającym pełnomocnictwa jest T. N. (3), poświadczył nieprawdę co do tej okoliczności oraz posługując się podrobionym dokumentem w postaci zgłoszenia wymeldowania z pobytu stałego, na którym został podrobiony podpis zmarłego T. N. (3), nieudolnie usiłowała podstępnie wprowadzić urzędnika Urzędu Miasta S. w błąd co do wiarygodności przedłożonych dokumentów i wyłudzić poświadczenie nieprawdy w postaci stwierdzenia wymeldowania T. N. (3) tj. popełnienia czynu z art. czyn z art.270 § 1 kk w zb. z art. 13 § 2 kk w zw. z art. 272 kk w zb. z art 273 kk w zw. z art. 11 §2 kk i za jego popełnienie, na podstawie art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk, wymierza jej karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności,

V.  na podstawie art. 91 § 2 kk, art. 86 § 1 kk wymierzone kary łączy w karę łączną roku pozbawienia wolności,

VI.  na podstawie art. 46 § 1 kk zobowiązuje oskarżoną do naprawienia wyrządzonej szkody przez zapłatę kwoty 20 000 (dwudziestu tysięcy) zł na rzecz (...) sp. z o.o. w S.,

VII.  na podstawie art. 63 § 1 kk, art. 607 f kpk na poczet wymierzonej kary zalicza okres pozbawienia wolności oskarżonej w niniejszej sprawie w okresie od 20 lipca 2017 r. godz. 9:00 do dnia 27 września 2017 r. godz. 9:00,

VIII.  na podstawie art. 627 kpk zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w tym, na podstawie art.2 ust. 1 pkt 3 Ustawy z 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r. , Nr 49 poz. 223 ze zm.), opłatę w kwocie 180 (stu osiemdziesięciu) zł.

sygn. akt V K 141 /18

UZASADNIENIE

T. N. (3) zmarł 2 czerwca 2007 r. Był najemcą lokalu komunalnego o przeznaczeniu użytkowym przy placu (...) w S.. Lokal ten wykorzystywał do prowadzenia działalności gospodarczej pod nazwą P.W. T. T. N. (3).

Dowód: umowa najmu k. 5-10

Akt zgonu k. 68

J. Ś. wykorzystując dowód osobisty zmarłego, działając wspólnie i w porozumieniu z nieustalonym mężczyzną, który podawał się za T. N. (3) przy czynnościach notarialnych, podstępnie wyłudziła od notariuszy A. K. (2) i M. P. poświadczenie nieprawdy poprzez sporządzenie aktów notarialnych, z których wynikało, że notariusz potwierdza, że T. N. (3) udzielił pełnomocnictwa J. Ś..

Wskazane dokumenty poświadczające nieprawdę zostały użyte przez J. Ś. w obrocie prawnym.

W dniu 1 kwietnia 2009 r. w S. J. Ś. posługując się sporządzonym w dniu 18 marca 2009 r. pełnomocnictwem upoważniającym ją do działania w imieniu i na rzecz T. N. (3), w którym notariusz A. K. (1), na skutek podstępnego wprowadzenia w błąd co do tego, że udzielającym pełnomocnictwa jest T. N. (3), poświadczyła nieprawdę co do tej okoliczności, po uprzednim wprowadzeniu w błąd X. C. N., działającego w imieniu i na rzecz poniżej wskazanej spółki co do wiarygodności pełnomocnictwa udzielonego przez T. N. (3), zawarła z (...) sp. z o.o. w S. umowę sprzedaży przedsiębiorstwa P.W. T. T. N. (3) za cenę 20 000 zł. Otrzymała kwotę odpowiadającą cenie sprzedaży, której dotychczas nie zwróciła.

Dowód: umowa sprzedaży k. 11- 15

Zeznania X. N. k. 87-89

Zeznania A. K. (1) k. 36-37, 38

Zeznania J. W. k. 23-26 k. 47-48

Zeznania M. N. (1) k. 48-49\

Zeznania M. N. (2) k. 50, 186

Umowa przedwstępna k. 80-81

W dniu 9 kwietnia 2009 r. w S. J. Ś. posługując się wskazanym pełnomocnictwem upoważaniającym ją do działania w imieniu i na rzecz T. N. (3), w którym notariusz A. K. (1), poświadczyła nieprawdę co do okoliczności, że udzielającym pełnomocnictwa jest T. N. (3), po uprzednim wprowadzeniu w błąd pracowników Zarządu (...) w S. co do wiarygodności pełnomocnictwa, usiłowała doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 3954 zł stanowiącym równowartość kaucji wpłaconej w związku z wynajęciem przez T. N. (3) lokalu, lecz zamierzonego celu nie osiągnęła z uwagi na ujawnienie próby wyłudzenia.

Dowód: pismo k. 16, 7, 32

Zeznania A. K. (1) k. 36-37, 38

W dniu 14 września 2009 r. w S. J. Ś., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, która miała stanowić cena sprzedaży domu przy ul. (...) w S., wolnego od zameldowanych w nim mieszkańców, posługując się pełnomocnictwem upoważaniającym ją do działania w imieniu i na rzecz T. N. (3), w którym notariusz M. P., na skutek podstępnego wprowadzenia w błąd co do tego, że udzielającym pełnomocnictwa jest T. N. (3), poświadczył nieprawdę co do tej okoliczności oraz posługując się podrobionym dokumentem w postaci zgłoszenia wymeldowania z pobytu stałego, na którym został podrobiony podpis zmarłego T. N. (3), usiłowała wprowadzić urzędnika Urzędu Miasta S. w błąd co do wiarygodności przedłożonych dokumentów i wyłudzić poświadczenie nieprawdy w postaci stwierdzenia wymeldowania T. N. (3). Usiłowanie było nieudolne ponieważ T. N. (3) został wcześniej wymeldowany przez urząd po uzyskaniu informacji o jego zgonie.

Dowód: zgłoszenie wymeldowania k. 65-66

Pełnomocnictwo k. 67

Zeznania E. J. k. 77-79

Zeznania J. R. k. 80

J. Ś. w latch 2005-2007 została trzykrotnie skazana na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania.

Dowód: odpisy wyroków k. 112-118

J. Ś. przyznała się do zarzuconych jej czynów, z tym, że ostatecznie podniosła, że nie dopuściła się wyłudzenia kwoty stanowiącej kaucję najmu bowiem pieniądze te należałyby się jej jako spadek po T. N. (3). Wyjaśniła, że czynów dopuściła się bowiem chciała zabezpieczyć finansowo rodzinę na czas odbywania kary pozbawienia wolności orzeczonej w innej sprawie, Oskarżona wyjaśniła, że oddała nabywcy kwotę 20 000 zl. Wymeldowała T. N. (3) ponieważ w czasie pobytu w zakładzie karnym chciała aby w tym domu zamieszkałą osoba, która zaopiekowałaby się jej rodziną (k. 145-148).

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonej. Z zeznań nabywcy lokalu wynikało, że oskarżona nie zwróciła mu pieniędzy. Nabywca złożył wniosek o naprawienie szkody. Okoliczność ta znalazła potwierdzenie w zeznaniach M. N. (1) i M. N. (2). Okoliczności tą M. N. (2) potwierdziła również po zatrzymaniu oskarżonej, w 2017 r. Co więcej z zeznań tych wynika, że oskarżona po ujawnieniu oszustwa utrzymywała wobec pokrzywdzonego i jego rodziny, że jej mąż żyje, a (...) się myli. Następnie przestała się kontaktować. Sąd nie stwierdził podstaw by nie dać wiary wskazanym świadkom. Gdyby oskarżona zwróciła pieniądze to zapewne pokrzywdzony wydałby jej pokwitowanie. W takim przypadku nie złożyłby wniosku o naprawienie wyrządzonej szkody.

Sąd nie dał wiary oskarżonej również co do tego, że wymeldowania T. N. chciała dokonać po to, aby w jego miejscu zameldowania mogła zamieszkać inna osoba. Abstrahując od faktu, że takiemu zamieszkaniu nie stoi na przeszkodzie zameldowanie należy zauważyć, że z zeznań J. R. i treści aktu notarialnego (k. 67) wynika, ze J. Ś. zamierzała sprzedać dom przy Grottgera 22 w S.. Zamierzała wymeldować T. N. (3) dlatego, aby sprzedać dom w stanie wolnym od zameldowanych osób. Dlatego należało uznać, że wymeldowanie miało służyć do osiągnięcia korzyści majątkowej.

Nie jest również prawdą, że środki wpłacone z tytułu kaucji na najem powinny zostać przekazane oskarżonej jako masa spadkowa. Oskarżona nie okazała stwierdzenia nabycia spadku. Co więcej, z dokumentów dotyczących najmu wynika, ze T. N. (3) zalegał z zapłatą świadczeń (k.32). Kaucja w takiej sytuacji zostałaby przeznaczona na ich pokrycie.

Zeznana świadków nie omówione powyżej nie były kwestionowane przez oskarżoną. Oskarżona nie wskazywała również na brak wiarygodności dokumentów innych niż pełnomocnictwa. Nie zaistniały okoliczności, które uzasadniałyby odmienną ocenę tych dowodów.

W tym stanie rzeczy sąd uznał, ze oskarżona dopuściła się stypizowanego w art. 286 § 1 kk oszustwa poprzez wprowadzenie w błąd co do ważności pełnomocnictwa na szkodę spółki wskazanej w opisie czynu I oraz na szkodę Gminy M. S.. Posługując się opisanym pełnomocnictwem dopuściła się przestępstwa z art. 273 kk. Popełniając czyn związany z wymeldowaniem T. N. (3) oskarżona dopuściła się posłużenia podrobionym dokumentem w postaci zgłoszenia wymeldowania oraz posłużyła się wyłudzonym pełnomocnictwem, o którym mowa wyżej. Takie zachowania wyczerpały znamiona czynu z art. 270 § 1 kk w zb. z art. 273 kk. Oskarżona usiłowała wyłudzić poświadczenie nieprawdy w postaci stwierdzenia wymeldowania T. N. (3), co, z uwagi na wcześniejsze wymeldowanie, okazało się nieudolne. Takie zachowanie wyczerpało znamiona czynu z art. 13 § 2 kk w zw. z art. 272 kk.

Sąd nie znalazł żadnych okoliczności wyłączających, czy też ograniczających winę oskarżonej. Dopuściła się przypisanych czynów umyślnie w zamiarze bezpośrednim. W postępowaniu nie ujawniły się okoliczności, które uchylałyby bezprawność jej działania, zaś społeczna szkodliwość każdego czynu była znaczna.

Czyny opisane w pkt I i II zostały popełnione w warunkach art. 91 § 1 kk tj. z wykorzystaniem tej samej sposobności, w krótkich odstępach czasu.

Wymierzając, przy zastosowaniu wymienionego przepisu i na podstawie art. 286 § 1 kk jedną karę w granicach od 6 miesięcy do 8 lat pozbawienia wolności Sąd wziął pod uwagę stopień społecznej szkodliwości przypisanego czynu oraz stopień zawinienia. Sąd uwzględnił w szczególności to, że czyny były szczegółowo planowane i popełnione przy wykorzystaniu innych osób. Naruszyły szereg przepisów ustawy karnej. Godziły w takie dobra jak mienie i wiarygodność dokumentów, w tym uznawanych za wysoce wiarygodne aktów notarialnych. Oskarżona osiągnęła korzyść majątkową w kwocie 20 000 zł. Oskarżona była uprzednio trzykrotnie karna na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawiedzeniem wykonania.

Mając na uwadze powyższe Sąd wymierzył, jako karę adekwatną do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości popełnionych czynów opisanych w pkt I i II będzie kara roku pozbawienia wolności, a do czynu III, kara 4 miesięcy pozbawienia wolności.

Każda z tych kar będzie wystarczająca i odstraszy oskarżoną w przyszłości od popełniania przestępstw, a zatem będzie działać w zakresie prewencji indywidualnej, ale również i ogólnej będąc przestrogą dla innych osób, a także będzie czynić zadość poczuciu społecznej sprawiedliwości.

Do wymiaru kary łącznej Sąd zastosował zasadę pełnej absorpcji, kierując się okolicznościami które miały wpływ na wymiar kar jednostkowych, w tym warunkami osobistymi oskarżonej. Sąd uwzględnił zwłaszcza fakt, że oskarżona ostatni raz była karana 11 lat temu. Na takie ukształtowanie kary wpływ miał również podobny sposób popełnienia przestępstw i popełnienie ich w zbliżonym okresie czasu. W tych okolicznościach wymierzył oskarżonej jako łączną karę roku pozbawienia wolności.

Sąd, na podstawie art. 46 § 1 kk orzekł wobec oskarżonej środek karny w postaci obowiązku naprawienia szkody poprzez zapłatę kwoty 20 000 zł na rzecz (...) sp. z o.o. w S.. Brak było podstaw by oskarżona nie ponosiła odpowiedzialności za szkodą, którąp wyrządziła. Wbrew jej twierdzeniom nie zwróciła pokrzywdzonej spółce wyłudzonej kwoty.

Na podstawie art. 63 § 1 kk, art. 607 f kpk na poczet orzeczonej wobec oskarżonej kary pozbawienia wolności zaliczono okres faktycznego pozbawienia wolności w państwie wykonania Europejskiego Nakazu Aresztowania, a ponadto okres tymczasowego aresztowania.

Wobec braku podstaw do zwolnienia oskarżonej od ponoszenia kosztów sądowych zasądzono ich zapłatę na podstawie przepisów wskazanych w wyroku.