Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 449/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 czerwca 2018 r.

Sąd Rejonowy w Legionowie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Tomasz Kosiński

Protokolant: Bożena Oblińska

w obecności oskarżyciela : Prokuratora Agaty Kowalskiej

po rozpoznaniu dnia 18 czerwca 2018 r. na rozprawie w Legionowie sprawy :

1. S. S. (1) , syna W. i M. z d. M. , ur. (...) w Z.

oskarżonego o to, że :

I. W dniu 04 października 2017 roku w B., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z M. C., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził A. P. (1) do niekorzystnego rozporządzenia swoim mieniem, w ten sposób, iż M. C. posłużył się podrobionym dowodem osobistym seria/numer (...) i blankietem prawo jazdy nr (...) wystawionymi na nazwisko B. O. i wypożyczył z prowadzonej przez nią firmy (...) mieszczącej się przy ul. (...) pojazd marki M. (...) typ laweta, rok produkcji 2011, o numerze rejestracyjnym (...), nr VIN (...), wraz z dowodem rejestracyjnym od w/w pojazdu seria (...), jednocześnie podrabiając podpis na umowie najmu tego samochodu i podpisując się jako (...), przy czym wprowadził pokrzywdzoną w błąd co do zamiaru zwrotu przedmiotowego pojazdu, którego to nie miał zamiaru zwrócić, powodując w ten sposób straty w kwocie 59 000 złotych, na szkodę A. P. (1),

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

II. W dniu 27 września 2017 roku w K., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z M. C., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził P. G. (1) do niekorzystnego rozporządzenia swoim mieniem, w ten sposób, iż M. C. posłużył się podrobionym dowodem osobistym seria/numer (...) i blankietem prawo jazdy nr (...) wystawionymi na nazwisko B. O. i wypożyczył z prowadzonej przez niego firmy (...) Sp. z o.o.” mieszczącej się przy ul. (...) pojazd marki M. (...), koloru białego, typ laweta, rok produkcji 2015, o numerze rejestracyjnym (...), nr VIN (...), wraz z dowodem rejestracyjnym i polisą OC od w/w pojazdu, jednocześnie podrabiając podpis na umowie najmu tego samochodu i podpisując się jako (...), przy czym wprowadził pokrzywdzonego w błąd co do zamiaru zwrotu przedmiotowego pojazdu, którego to nie miał zamiaru zwrócić, powodując w ten sposób straty w kwocie 145 000 złotych, na szkodę P. G. (2),

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

III. W dniu 27 września 2017 roku w S., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z M. C., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził J. D. (1) do niekorzystnego rozporządzenia swoim mieniem, w ten sposób, iż M. C. posłużył się podrobionym dowodem osobistym seria/numer (...) wystawionym na nazwisko B. O. i wypożyczył z prowadzonej przez niego firmy (...).U.H. T.” mieszczącej się przy ul. (...) pojazd marki F. (...), rok produkcji 1996, o numerze rejestracyjnym (...), nr VIN (...), wraz z dowodem rejestracyjnym i polisą OC od w/w pojazdu, jednocześnie podrabiając podpis na umowie najmu tego samochodu i podpisując się jako (...), przy czym wprowadził pokrzywdzonego w błąd co do zamiaru zwrotu przedmiotowego pojazdu, którego to nie miał zamiaru zwrócić, powodując w ten sposób straty w kwocie 15 000 złotych, na szkodę J. D. (1),

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

IV. W dniu 29 września 2017 roku w W., działając wspólnie i w porozumieniu z M. C., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził D. B. do niekorzystnego rozporządzenia swoim mieniem, w ten sposób, iż M. C. posłużył się podrobionym blankietem prawo jazdy numer (...) wystawionym na nazwisko B. O. i wypożyczył z prowadzonej przez niego firmy mieszczącej się przy ul. (...) pojazd marki M. (...) o numerze rejestracyjnym (...), wraz z dowodem rejestracyjnym w/w pojazdu serii (...), jednocześnie podrabiając podpis na umowie najmu tego samochodu i podpisując się jako (...), przy czym wprowadził pokrzywdzonego w błąd co do zamiaru zwrotu przedmiotowego pojazdu, którego to nie miał zamiaru zwrócić, powodując w ten sposób straty w kwocie 10 000 złotych, na szkodę D. B.,

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

V. W dniu 05 października 2017 roku w miejscowości Ś., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z M. C., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził A. N. do niekorzystnego rozporządzenia swoim mieniem, w ten sposób, iż M. C. posłużył się podrobionym dowodem osobistym seria/numer (...) i blankietem prawo jazdy nr (...) wystawionymi na nazwisko B. O. i wypożyczył z prowadzonej przez niego firmy przyczepę marki W., typ (...), nr rejestracyjny (...), rok produkcji 2017, jednocześnie podrabiając podpis na umowie najmu tego samochodu i podpisując się jako (...), przy czym wprowadził pokrzywdzonego w błąd co do zamiaru zwrotu przedmiotowego pojazdu, którego to nie miał zamiaru zwrócić, powodując w ten sposób straty w kwocie 22 000 złotych, na szkodę A. N.,

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

2. M. C. , syna Z. i U. z d. D. , ur. (...) w Ł.

oskarżonych o to, że :

VI. W dniu 04 października 2017 roku w B., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z S. S. (1) , w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził A. P. (1) do niekorzystnego rozporządzenia swoim mieniem, w ten sposób, iż M. C. posłużył się podrobionym dowodem osobistym seria/numer (...) i blankietem prawo jazdy nr (...) wystawionymi na nazwisko B. O. i wypożyczył z prowadzonej przez nią firmy (...) mieszczącej się przy ul. (...) pojazd marki M. (...) typ laweta, rok produkcji 2011, o numerze rejestracyjnym (...), nr VIN (...), wraz z dowodem rejestracyjnym od w/w pojazdu seria (...), jednocześnie podrabiając podpis na umowie najmu tego samochodu i podpisując się jako (...), przy czym wprowadził pokrzywdzoną w błąd co do zamiaru zwrotu przedmiotowego pojazdu, którego to nie miał zamiaru zwrócić, powodując w ten sposób straty w kwocie 59 000 złotych, na szkodę A. P. (1),

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

VII. W dniu 27 września 2017 roku w K., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z S. S. (1), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził P. G. (1) do niekorzystnego rozporządzenia swoim mieniem, w ten sposób, iż M. C. posłużył się podrobionym dowodem osobistym seria/numer (...) i blankietem prawo jazdy nr (...) wystawionymi na nazwisko B. O. i wypożyczył z prowadzonej przez niego firmy (...) Sp. z o.o.” mieszczącej się przy ul. (...) pojazd marki M. (...), koloru białego, typ laweta, rok produkcji 2015, o numerze rejestracyjnym (...), nr VIN (...), wraz z dowodem rejestracyjnym i polisą OC od w/w pojazdu, jednocześnie podrabiając podpis na umowie najmu tego samochodu i podpisując się jako (...), przy czym wprowadził pokrzywdzonego w błąd co do zamiaru zwrotu przedmiotowego pojazdu, którego to nie miał zamiaru zwrócić, powodując w ten sposób straty w kwocie 145 000 złotych, na szkodę P. G. (2),

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

VIII. W dniu 27 września 2017 roku w S., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z M. C., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził J. D. (1) do niekorzystnego rozporządzenia swoim mieniem, w ten sposób, iż S. S. (1) posłużył się podrobionym dowodem osobistym seria/numer (...) wystawionym na nazwisko B. O. i wypożyczył z prowadzonej przez niego firmy (...).U.H. T.” mieszczącej się przy ul. (...) pojazd marki F. (...), rok produkcji 1996, o numerze rejestracyjnym (...), nr VIN (...), wraz z dowodem rejestracyjnym i polisą OC od w/w pojazdu, jednocześnie podrabiając podpis na umowie najmu tego samochodu i podpisując się jako (...), przy czym wprowadził pokrzywdzonego w błąd co do zamiaru zwrotu przedmiotowego pojazdu, którego to nie miał zamiaru zwrócić, powodując w ten sposób straty w kwocie 15 000 złotych, na szkodę J. D. (1),

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

IX. W dniu 29 września 2017 roku w W., działając wspólnie i w porozumieniu z S. S. (1), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził D. B. do niekorzystnego rozporządzenia swoim mieniem, w ten sposób, iż M. C. posłużył się podrobionym blankietem prawo jazdy numer (...) wystawionym na nazwisko B. O. i wypożyczył z prowadzonej przez niego firmy mieszczącej się przy ul. (...) pojazd marki M. (...) o numerze rejestracyjnym (...), wraz z dowodem rejestracyjnym w/w pojazdu serii (...), jednocześnie podrabiając podpis na umowie najmu tego samochodu i podpisując się jako (...), przy czym wprowadził pokrzywdzonego w błąd co do zamiaru zwrotu przedmiotowego pojazdu, którego to nie miał zamiaru zwrócić, powodując w ten sposób straty w kwocie 10 000 złotych, na szkodę D. B.,

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

X. W dniu 05 października 2017 roku w miejscowości Ś., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z S. S. (1), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził A. N. do niekorzystnego rozporządzenia swoim mieniem, w ten sposób, iż M. C. posłużył się podrobionym dowodem osobistym seria/numer (...) i blankietem prawo jazdy nr (...) wystawionymi na nazwisko B. O. i wypożyczył z prowadzonej przez niego firmy przyczepę marki W., typ (...), nr rejestracyjny (...), rok produkcji 2017, jednocześnie podrabiając podpis na umowie najmu tego samochodu i podpisując się jako (...), przy czym wprowadził pokrzywdzonego w błąd co do zamiaru zwrotu przedmiotowego pojazdu, którego to nie miał zamiaru zwrócić, powodując w ten sposób straty w kwocie 22 000 złotych, na szkodę A. N.,

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

1. Oskarżonego S. S. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów opisanych w pkt I, II , III , IV i V zarzutów i za to na podstawie 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. skazuje , zaś na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. wymierza mu karę 2 ( dwóch ) lat i 3 ( trzech ) miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. wymierza oskarżonemu S. S. (1) karę grzywny 100 ( sto ) stawek dziennych, określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 ( dwadzieścia ) złotych;

2. Oskarżonego M. C. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów opisanych w pkt VI , VII , VIII , IX i X zarzutów i za to na podstawie 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. skazuje , zaś na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. wymierza mu karę 1 ( jednego ) roku i 10 ( dziesięciu ) miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. wymierza oskarżonemu M. C. karę grzywny 100 ( sto ) stawek dziennych, określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 ( dwadzieścia ) złotych;

3. Na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej w punkcie 1 wyroku kary pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu S. S. (1) okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 25 października 2017 r. godz. 10.00. do dnia 18 czerwca 2018 r. ;

4. Na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej w punkcie 2 wyroku kary pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu M. C. okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 24 października 2017 r. godz. 12.35. do dnia 18 czerwca 2018 r. ;

5. Na podstawie art. 46 § 1 k.k. nakłada na oskarżonych S. S. (1) i M. C. obowiązek naprawienia szkody przez zapłatę na rzecz A. N. solidarnie kwoty 22000 zł ( dwadzieścia dwa tysiące złotych ) ;

6. Na podstawie art. 44 § 2 k.k. orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych numer (...);

7. Na podstawie art. 627 k.p.k. zasądza solidarnie od oskarżonych S. S. (1) i M. C. na rzecz oskarżyciela posiłkowego P. G. (2) kwotę 420 ( czterysta dwadzieścia złotych ) tytułem zwrotu poniesionych przez niego wydatków;

8. Na podstawie art. 618 § 1 pkt. 11 k.p.k. zasądza od Skarbu Państwa- Kasa Sądu Rejonowego w Legionowie na rzecz adwokata A. F. kwotę 516,60 zł ( pięćset szesnaście złotych sześćdziesiąt groszy ) tytułem nie opłaconej przez oskarżonego M. C. pomocy prawnej za obronę udzieloną z urzędu;

9. Na podstawie art. 618 § 1 pkt. 11 k.p.k. zasądza od Skarbu Państwa- Kasa Sądu Rejonowego w Legionowie na rzecz adwokata K. P. kwotę 129,15 zł ( sto dwadzieścia dziewięć złotych piętnaście gorszy ) tytułem nie opłaconej przez oskarżonego M. C. pomocy prawnej za obronę udzieloną z urzędu;

10. Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego S. S. (1) i M. C. w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Sygn. akt II K 449/18

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Oskarżony M. C. od 2014 r. do 02 lutego 2017 r. był osobą bezdomną i przebywał w schronisku dla bezdomnych w Nowych Sadach w Ł. . Tam na początku 2017 r. przez swojego znajomego R. H. poznał oskarżonego S. S. (1) który zaproponował mu pracę i mieszkanie na jego posesji w miejscowości W. . W lipcu 2017 r. oskarżony S. S. (1) zaproponował oskarżonemu M. C. udział w oszustwach polegających na wypożyczaniu samochodów na podstawie podrobionego dowodu osobistego i prawa jazdy. Oskarżony M. C. wobec faktu iż potrzebował pieniędzy wyraził zgodę na propozycję oskarżonego S. S. (1) . Po pewnym czasie oskarżony S. S. (1) zabrał oskarżonego M. C. do fotografa celem zrobienia zdjęć do dokumentów – prawa jazdy i dowodu osobistego . Następnie oskarżony S. S. (1) w nieustalony sposób wszedł w posiadanie podrobionego prawo jazdy i dowód osobisty na dane B. O. w których znajdowało się jednak zdjęcie oskarżonego M. C. .

W dniu 04 października 2017 roku w B., woj. (...), oskarżeni M. C. i S. S. (1) działając wspólnie i w porozumieniu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udali się samochodem do firmy (...) mieszczącej się przy ul. (...) należącej do A. P. (1) . Oskarżony M. C. wszedł na posesję gdzie znajdowała się wypożyczalnia samochodów prowadzona przez firmy (...) i posługując się w celu użycia za autentyczny podrobionym dowodem osobistym seria/numer (...) i blankietem prawo jazdy nr (...) wystawionymi na nazwisko B. O. , które otrzymał wcześniej od oskarżonego S. S. (1) , wypożyczył z firmy (...) mieszczącej się przy ul. (...) w B. pojazd marki M. (...) typ laweta, rok produkcji 2011, o numerze rejestracyjnym (...), nr VIN (...), wraz z dowodem rejestracyjnym od w/w pojazdu seria (...). Jednocześnie oskarżony M. C. podrobił podpis na umowie najmu tego samochodu i podpisując się jako (...). Następnie oskarżeni M. C. i S. S. (1) odjechali tym samochodem wprowadzając pokrzywdzoną A. P. (1) w błąd co do zamiaru zwrotu przedmiotowego pojazdu, którego to nie mieli zamiaru zwrócić, powodując w ten sposób straty w kwocie 59 000 złotych, na szkodę A. P. (1). Pokrzywdzona A. P. (1) w toku postępowania przygotowawczego prowadzonego w niniejszej sprawie odzyskała pojazd marki M. (...) typ laweta, rok produkcji 2011, o numerze rejestracyjnym (...), nr VIN (...) . Miejsce ukrycia tego pojazdu wskazał oskarżony S. S. (1) .

W dniu 27 września 2017 roku w K., woj. (...), oskarżeni S. S. (1) i M. C. działając wspólnie i w porozumieniu z w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udali się samochodem do firmy (...) Sp. z o.o.” mieszczącej się przy ul. (...) której jedynym udziałowcem i prezesem zarządu jest P. G. (2) . Oskarżony M. C. wszedł na teren posesji gdzie znajdowała się wypożyczalnia samochodów prowadzona przez firmę (...) Sp. z o.o.” i posługując się w celu użycia za autentyczny podrobionym dowodem osobistym seria/numer (...) i blankietem prawo jazdy nr (...) wystawionymi na nazwisko B. O., które otrzymał wcześniej od oskarżonego S. S. (1), wypożyczył z firmy (...) Sp. z o.o.” mieszczącej się przy ul. (...) pojazd marki M. (...), koloru białego, typ laweta, rok produkcji 2015, o numerze rejestracyjnym (...), nr VIN (...), wraz z dowodem rejestracyjnym i polisą OC od w/w pojazdu. Jednocześnie oskarżony M. C. podrobił podpis na umowie najmu tego samochodu i podpisując się jako (...). Następnie oskarżeni M. C. i S. S. (1) odjechali tym samochodem wprowadzając pokrzywdzonego w błąd co do zamiaru zwrotu przedmiotowego pojazdu, którego to nie mieli zamiaru zwrócić, powodując w ten sposób straty w kwocie 145 000 złotych, na szkodę P. G. (2).

Pokrzywdzony P. G. (2) w toku postępowania przygotowawczego prowadzonego w niniejszej sprawie odzyskała pojazd marki M. (...), koloru białego, typ laweta, rok produkcji 2015, o numerze rejestracyjnym (...), nr VIN (...) . Miejsce ukrycia tego pojazdu wskazał oskarżony S. S. (1) .

W dniu 27 września 2017 roku w S., woj. (...), oskarżeni S. S. (1) i M. C. działając wspólnie i w porozumieniu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udali się samochodem do firmy (...).U.H. T.” mieszczącej się przy ul. (...) należącej do J. D. (1) . Oskarżony M. C. wszedł na posesje na której znajdowała się wypożyczalnia samochodów prowadzona przez firmę (...).U.H. T.” i posługując się w celu użycia za autentyczny się podrobionym dowodem osobistym seria/numer (...) wystawionym na nazwisko B. O. które otrzymał wcześniej od oskarżonego S. S. (1) , wypożyczył z firmy (...).U.H. T.” mieszczącej się przy ul. (...) pojazd marki F. (...), rok produkcji 1996, o numerze rejestracyjnym (...), nr VIN (...), wraz z dowodem rejestracyjnym i polisą OC od w/w pojazdu. Jednocześnie oskarżony M. C. podrobił podpis na umowie najmu tego samochodu i podpisując się jako (...). Następnie oskarżeni M. C. i S. S. (1) odjechali tym samochodem wprowadzając pokrzywdzonego w błąd co do zamiaru zwrotu przedmiotowego pojazdu, którego to nie mieli zamiaru zwrócić, powodując w ten sposób straty w kwocie 15 000 złotych, na szkodę J. D. (1).

Pokrzywdzony J. D. (1) w toku postępowania przygotowawczego prowadzonego w niniejszej sprawie odzyskała pojazd marki F. (...), rok produkcji 1996, o numerze rejestracyjnym (...), nr VIN (...). Miejsce ukrycia tego pojazdu wskazał oskarżony S. S. (1) .

W dniu 29 września 2017 roku w W., województwo (...) oskarżeni S. S. (1) i M. C. działając wspólnie i w porozumieniu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udali się samochodem do firmy (...) mieszczącej się przy ul. (...). Oskarżony M. C. wszedł na posesje na której znajduje się wypożyczalnia samochodów prowadzona przez tą firmę i posługując się w celu użycia za autentyczny podrobionym blankietem prawo jazdy numer (...) wystawionym na nazwisko B. O. , które otrzymał wcześniej od oskarżonego S. S. (1) , wypożyczył z prowadzonej D. B. firmy mieszczącej się przy ul. (...) pojazd marki M. (...) o numerze rejestracyjnym (...), wraz z dowodem rejestracyjnym w/w pojazdu serii (...). Jednocześnie oskarżony M. C. podrobił podpis na umowie najmu tego samochodu i podpisując się jako (...). Następnie oskarżeni S. S. (1) i M. C. odjechali tym samochodem wprowadzać pokrzywdzonego w błąd co do zamiaru zwrotu przedmiotowego pojazdu, którego to nie mieli zamiaru zwrócić, powodując w ten sposób straty w kwocie 10 000 złotych, na szkodę D. B..

Pokrzywdzony D. B. w toku postępowania przygotowawczego prowadzonego w niniejszej sprawie odzyskała pojazd marki M. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Miejsce ukrycia tego pojazdu wskazał oskarżony S. S. (1) .

W dniu 05 października 2017 roku w miejscowości Ś., woj. (...), oskarżeniu S. S. (1) i M. C. działając wspólnie i w porozumieniu z w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udali się samochodem lawetą do firmy prowadzonej przez A. N. . Oskarżonych M. C. wszedł na posesje gdzie ta firma prowadziła wypożyczalnie przyczep i posługując się w celu użycia za autentyczny podrobionym dowodem osobistym seria/numer (...) i blankietem prawo jazdy nr (...) wystawionymi na nazwisko B. O. , które otrzymał wcześniej od oskarżonego S. S. (1) , wypożyczył z prowadzonej przez A. N. firmy przyczepę marki W., typ (...), nr rejestracyjny (...), rok produkcji 2017. Jednocześnie oskarżony M. C. podrobił podpis na umowie najmu tego samochodu i podpisując się jako (...). Następnie oskarżeni M. C. i S. S. (1) załadowali tą przyczepę na lawetę i odjechali wprowadzając pokrzywdzonego w błąd co do zamiaru zwrotu przedmiotowego pojazdu, którego to nie mieli zamiaru zwrócić, powodując w ten sposób straty w kwocie 22 000 złotych, na szkodę A. N.. Przedmiotowa przyczepa nie została odzyskana .

Oskarżony S. S. (1) ma ukończone 36 lat, kawaler , prowadzi własną działalność gospodarczą i uzyskuje dochód w kwocie 500-600 zł miesięcznie , nie ma nikogo na utrzymaniu , nie był karany ( k. 111 ) , nie był leczony odwykowo , był leczony psychiatrycznie . Z opinii sądowo psychiatrycznej sporządzonej przez biegłych lekarzy psychiatrów w dniu 23 lutego 2018 r. wynika iż oskarżony S. S. (1) cierpi na chorobę psychiczną pod postacią zaburzeń depresyjnych . W chwili popełnienia zarzucanych mu czynów miał prawidłowo zachowaną zdolność zrozumienia ich znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem . W aktualnym stanie zdrowia psychicznego może brać udział w postępowaniu karnym . Jego poczytalność w toku postępowania karnego nie budzi wątpliwości . Jego stan zdrowia psychicznego nie stanowi przeszkody aby mógł prowadzić rozsądną obronę bez obrońcy ( k. 453- 455 ) .

Oskarżony M. C. ma ukończone 46 lat, jest po rozwodzie , bezrobotny utrzymuje się z renty socjalnej w kwocie 604 zł miesięcznie , ma utrzymaniu dwoje dzieci , nie był karany ( k. 115 ) , nie był leczony odwykowo , nie był leczony psychiatrycznie . Z opinii sądowo psychiatrycznej sporządzonej przez biegłych lekarzy psychiatrów w dniu 23 lutego 2018 r. wynika iż u oskarżonego M. C. nie stwierdzono choroby psychicznej ani upośledzenia umysłowego . W chwili popełnienia zarzucanych mu czynów miał prawidłowo zachowaną zdolność zrozumienia ich znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem . W aktualnym stanie zdrowia psychicznego może brać udział w postępowaniu karnym . Jego poczytalność w toku postępowania karnego nie budzi wątpliwości . Jego stan zdrowia psychicznego nie stanowi przeszkody aby mógł prowadzić rozsądną obronę bez obrońcy ( k. 449- 451 ) .

Sąd powyższy stan faktyczny ustalił na podstawie następujących dowodów : wyjaśnień oskarżonego M. C. ( k. 105-106 , k. 158 , k. 165-166 , k. 401 , k. 493 i k. 716-717 ) i częściowo wyjaśnień oskarżonego S. S. (1) ( k. 101, k. 113-114 , k. 159-160 , k. 172-173 , k. 403 , k. 489 i k. 716 ), oraz dokumentów w postaci : protokołu zatrzymania rzeczy ( k. 44-46, k. 59-61 ) , protokołu oględzin rzeczy ( k. 66-68, k. 71-73, k. 88-89 ) , protokołu przeszukania ( k. 82-84, k. 120-126 , k. 137-139, k. 207-207 a, k. 260-261, k. 300-301, k. 307-308 ) , protokołu zatrzymania osoby ( k. 81, k. 117 ) , opinii z zakresu mechanoskopii ( k. 193-201 ) , protokołu oględzin rzeczy ( k. 220-222, k. 335-338, k. 345-349, k. 356-357, k. 393-394, k. 396-397, k. 417-420, k. 423-425 ) , protokołu zatrzymania rzeczy ( k. 234-236 ) , opinii biegłego z zakresu informatyki ( k. 434-446 ) , opinii sądowo- psychiatrycznych ( k. 449-450, k. 453-455 ) , protokołu oględzin ( k. 477-483 ) , wykazu dowodów rzeczowych ( k. 475-476 ) , karty karnej ( k. 111, k. 115 ) oraz zeznań świadków A. P. (2) ( k. 1-3 ) , P. B. ( k. 52-53 , k. 75-76 , k. 244 ) , B. O. ( k. 93-94 ) , M. W. ( k. 129-130 ) , J. D. (2) ( k. 202-204 ) , D. B. ( k. 215-216 ) , J. D. (3) ( k. 225- 227 ) , P. G. (2) ( k. 266-267 ) , K. L. ( k. 302-303 ) , A. N. ( k. 315-318 ) , A. P. (1) ( k. 470 ) i J. S. ( k. 496 ).

Oskarżony S. S. (1) stanął pod zarzutami , iż :

Oskarżony M. C. stanął pod zarzutami iż :

Oskarżony S. S. (1) w postępowaniu przygotowawczym początkowo nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i odmówił składania wyjaśnień ( k. 101 , k. 113-114 ) . Następnie oskarżony S. S. (1) w postępowaniu przygotowawczym zmienił swoją linię obrony i przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów oraz wyjaśnił iż latem 2016 r. wynajął garaże znajdujące się na jego posesji w W. osobie o imieniu B. , który przywoził do tych garaży różne samochody . Następnie we wrześniu 2017 r. ten B. zaczął grozić jemu i jego rodzinie by zmusić go do udziału w procederze polegającym na wynajmowaniu samochodów , które następnie nie były zwracane ich właścicielom . W procederze tym miał uczestniczy również B. O. . Oskarżony S. S. (1) wskazał iż organizatorem tego przedsięwzięcia był ten mężczyzna o imieniu B. a jego rola ograniczała się do tego że był kierowcą tych samochodów. Oskarżony S. S. (1) zaprzeczył by w procederze tym uczestniczył oskarżony M. C. ( k. 159-160 , k. 172-173 i k. 403 ) . Podczas ostatniego przesłuchania w postępowaniu przygotowawczym oskarżony S. S. (1) przyznał się do zrzucanych mu czynów i stwierdził iż jego wcześniejsze wyjaśnienia nie były prawdziwe wskazując działał tylko z oskarżonym M. C. a przebieg tych zdarzeń był taki jak opisał M. C. w swoich wyjaśnieniach . Następnie oskarżony S. S. (1) opisał gdzie ukrył przedmiotowe samochody który przywłaszczył razem z oskarżonym M. C. i złożył wniosek w trybie art. 335 k.p.k. ( k. 489 ) .

Natomiast na rozprawie przed Sądem oskarżony S. S. (1) przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i odmówił składania wyjaśnień i potwierdził swoje wyjaśnienia złożone w postępowaniu przygotowawczym ( k. 716 ) .

Oskarżony M. C. w postępowaniu przygotowawczym przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i wyjaśniał iż od 2014 r. do 02 lutego 2017 r. był osoba bezdomną i przebywał w schronisku dla bezdomnych w Nowych Sadach w Ł. . Tam na początku 2017 r. przez swojego znajomego R. H. poznał oskarżonego S. S. (1) który zaproponował mu pracę i mieszkanie na jego posesji w miejscowości W. . W lipcu 2017 r. oskarżony S. S. (1) zaproponował mu udział w oszustwach polegających na wypożyczaniu samochodów na podstawie podrobionego dowodu osobistego i prawa jazdy. On wyraził na to zgodę . Po pewnym czasie oskarżony S. S. (1) zabrał go do fotografa celem zrobienia zdjęć. Następnie oskarżony S. S. (1) „zorganizował” podrobione prawo jazdy i dowód osobisty na nazwisko B. O. z jego zdjęciem . Następnie oskarżony M. C. opisał w jaki sposób , kiedy i gdzie wspólnie z oskarżonym S. S. (1) dokonywali oszustw polegających na wypożyczaniu samochodów na podstawie podrobionego dowodu osobistego i prawa jazdy na nazwisko B. O. . Z wyjaśnień oskarżonego M. C. wynika iż zawsze był przewożony do miejsc gdzie mieli popełnić te oszustwa przez S. S. (1) . Następnie on udawał się do wypożyczalni samochodów skąd na podstawie sfałszowanego dowodu osobistego i prawa jazdy na nazwisko B. O. wypożyczał samochód lawetą lub w jednym przypadku przyczepę podpisując się na umowach wynajmu imieniem i nazwiskiem B. O. . Następnie wypożyczony pojazd z dokumentami przekazywał oskarżonemu S. S. (1) który czekał obok tych wypożyczalni samochodów. W swoich dalszych wyjaśnieniach oskarżony M. C. opisał co oskarżony S. S. (1) robił z tymi pojazdami i gdzie je ukrywał ( k. 105-106 , k. 158 , k. 165-166 , k. 401 , k. 493) . Podczas ostatniego przesłuchania w postępowaniu przygotowawczym oskarżony M. C. złożył wniosek w trybie art. 335 k.p.k. ( k. 493 ) .

Natomiast na rozprawie przed Sądem oskarżony M. C. przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i odmówił składania wyjaśnień i potwierdził swoje wyjaśnienia złożone w postępowaniu przygotowawczym ( k. 716-717 ) .

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonych M. C. i S. S. (1) złożonym w postępowaniu przygotowawczym w których przyznali się do popełnienia tych czynów i opisali w jaki sposób te czyny zostały przez nich popełnione ( k. 101, k. 113-114 , k. 159-160 , k. 172-173 , k. 403 , k. 493 i k. 516-517 oraz k. 489 i k. 716 ) . W tym zakresie wyjaśnienia oskarżonych M. C. i S. S. (1) są jasne , dokładne i korespondują z całością zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego w postaci zeznań przesłuchany w niniejszej sprawie świadków i dokumentów w postaci : protokołu zatrzymania rzeczy ( k. 44-46, k. 59-61 ) , protokołu oględzin rzeczy ( k. 66-68, k. 71-73, k. 88-89 ) , protokołu przeszukania ( k. 82-84, k. 120-126 , k. 137-139, k. 207-207 a, k. 260-261, k. 300-301, k. 307-308 ) , protokołu zatrzymania osoby ( k. 81, k. 117 ) , opinii z zakresu mechanoskopii ( k. 193-201 ) , protokołu oględzin rzeczy ( k. 220-222, k. 335-338, k. 345-349, k. 356-357, k. 393-394, k. 396-397, k. 417-420, k. 423-425 ) , protokołu zatrzymania rzeczy ( k. 234-236 ) , opinii biegłego z zakresu informatyki ( k. 434-446 ) i protokołu oględzin ( k. 477-483 ).

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego S. S. (1) złożonym podczas pierwszych przesłuchań w postępowaniu przygotowawczym i podczas przesłuchania na posiedzenia w przedmiocie zastosowania tymczasowego aresztowania ( k. 159-160 , k. 172-173 i k. 403 ). Wyjaśnienia oskarżonego S. S. (1) w tym zakresie są niejasne , wewnętrznie sprzeczne i nielogiczne i pozostają w sprzeczności z wyjaśnieniami oskarżonego M. C. w zakresie jakim Sąd dał im wiarę . Należy wskazać iż podczas ostatnich wyjaśnień złożonych w postępowaniu przygotowawczym oskarżony S. S. (1) przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i wskazał że te wcześniejsze wyjaśnienia były nieprawdziwe i stanowiły przyjętą przez niego linię obrony oraz opisał w jaki sposób zostały przez niego i oskarżonego M. C. popełnione zarzucane mu czyny wskazując iż odbyło się w to w sposób opisany w wyjaśnieniach przez oskarżonego M. C. ( k. 489 ) .

Wyżej wskazane fakty dyskwalifikują prawdziwość wyjaśnień oskarżonego S. S. (1) jakim Sąd nie dał im wiary .

Sąd wobec faktu iż oskarżeni M. C. i S. S. (1) przyznali się do popełnienia zarzucanych im czynów a ich wyjaśnienia nie budziły wątpliwości za zgodą stron postępowania w trybie art. 388 k.p.k. ograniczył postępowanie dowodowe do wyjaśnień oskarżonych S. S. (1) i M. C. oraz dowodów ujawnionych w trybie art. 394 § 1 i 2 k.p.k. ( k. 717 ) .

Sąd dał pełną wiarę jako jasnym , dokładnym i korespondującym z całością materiału dowodowego w niniejszej sprawie zwłaszcza z wyjaśnieniami oskarżonych w zakresie jakim Sąd dał im wiarę zeznaniom świadków : A. P. (2) ( k. 1-3 ) , P. B. ( k. 52-53 , k. 75-76 , k. 244 ) , B. O. ( k. 93-94 ) , M. W. ( k. 129-130 ) , J. D. (2) ( k. 202-204 ) , D. B. ( k. 215-216 ) , J. D. (3) ( k. 225-227 ) , P. G. (2) ( k. 266-267 ) , K. L. ( k. 302-303 ) , A. N. ( k. 315-318 ) , A. P. (1) ( k. 470 ) i J. S. ( k. 496 ) . Z zeznań tych świadków wynika w jaki sposób oskarżeni M. C. i S. S. (1) popełnili zarzucane im czyny .

Sąd dał pełną wiarę opinią sądowo psychiatrycznym sporządzonym przez biegłych lekarzy psychiatrów w dniu 23 lutego 2018 r. odnośnie oskarżonych M. C. i S. S. (1) jako jasnym , dokładnym i fachowym . Z opinii sądowo psychiatrycznej sporządzonej przez biegłych lekarzy psychiatrów w dniu 23 lutego 2018 r. wynika iż u oskarżonego M. C. nie stwierdzono choroby psychicznej ani upośledzenia umysłowego . W chwili popełnienia zarzucanych mu czynów miał prawidłowo zachowaną zdolność zrozumienia ich znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem . W aktualnym stanie zdrowia psychicznego może brać udział w postępowaniu karnym . Jego poczytalność w toku postępowania karnego nie budzi wątpliwości . Jego stan zdrowia psychicznego nie stanowi przeszkody aby mógł prowadzić rozsądną obronę bez obrońcy ( k. 449- 451 ) . Natomiast z opinii sądowo psychiatrycznej sporządzonej przez biegłych lekarzy psychiatrów w dniu 23 lutego 2018 r. wynika iż oskarżony S. S. (1) cierpi na chorobę psychiczną pod postacią zaburzeń depresyjnych . W chwili popełnienia zarzucanych mu czynów miał prawidłowo zachowaną zdolność zrozumienia ich znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem . W aktualnym stanie zdrowia psychicznego może brać udział w postępowaniu karnym . Jego poczytalność w toku postępowania karnego nie budzi wątpliwości . Jego stan zdrowia psychicznego nie stanowi przeszkody aby mógł prowadzić rozsądną obronę bez obrońcy ( k. 453- 455 )

Sąd dał w pełni wiarę dowodom z dokumentów , albowiem dokumenty powyższe zostały sporządzone przez funkcjonariuszy publicznych , nie zainteresowanych rozstrzygnięciem w sprawie , a zatem nie mających logicznego powodu , by przedstawiać nieprawdziwy stan rzeczy w dokumentach . Brak jest na tych dokumentach jakichkolwiek śladów podrobienia bądź przerobienia .

Sąd dał ponadto wiarę wszystkim ujawnionym na rozprawie dokumentom. Ich autentyczność i wiarygodność nie była kwestionowana przez żadną ze stron, ani nie stoi w sprzeczności z żadnym innym dowodem, a tym samym nie budzi wątpliwości.

Sąd zważył, co następuje:

Przepis art. 286 § 1 k.k. stanowi , że karze podlega kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania. Przedmiotem ochrony są wskazanym w tym przepisie są prawa majątkowe. Treść art. 286 § 1 k.k. określa odpowiedzialność za oszustwo, którym według tego przepisu jest motywowane celem korzyści majątkowej doprowadzenie innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez wprowadzenie jej w błąd albo wyzyskanie błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranej czynności. Istota tego przestępstwa polega więc na posłużeniu się fałszem jako czynnikiem sprawczym, który ma doprowadzić pokrzywdzonego do podjęcia niekorzystnej decyzji majątkowej.

„Wprowadzenie w błąd” polega na tym, iż sprawca własnymi podstępnymi zabiegami doprowadza pokrzywdzonego do mylnego wyobrażenia o określonym stanie rzeczy (np. co do wartości przedmiotu, cech sprzedawanego lub nabywanego towaru, możliwości uzyskania korzyści z zawartej transakcji itp.). Ta postać oszustwa nazywana jest „oszustwem czynnym. Natomiast „wyzyskanie błędu” - to celowe skorzystanie z mylnego wyobrażenia o wartości rzeczy, skutkach transakcji itp., w jakim znajduje się pokrzywdzony. Tę formę oszukańczego zachowania nazywa się niekiedy „oszustwem biernym”, co jednak nie jest ścisłe, gdyż sprawca musi przejawiać określoną aktywność, aby wyzyskać błąd pokrzywdzonego. Przedmiotem wykonawczym oszustwa jest mienie w znaczeniu szerokim obejmującym zarówno uszczerbek majątkowy (damnum emergens), jak i utracone korzyści (lucrum cessans), jeżeli są następstwem niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez pokrzywdzonego. ( za Komentarz do art.286 kodeksu karnego (Dz.U.97.88.553), [w:] A. Marek, Kodeks karny. Komentarz, LEX, 2007, wyd. IV. ) .

Przestępstwo oszustwa ma charakter materialny, przy czym skutkiem jest niekorzystne rozporządzenie mieniem własnym lub cudzym przez osobę wprowadzoną w błąd lub której błąd został przez sprawcę wyzyskany. Dopóki takie rozporządzenie nie nastąpi, a sprawca podejmie oszukańcze zabiegi mające na celu jego uzyskanie, można mówić jedynie o usiłowaniu, a nie o dokonaniu oszustwa (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 stycznia 1999 r., V KKN 513/97, Orz. Prok. i Pr. 1999, nr 6). Oszustwo jest przestępstwem kierunkowym, w którym celem działania sprawcy jest uzyskanie szeroko pojętej korzyści majątkowej , która może polegać zarówno na uzyskaniu zysku (zwiększeniu aktywów), jak i na zmniejszeniu pasywów.

Natomiast przepis art. 270 § 1 k.k. stanowi , iż karze podlega , kto, w celu użycia za autentyczny, podrabia lub przerabia dokument lub takiego dokumentu jako autentycznego używa. Występek ten ma charakter umyślny. Przedmiotem ochrony jest publiczne zaufanie do dokumentów, a ściślej mówiąc do ich autentyczności i rzetelności, co stanowi podstawowy warunek pewności obrotu prawnego (tak wyrok Sądu Najwyższego z 3 VI 1996 r., II KKN 24/96, Orz. Prok. i Pr. 1997, nr 2, poz. 5). Przestępstwo określone w art. 270 § 1 k.k., zwane fałszerstwem materialnym dokumentu, może polegać na jego podrobieniu, przerobieniu albo na używaniu jako autentyczny dokumentu podrobionego lub przerobionego. Przez podrobienie dokumentu rozumie się sporządzenie przedmiotu (pisma, druku itp.), który ma imitować dokument autentyczny. Z podrobieniem dokumentu mamy do czynienia, gdy nie pochodzi od tej osoby, w imieniu której został sporządzony (tak wyrok Sądu Najwyższego z 27 XI 2000 r., III KKN 233/98, Orz. Prok. i Pr. 2001, nr 5, poz. 4). Podmiotowym znamieniem przestępstwa podrobienia lub przerobienia dokumentu jest działanie sprawcy w celu użycia go jako autentycznego. Jest to zatem, w obu tych odmianach, przestępstwo kierunkowe. Sprawca nie musi przy tym zmierzać do natychmiastowego użycia dokumentu, wystarczy że towarzyszy mu zamiar użycia sfałszowanego dokumentu w przyszłości ( tak Komentarz do art. 270 kodeksu karnego (Dz.U.97.88.553), [w:] A. Marek, Kodeks karny. Komentarz, Dom Wydawniczy ABC, 2006, wyd. III. )

Dla bytu przestępstwa z art. 270 § 1 k.k. zupełnie obojętne jest to, czy osoba, której podpis podrobiono na dokumencie, wiedziała o tym lub wyraziła na to zgodę, czy też nie. Dokument jest bowiem podrobiony wówczas, gdy nie pochodzi od osoby, w której imieniu został sporządzony. Podpisanie innej osoby jej nazwiskiem na dokumencie mającym znaczenie prawne, nawet za zgodą tej osoby, stanowi przestępstwo z art. 265 k.k. z 1969 r. (tak wyrok z dnia 25 października 1979 r. II KR 10/79 OSNPG 1980/11 poz. 127 str. 7). Przestępstwo z art. 270 k.k. jest przestępstwem formalnym. Dla bytu tego przestępstwa jest przy tym obojętne, czy ktoś poniósł przez to szkodę, czy też nie (tak wyrok Sądu Najwyższego z 14 marca 1959 r. V K 430/59 Służba MO nr 2 str. 349-350) ( tak wyrok Sądu Najwyższego - Izba Karna z dnia 9 września 2002 r. V KKN 29/2001Prokuratura i Prawo - dodatek 2003/2 poz. 5 ) .

Zgodnie z treścią art. 276 k.k. karze podlega kto niszczy, uszkadza, czyni bezużytecznym, ukrywa lub usuwa dokument, którym nie ma prawa wyłącznie rozporządzać. Przedmiotem ochrony są integralność dokumentów oraz swoboda dysponowania nimi przez osoby uprawnione (Marek, Komentarz, s. 587). Strona przedmiotowa polega na niszczeniu, uszkadzaniu, czynieniu bezużytecznym, ukrywaniu lub usuwaniu dokumentu, którym sprawca nie ma prawa wyłącznie rozporządzać. Niszczenie polega na unicestwianiu dokumentu. Należy pamiętać, że dokument to połączenie nośnika z określoną treścią o wartości prawnej. Może być zatem tak, że zniszczony zostanie substrat materialny (wraz z treścią), albo też że z owego substratu zostanie usunięta jedynie treść dokumentu (wymazana, wycięta); por. Stefański, Przestępstwo niszczenia dokumentów..., s. 74. Zniszczenie dokumentu w postaci zapisu na komputerowym nośniku informacji może polegać na sformatowaniu go lub rozmagnetyzowaniu dysku albo innego nośnika informacji, na którym informacja została utrwalona (Adamski, Prawo..., s. 88). Uszkodzenie to naruszenie powłoki materialnej dokumentu lub naruszenie zawartej w nim treści - na przykład wykreślenie istotnych fragmentów (Marek, Komentarz, s. 587). Przez czynienie dokumentu bezużytecznym należy rozumieć dokonanie w nim takich zmian, które powodują, że nie może on dalej pełnić swej roli w obrocie prawnym (Stefański, Przestępstwo niszczenia dokumentów..., s. 75). Ukrywanie oznacza stworzenie takiego stanu rzeczy, że dokument staje się niedostępny dla osób, które mają prawo i chcą z niego skorzystać (Peiper, Komentarz, s. 398). Jak podniósł SA w Katowicach w wyroku z dnia 9 grudnia 2010 r., II AKa 397/10, LEX nr 785456: „Istota ukrycia dokumentu polega na ulokowaniu go w miejscu nieznanym dla osoby uprawnionej, gdy sprawca swoje działanie w sposób świadomy ukierunkowuje na wywołanie takiego stanu, aby dokument był ukryty, schowany, niedostępny dla osoby uprawnionej. Jeżeli pacjentka przekazała lekarzowi swój dowód osobisty w swoistą formę zastawu do czasu zapłaty całości należności za wykonaną usługę, miała pełną świadomość tego, gdzie ten dokument się znajduje, nie domagała się jego zwrotu.

Warunkiem odpowiedzialności sprawcy jest brak prawa do wyłącznego rozporządzania dokumentem. A zatem jeżeli zachowanie sprawcy dotyczy dokumentu stanowiącego wyłączną własność sprawcy, to w takim przypadku realizacja któregokolwiek ze znamion czasownikowych określonych w art. 276 k.k. nie będzie prowadziła do jego odpowiedzialności karnej za to przestępstwo. O tym, komu przysługuje prawo wyłącznego rozporządzania dokumentem, decydują obowiązujące przepisy prawne. Przestępstwo z art. 276 k.k. ma charakter powszechny. Jednakże jego sprawcą nie może być osoba, która ma wyłączne prawo dysponowania dokumentem. Jest to przestępstwo umyślne. ( za Marek Mozgawa Komentarz do art. 276 kodeksu karnego ) .

Zgodnie z treścią art. 11 § 2 k.k. jeżeli czyn wyczerpuje znamiona określone w dwóch albo więcej przepisach ustawy karnej, sąd skazuje za jedno przestępstwo na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów. Przepis ten określa zasady orzekania w sytuacjach tzw. zbiegu przepisów ustawy, to znaczy w sytuacji , gdy ten sam czyn wyczerpuje znamiona więcej niż jednego przepisu ustawy karnej . W przepisie tym ustanowiono zasadę kumulatywnego zbiegu przepisów ustawy , który polega na tym , że gdy ten sam czyn wyczerpuje znamiona więcej niż jednego przepisu stawy karnej , sprawca zostaje skazany na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów.

Natomiast zgodnie z treścią art. 91 § 1 k.k. jeżeli sprawca popełnia w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności, dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw, sąd orzeka jedną karę określoną w przepisie stanowiącym podstawę jej wymiaru dla każdego z tych przestępstw, w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

W powyższej sprawie oskarżony S. S. (1) wypełnili wszystkie znamiona czynu zabronionego czynu z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. opisanych w pkt. I, II , III, IV i V zarzutów , natomiast oskarżony M. C. wypełnili wszystkie znamiona czynu zabronionego czynu z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. opisanych w pkt. VI, VII , VIII, IX i X zarzutów .

W dniu 04 października 2017 roku w B., woj. (...), oskarżeni M. C. i S. S. (1) działając wspólnie i w porozumieniu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadzili A. P. (1) do niekorzystnego rozporządzenia swoim mieniem. Działanie oskarżonych polegało na tym iż oskarżony M. C. posłużył się w celu użycia za autentyczny podrobionym dowodem osobistym seria/numer (...) i blankietem prawo jazdy nr (...) wystawionymi na nazwisko B. O. , które otrzymał wcześniej od oskarżonego S. S. (1) i wypożyczył z prowadzonej przez A. P. (1) firmy (...) mieszczącej się przy ul. (...) pojazd marki M. (...) typ laweta, rok produkcji 2011, o numerze rejestracyjnym (...), nr VIN (...), wraz z dowodem rejestracyjnym od w/w pojazdu seria (...). Jednocześnie oskarżony M. C. podrobił podpis na umowie najmu tego samochodu i podpisując się jako (...). Następnie oskarżeni M. C. i S. S. (1) odjechali tym samochodem wprowadzając pokrzywdzoną A. P. (1) w błąd co do zamiaru zwrotu przedmiotowego pojazdu, którego to nie mieli zamiaru zwrócić, powodując w ten sposób straty w kwocie 59 000 złotych, na szkodę A. P. (1).

W dniu 27 września 2017 roku w K., woj. (...), oskarżeni S. S. (1) i M. C. działając wspólnie i w porozumieniu z M. C., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadzili P. G. (1) do niekorzystnego rozporządzenia swoim mieniem. Działanie oskarżonych S. S. i M. C. polegało na tym iż oskarżony M. C. posłużył się w celu użycia za autentyczny podrobionym dowodem osobistym seria/numer (...) i blankietem prawo jazdy nr (...) wystawionymi na nazwisko B. O., które otrzymał wcześniej od oskarżonego S. S. (1) i wypożyczył z firmy (...) Sp. z o.o.” mieszczącej się przy ul. (...) - której prezesem zarządu i jedynym udziałowcem jest P. G. (1), pojazd marki M. (...), koloru białego, typ laweta, rok produkcji 2015, o numerze rejestracyjnym (...), nr VIN (...), wraz z dowodem rejestracyjnym i polisą OC od w/w pojazdu. Jednocześnie oskarżony M. C. podrobił podpis na umowie najmu tego samochodu i podpisując się jako (...). Następnie oskarżeni M. C. i S. S. (1) odjechali tym samochodem wprowadzając pokrzywdzonego w błąd co do zamiaru zwrotu przedmiotowego pojazdu, którego to nie mieli zamiaru zwrócić, powodując w ten sposób straty w kwocie 145 000 złotych, na szkodę P. G. (2).

W dniu 27 września 2017 roku w S., woj. (...), oskarżeni S. S. (1) i M. C. działając wspólnie i w porozumieniu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadzili J. D. (1) do niekorzystnego rozporządzenia swoim mieniem. Działanie oskarżonych M. C. i S. S. (1) polegało na tym iż oskarżony M. C. posłużył się w celu użycia za autentyczny podrobionym dowodem osobistym seria/numer (...) wystawionym na nazwisko B. O. które otrzymał wcześniej od oskarżonego S. S. (1) i wypożyczył z prowadzonej przez J. D. (1) firmy (...).U.H. T.” mieszczącej się przy ul. (...) pojazd marki F. (...), rok produkcji 1996, o numerze rejestracyjnym (...), nr VIN (...), wraz z dowodem rejestracyjnym i polisą OC od w/w pojazdu. Jednocześnie oskarżony M. C. podrobił podpis na umowie najmu tego samochodu i podpisując się jako (...). Następnie oskarżeni M. C. i S. S. (1) odjechali tym samochodem wprowadzając pokrzywdzonego w błąd co do zamiaru zwrotu przedmiotowego pojazdu, którego to nie mieli zamiaru zwrócić, powodując w ten sposób straty w kwocie 15 000 złotych, na szkodę J. D. (1).

W dniu 29 września 2017 roku w W., województwo (...) oskarżeni S. S. (1) i M. C. działając wspólnie i w porozumieniu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadzili D. B. do niekorzystnego rozporządzenia swoim mieniem. Działanie oskarżonych S. S. (1) i M. C. polegało na tym , iż oskarżony M. C. posłużył się w celu użycia za autentyczny podrobionym blankietem prawo jazdy numer (...) wystawionym na nazwisko B. O. , które otrzymał wcześniej od oskarżonego S. S. (1) i wypożyczył z prowadzonej przez D. B. firmy mieszczącej się przy ul. (...) pojazd marki M. (...) o numerze rejestracyjnym (...), wraz z dowodem rejestracyjnym w/w pojazdu serii (...). Jednocześnie oskarżony M. C. podrobił podpis na umowie najmu tego samochodu i podpisując się jako (...). Następnie oskarżeni S. S. (1) i M. C. odjechali tym samochodem wprowadzać pokrzywdzonego w błąd co do zamiaru zwrotu przedmiotowego pojazdu, którego to nie mieli zamiaru zwrócić, powodując w ten sposób straty w kwocie 10 000 złotych, na szkodę D. B..

W dniu 05 października 2017 roku w miejscowości Ś., woj. (...), oskarżeniu S. S. (1) i M. C. działając wspólnie i w porozumieniu z w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadzili A. N. do niekorzystnego rozporządzenia swoim mieniem. Działanie oskarżonych M. C. i S. S. (1) polegało na tym iż oskarżony M. C. posłużył się w celu użycia za autentyczny podrobionym dowodem osobistym seria/numer (...) i blankietem prawo jazdy nr (...) wystawionymi na nazwisko B. O. , które otrzymał wcześniej od oskarżonego S. S. (1) i wypożyczył z prowadzonej przez A. N. firmy przyczepę marki W., typ (...), nr rejestracyjny (...), rok produkcji 2017. Jednocześnie oskarżony M. C. podrobił podpis na umowie najmu tego samochodu i podpisując się jako (...). Następnie oskarżeni M. C. i S. S. (1) załadowali ta przyczepę na lawetę i odjechali wprowadzając pokrzywdzonego w błąd co do zamiaru zwrotu przedmiotowego pojazdu, którego to nie mieli zamiaru zwrócić, powodując w ten sposób straty w kwocie 22 000 złotych, na szkodę A. N..

Należy zauważyć iż niekorzystne rozporządzenie mieniem to pojęcie szersze niż od terminów „szkoda” i „strata”, a powstanie szkody w mieniu nie jest warunkiem koniecznym uznania rozporządzenia mieniem za niekorzystne ( pro postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 27 czerwca 2001 r. V KKN 96/99 ) . Ponadto należy podnieść iż ustawowe znamię , stanowiące skutek przestępstwa oszustwa określonego w art. 286 § 1 k.k. , wypełnione zostaje wtedy , gdy sprawca , działając w sposób opisany w tym przepisie , doprowadza inną osobę do rozporządzenia mieniem , w wyniku którego dochodzi do pogorszenia sytuacji majątkowej pokrzywdzonego . Przyjęcie , iż rozporządzenie mieniem miało charakter niekorzystny , nie stoi na przeszkodzie wypełnienia świadczenia wzajemnego przez sprawcę ( pro wyrok Sądu Apelacyjnego w Ł. z dnia 29 stycznia 2001 r. ) . Dla oceny , czy rozporządzenie mieniem było niekorzystne , istotne jest jedynie to , czy w jego wyniku doszło do ogólnego pogorszenia sytuacji majątkowej pokrzywdzonego lub zwiększenia ryzyka po stronie pokrzywdzonego ( pro wyrok Sądu Najwyższego z dnia 30 sierpnia 2000 r. V KKN 267/00 ; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 czerwca 2000 r. , III KKN 86/89 ) . Niewątpliwym jest iż zachowanie oskarżonych S. S. (1) i M. C. spełniło te przesłanki gdyż na skutek ich oszukańczych zabiegów uzyskali korzyść majątkową w postaci wyżej opisanych pojazdów . Należy wskazać iż oskarżeni S. S. (1) i M. C. by uzyskać te skutek posługiwali się w celu użycia za autentyczny podrobionymi dowodem osobistym seria/numer (...) i blankietem prawo jazdy nr (...) wystawionymi na nazwisko B. O. . Ponadto oskarżony M. C. podrabiał na w/w umowach najmu pojazdu podpis B. O. – którego dokumentami się posługiwał w celu wynajęcia tych pojazdów. Ponadto oskarżeni M. C. i S. S. (1) po wyjęciu tych pojazdów ukrywali w/w dokumenty jakie otrzymywali w związku z wynajęciem tych pojazdów . Fakt ten wynika wprost z wyjaśnień oskarżonych M. C. i S. S. (1) w zakresie jakim Sąd dał im wiarę ( k. 101, k. 113-114 , k. 159-160 , k. 172-173 , k. 403 , k. 489 oraz k. 493 ) . Należy wskazać iż wyjaśnienia oskarżonych znajdują potwierdzenie w całości zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego zwłaszcza dokumentów w postaci : protokołu zatrzymania rzeczy ( k. 44-46, k. 59-61 ) , protokołu oględzin rzeczy ( k. 66-68, k. 71-73, k. 88-89 ) , protokołu przeszukania ( k. 82-84, k. 120-126 , k. 137-139, k. 207-207 a, k. 260-261, k. 300-301, k. 307-308 ) , protokołu zatrzymania osoby ( k. 81, k. 117 ) , opinii z zakresu mechanoskopii ( k. 193-201 ) , protokołu oględzin rzeczy ( k. 220-222, k. 335-338, k. 345-349, k. 356-357, k. 393-394, k. 396-397, k. 417-420, k. 423-425 ) , protokołu zatrzymania rzeczy ( k. 234-236 ) , opinii biegłego z zakresu informatyki ( k. 434-446 ) i protokołu oględzin ( k. 477-483 ) z których wynika iż oskarżeni popełnili zarzucane im czyny .

Należy ponadto wskazać iż oskarżeni S. S. (1) i M. C. w postępowaniu przygotowawczym i na rozprawie przed Sądem przyznali się do popełnienia zarzucanych im czynów ( k. 101, k. 113-114 , k. 159-160 , k. 172-173 , k. 403 , k. 493 i k. 516-517 oraz k. 159-160 , k. 172-173 , k. 403 , k. 489 i k. 716 ) .

Tym samym wina oskarżonych S. S. (1) i M. C. co do popełnienia przez nich czynu z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. opisanych w pkt. I – X zarzutów nie budzi wątpliwości .

Z tych względów zarówno okoliczności sprawy , jak i wina oskarżonego S. S. (1) i M. C. nie budzą wątpliwości.

Wymierzając oskarżonym karę Sąd wziął pod uwagę zarówno okoliczności obciążające jaki i łagodzące.

Niewątpliwą okolicznością obciążającą jest duży społecznej szkodliwości popełnionego przez oskarżonych S. S. (1) i M. C. czynu przejawiający się w charakterze naruszonego przez oskarżonych dobra oraz okoliczności działania oskarżonych . Oskarżeni S. S. (1) i M. C. naruszyli bowiem dobro chronione prawem jakim jest cudze mienie oraz wiarygodność dokumentów .

Za okoliczność łagodzącą Sąd uznał fakt iż oskarżeni S. S. (1) i M. C. nie byli dotychczas karani ( k. 111 i k. 115 ) oraz postawę oskarżonych w trakcie postępowania przygotowawczego która pozwoliła na odzyskanie większości uzyskanych za pomocą oszustwa pojazdów .

Orzekając o karze Sąd wymierzył oskarżonemu S. za czyny opisane w pkt. I, II , III , IV i V stanowiące czyn z 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. karę 2 ( dwóch ) lat i 3 ( trzech ) miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. karę grzywny 100 ( sto ) stawek dziennych, określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 ( dwadzieścia ) złotych.

Orzekając o karze Sąd wymierzył oskarżonemu M. C. za czyny opisane w pkt. VI, VII , VIII , IX i X stanowiące czyn z 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. karę 1 ( jednego ) roku i 10 ( dziesięciu ) miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. wymierza karę grzywny 100 ( sto ) stawek dziennych, określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 ( dwadzieścia ) złotych.

Orzeczone wobec oskarżonych S. S. (1) kara 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz kara grzywny 100 ( sto ) stawek dziennych, określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 ( dwadzieścia ) złotych , zaś wobec oskarżonego M. C. kara 1 roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz kara grzywny 100 ( sto ) stawek dziennych, określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 ( dwadzieścia ) złotych spełniają wymogi zarówno prewencji indywidualnej jak i generalnej, a także odpowiadają stopniowi zawinienia i społecznej szkodliwości czynu. Winny spełnić wobec oskarżonych funkcję wychowawczą i powstrzymać ich w przyszłości od popełnienia podobnych czynów. Na wymiar kary miał wpływ sposób działania oskarżonych S. S. (1) i M. C. podczas popełnienia zarzucanych im czynów . Należy zauważyć iż tylko bezwzględna kara pozbawienia wolności może skłonić oskarżonych S. S. (1) i M. C. do refleksji nad swoim zachowaniem i powstrzymać ich od popełnienia w przyszłości podobnych przestępstw. Kara ta winna spełnić przede wszystkim wobec oskarżonych S. S. (1) i M. C. funkcję represyjną .

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej w punkcie 1 wyroku kary pozbawienia wolności Sąd zaliczył oskarżonemu S. S. (1) okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 25 października 2017 r. godz. 10.00. do dnia 18 czerwca 2018 r. . Na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej w punkcie 2 wyroku kary pozbawienia wolności Sąd zaliczył oskarżonemu M. C. okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 24 października 2017 r. godz. 12.35. do dnia 18 czerwca 2018 r. .

Na podstawie art. 46 § 1 k.k. Sąd nałożył na oskarżonych S. S. (1) i M. C. obowiązek naprawienia szkody przez zapłatę na rzecz A. N. solidarnie kwoty 22000 zł ( dwadzieścia dwa tysiące złotych ) . Nałożenie na oskarżonych obowiązku naprawienia szkody ma zrealizować wobec nich cele wychowawcze i powstrzymać ich od popełnienia w przyszłości podobnych przestępstw.

Na podstawie art. 44 § 2 k.k. Sąd orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych numer (...).

Na podstawie art. 627 k.p.k. Sąd zasądził solidarnie od oskarżonych S. S. (1) i M. C. na rzecz oskarżyciela posiłkowego P. G. (2) kwotę 420 ( czterysta dwadzieścia złotych ) tytułem zwrotu poniesionych przez niego wydatków.

Na podstawie art. 618 § 1 pkt. 11 k.p.k. Sąd zasądził od Skarbu Państwa- Kasa Sądu Rejonowego w Legionowie na rzecz adwokata A. F. kwotę 516,60 zł ( pięćset szesnaście złotych sześćdziesiąt groszy ) tytułem nie opłaconej przez oskarżonego M. C. pomocy prawnej za obronę udzieloną z urzędu;

Na podstawie art. 618 § 1 pkt. 11 k.p.k. Sąd zasądza od Skarbu Państwa- Kasa Sądu Rejonowego w Legionowie na rzecz adwokata K. P. kwotę 129,15 zł ( sto dwadzieścia dziewięć złotych piętnaście gorszy ) tytułem nie opłaconej przez oskarżonego M. C. pomocy prawnej za obronę udzieloną z urzędu;

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i zwolnił oskarżonych S. S. (1) i M. C. w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych biorąc pod uwagę ich dochody .

Z uwagi na powyższe Sąd orzekł jak w wyroku.

II K 449/18

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE