Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W., dnia 21 grudnia 2017 r.

Sąd Rejonowy dla miasta stołecznego Warszawy w Warszawie VII Wydział

Pracy i (...)

w następującym składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Aleksander Kasprowicz

Protokolant: Anna Bańcerowska

po rozpoznaniu na rozprawie w W. w dniu 15 grudnia 2017 r.

sprawy E. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych III Oddziałowi w W.

o zasiłek pogrzebowy

na skutek odwołania E. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych III Oddziału w W.

z dnia 19 października 2016 r. Nr (...)

oddala odwołanie.

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2016 r. ( data nadania – k. 3 – 3v akt) ubezpieczona E. K. reprezentowana przez pełnomocnika procesowego będącego radcą prawnym złożyła odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych III Oddziału w W. z dnia 19 października 2016 r., znak: (...), wnosząc o zmianę powyższej decyzji poprzez przyznanie ubezpieczonej prawa do zasiłku pogrzebowego w związku ze zgonem B. K.. Ubezpieczona wskazała m. in., że wniosek o zasiłek został złożony w dniu 10 września 2015 r., jednak organ rentowy odmówił jego przyjęcia z uwagi na nieprzeprowadzenie pogrzebu ( odwołanie - k. 2 akt).

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 15 grudnia 2016 r. ( data nadania – k. 6 – 6v akt) organ rentowy wniósł o jego oddalenie, ponieważ wniosek o zasiłek pogrzebowy po B. K. został zgłoszony po upływie 12 miesięcy od daty jej śmierci, a ponadto załączono do niego kserokopię rachunku dokumentującego poniesione koszty pogrzebu bez rachunku za trumnę/urnę ( odpowiedź na odwołanie - k. 4 akt).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny.

B. K., matka ubezpieczonej E. K., zmarła w dniu 16 kwietnia 2015 r. w miejscowości D. Bar w Stanach Zjednoczonych (USA). Zmarła miała ustalone prawo do emerytury.

DOWÓD: - odpis skrócony aktu zgonu - k. 6 akt rentowych.

- oryginał wniosku o zasiłek pogrzebowy - k. 24 – 26v akt sądowych.

Na mocy decyzji z dnia 23 września 2016 r., nr (...), Prezydent miasta stołecznego W. zezwolił na sprowadzenie urny z prochami B. K., celem dokonania pochówku zmarłej na Cmentarzu B. w W..

DOWÓD: - decyzja - k. 7 akt rentowych.

Ciało B. K. zostało skremowane w dniu 20 kwietnia 2015 r. Amerykański akt zgonu wraz z tłumaczeniem na język polski został złożony w Urzędzie Stanu Cywilnego (...) W. we wrześniu 2015 r., zaś odpis skrócony aktu zgonu E. K. uzyskała we wrześniu 2016 r.

Pogrzeb B. K. na Cmentarzu B. odbył się w dniu 3 października 2016 r.

DOWÓD: - dokument prywatny – pismo ubezpieczonej z dnia 4 października 2016 r.

(częściowo – co do wskazanych wyżej okoliczności faktycznych) - k. 8 akt

rentowych.

W dniu 5 października 2016 r. ubezpieczona złożyła wniosek o wypłatę zasiłku pogrzebowego po zmarłej w dniu 16 kwietnia 2015 r. B. K..

DOWÓD: - oryginał wniosku o wypłatę zasiłku pogrzebowego - k. 24 – 26v akt

sądowych.

Do wniosku o wypłatę zasiłku pogrzebowego E. K. dołączyła kserokopię rachunku za pochówek oraz kserokopię za kremację w Stanach Zjednoczonych.

DOWÓD: - kserokopie faktur - k. 9 - 10 akt rentowych.

Decyzją z dnia 19 października 2016 r., znak: (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych III Oddział w W. odmówił E. K. prawa do zasiłku pogrzebowego po zmarłej w dniu 16 kwietnia 2015 r. B. K.. W uzasadnieniu powyższego rozstrzygnięcia organ rentowy wskazał, że wniosek o świadczenie wpłynął dopiero w dniu 5 października 2016 r., a ponadto nie zawierał wymaganych dokumentów, bowiem ubezpieczona przedłożyła jedynie kserokopię rachunku dotyczącego kosztów pogrzebu bez rachunku za trumnę/urnę.

DOWÓD: - odmowna decyzja w sprawie prawa do zasiłku pogrzebowego - k. 1 akt

rentowych.

Powyższy stan faktyczny Sąd Rejonowy ustalił na podstawie wymienionych wyżej dokumentów zawartych w aktach sprawy, a także w oparciu o dokumenty w aktach rentowych, które nie były kwestionowane przez strony, wobec czego również Sąd nie znalazł podstaw do podważania ich prawdziwości.

Sąd pominął dowód z przesłuchania stron wobec ich nieusprawiedliwionego niestawiennictwa na terminie rozprawy w dniu 15 grudnia 2017 r.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje.

Odwołanie E. K. nie zasługiwało na uwzględnienie.

Stosownie do art. 77 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2017 r., poz. 1383, ze zm.), zasiłek pogrzebowy przysługuje m. in. w razie śmierci osoby pobierającej emeryturę lub rentę. Zgodnie zaś z treścią art. 78 ust. 1 powołanej ustawy, zasiłek pogrzebowy przysługuje osobie, która pokryła koszty pogrzebu.

Jak stanowi natomiast art. 81 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy, prawo do zasiłku pogrzebowego wygasa w razie niezgłoszenia wniosku o jego przyznanie w okresie 12 miesięcy od dnia śmierci osoby, po której zasiłek przysługuje.

Od powyższej zasady ustawodawca wprowadził wyjątek uregulowany w art. 81 ust. 2 i 3 ustawy, bowiem jeżeli zgłoszenie wniosku o zasiłek pogrzebowy w terminie określonym w ust. 1 było niemożliwe z powodu późniejszego odnalezienia zwłok lub zidentyfikowania osoby zmarłej albo z innych przyczyn całkowicie niezależnych od osoby uprawnionej, prawo do zasiłku pogrzebowego wygasa po upływie 12 miesięcy od dnia pogrzebu. Okoliczności lub przyczyny, o których mowa w ust. 2 powinny zostać potwierdzone zaświadczeniem Policji lub prokuratury, odpisem zupełnym aktu zgonu lub innym dokumentem urzędowym potwierdzającym zaistnienie okoliczności lub przyczyn uniemożliwiających zgłoszenie wniosku.

Przenosząc powyższe przepisy na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że E. K. w treści odwołania podnosiła, iż Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił przyjęcia od niej wniosku o zasiłek pogrzebowy, który jakoby próbowała złożyć w dniu 10 września 2015 r. Należy jednak podkreślić, że ubezpieczona w żaden sposób nie wykazała prawdziwości swojego twierdzenia. Okoliczność taka nie wynika z dokumentów znajdujących się w aktach sądowych sprawy ani też w aktach rentowych.

Natomiast w aktach sprawy znajduje się oryginał wniosku o świadczenie złożonego przez E. K. dopiero w dniu 5 października 2016 r., tj. po upływie ok. półtora roku od daty śmierci B. K.. Wprawdzie wniosek został przez ubezpieczoną opatrzony datą 10 kwietnia 2016 r. ( k. 26 akt) to za decydującą należy uznać datę prezentaty organu rentowego, na której uwidoczniono dzień 5 października 2016 r. ( k. 24 akt). Na dokumencie tym pojawia się również pieczątka – najprawdopodobniej pracownika organu rentowego - z datą 4 października 2016 r. ( k. 25 akt), jednakże nawet przyjęcie tej daty jako daty złożenia przedmiotowego wniosku nie powoduje, iż powinien zostać uznany za złożony w terminie, skoro został wniesiony już po upływie roku od daty śmierci osoby pobierającej emeryturę – B. K.. Brak jest podstaw do kwestionowania dat pieczęci organu rentowego widniejących na oryginale wniosku o zasiłek pogrzebowy.

Co więcej, w wyjaśniającym piśmie z dnia 4 października 2016 r. skierowanym do III Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych – Wydziału Zasiłków ( k. 8 akt rentowych), E. K. zawarła stwierdzenie, iż o wypłatę zasiłku mogła (jak twierdzi) wystąpić dopiero po pogrzebie. Należy zatem uznać za okoliczność pośrednio przyznaną, że wniosek o świadczenie złożyła dopiero w październiku 2016 r., bowiem bezsporna jest data pogrzebu B. K. na Cmentarzu B. w W. w dniu 3 października 2016 r. Należy dodać, że we wskazanym wyżej piśmie wyjaśniającym ubezpieczona nie wspomniała ani słowem o wniosku o zasiłek pogrzebowy, jaki rzekomo usiłowała złożyć w organie rentowym we wrześniu 2015 r. (jak to później twierdziła w odwołaniu od decyzji).

Tym samym trzeba przyjąć, iż wniosek o przyznanie świadczenia został złożony przez E. K. z uchybieniem terminowi zakreślonemu w art. 81 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Ubezpieczona nie wykazała ponadto, iż brak zgłoszenia wniosku o zasiłek pogrzebowy w 12 – miesięcznym terminie od dnia śmierci B. K. wynikł z przyczyn całkowicie od niej niezależnych, co jest niezbędne do przedłużenia prawa do ubiegania się o świadczenie (zasiłek pogrzebowy) do czasu upływu 12 miesięcy od daty pogrzebu osoby, po której ono przysługuje – w świetle art. 81 ust. 2 i 3 ustawy emerytalnej.

W odwołaniu oraz w wyjaśnieniach złożonych pisemnie organowi rentowemu ubezpieczona wskazywała wprawdzie, że formalności związane z rejestracją zgonu i organizacją pogrzebu były długotrwałe, jednak w ocenie Sądu E. K. nie przedstawiła materiału dowodowego pozwalającego na przyjęcie, iż złożenie wniosku o świadczenie po upływie terminu z art. 81 ust. 1 powołanej wyżej ustawy nastąpiło z przyczyn, które nie były od niej zależne.

Podkreślenia wymaga, że ubezpieczona miała możliwość potwierdzenia swoich tez w toku przesłuchania przez Sąd w charakterze strony postępowania, jednakże nie stawiła się, mimo iż była wzywana na termin rozprawy celem przesłuchania, w związku czym Sąd postanowił pominąć dowód z jej zeznań. Dodatkowo nie można zapominać, iż to na ubezpieczonej, reprezentowanej przez profesjonalnego pełnomocnika procesowego będącego radcą prawnym, spoczywał ciężar dowodu – a więc obowiązek wykazania zaistnienia przesłanek z art. 81 ust. 2 i 3 ustawy emerytalnej, zgodnie z przepisem art. 6 k.c. stanowiącym, iż ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi [korzystne dla siebie – przypis Sądu] skutki prawne oraz w myśl art. 232 zd. 1 k.p.c. stanowiącego, że strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne.

Reasumując powyższe rozważania trzeba powiedzieć, że ubezpieczona nie wykazała, iż niezłożenie przez nią wniosku o zasiłek pogrzebowy w terminie nastąpiło z przyczyn od niej niezależnych, związanych np. z początkową odmową jego przyjęcia przez organ rentowy, a tym samym należało uznać, że wniosek ten został złożony z naruszeniem terminu wskazanego w art. 81 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, zatem prawo do zasiłku pogrzebowego po zmarłej B. K. wygasło (wobec braku zaistnienia przesłanek do przedłużenia terminu złożenia wniosku o zasiłek, określonych w art. 81 ust. 2 i 3 cytowanej wyżej ustawy).

W konsekwencji, w oparciu o art. 477 ¹⁴ §1 k.p.c. i z uwagi na art. 81 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Sąd oddalił odwołanie E. K. jako bezzasadne, nie znajdując podstaw do jego uwzględnienia.