Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt II Cz 74/14

Jelenia Góra, dnia 29 stycznia 2014 r.

POSTANOWIENIE

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze II Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący:SSO Wojciech Damaszko /spr./

Sędziowie:SSO Jadwiga Jakubowska, SSO Maria Lechowska

po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2014 r. w Jeleniej Górze

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi dłużnika B. D.

z udziałem wierzyciela Skarbu Państwa- Naczelnika Urzędu Skarbowego w K.

na czynności komornika

na skutek zażalenia wierzyciela

na postanowienie Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze VII Zamiejscowego Wydziału Cywilnego z siedzibą w Kamiennej Górze

z dnia 26 listopada 2013 r. sygn. akt VII Co 1265/13

p o s t a n a w i a: zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że pominąć jego punkt 4.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze VII Zamiejscowy Wydział Cywilny z siedziba w Kamiennej Górze uwzględniając skargę dłużniczki B. D.na postanowienie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Jeleniej Górze W. J.z dnia 8.10.2013 roku wydane w sprawie egzekucyjnej Km 1066/12, uchylił to postanowienie z wyłączeniem punktu 1, nakazał komornikowi ponowne ustalenie kosztów postępowania egzekucyjnego, zwrócił dłużniczce poniesioną opłatę od skargi oraz w punkcie 4 zasądził od wierzyciela Skarbu Państwa Naczelnika Urzędu Skarbowego w K.na rzecz B. D.kwotę 60 zł z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.

Sąd Rejonowy ustalił i przyjął, że komornik prowadząc postępowanie egzekucyjne w sprawie Km 1066/12 błędnie naliczył wysokość kosztów postępowania na 15% wartości wpłaty dokonanej przez dłużnika bezpośrednio do rąk wierzyciela, podczas gdy zgodnie z art. 49 ust.2 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji należna opłata powinna wynosić 5% tej kwoty. Na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. Sąd Rejonowy obciążył wierzyciela kosztami wywołanymi wniesioną skargą.

Zażalenie na postanowienie Sądu Rejonowego w zakresie dotyczącym obciążenia kosztami postępowania wniósł Skarb Państwa Naczelnik Urzędu Skarbowego w K. wnosząc o jego uchylenie. Skarżący podniósł, że z jego wniosku prowadzone jest przeciwko dłużniczce postępowanie egzekucyjne bowiem nie realizuje ona dobrowolnie istniejących zobowiązań . Wierzyciel nie ponosi odpowiedzialności za błędne działania komornika, nie jest stroną przegrywającą i w związku z tym nie powinien ponosić kosztów postępowania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.

Rozpoznanie skargi na czynność komornika stanowi element postępowania egzekucyjnego w związku z czym do orzekania o kosztach wywołanych skargą w pierwszej kolejności znajdzie zastosowanie art. 770 kpc. Zgodnie zaś z treścią tego przepisu dłużnik powinien zwrócić wierzycielowi koszty niezbędne do celowego przeprowadzenia egzekucji. Powyższa regulacja nie ma jednak charakteru kompleksowego i w związku z tym uzupełniająco zastosowanie znajdują również ogólne przepisy o kosztach procesu czyli art. 98-124 kpc.

W uchwale z dnia 29 lutego 1996 roku III CZP 17/96 Sąd Najwyższy wskazał, że w sprawie ze skargi na czynności komornika o kosztach postępowania orzeka sąd na podstawie art. 770 k.p.c. stosując odpowiednio (art. 13 § 2 k.p.c.) w niezbędnym zakresie przepisy o zwrocie kosztów procesu (art. 98-110). Wyjaśnił przy tym, że niezbędny zakres zależy od okoliczności konkretnej sprawy zaś stosowanie "odpowiednie" przepisu oznacza niezbędną adaptację normy do zasadniczych celów i form danego postępowania.

W niniejszej sprawie trafnie wskazał Naczelnik Urzędu Skarbowego w K., że wniesienie skargi przez dłużnika nie było wywołane jego działaniem. Podejmowane przez wierzyciela czynności były celowe i zmierzały do wyegzekwowania należnych mu roszczeń. W takiej sytuacji do kosztów związanych z wniesieniem skargi zastosowanie znajduje ogólna reguła zawarta w art. 770 kpc, że to dłużnik ponosi koszty egzekucji prowadzonej celowo przeciwko niemu. Należało zatem uchylić zaskarżone orzeczenie w punkcie 4 niesłusznie obciążającym wierzyciela kosztami zastępstwa prawnego na rzecz dłużnika, a w konsekwencji koszty zastępstwa prawnego w związku z wniesioną skargą obciążają dłużniczkę B. D..

Z powyższych względów zaskarżone postanowienie, na podstawie art. 386 § 1 kpc w zw. z art. 397§2 kpc, podlegało zmianie jak na wstępie.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13