Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 2 sierpnia 2017 r. w sprawie z powództwa J. S. przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W. o zapłatę kwoty 14100 zł, Sąd Rejonowy w Zgierzu zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 4390 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 27 września 2014 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. i odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty, oddalił powództwo w pozostałym zakresie, a rozstrzygnięcie o kosztach procesu oparł na zasadzie stosunkowego rozdzielenia, pozostawiając ich szczegółowe wyliczenie referendarzowi sądowemu.

[wyrok k.142]

W rozpoznawanej sprawie Sąd Rejonowy poczynił ustalenia faktyczne, w oparciu o które wydał kwestionowany wyrok, a które w całości podziela i przyjmuje za własne Sąd II instancji.

[uzasadnienie k.147-150]

Strona pozwana zaskarżyła powyższy wyrok w części zasądzającej od pozwanego na rzecz powoda kwotę 4390 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 27 września 2014 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. i odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty, a w konsekwencji również koszty procesu w pkt 3 wyroku, zarzucając naruszenie przepisów:

I.  prawa materialnego:

1.  art. 826 § 4 k.c. poprzez jego niezastosowanie, co skutkowało przyjęciem, że łączna wartość szkody powstałej w wyniku kradzieży samochodu B. (...) o nr rej. (...) wyniosła 80390 zł,

2.  art. 354 § 1 k.c. poprzez zastosowanie błędnej wykładni, skutkującej pominięciem przy ocenie wartości skradzionego pojazdu B. (...) o nr rej. (...) korekty za jego pochodzenie z uwagi na nabycie pojazdu w Unii Europejskiej, choć nowa instrukcja rzeczoznawców (wprowadzona w trakcie procesu), uwzględniająca brak korekty, odnosi się do szkód po 2016 r., podczas gdy przedmiotowa szkoda powstała w 2014 r., a sens korekty za pochodzenie odnosi się do braku możliwości weryfikacji historii pojazdu – tak jak wskazał w opinii biegły i realnie niższej wartości pojazdu zza granicy, niż takiego samego pojazdu kupionego w Polsce i tu użytkowanego,

II.  prawa procesowego:

1.  art. 6 k.c. w zw. z art. 232 k.p.c. poprzez błędne zastosowanie i przyjęcie, że powód wykazał, iż łączna wartość szkody wynosiła 80390 zł,

2.  art. 6 k.c. w zw. z art. 232 k.p.c. poprzez ich błędne zastosowanie i przyjęcie, że powód wykazał, iż do wyceny wartości skradzionego samochodu nie powinno stosować się korekty za pochodzenie,

3.  art. 278 § 1 k.p.c. poprzez jego błędne zastosowanie i przyjęcie, że pomimo wiadomości specjalnych posiadanych przez biegłego i prawidłowego wskazania przez niego wartości uszkodzonego pojazdu, należało w części opinię uznać za błędną i nie zastosować korekty za pochodzenie pojazdu,

4.  art. 233 § 1 k.p.c. poprzez jego błędne zastosowanie i przyjęcie, że opinia biegłego w zakresie wyceny wartości skradzionego pojazdu B. tylko w części zasługuje na uznanie jej za wykonaną prawidłowo, co skutkowało pominięciem korekty za pochodzenie pojazdu i niewłaściwym określeniem jego wartości, z uwagi na nabycie pojazdu w Unii Europejskiej, choć nowa instrukcja rzeczoznawców (wprowadzona w trakcie procesu), uwzględniająca brak korekty, odnosi się do szkód po 2016 r., podczas gdy przedmiotowa szkoda powstała w 2014 r., a sens korekty za pochodzenie odnosi się do braku możliwości weryfikacji historii pojazdu – tak jak wskazał w opinii biegły i realnie niższej wartości pojazdu sprowadzonego zza granicy, niż takiego samego pojazdu kupionego w Polsce i tu użytkowanego.

W konkluzji strona apelująca wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez oddalenie powództwa wobec pozwanego także w zakresie kwoty 4390 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 27 września 2014 r. do dnia 31 rudnia 2015 r. i odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie od powoda na rzecz strony pozwanej kosztów procesu za I i II instancję, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, z uwzględnieniem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

[apelacja k.153-155]

Pełnomocnik powoda wniósł o oddalenie apelacji i zasądzenie od strony pozwanej na rzecz powoda kosztów postępowania apelacyjnego.

[e-protokół rozprawy 00:06:32 – 00:11:48 CD k.175]

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest zasadna.

Spór w rozpoznawanej sprawie sprowadzał się do wysokości odszkodowania przysługującego powodowi w związku z kradzieżą jego samochodu marki B., a w szczególności okoliczności, czy pod uwagę powinno wziąć się korektę za pochodzenie pojazdu.

Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że samochód powoda był importowany z W.. Poza sporem pozostawała okoliczność, że wartość pojazdu wymaga wiadomości specjalnych, a zatem niezbędna w tym zakresie była opinia, którą sporządził biegły sądowy. Zgodnie z tą opinią wartość spornego pojazdu przy zastosowaniu korekt za pochodzenie pojazdu i wcześniejsze naprawy wyniosła 76100 zł, natomiast bez zastosowania tych korekt – 90200 zł.

Sąd Rejonowy, ustalając wysokość należnego powodowi odszkodowania, uwzględnił korektę za wcześniejsze naprawy pojazdu, jednakże pominął korektę za jego pochodzenie.

Sporządzając opinię, biegły opierał się na Instrukcji Stowarzyszenia (...) i Ruchu Drogowego obowiązującej w dacie kradzieży pojazdu powoda. W tym miejscu należy podkreślić, że instrukcja ta jest jedynie narzędziem pomocniczym dla biegłych, wprowadzającym jednolite zasady wyceny pojazdów i ich ewentualnych kosztów naprawy. Nie są to przepisy powszechnie obowiązujące. Niemniej jednak, w ocenie Sądu II instancji, w sytuacji, gdy pomocniczo stosuje się wytyczne zawarte w instrukcji, to należy wziąć pod uwagę instrukcję, która obowiązywała w dacie zdarzenia. Odmienne podejście prowadziłoby do sytuacji, gdy wartość pojazdów bądź kosztów ich naprawy wyceniane by były według odmiennych zasad, w zależności od tego, kiedy powód zdecydowałby się na wytoczenie powództwa.

W rozpoznawanej sprawie biegły w sposób spójny i logiczny wskazał, z jakich przyczyn zastosował ujemną korektę za import samochodu powoda i dlaczego w takiej, a nie innej wysokości. W ocenie Sądu Okręgowego brak jest podstaw do przyjęcia, aby biegły błędnie zastosował korektę za pochodzenie pojazdu, która ma charakter uznaniowy. Z uwagi na to, że obowiązująca wówczas instrukcja dawała biegłemu prawo zastosowania ujemnej korekty za pochodzenie pojazdu, Sąd nie znalazł postaw, aby kwestionować w tym zakresie wnioski zawarte w opinii biegłego.

Reasumując, Sąd Okręgowy uznał, że powodowi należy się odszkodowanie w łącznej wysokości 76100 zł, którą to kwotę należało pomniejszyć o wypłaconą powodowi w toku postępowania likwidacyjnego kwotę 76000 zł oraz udział własny w szkodzie w kwocie 1500 zł.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. zmienił zaskarżony wyrok i oddalił powództwo w całości.

Uwzględnienie zarzutów apelacyjnych, a co za tym idzie oddalenie powództwa w całości, skutkowało również zmianą orzeczenia o kosztach należnych powodowi, zarówno za pierwszą, jak i drugą instancję, o co wnosili apelujący.

O kosztach należnych powodowi za I instancję Sąd Okręgowy orzekł w pkt I wyroku, na podstawie art. 98 k.p.c., statuującego zasadę odpowiedzialności stron za wynik procesu. Ostatecznie strona pozwana wygrała proces w całości, a zatem powód jest zobowiązany do zwrotu na rzecz strony pozwanej kwoty 2417 zł, na którą składają się: 2400 zł – koszty zastępstwa procesowego i 17 zł – opłata skarbowa od pełnomocnictwa.

O kosztach procesu należnych za postępowanie apelacyjne, Sąd Okręgowy orzekł w pkt II na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. oraz § 1, § 2 pkt 3 i § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (tj. Dz. U. z 2018 r., poz. 265 ze zm.). Z uwagi na uwzględnienie apelacji w całości, Sąd Okręgowy zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 670 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.