Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 grudnia 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Gdańsku – Wydział V Cywilny

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 6 grudnia 2013 r. w Gdańsku na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej w W.

przeciwko D. M.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanej

od wyroku Sądu Okręgowego w T.

z dnia 16 lipca 2013 r., sygn. akt I C 2358/12

I.  oddala apelację;

II.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 5.400 (pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.

Na oryginale właściwe podpisy

Sygn. akt V ACa 706/13

UZASADNIENIE

Powódka (...)S.A. w W. domagała się wydania nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym i nakazania pozwanej D. M., aby zapłaciła z weksla kwotę 4.205.177,59zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 8 listopada 2012r. oraz zwróciła koszty procesu.

W dniu 16 listopada 2012r. Sąd Okręgowy w T. wydał nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym uwzględniając żądanie pozwu.

Pozwana wniosła w terminie zarzuty od nakazu zapłaty domagając się jego uchylenia i oddalenia powództwa w całości oraz zasądzenia kosztów procesu, podnosząc zarzut braku jej odpowiedzialności jako poręczyciela wekslowego, nieważności weksla, nieważności poręczenia wekslowego oraz zarzut wypełnienia weksla niezgodnie z porozumieniem wekslowym.

Sąd Okręgowy w T. wyrokiem z dnia 16 lipca 2013r. utrzymał w całości w mocy nakaz zapłaty wydany 16 listopada 2012r. przez Sąd Okręgowy w T. w postępowaniu nakazowym, sygn. akt (...)oraz obciążył Skarb Państwa kosztami sądowymi, od których zwolniona była pozwana.

Powyższy wyrok Sąd I instancji oparł na następujących ustaleń faktycznych i rozważaniach prawnych:

Przed grudniem 2010r. przez okres kilku lat Zakład (...) spółka jawna w Z. oraz (...) S.A. w W. pozostawały ze sobą w stałych i poprawnych stosunkach gospodarczych.

W 2010r. nastąpił wzrost aktywności Zakładu (...) spółka jawna w Z. wyrażający się zwiększonymi zamówieniami od (...) S.A. w W.. Ubezpieczony limit zakupów dla Zakładu (...) spółka jawna

w Z. wynosił wówczas 3-4 miliony złotych. (...) S.A. w W. pozwalało na przekraczanie owego limitu, biorąc ryzyko na siebie. Jednak gdy należności od Zakładu (...) spółka jawna w Z. doszły do kilkunastu milionów złotych (...) S.A. w W. doszło do wniosku, że ryzyko jest zbyt duże i zasugerowało, aby kontrahent zaproponował zabezpieczenie.

Umową z (...) Zakład (...) spółka jawna w Z. zamówił od (...) S.A. w W. ok. 7.540 ton elementów (...).

Dnia (...) działający w imieniu Zakładu (...) spółka jawna w Z. M. M. (1) podpisał weksel in blanco. Wymieniony dokument, jako poręczyciel – swoim podpisem opatrzyła także D. M.. Poręczenie nastąpiło za pisemną zgodą małżonka - M. M. (1), wyrażoną na odwrocie weksla.

W tym samym dniu sporządzono deklarację wekslową. W jej treści stwierdzono, że weksel został wystawiony celem zabezpieczenia roszczeń Konsorcjum (...) S.A. w W. „z tytułu zakupu wyrobów(...) oraz usług realizowanych w ramach składanych zamówień”. Dalej wskazano, iż (...)S.A. w W. w razie nie wywiązania się z obowiązku zapłaty należności przez wystawcę weksla „ma prawo wypełnić weksel na sumę wekslową do wysokości 20.000.000,00zł (dwadzieścia milionów) obejmującą wymagalne zobowiązania, odsetki oraz inne opłaty i koszty powstałe z tytułu (…) opóźnienia w zapłacie, zawiadamiając o tym listem poleconym wysłanym przynajmniej na 7 dni przed terminem płatności.”

Dnia (...) uchwałą wspólników Zakład (...) (...) sp.j. w Z. został przekształcony w spółkę akcyjną pod firmą (...) S.A. w Z..

Postanowieniem z 19 października 2012r. Sąd Rejonowy w (...), Wydział VI Gospodarczy ogłosił (...) S.A. w Z..

(...)S.A. w W. uzupełniło będący w jego posiadaniu weksel na kwotę 4.205.177,59zł. Jako miejsce płatności wskazano T. - siedzibę (...) – (...) sp. z o.o. w T..

(...) S.A. w W. wysłało do wystawcy i poręczyciela stosowne zawiadomienia o wypełnieniu weksla w dniu (...)

Weksel został przedstawiony do wykupu(...)W związku z brakiem płatności weksla (...) S.A. w W. wysłało do wystawcy weksla i poręczyciela notyfikację datowaną na(...) Weksel nie został dotychczas wykupiony.

Sąd I instancji wskazał, że powyższych ustaleń faktycznych dokonał na podstawie załączonych do akt dokumentów, zeznań świadków oraz pozwanej słuchanej w charakterze strony.

Motywując swoje rozstrzygnięcie Sąd Okręgowy w pierwszej kolejności wyjaśnił, że w dacie wystawienia weksla i udzielenia poręczenia wekslowego dłużnikiem powoda był Zakład (...) spółka jawna w Z., która następnie (...) została przekształcona w (...) Spółkę Akcyjną w Z., której stosownie do treści art. 553 § 1 ksh przysługują wszelkie prawa i obowiązki spółki przekształcanej.

Sąd I instancji stwierdził nadto, że na dzień wystawienia weksla w/w spółka jawna miała zdolność wekslową oraz że utrata bytu prawnego przez wystawcę weksla nie powoduje wygaśnięcia zobowiązania wekslowego poręczyciela. Skutku takiego nie wywołuje również ogłoszenie upadłości wystawcy weksla.

Sąd Okręgowy wskazał, że nie zachodzą okoliczności skutkujące brakiem odpowiedzialności poręczyciela wekslowego, zaś z deklaracji wekslowej z dnia (...)wynika zgodny zamiar stron zabezpieczenia istniejących i przyszłych roszczeń powoda, nie zaś - jak twierdziła pozwana - jedynie istniejących w dniu wystawienia weksla.

W świetle powyższego Sąd I instancji uznał, że po stronie pozwanej z mocy art. 32 prawa wekslowego istnieje zobowiązanie do zapłaty kwoty żądanej pozwem w całość, na którą składała się należność główna, odsetki i wszelkie inne opłaty oraz koszty powstałe w związku z opóźnieniem zgodnie z treścią deklaracji wekslowej. Dalsze odsetki należały się powodowi zgodnie z jego żądaniem od dnia następnego po dniu płatności zgodnie z art. 481 kc i art. 359 § 2 kc oraz 103 i 5 prawa wekslowego.

O kosztach sądowych Sąd I instancji orzekł na podstawie art. 108 kpc w zw. z art. 113 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

Od powyższego wyroku apelację wniosła pozwana zaskarżając go w całości oraz zarzucając Sądowi I instancji:

1)  naruszenie przepisów prawa procesowego, tj. art. 233 § 1 kpc poprzez:

a)  dokonanie oceny materiału dowodowego z pominięciem jego istotnej części, tj. dokumentu w postaci umowy zawartej pomiędzy powodem i Zakładem (...) spółka jawna z dnia (...) w której wskazano, że na zabezpieczenie płatności powinien być wystawiony weksel in blanco, jednak z § 3 ust. 10 lit. a) umowy wyraźnienie wynika, że zabezpieczeniem dla tej umowy jest weksel in blanco wraz z poręczeniem i deklaracją wekslową, które są załącznikiem (...)do umowy, podczas gdy deklaracja wekslowa, w której pozwana widnieje jako poręczyciel nie stanowiła załącznika(...)do umowy z dnia (...) Stanowiła ona odrębny dokument, a żaden z elementów jego treści nie wskazywał na jakiekolwiek powiązanie z umową z dnia(...), a zatem uznać należało, że (...)umowy z (...)nakładał obowiązek złożenia odrębnego zabezpieczenia przez Zakład (...) spółka jawna, niż zabezpieczenie złożone w dniu (...), tj. złożenia kolejnego weksla, innego niż ten, który poręczyła pozwana;

b)  dokonanie oceny materiału dowodowego z pominięciem jego istotnej części. tj. dokumentów w postaci aktu notarialnego z dnia (...) umów zawartych między powodem, a firmą (...) S.A. z dnia (...) oraz (...) z których jednoznacznie wynika, że weksel nie zabezpieczał automatycznie wszystkich przyszłych umów i aby zabezpieczenie działało na inne umowy konieczne było "podciągnięcie" weksla pod każdą kolejną umowę, co potwierdza treść tych umów, które Sąd I instancji dokonując oceny całkowicie pominął, a mianowicie w umowie (...) dotyczącej dostaw na O. E. w (...) wyraźnie wskazano, że ustanowienie uprzednio zabezpieczenie w postaci weksla in blanco oraz oświadczenie o poddaniu się egzekucji stanowią także zabezpieczenia należności wynikającej z tej umowy. Podobnie w kolejnej umowie zawartej przez powoda z firma (...) S.A. w dniu(...)wyraźnie wskazano, że ustanowione uprzednio zabezpieczenie w postaci weksla in blanco stanowi także zabezpieczenie jego należności wynikających z niniejszy umowy;

c)  brak wszechstronnego rozważania materiału dowodowego i dokonanie oceny materiału dowodowego z pominięciem jego istotnej części tj. zeznań świadka M. M. (1) oraz pozwanej, które Sąd I instancji uznał w pełni za wiarygodne, jednak pominął je w zakresie w jakim dotyczyły zakresu udzielonego zabezpieczenia w formie weksla, a co za tym idzie odpowiedzialności poręczyciela, tj. świadek M. M. (1) wyraźnie stwierdził, że deklaracja i weksel były podpisywane na umowę w P., a także że inne weksle do kolejnych umów miały być wystawione odrębnie. Podobnie twierdziła pozwana, że deklaracja wekslowa dotyczyła umowy, której przedmiotem była dostawa stali na budowę obwodnicy P.,

co w konsekwencji skutkowało błędnym ustaleniem, że weksel stanowiący przedmiot niniejszego postępowania został złożony na zabezpieczenie wszystkich przyszłych planowanych transakcji pomiędzy powodem, a wystawcą weksla;

2)  naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 32 ustawy Prawo wekslowe z dnia 1936r. poprzez jego niezastosowanie w zakresie, w którym przepis ten wskazuje, że poręczyciel wekslowy odpowiada tak samo, jak ten, za kogo poręczył, co skutkowało uznaniem przez Sąd I instancji, że poręczyciel wekslowy odpowiada za zobowiązanie wystawy weksla bez przeprowadzenia badania odpowiedzialności wekslowej wystawy weksla, tj. Zakładu (...) spółka jawna., co zgodnie ze wskazanym przepisem wyznacza granicę i zakres odpowiedzialności pozwanej jako poręczyciela wekslowego;

3)  naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 60 kc poprzez jego niezastosowanie do ustalonego w sprawie stanu faktycznego, w zakresie w jakim określa on, że wola osoby dokonującej czynności prawnej może być wyrażona przez każde zachowanie się tej osoby, które ujawnia jej wolę w sposób dostateczny, a co za tym idzie nieuwzględnienie przez Sąd I instancji przy interpretacji oświadczeń woli złożonych w deklaracji wekslowej z dnia(...)zarówno przez powoda jak i przez wystawcę weksla i poręczyciela pozostałych dowodów zgromadzonych w sprawie, w szczególności w postaci umowy zawartej pomiędzy powodem, a firmą Zakład (...) spółka jawna (...)w której wskazano, że na zabezpieczenie płatności powinien być wystawiony weksel in blanco, jednak (...) umowy wyraźnie wynika, że zabezpieczeniem dla tej umowy jest weksel in blanco wraz z poręczeniem i deklaracją wekslową, które są załącznikiem (...)do umowy, podczas gdy deklaracja wekslowa, w której pozwana widnieje jako poręczyciel nie stanowiła załącznika(...)do umowy (...) Zatem przedmiotowa deklaracja stanowiła odrębny dokument, a żaden z elementów jej treści nie wskazywał na jakiekolwiek powiązanie z umowę z dnia (...)W związku z powyższym uznać należało, że(...)umowy z dnia (...) nakładał obowiązek złożenia odrębnego zabezpieczenia przez Zakład (...) spółka jawna, niż zabezpieczenie złożone (...)tj. złożenia kolejnego weksla, innego niż ten który poręczyła pozwana;

4)  naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 65 kc poprzez błędną jego wykładnię:

a)  nieprawidłowe dokonanie wykładni deklaracji wekslowej z dnia(...) oraz ustalenie zgodnego zamiaru stron na podstawie treści deklaracji wekslowej z dnia(...)podczas gdy w niniejszej sprawie nie było zgodności stron co do jego treści, a zatem należało dokonać wykładni zgodnie z zasadami określonymi w art. 65 kc, w tym odnieść się do całokształtu materiału dowodowego, który to dopiero wskazuje na prawidłowe znaczenie oświadczeń woli stron zawartych w deklaracji wekslowej z dnia(...);

b)  dokonanie wykładni deklaracji wekslowej z dnia(...) w oderwaniu od treści umowy zawartej pomiędzy powodem, a firmą Zakład (...) spółka jawna (...)aktu notarialnego (...) umów zawartych pomiędzy powodem i firmą (...) S.A. z dnia (...) oraz zeznań świadka M. M. (1) oraz zeznań pozwanej, a przez to błędne zacieśnienie wykładni czynności prawnej wynikającej z deklaracji wekslowej (...)do jej postanowienia, co do którego istniał spór w zakresie jego znaczenia, bez uwzględnienia kontekstu złożonych oświadczeń woli, okoliczności, w których zostały złożone oświadczenia woli, a także w szczególności zasad współżycia społecznego,

co skutkowało błędnym uznaniem przez Sąd I instancji, że pozwana poręczyła wszystkie przyszłe transakcje między powodem, a wystawcą weksla i istnieje po jest stronie odpowiedzialność za dług dochodzony w niniejszym postępowaniu;

2)  sprzeczność istotnych ustaleń stanu faktycznego Sądu I instancji z treścią zebranego materiału dowodowego, polegająca na tym, że Sąd I instancji uznał fakt, że pozwana nie odpowiada za zobowiązaniu określone w wekslu za nieudowodnione, podczas gdy zebrany materiał w sprawie wskazuje, że deklaracja wekslowa (...)dotyczyła jedynie umowy(...) której przedmiotem były dostawy (...) na budowę (...) P., co potwierdził w swoich zeznaniach świadek M. M. (1) i pozwana oraz znajdowało to odzwierciedlenie w treści kolejnych umów zawieranych pomiędzy powodem a wystawcą weksla.

W oparciu o tak sformułowane zarzuty skarżąca wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uchylenie nakazu zapłaty i oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej zwrotu kosztów postępowania procesowego za obie instancje.

Powódka w odpowiedzi na apelację pozwanej wniosła o jej oddalenie i zasądzenie od pozwanej na rzecz powódki zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja pozwanej jest niezasadna.

Rację ma skarżącą zarzucając naruszenie art. 233 § 1 kpc poprzez dokonanie oceny zebranego materiału dowodowego z pomięciem dowodów z dokumentów w postaci umowy z dnia (...) między Zakładem (...) spółka jawna (k.178-189), aktu notarialnego (...) (k.175-177), umowy z dnia (...) (k.190-195) i(...) (k.196-197) między powodem i (...) S.A.

Niemniej jednak zarzut ten nie mógł odnieść zamierzonego skutku polegającego na przyjęciu, że zgodnym zamiarem i celem stron zawierających sporne porozumienie wekslowe było uprawnienie powoda do wypełnienia przedmiotowego weksla in blanco na kwotę odpowiadającą zobowiązaniom wystawcy wynikającym z zamówień składanych w związku z realizacją przez niego jedynie inwestycji w P..

Tekst umowy interpretowany według reguł językowych stanowi podstawę do przypisania mu takiego sensu jaki ma na gruncie językowym i strona umowy powinna go rozumieć zgodnie z zasadami składniowymi i znaczeniowym języka, w którym dokument ten został sporządzony, to jednak jest to tylko domniemanie, które nie wiąże bezwzględnie (tak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 22 marca 2006r., III CSK 30/06, niepubl., Lex nr 196599). Z treści przedmiotowego porozumienia wekslowego ocenianego wedle zasad składniowych i językowych (k.29) wynika, że jego celem było zabezpieczenie roszczeń wynikających ze współpracy stron, w tym także tych mogących powstać w przyszłości. Domniemania tego skarżąca w żaden przekonujący sposób nie obaliła.

Ocena zebranego materiału dowodowego z uwzględnieniem dodatkowo wyżej wskazanych dowodów dokonana w postępowaniu apelacyjnym, co było możliwe stosownie do treści art. 382 kpc (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 23 marca 1999r., III CZP 59/98, OSNC 1999, nr 7-8, poz. 124, Lex nr 35530), prowadzi bowiem do wniosku, że deklaracja wekslowa nie dotyczyła jedynie zobowiązań wystawcy weksla związanych z inwestycją w P..

W tym kontekście należy wskazać, że w akcie notarialnym z dnia(...), (k.175-177) świadek M. M. (1) działając w imieniu Zakładu (...) spółka jawna złożył oświadczenie, że a) reprezentowana przez niego Spółka pozostaje w stałych stosunkach handlowych ze Spółką pod (...) S.A. z siedzibą w W., b) dnia (...) reprezentowana przez niego Spółka zawarła umowę o współpracy dotyczącą dostaw zbrojeń budowlanych na budowę obwodnicy miasta P., której to (...) Spółka Zakład (...) spółka jawna jest wykonawcą, c) ponadto w ramach stosunków handlowych reprezentowana przez niego Spółka zawiera umowy na dostawy zbrojeń budowlanych z (...)S.A. w ramach innych inwestycji, których jest wykonawcą, w tym budowy drogi ekspresowej (...) (...) i w tym zakresie poddał reprezentowaną przez siebie spółkę egzekucji do kwoty 20.000.000zł.

Mając zatem na uwadze, że w/w oświadczenie o poddaniu się egzekucji dotyczyło zabezpieczenia także przyszłych umów oraz że w tym samym dniu sporządzono deklarację wekslową, której stroną - na prośbę M. M. (1) - została również jego żona, to jest pozwana, stwierdzić należy, że twierdzenia skarżącej, iż deklaracja miała dotyczyć jedynie inwestycji w P. nie zasługują na uwzględnienie, zwłaszcza gdy weźmie się pod uwagę, że zarówno w w/w akcie notarialnym jak i w deklaracji wekslowej wskazano górną granicę odpowiedzialności za zobowiązania w takiej samej wysokości 20.000.000zł. Gdyby w istocie deklaracja wekslowa dotyczyła jedynie inwestycji w P. kwota ta byłaby przecież niższa. Nadto z całą pewnością uwagę na tę okoliczność zwróciłby M. M. (1). Nielogiczne i sprzeczne z zasadami doświadczenia życiowego byłoby bowiem upoważnienie powoda do wystawienia weksla przez M. M. (1) oraz jego żonę, a konsekwencji obciążenie ich prywatnego majątku tylko w związku z inwestycją w P. do kwoty 20.000.000zł, podczas gdy w tym samym dniu M. M. (1) poddał w/w spółkę egzekucji do takiej samej kwoty w celu zabezpieczenia zarówno zobowiązań wynikających z inwestycji w P. jak i zobowiązań wynikających z przyszłych umów oraz gdy z jego zeznań wynika, że na dzień zawarcia porozumienia wekslowego zobowiązania Zakładu (...) spółka jawna wobec powoda wynosiły około 10 mln. zł (k.292).

Powyższej oceny nie zmienia okoliczność, że w umowie (...)(k.179-189) związanej z realizacją budowy drogi (...)strony w(...)umowy wskazały, że załącznikiem (...) do tej umowy jest weksel in blanco wraz z poręczeniem oraz deklaracją wekslową, podczas gdy sporna deklaracja wedle skarżącej nie stanowiła tego załącznika, lecz osobny dokument. Strony zawierając w/w umowę wiedziały, że zobowiązania z tej umowy zostały zabezpieczone już w dniu (...)poprzez oświadczenie o poddaniu się egzekucji oraz deklarację wekslową, weksel i poręczenie wekslowe, które nadto w dacie zawarcia umowy były w posiadaniu powoda. A zatem nie zachodziła konieczność ponownego przedkładania przy zawieraniu spornej umowy w/w dokumentów jako załączników czy też żądania udzielenia nowego zabezpieczenia. Z tej przyczyny niezasadnie przywołuje skarżąca umowy(...) (k.190-195v) i (...) (k.196-197). Przeciwnie niż wywodzi skarżąca treść tych umów potwierdza w sposób nie budzący wątpliwości, że sporny weksel in blanco stanowił także zabezpieczenie w/w umów. Świadczy o tym treść (...) zgodnie z którym zamawiający potwierdza, że ustanowione uprzednio zabezpieczenia w postaci weksla in blanco oraz oświadczenia o poddaniu się egzekucji w trybie art. 777 § 1 kpt 5 stanowią także zabezpieczenie jego należności wynikających z tej umowy (k.195). Nadto także w tej umowie wskazano limit kupiecki w wysokości 20.000.000zł. Podobny zapis znalazł się w umowie (...) (k.197), wedle którego kupujący oświadcza i potwierdza, że ustanowione uprzednio zabezpieczenie w postaci weksla in blanco stanowi także zabezpieczenie jego należności wynikających z niniejszej umowy.

Zauważyć w tym miejscu należy, że z zebranych w sprawie dowodów wynika, że powód udzielając klientom kredytu kupieckiego (w postaci odroczenia płatności faktury) żądał jego zabezpieczenia. Zakład (...) spółka jawna w 2010r. posiadał ubezpieczenie jedynie do kwoty około 4 mln. zł, a składane przez niego zamówienia przekraczały wysokość ubezpieczenia, stąd też powód zażądał dodatkowego zabezpieczenia w postaci weksla in blanco. Z zeznań świadków M. M. (2) oraz D. B. wynika, że zasadą było, iż deklarację wekslową podpisywano wraz z wekslem ze wskazaniem w nim określonej kwoty stanowiącej górną granicę limitu kupieckiego, następnie realizowano składane zamówienia i umowy do wysokości tak określonego limitu. Praktyką stosowaną u powoda było więc, że weksle in blanco zabezpieczały realizację istniejących i przyszłych umów do kwoty w nim określonej. Tak też w istocie kwestię tę rozumiał M. M. (1) zeznając, że: "weksel został podpisany w wyniku przekroczenia salda zobowiązań w stosunku do Konsorcjum w wysokości 10 milionów złotych" (k.292) oraz "żona pytała dlaczego podpisuje ten weksel. Powiedziałem jej, że przekroczyliśmy limit kupiecki i chodziło o doubezpieczenie zakupów". (k.293).

Mając powyższe na uwadze oraz przywołane powyżej dokumenty, treść deklaracji wekslowej wskazującej kwotę 20.000.000 mln zł jako sumę, do której mógł być uzupełniony weksel in blanco i która to kwota stanowiła górną granicę kredytu kupieckiego w ramach realizacji umów między powodem i Zakładem (...) spółka jawna, a następnie (...) S.A. stwierdzić należy, że brak jest jakichkolwiek przekonujących i logicznych argumentów, że sporny weksel i deklaracja dotyczyły jedynie zobowiązań związanych z realizacją inwestycji w P..

W tym kontekście przekonującego dowodu nie mogły stanowić zeznania M. M. (1), które w części dotyczącej zgodnego zamiaru i celu stron porozumienia wekslowego stanowiły jedynie próbę następczej interpretacji faktów, zwłaszcza że w dniu zawarcia porozumienia wekslowego M. M. (1) złożył oświadczenie o poddaniu Zakład (...) spółki jawnej egzekucji celem zabezpieczenia zobowiązań wynikających także z umów zawieranych w przyszłości. W analogiczny sposób należy odnieść się do zeznań pozwanej D. M., zwłaszcza że treść deklaracji wekslowej w żaden sposób nie odnosiła się w swym literalnym brzmieniu do żadnej konkretnej umowy łączącej powoda z (...) spółki jawnej, a w szczególności do umowy dotyczącej zamówień związanych z inwestycją w P.. W tym miejscu należy wskazać, że jak wynika z zeznań świadka M. M. (2) według powoda weksel i porozumienie wekslowe dotyczyły także przyszłych umów, a gdyby pozwana lub jej mąż chcieliby ograniczyć wynikające z niego zabezpieczenie jedynie do zobowiązań związanych z inwestycją w P. nie mogłoby dojść do zawarcia w dniu (...) porozumieniu wekslowego, ponieważ świadek nie był uprawniony ingerować w treść przygotowanego projektu porozumienia wekslowego.

Dodatkowo należy wskazać, że jeżeli strony nie przyjmowały tego samego znaczenia, za prawnie wiążące należy uznać znaczenie ustalone według obiektywnego wzorca wykładni, czyli takie, jakie w świetle reguł wynikających z art. 65 § 2 kc powinien mu przypisać adresat. Chodzi przy tym o takie znaczenie oświadczenia woli, które jest wynikiem starannych zabiegów interpretacyjnych adresata. Zabiegi te nie obejmują obowiązku zwracania się do nadawcy o wyjaśnienie sensu złożonego oświadczenia woli, decydujący bowiem jest normatywny punkt widzenia odbiorcy, który z należytą starannością dokonuje wykładni zmierzającej do odtworzenia treści myślowych osoby składającej oświadczenie woli. Analizując zatem, czy adresat oświadczenia, to jest pozwana mogła interpretować sporny zapis przy dołożeniu należytej staranności w sposób przez siebie twierdzony uznać trzeba, że nie miał ku temu żadnych podstawy.

W konsekwencji ustalenia, że przedmiotowe porozumienie wekslowe nie dotyczyło wyłącznie inwestycji w P. nie mógł odnieść zamierzonego skutku zarzut sprzeczności ustaleń faktycznych z treścią zebranego materiału dowodowego oraz zarzut naruszenia prawa art. 32 Prawa wekslowego, art. 60 kc i art. 65 kc, ponieważ opierały się na twierdzonej przez skarżącą tezie, że deklaracja wekslowa dotyczyła jedynie zobowiązań związanych z realizacją inwestycji w P..

W ocenie Sądu Apelacyjnego sporny weksel kreuje ważne zobowiązanie pozwanej jako poręczyciela oraz został wypełniony zgodnie z zawartym porozumieniem wekslowym, zaś przeciwne twierdzenia i zarzuty apelacji okazały się chybione.

Kierując się przedstawionymi motywami Sąd Apelacyjny na podstawie art. 385 kpc oddalił apelację pozwanej.

O kosztach postępowania odwoławczego Sąd Apelacyjny orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 kpc w zw. z art. 108 § 1 kpc, zaś o ich wysokości na podstawie § 6 ust. 7 i § 12 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (tekst jednolity: Dz. U. z 2013r., poz. 490) obciążając nimi - zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik postępowania - pozwaną jako stronę przegrywającą postępowanie apelacyjne.