Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 czerwca 2018 roku

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Elżbieta Domagalska

Protokolant: sekr. Anna Rogojsza, p.o. sekr. Sylwia Laskowska, st. sekr. sąd. Urszula Ekstowicz

w obecności Asesora Prokuratury Rejonowej w G.Andrzeja Zagraba

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14.02.2018r., 21.03.2018r., 16.04.2018r., 16.05.2018r., 11.06.2018r. sprawy

1.  Ł. P.

syna Z. i B. z d. M.

ur. (...) w G.

2.  M. N.

syna S. i H. z d. F.

ur. (...) w G.

oskarżonych o to, że:

W nocy 29/30 sierpnia 2017r. w miejscowości Ś. gm. G., działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami dokonali kradzieży z włamaniem w ten sposób, że po uprzednim dokonaniu kradzieży zapasowych kluczy do samochodu i otwarciu pojazdu za pomocą oryginalnego pilota, a następnie uruchomieniu go oryginalnym kluczykiem zabrali w celu przywłaszczenia samochód osobowy m-ki F. (...) o niemieckich numerach rejestracyjnych (...) wraz ze znajdującymi się w jego wnętrzu dokumentami samochodu o łącznej wartości 5000 zł działając tym samym na szkodę J. P., przy czym czynu tego Ł. P. dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 1 roku kary pozbawienia wolności, będąc uprzednio skazanym za umyślne przestępstwo podobne w warunkach art. 64§1kk,

tj. o czyn z art. 279§1 kk w zw. z art. 64§2 kk,

zaś M. N. czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności, będąc uprzednio skazanym za umyślne przestępstwo podobne,

tj. o czyn z art. 279§1 kk w zw. z art. 64§1 kk

1.  Oskarżonego Ł. P. i M. N. uznaje za winnych popełnienia zarzucanego im czynu z tym, że ustala, iż działali oni wspólnie i w porozumieniu oraz z inną osobą, a numer rejestracyjny samochodu był (...) i za to:

- oskarżonego Ł. P. na podstawie art. 279§1 kk w zw. z art. 64§2 kk skazuje, zaś na podstawie art. 279§1 kk wymierza mu karę 2 (dwa) lat i 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności,

- oskarżonego M. N. na podstawie art. 279§1 kk w zw. z art. 64§1 kk skazuje, zaś na podstawie art. 279§1 kk wymierza mu karę 1 (jeden) roku i 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności.

2.  Na podstawie art. 63§1 kk na poczet orzeczonej wobec oskarżonego Ł. P. kary pozbawienia wolności zalicza mu okres zatrzymania od dnia 04 września 2017r. godz. 19:00 do dnia 05 września 2017r. godz. 15:55, a na poczet orzeczonej wobec oskarżonego M. N. kary pozbawienia wolności zalicza mu okres zatrzymania od dnia 30 sierpnia 2017r. godz. 18:40 do dnia 01 września 2017r. godz. 09:25.

3.  Na podstawie art. 230§2 kpk nakazuje zwrócić J. P. kluczyk samochodowy z napisem F. wraz z pilotem, tj. dowód rzeczowy przechowywany w aktach sprawy na karcie 133.

4.  Na podstawie art. 624§1 kpk i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych (t.j. Dz. U. Nr 49 poz. 223 z 1983r. z późn. zm.) zwalnia oskarżonych od obowiązku uiszczenia opłaty i pozostałych kosztów sądowych.

Sygn. akt II K 461/17

UZASADNIENIE

odnośnie oskarżonego Ł. P.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

J. P. w miejscowości Ś. buduje dom i na budowie tej pracowali u niego Z. B. i Ł. P.. J. P. posiada samochód marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...) (...)i samochodem tym codziennie po zakończonej pracy przy budowie domu odwoził Z. B. i Ł. P. do G., gdzie mieszka Z. B. i od pewnego czasu u niego Ł. P.. Do samochodu F. (...) były dwa komplety klucza z pilotem. Jeden z nich J. P. nosił przy sobie, a drugi zapasowy trzymał w domu w Ś.. W dniu 29 sierpnia 2017r. po zakończeniu pracy J. P. około godz. 19:00 odwiózł Z. B. i Ł. P. do G. i wrócił do Ś.. Pozostawił swój samochód zamknięty na posesji i udał się do domu. Około godziny 23:00 poszedł spać, a kiedy obudził się około godz. 03:00 zorientował się, że nie ma jego samochodu. Samochodem tym z posesji J. P. odjechał Ł. P., który umówił się ze swym znajomym M. N., że pojazd ten ukradną. W tym celu Ł. P. zabrał wcześniej z domu J. P. bez jego wiedzy i zgody zapasowy klucz z pilotem do samochodu, a następnie w nocy z 29/30 sierpnia 2017r. M. N. zawiózł Ł. P. samochodem, w którym był też bliżej nieustalony mężczyzna, pod posesję J. P.. Zgodnie z ustaleniami M. N. odjechał wraz z nieustalonym mężczyzną samochodem, którym przyjechali, a Ł. P. korzystając z posiadanego zapasowego klucza i pilota do samochodu J. P. otworzył jego pojazd i nim odjechał z posesji. Samochodem tym pojechał w umówione miejsce i oczekiwał tam na M. N., który po samochód ten przyjechał z innym nieustalonym mężczyzną i go zabrał. Ł. P. pozostał na miejscu i po jakimś czasie wrócili po niego i pojechali do G..

J. P. o kradzieży samochodu niezwłocznie zawiadomił KPP w G., a jego córka I. S. zamieściła informację o kradzieży tego pojazdu na F., gdzie wkrótce uzyskała informację, że samochód ten stoi w K. przy nieczynnej stacji PKP. J. P. odzyskał swój pojazd.

Ł. P. był wcześniej karany za przestępstwa, w tym wyrokiem Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 19.04.2013r. w sprawie IIK 3/13 za przestępstwo z art. 279§1 kk w zb. z art. 275§1 kk w zb. z art. 276 kk w zw. z art. 11§2 kk w zw. z art. 64§1 kk na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, za ciąg przestępstw z art. 279§1 kk w zw. z art. 64§1 kk na karę 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności, za przestępstwo z art. 278§1 kk w zw. z art. 64§1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności, za przestępstwo z art. 178a§1 kk na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności, które to kary jednostkowe połączono i wymierzono mu karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Karę tę odbywał w okresie od dnia 21 lutego 2013r. do dnia 19 kwietnia 2013r. i od dnia 22 sierpnia 2013r. do dnia 27 sierpnia 2015r. kiedy to został warunkowo przedterminowo zwolniony.

Powyższy stan faktyczny ustalono w oparciu o wyjaśnienia oskarżonego Ł. P. k.40-41, 42-45, 50-52, zeznania świadków J. P. k.3-4, I. S. k.185-185v, 18-19, Z. B. k.177v-178, 10-11, D. B. k.178, 78-80, K. K. k.185v, 30-31, P. N. k.195a, 21-22 oraz protokół oględzin z materiałem poglądowym k.5, 24-25, 139-142, 130-131, protokół przeszukania k.13-15, pokwitowanie k. 25, informacja z K. k.67, 181, odpisy wyroków k.91-93, 95.

Oskarżony Ł. P. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu (k.40-41, 42-45, 50-52). Wyjaśnił, że do Ś. przywiózł go samochodem M. N. z jakimś nieznanym mu mężczyzną. O. wówczas samochód J. P. kluczem, który wcześniej zabrał z jego domu i po uruchomieniu silnika pojechał tym samochodem w umówione z M. N. miejsce na drodze do K.. W miejsce to po jakimś czasie przyjechał M. N. z tym mężczyzną i zabrał samochód J. P., by go ukryć. Po jakimś czasie wrócili po niego i zabrali go do G..

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, albowiem korespondują one zeznaniami świadków i innymi dowodami w sprawie.

Z zeznań świadka J. P. wynika, że Ł. P. i Z. B. pracowali u niego przy budowie domu i w dniu 29 sierpnia 2017r. po skończonej pracy około godz. 19:00 odwiózł ich do G., a sam wrócił do Ś.. Samochód pozostawił zamknięty i udał się do domu. Do pojazdu tego miał dwa komplety klucza z pilotem, z których jeden przechowywał w domu i ten został mu ukradziony. Tego dnia około godz. 23:00 poszedł spać, a kiedy obudził się około godz. 03:00 stwierdził, iż nie ma na posesji samochodu.

Świadek Z. B. zeznał, że kiedy tego dnia wrócili z Ł. P. do mieszkania to ten przebrał się i wyszedł do miasta. Wrócił na chwilę do mieszkania około godz. 02:00 i ponownie wyszedł, a później zadzwonił do świadka J. P. i powiedział, że ukradziono mu samochód i zapasowe kluczyki do niego.

Z zeznań świadka D. B. wynika, że Ł. P. po powrocie około godz. 19:00 do mieszkania pokazywał mu kluczyki do samochodu J. P..

I. S. zeznała, iż po uzyskaniu od jej ojca informacji o kradzieży samochodu napisała o tym na F. i po kilku godzinach otrzymała informację od P. N., że podobne auto stoi w K. za budynkiem nieczynnej stacji PKP. Udała się tam wraz z ojcem i odnaleźli oni pojazd J. P.. Jak wynika z jej zeznań w pobliżu stacji tej był mężczyzna, który zapytał ją czego szuka. Po odnalezieniu samochodu zawiadomiła o tym telefonicznie Policję. Wówczas przyjechali tam funkcjonariusze i była przesłuchiwana w radiowozie. W trakcie tego przesłuchania pojawili się w tym miejscu inni funkcjonariusze Policji oraz ten mężczyzna, którego wcześniej widziała w pobliżu stacji.

P. N. zeznał, że rano zobaczył stojące za budynkiem stacji PKP w K. srebrne (...), a następnie przeczytał na F., że takie auto zostało ukradzione. Wieczorem pojazdu tego nie było w tym miejscu. O miejscu, w którym stoi ten samochód zawiadomił za pośrednictwem internetu osobę samochodu tego poszukującą.

Z zeznań świadka K. K. – funkcjonariusza KPP w G. wynika, że M. N. w dniu 30 sierpnia 2017r. około godz. 18:00 zadzwonił do niego i powiedział, że wie gdzie jest skradziony samochód i chciał o tym porozmawiać. Powiedział, że jest w K. i wówczas świadek z innymi funkcjonariuszami Policji pojechał do K.. W centrum tej miejscowości spotkali M. N., który poinformował ich, iż samochód ten został już odnaleziony przez rodzinę właściciela, bo ktoś na F. napisał, gdzie jest schowany. Dodał, iż wie gdzie są kluczyki od tego pojazdu i wtedy udali się z nim w okolicę dworca PKP w K.. Kiedy wysiedli z pojazdu M. N. podniósł z trawy przed dworcem kluczyki i oddał je funkcjonariuszom. Były to kluczyki do samochodu J. P..

Sąd dał wiarę zeznaniom wskazanych wyżej świadków, bo były spójne, logiczne i korespondowały ze sobą.

Nic istotnego nie wniosły do sprawy zeznania świadka P. Z. (k.8). Wynika z nich, że w dniu 29 sierpnia 2017r. przebywał z G. z Ł. P. od około godz. 19:00 do około godz. 01:00, a następnie wrócił do swego domu.

Oskarżony M. N. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu (k.74-75, 85-88). Zaprzeczał jakoby miał brać udział w tej kradzieży. Twierdził, że wychodząc z garażu przy ul. (...) w G. znalazł kluczyki od skradzionego samochodu i chciał je oddać. Dostał wiadomość od kogoś, że skradziony samochód stoi w K. koło starego dworca PKP, więc zadzwonił na Policję i o tym powiedział. Wtedy policjanci przyjechali do niego i zabrali mu znalezione kluczyki od samochodu. Pojechał z policjantami do K. zobaczyć czy ten samochód tam jest.

Wyjaśnieniom oskarżonego M. N. Sąd nie dał wiary, bo były one niespójne, nielogiczne i stały w sprzeczności z zeznaniami świadka K. K., który nie miał żadnego powodu, by zeznawać fałszywie narażając się przy tym na odpowiedzialność karną. Stały też w sprzeczności z wiarygodnymi wyjaśnieniami oskarżonego Ł. P..

Zebrane w sprawie dokumenty, w szczególności protokoły oględzin z materiałem poglądowym, protokół przeszukania, zostały sporządzone przez uprawnione do tego osoby i nie budzą żadnych zastrzeżeń.

Reasumując stwierdzić należy, iż na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Sąd nie miał żadnych wątpliwości co do winy i sprawstwa oskarżonego Ł. P. odnośnie stawianego mu zarzutu. Jak wykazały zebrane dowody Ł. P. w nocy 29/30 sierpnia 2017r. w miejscowości Ś. gm. G., działając wspólnie i w porozumieniu z M. N. oraz z inną nieustaloną osobą dokonał kradzieży z włamaniem w ten sposób, że po uprzednim dokonaniu kradzieży zapasowych kluczy do samochodu i otwarciu pojazdu za pomocą oryginalnego pilota, a następnie uruchomieniu go oryginalnym kluczykiem zabrał w celu przywłaszczenia samochód osobowy marki F. (...) o niemieckich numerach rejestracyjnych (...) (...)ze znajdującymi się w jego wnętrzu dokumentami samochodu o łącznej wartości 5.000 zł działając tym na szkodę J. P.. Zachowaniem tym oskarżony wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 279§1 kk. Czynu tego dopuścił się oskarżony w warunkach powrotu do przestępstwa określonych w art. 64§2 kk, gdyż popełnił go w ciągu 5 lat po odbyciu kary pozbawienia wolności w wymiarze ponad rok, będąc uprzednio skazanym w warunkach określonych w art. 64§1 kk za umyślne przestępstwo podobne. Ł. P. odbywał bowiem w okresie od dnia 21 lutego 2013r. do dnia 19 kwietnia 2013r. i od dnia 22 sierpnia 2013r. do dnia 27 sierpnia 2015r. karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Giżycku w sprawie IIK 3/13 za przestępstwo z art. 279§1 kk w zb. z art. 275§1 kk w zb. z art. 276 kk w zw. z art. 11§2 kk w zw. z art. 64§1 kk, za ciąg przestępstw z art. 279§1 kk w zw. z art. 64§1 kk oraz za przestępstwo z art. 278§1 kk w zw. z art. 64§1 kk.

Nie ulega żadnej wątpliwości, iż czynu tego oskarżony dopuścił się z winy umyślnej w zamiarze bezpośrednim o czym świadczą ujawnione okoliczności zdarzenia. Będąc osobą dorosłą i poczytalną w pełni zdawał sobie sprawę ze swego zachowania.

Wymierzając karę oskarżonemu Ł. P. za popełnione przez niego przestępstwo, Sąd dążył do ukształtowania wynikającej stąd dolegliwości na takim poziomie, by nie przekraczała ona stopnia winy sprawcy, ale by też uwzględniała stopień społecznej szkodliwości jego czynu. Za surowym ukaraniem przemawiał fakt, iż dopuścił się go bez żadnego powodu doskonale zdając sobie sprawę z karygodności swego zachowania. Na jego niekorzyść przemawiał także jego dotychczasowy sposób życia, bowiem mimo swego młodego wieku był już wcześniej kilkukrotnie karany za przestępstwa (informacja z KRK k.67, 181, odpis wyroku k.91-93). Na korzyść oskarżonego przemawiał jedynie fakt, iż przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i złożył szczere wyjaśnienia. Mając powyższe na uwadze Sąd uznał za odpowiednią karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Kara ta w ocenie Sądu jest odpowiednia dla osiągnięcia swego celu wychowawczego i zapobiegawczego wobec oskarżonego oraz spełnia też wymagania w zakresie prewencji ogólnej.

W myśl art. 63§1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono oskarżonemu okres zatrzymania od dnia 04 września 2017r. godz. 19:00 do dnia 05 września 2017r. godz. 15:55.

Zgodnie z treścią art. 230§2 kpk zwrócono J. P. kluczyk samochodowy z pilotem zabezpieczony w charakterze dowodu stwierdzając jego zbędność dla postępowania.

Z uwagi na to, że oskarżony nie posiada żadnego majątku ani stałego źródła dochodu Sąd przyjął, iż uiszczenie opłaty i pozostałych kosztów sądowych byłoby dla niego zbyt uciążliwe i w oparciu o art.624§1kpk oraz art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973r. (t.j. Dz. U. z 1983r. Nr 49 poz. 223 z późn. zm.) zwolnił go od tego obowiązku.