Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 czerwca 2018 r.

Sąd Rejonowy w Jędrzejowie I Wydział Cywilny w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2018 r. w Jędrzejowie na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w W.

przeciwko M. P.

o zapłatę

oddala powództwo

Sygn. akt I C 36/18 upr.

UZASADNIENIE

WYROKU ZAOCZNEGO z dnia 19 czerwca 2018 roku

W dniu 4 lipca 2017 roku do tutejszego Sądu wpłynął pozew (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w W. przeciwko M. P. o zapłatę kwoty 684,87 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie i kosztami procesu. W uzasadnieniu swego żądania strona powodowa wskazała, że wierzytelność przeciwko pozwanemu nabyła od easyDEBT Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w W. na podstawie umowy przelewu wierzytelności z dnia 31 maja 2016 roku. Strona powodowa wskazała nadto, że zobowiązanie pozwanego wynika z umowy bankowej z dnia 27 czerwca 1997 roku nr (...) – 7030 jaką zawarł z (...) Bankiem (...) S.A. Strona powodowa nadto wskazała, że pierwotny wierzyciel zbył wierzytelność przeciwko pozwanemu z umowy z dnia 27 czerwca 1997 roku na rzecz (...) Banku S.A. na podstawie umowy z dnia 13 grudnia 2010 roku, następnie (...) Bank S.A. zbył przedmiotową wierzytelność na rzecz A. Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w W. na podstawie umowy z dnia 18 maja 2016 roku, a ten zbył wskazaną wierzytelność na rzecz easyDEBT Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w W. na podstawie umowy z dnia 18 maja 2016 roku.

Sąd ustalił co następuje:

W dniu 27 czerwca 1997 roku pozwany zawarł ze (...) Bankiem (...) S.A. umowę kredytową nr (...).

W dniu 17 maja 1999 roku (...) Bank (...) S.A. wydał przeciwko pozwanemu bankowy tytuł egzekucyjny nr 450, któremu Sąd Rejonowy w Jędrzejowie postanowieniem z dnia 16 sierpnia 1999 roku w sprawie sygn. akt I Co 93/99 nadał klauzulę wykonalności.

Dowód: umowa (k. 5 -6), bankowy tytuł wykonawczy (k. 7-8)

EasyDEBT Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. i (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. zawarły w dniu 31 maja 2016 roku umowę przelewu wierzytelności. W ramach umowy strony ustaliły, że (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. nabywa od easyDEBT Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w W. wierzytelności objęte załącznikiem nr 1.

Dowód: umowa (k. 11).

W wydruku w formie tabeli z listy wierzytelności do umowy z dnia 31 maja 2016 roku zawartej pomiędzy easyDEBT Niestandaryzowanym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym w W. i (...) Niestandaryzowanym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym wskazano dane M. P. oraz kwotę 663,38 zł a także numer umowy kredytowej.

Dowód: wydruk (k. 9).

Pismem z dnia 10 czerwca 2016 roku (...) S.A. zawiadomiło pozwanego, że strona powodowa nabyła wierzytelność przeciwko niemu z umów zawartych z (...) Bank S.A. i wezwało pozwanego do zapłaty kwoty 665,54 zł.

Dowód: pismo (k. 4).

W dniu 20 czerwca 2017 roku został sporządzony wyciąg z ksiąg rachunkowych (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego reprezentowanego przez (...) Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych S.A., w którym wskazano, że w księgach Funduszu widnieje zadłużenie przeciwko M. P. w kwocie 684,87 zł z umów zawartych pomiędzy (...) Bankiem S.A. i A. Niestandaryzowanym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym w W. z dnia 13 grudnia 2010 roku, pomiędzy A. Niestandaryzowanym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym w W. i easyDEBT Niestandaryzowanym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym w W. z dnia 18 maja 2016 roku, pomiędzy easyDEBT Niestandaryzowanym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym w W. i (...) Niestandaryzowanym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym z dnia 31 maja 2016 roku.

Dowód: wyciąg z ksiąg rachunkowych (k. 3).

Sąd zważył co następuje:

W ocenie Sądu powództwo nie jest zasadne.

Zgodnie z art. 509 §1 kc wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na rzecz osoby trzeciej, chyba, że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

Na podstawie wskazanego przepisu przelew wierzytelności jest umową, na podstawie której dotychczasowy wierzyciel przenosi wierzytelność ze swojego majątku do majątku osoby trzeciej, a przedmiotem przelewu jest wierzytelność istniejąca, którą cedent może swobodnie rozporządzać i która jest w dostateczny sposób oznaczona (zindywidualizowana). W tym zakresie konieczne jest wyraźne określenie stosunku zobowiązaniowego, którego elementem jest zbywana wierzytelność. Wymaga się zatem oznaczenia stron tego stosunku zobowiązaniowego oraz przedmiotu świadczenia (wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 15 października 2015 roku sygn. akt I ACa 492/15 LEX nr 184218; wyrok SN z dnia 11 maja 1999 r. III CKN 423/98 Biuletyn Sądu Najwyższego 2000/1 str. 1).

W ocenie Sądu obowiązkiem strony powodowej było wykazanie, że (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. nabył konkretną wierzytelność przeciwko pozwanemu z umowy kredytowej z dnia 27 czerwca 1997 roku nr (...), a także wysokość nabytej wierzytelności.

Podstawą dochodzenia przeciwko pozwanemu kwoty objętej żądaniem pozwu w ocenie strony powodowej są umowa przelewu wierzytelności z dnia 31 maja 2016 roku (k. 11), wyciąg z ksiąg rachunkowych Funduszu (k. 3) oraz wydruk (k. 9), a także nieczytelny dokument (k. 61-63).

W ocenie Sądu te dokumenty nie są wystarczające do uznania, że strona powodowa nabyła konkretną, zindywidualizowaną wierzytelność przeciwko pozwanemu wskazaną
pozwie, a nadto nie stanowią dowodu wysokości zobowiązania pozwanego.

W uzasadnieniu wskazanego już orzeczenia z dnia 15 października 2015 roku sygn. akt I ACa 492/15 Sąd Apelacyjny w Białymstoku wskazał, że „w żaden sposób nie da się wywieść faktu nabycia przedmiotowej wierzytelności z wydruku zawierającego tabelkę, w której zamieszczone są dane pozwanego i inne informacje, a wydruk ten, niepodpisany przez strony umowy cesji, z całą pewnością nie jest też załącznikiem do tej umowy i w żaden sposób nie potwierdza, że przedmiotem przelewu wierzytelności względem pozwanego jest konkretna wierzytelność”.

Akceptując w całości wskazane przez Sąd Apelacyjny uwagi, Sąd doszedł do przekonania, że ogólna umowa sprzedaży wierzytelności z dnia 31 maja 2016 roku, wydruk tabela (k.3), a także wyciąg z ksiąg rachunkowych (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego oraz nieczytelny dokument (k. 61 – 63) nie stanowiły wystarczających dowodów przemawiających za zasadnością żądania strony powodowej dotyczącego zapłaty przez pozwanego kwoty 684,87 zł.

Jeżeli chodzi o umowę przelewu wierzytelności z dnia 31 maja 2016 roku to ma ona charakter ogólny, nie wynika z niej, że faktycznie strona powodowa nabyła jakąkolwiek wierzytelność przeciwko pozwanemu, że przedmiotem tej umowy była jakakolwiek wierzytelność przeciwko pozwanemu. W ocenie Sądu uzupełnieniem wskazanej umowy przelewu wierzytelności jest załącznik nr 1 do tej umowy, obejmujący konkretne wierzytelności objęte umową. Załącznik ten ma istotne znaczenie albowiem konkretyzuje przedmiot umowy przelewu wierzytelności. W ocenie Sądu tylko umowa przelewu wierzytelności i załącznik nr 1 do niej łącznie mogłyby być niewątpliwym dowodem na to, że strona powodowa nabyła konkretną wierzytelność przeciwko pozwanemu z umowy kredytowej z dnia 27 czerwca 1997 roku.

W ocenie Sądu, przy uwzględnieniu rozważań wskazanych w uzasadnieniu wskazanego wyżej orzeczenia Sądu Apelacyjnego, dowodem potwierdzającym nabycie wierzytelności przeciwko pozwanemu ze wskazanej w pozwie umowy kredytowej z dnia 27 czerwca 1997 roku nie mógł być wydruk z k. 3. W szczególności należy wskazać, że wydruk ten nie został podpisany przez strony umowy przelewu wierzytelności, nie wiadomo także kiedy został sporządzone i przez kogo.

Nadto zdaniem Sądu dokumentem potwierdzającym nabycie przez stronę powodową wierzytelności przeciwko pozwanemu z umowy z dnia 27 czerwca 1997 roku nie mógł być dokument z k. 61 – 63. Należy zważyć, że dokument ten jest zupełnie nieczytelny, nadto nie wiadomo kiedy i w jakich okolicznościach został sporządzony, trudno jest także przyjąć, ze stanowił on załącznik do umowy przelewu wierzytelności z dnia 31 maja 2016 roku. Z tych też względów Sąd odmówił mu wiarygodności, a także uznał, że jest nieprzydatny dla poczynienia ustaleń w sprawie.

Dodać należy także, że z treści pozwu wynika, że pierwotnym wierzycielem pozwanego był (...) Bank (...) S.A., co potwierdza umowa kredytowa z dnia 27 czerwca 1997 roku, natomiast strona powodowa miała nabyć wierzytelność przeciwko pozwanemu ze wskazanej umowy od EasyDEBT Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w W., a ten z kolei od A. Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w W., a ten od (...) Bank S.A. a ten od pierwotnego wierzyciela.

Zatem w ocenie Sądu zasadnym było przedłożenie przez stronę powodową ciągu umów przelewu wierzytelności wraz z załącznikami do nich począwszy od umowy zawartej pomiędzy pierwotnym wierzycielem, czyli (...) Bankiem (...) S.A. a (...) Bankiem S.A., tylko bowiem ten ciąg umów z załącznikami pozwoliłby ustalić, że faktycznie (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. nabył wierzytelność przeciwko pozwanemu z umowy kredytowej z dnia 27 czerwca 1997 roku.

Nadto sam wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu (k. 3) nie mógł być dowodem potwierdzający wysokość wierzytelności i nabycie konkretnej wierzytelności przeciwko pozwanemu z umowy kredytowej z dnia 27 czerwca 1997 roku. Należy zważyć, że sam wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu nie korzysta z waloru dokumentu urzędowego, a jedynie jest dokumentem prywatnym potwierdzającym określony zapis w księgach rachunkowych funduszu (wyrok TK z dnia 11.07.2011 roku P 1/11 (...) Seria (...) 2011 nr 6 poz. 53; wyrok Sadu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 25 lipca 2015 roku I ACa 824/14 legalis 1213577).

Zapisy z ksiąg rachunkowych bez odniesienia do konkretnych dokumentów, w tym wypadku umów sprzedaży wierzytelności i szczegółowych załączników do nich, a także źródła istnienia zobowiązania pozwanego (umowy bankowej), nie mogły być dowodem przemawiającym za zasadnością żądania pozwu. Należy też dodać, że z treści samego wyciągu nie wynika, że dotyczył on umowy kredytowej jaką miał zawrzeć pozwany z (...) Bankiem (...) S.A. z dnia 27 czerwca 1997 roku nr (...).

Wreszcie należy wskazać, że strona powodowa nie przedłożyła żadnych dokumentów, z których wynikałaby wysokość wierzytelności dochodzonej pozwem w szczególności wysokość należności odsetkowych.

Mając powyższe na uwadze Sąd doszedł do przekonania, że strona powodowa nie udowodniła w sposób nie budzący wątpliwości, że nabyła wobec pozwanego konkretną wierzytelność z umowy kredytowej nr (...) z dnia 27 czerwca 1997 roku.

Z uwagi na powyższe powództwo oddalono.