Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 lipca 2018 roku

Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: ASR Ewa Malinka

Protokolant: Edyta Szmigiel

po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2018 roku w Dzierżoniowie

na rozprawie

sprawy z powództwa A. F. i J. F.

przeciwko (...) spółce akcyjnej w W.

o odszkodowanie

I/ zasądza od strony pozwanej (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powodów A. F. i J. F. kwotę 13 532,65 zł (trzynaście tysięcy pięćset trzydzieści dwa złote sześćdziesiąt pięć groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwot:

- 13 394,65 zł od dnia 1 marca 2017 r. do dnia zapłaty,

- 138 zł od dnia 26 kwietnia 2017 r. do dnia zapłaty,

II/ oddala powództwo w pozostałej części,

III/ zasądza od strony pozwanej (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powodów A. F. i J. F. kwotę 5065,81 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 1690/17

UZASADNIENIE

W pozwie wniesionym w dniu 28 czerwca 2017 r. powodowie J. F. i A. F. domagali się zasądzenia od strony pozwanej (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. (dalej także: (...) S.A. z siedzibą w W.) kwot po 7433,87 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 1 marca 2017 r. do dnia zapłaty. Wnieśli także o zasądzenie na swoją rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu podali, że w dniu 17 stycznia 2017 r. doszło do kolizji drogowej, w której uszkodzeniu uległ samochód powodów marki M. (...). Odpowiedzialność odszkodowawczą za skutki tego zdarzenia ponosi strona pozwana, u której był ubezpieczony w zakresie OC pojazd sprawcy szkody. Strona pozwana, po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego wypłaciła odszkodowanie w kwocie 1682,42 zł. Poszkodowani zlecili sporządzenie prywatnej kalkulacji kosztów naprawy i według tej kalkulacji odszkodowanie należne powodom wynosi 15797,15 zł brutto. Za sporządzenie kalkulacji poszkodowani uiścili kwotę 138 zł. Powodowie domagają się zapłaty dalszej kwoty 14114,73 zł tytułem odszkodowania, kwoty 138 zł tytułem poniesionych kosztów przygotowania kosztorysu naprawy pojazdu na ich zlecenie, a także kwoty 615 zł jako zwrotu kosztu obsługi prawnej przedmiotowej szkody na etapie przedsądowym.

Na rozprawie w dniu 9 listopada 2017 r. pełnomocnik powodów sprecyzował, że powodowie dochodzą kwoty 14867,73 zł solidarnie na rzecz obojga. Natomiast na rozprawie w dniu 26 czerwca 2018 r. podał, że wnosi o zasądzenie na rzecz powodów łącznie kwoty 14867,73 z uwagi na to, że są małżonkami.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana (...) spółka akcyjna z siedzibą w W. wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz strony pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu wskazała, że kwestionuje roszczenie powodów co do wysokości. Podniosła, że wypłacone w toku postępowania likwidacyjnego odszkodowanie w kwocie 1682,42 zł jest odpowiednie do rozmiaru szkody. Wniosła o oddalenie powództwa także w zakresie roszczenia dotyczącego zwrotu kosztów obsługi prawnej w postępowaniu przedsądowym w kwocie 615 zł, gdyż w przedmiotowej sprawie udział profesjonalnego pełnomocnika nie był konieczny. (...) S.A. zakwestionował również roszczenie dotyczące ustawowych odsetek.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 17 stycznia 2017 r. miała miejsce kolizja drogowa, wskutek której uszkodzeniu uległ pojazd marki M. (...) o nr rej. (...), rok produkcji 2007, stanowiący własność małżonków J. F. i A. F.. Sprawca kolizji, K. A., wycofując z parkingu, uderzyła w stojący na drodze samochód powodów, który w tym czasie miał prędkość zbliżoną do zerowej.

Bezsporne (a także: oświadczenie sprawcy kolizji – k. 25, kserokopia dowodu rejestracyjnego samochodu marki M. – k. 30-31, przesłuchanie powódki A. F., przesłuchanie powoda J. F. – e-protokół z rozprawy z dnia 9.11.2017 r. – koperta k. 55).

Pojazd sprawcy zdarzenia w dacie zdarzenia ubezpieczony był w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych u strony pozwanej (...) S.A. z siedzibą w W..

Bezsporne.

Powodowie zgłosili szkodę stronie pozwanej w dniu 19 stycznia 2017 r. (...) spółka akcyjna z siedzibą w W., po przeprowadzeniu likwidacji szkody, wyceniła koszty naprawy uszkodzonego pojazdu powodów marki M. (...) na kwotę 1682,42 zł. Pismem z dnia 3 lutego 2017 r. (...) S.A. z siedzibą w W. poinformowała powodów o przyznaniu im odszkodowania w wysokości 1682,42 zł i taką kwotę wypłaciła poszkodowanym.

Dowód: notatka służbowa z dnia 19.02.2017 r. sporządzona przez R. P. – w aktach likwidacji szkody – koperta k. 51, wycena naprawy (...) S.A. wraz z kosztorysem naprawy – k. 32, 33-34, k. 18-22, potwierdzenie dokonania przelewu – k. 24, pismo (...) S.A. z siedzibą w W. z dnia 3.02.2017 r. – w aktach likwidacji szkody – koperta k. 51.

Poszkodowani zwrócili się do Centrum (...) spółki jawnej T. K. (1) T. K. (2) w celu sporządzenie kalkulacji naprawy uszkodzonego pojazdu powodów marki M.. Wskutek zlecenia spółka sporządziła kalkulację naprawy przedmiotowego pojazdu w systemie A., w której koszty jego naprawy wyceniła na kwotę 15 797,15 zł brutto.

Dowód: prywatna kalkulacja naprawy sporządzona na zlecenie poszkodowanych – k. 17-22.

Za sporządzenie prywatnej kalkulacji poszkodowani J. F. i A. F. ponieśli koszt w wysokości 138 zł.

Dowód: faktura VAT nr (...) – k. 23.

Za dochodzenie odszkodowania za uszkodzenie pojazdu marki M. (...) od (...) S.A. na etapie przedsądowym adwokat P. S. prowadzący Kancelarię Adwokacką w Ś. wystawił A. i J. F. fakturę VAT na kwotę 615 zł brutto. Powodowie dokonali zapłaty tej kwoty.

Dowód: faktura nr (...) – k. 35, przesłuchanie powoda J. F. – e-protokół z rozprawy z dnia 9.11.2017 r. – koperta k. 55.

Pismem z dnia 4 kwietnia 2017 r. pełnomocnik powodów wezwał (...) spółkę akcyjną z siedzibą w W. do zapłaty na rzecz małżonków A. F. i J. F. kwoty 14 867,73 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 1 marca 2017 r. do dnia zapłaty. W uzasadnieniu wskazał, że na dochodzone roszczenie składają się kwoty 14114,73 zł jako różnica między odszkodowaniem należnym powodom tytułem kosztów naprawy uszkodzonego pojazdu a odszkodowaniem wypłaconym przez zakład ubezpieczeń, 138 zł tytułem poniesionych kosztów przygotowania kosztorysu naprawy pojazdu na zlecenie powodów, a także kwota 615 zł jako zwrot kosztu obsługi prawnej przedmiotowej szkody na etapie przedsądowym.

Dowód: wezwanie do zapłaty z dnia 4.04.2017 r. wraz z potwierdzeniem nadania – k. 14-16.

(...) S.A. z siedzibą w W. w piśmie z dnia 19 kwietnia 2017 r. podtrzymało dotychczasowe stanowisko w sprawie, nie znajdując podstaw do wypłaty odszkodowania ponad już wypłacone.

Dowód: pismo (...) S.A. z siedzibą w W. z dnia 19.04.2017 r. – w aktach likwidacji szkody – koperta k. 51.

Kwota wypłacona przez (...) S.A. z siedzibą w W. tytułem odszkodowania za uszkodzenie pojazdu powodów marki M. (...) nie pozwoli przywrócić tego pojazdu do stanu sprzed kolizji z dnia 17 stycznia 2017 r.

Koszt naprawy pojazdu powodów marki M., przy zastosowaniu części zamiennych oryginalnych O oraz średniej stawki prac blacharsko – mechanicznych i lakierowanych stosowanych przez wyspecjalizowane serwisy branży motoryzacyjnej o odpowiednim umaszynowieniu i kwalifikacji pracowników 100 zł za roboczogodzinę wynosi 15 077,07 zł brutto. Natomiast koszt naprawy tego pojazdu przy zastosowaniu części zamiennych oryginalnych O oraz średniej stawki prac blacharsko – mechanicznych i lakierowanych stosowanych przez autoryzowane serwisy branży motoryzacyjnej o odpowiednim umaszynowieniu i kwalifikacji pracowników 140 zł za roboczogodzinę, wynosi 16 993,41 zł brutto.

Dowód: pisemna opinia biegłego sądowego z zakresu techniki pojazdów samochodowych Z. U. wraz z kalkulacją naprawy – k. 69-109 oraz ustna opinia uzupełniająca – e-protokół z rozprawy z dnia 26.06.2018 r. – koperta k. 142.

Powyższych ustaleń sąd dokonał na podstawie przytoczonych wyżej pism i dokumentów złożonych przez obie strony, których treść nie była kwestionowana, dowodów z przesłuchania powodów J. F. i A. F. oraz na podstawie opinii biegłego sądowego z zakresu techniki pojazdów samochodowych Z. U.. Opinię biegłego Sąd uznał za rzetelną, a wnioski opinii należycie uzasadnione i mogące stanowić podstawę ustaleń faktycznych w sprawie. Biegły w sposób wyczerpujący i przekonujący odniósł się do wszystkich zarzutów strony pozwanej w ustnej opinii uzupełniającej złożonej na rozprawie w dniu 26 czerwca 2018 r.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na częściowe uwzględnienie.

Strona pozwana nie kwestionowała w sprawie swojej odpowiedzialności odszkodowawczej za skutki wypadku z dnia 17 stycznia 2017 r. w ramach umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych sprawcy wypadku. Strona pozwana twierdziła natomiast, że szkoda została już naprawiona w toku postępowania likwidacyjnego a wypłacone odszkodowanie jest odpowiednie do rozmiaru poniesionej przez poszkodowanych szkody.

Postawę prawną odpowiedzialności strony pozwanej stanowią przepisy art. 822 § 1 k.c. oraz art. 34 ust. 1 oraz 36 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych. Wynika z nich, że zakład ubezpieczeń obowiązany jest do wypłaty odszkodowania czy zadośćuczynienia jeśli odpowiedzialność za szkodę ponosi posiadacz lub kierujący pojazdem objętym ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Jednocześnie zakres odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń jest taki sam jak zakres odpowiedzialności posiadacza bądź kierującego pojazdem. Podstawą prawną odpowiedzialności sprawcy zdarzenia jest w analizowanej sytuacji przepis art. 436 § 2 k.c. i jest to odpowiedzialność na zasadzie winy. Zawinienie sprawcy zdarzenia za zderzenie się pojazdów mechanicznych, jak również związek przyczynowo skutkowy między tym zdarzeniem a zgłoszoną szkodą nie były przez stronę pozwaną kwestionowane. Tym samym przesądzona została odpowiedzialność strony pozwanej za doznaną szkodę w granicach odpowiedzialności sprawcy wypadku komunikacyjnego.

Po ustaleniu wszystkich przesłanek odpowiedzialności strony pozwanej, należało w dalszej kolejności zbadać rozmiar szkody powstałej w wyniku zdarzenia z dnia 17 stycznia 2017 r. Sąd nie mając wiadomości specjalnych w zakresie ustalenia kosztów naprawy uszkodzonego pojazdu powodów, a tym samym wysokości rzeczywistej szkody i wysokości należnego z tego tytułu odszkodowania, dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej Z. U.. W opinii z dnia 1 stycznia 2018 r. (k. 69 i n.) biegły wskazał przede wszystkim, że restytucja pojazdu przy uwzględnieniu przyznanego i wypłaconego przez (...) S.A. z siedzibą w W. odszkodowania z przyczyn technicznych i ekonomicznych jest niewykonalna. Wskazał konkretne błędy i uchybienia w kosztorysie sporządzonym przez (...) S.A. z siedzibą w W.. Podał, że bezpodstawnie zaniżono stawkę za roboczogodzinę przyjmując ją w wysokości 70 zł, podczas gdy średnia stawka na terenie zamieszkania powodów wynosi 100 zł. W kalkulacji strony pozwanej nie zakwalifikowano do wymiany materiałów technologicznych według zaleceń producenta tej klasy pojazdu. Nie uznano zabezpieczenia antykoryzyjnego elementów naprawionych. Biegły dokonał zmiany kwalifikacji naprawy drzwi przesuwnych tylnych lewych z naprawy na ich wymianę, z uwagi na wcześniejsze naprawy, wskazując że naprawa nie gwarantuje pełnego powrotu do swojej funkcjonalności jak przed zdarzeniem. Biegły zakwalifikował zderzak tylny do wymiany z uwagi na uszkodzenie struktury w tym ubytki materiału. Zmienił też kwalifikacje operacji boku tylnego lewego z naprawy według kwalifikacji (...) w ilości 6 roboczogodzin na wymianę. Zwrócił uwagę, że samochód osobowy marki M. (...), nr rejestracyjny (...) z pełnym wyposażeniem jest pojazdem wysokiej klasy, producent nie dopuszcza zmiany technologii napraw. Konieczność stosowania nowych części przy naprawie pojazdów motywowana jest względami technicznymi lub bezpieczeństwa, a również estetyki i trwałości części zamiennych oraz skutków związanych z wiążącymi poszkodowanego umowami gwarancji. Do restytucji pojazdu po zdarzeniu z dnia 17 stycznia 2017 r. nie zaleca się montować części innych niż zalecane przez producenta pojazdu. Restytucja pojazdu za pomocą nowych i oryginalnych części zamiennych nie może w tym konkretnym przypadku powodować wzrostu jego wartości handlowej. Natomiast użycie do naprawy części alternatywnych – z grupy (...), P – spowodowałoby obniżenie wartości pojazdu i pogorszenie jego właściwości wytrzymałościowych i jakościowych, a co za tym idzie znacznie obniżyłoby wartość pojazdu. Naprawienie szkody wymaga użycia oryginalnych części, uszkodzeniu uległy oryginalne części wyprodukowane przez producenta pojazdu.

Biegły obliczył łączny koszt naprawy brutto pojazdu powodów marki M. na kwotę 15 077,07 zł, przy zastosowaniu części zamiennych oryginalnych O oraz średniej stawki prac blacharsko – mechanicznych i lakierowanych stosowanych przez wyspecjalizowane serwisy branży motoryzacyjnej o odpowiednim umaszynowieniu i kwalifikacji pracowników 100 zł za roboczogodzinę. Natomiast koszt naprawy brutto tego pojazdu przy zastosowaniu części zamiennych oryginalnych O oraz średniej stawki prac blacharsko – mechanicznych i lakierowanych stosowanych przez autoryzowane serwisy branży motoryzacyjnej o odpowiednim umaszynowieniu i kwalifikacji pracowników 140 zł za roboczogodzinę, biegły obliczył na kwotę 16 993,41 zł. Biegły Z. U. nie dokonał wyliczenia restytucji przedmiotowego pojazdu z wykorzystaniem części zamiennych z logo (...), ponieważ system A. nie odnalazł części zamiennych z logo ich producenta w grupie (...) dla pojazdu marki M. (...).

Sąd przyjął, za wnioskami biegłego, że naprawa pojazdu w lokalnym niezależnym warsztacie przy zastosowaniu części zamiennych oryginalnych O, pozwoli w pełni przywrócić pojazd do stanu sprzed zdarzenia z dnia 17 stycznia 2017 r. Koszty takiej naprawy zamykają się w kwocie 15 077,07 zł. W ocenie Sądu nie było podstaw do ustalenia należnego powodowi odszkodowania przy zastosowaniu stawki za roboczogodzinę stosowaną w autoryzowanym serwisie obsługi (czyli według opinii biegłego - 140 zł). Z przesłuchania powodów nie wynika, aby pojazd marki M. (...) był naprawiany w autoryzowanym serwisie naprawczym. Biorąc pod uwagę wiek pojazdu, tj. 10 lat w chwili wypadku, z pewnością samochód nie był już na gwarancji. Sam powód J. F. w toku przesłuchania wskazał, że jego zdaniem naprawa pojazdu powinna nastąpić z użyciem części nowych, oryginalnych z logo producenta, ale niekoniecznie w autoryzowanym serwisie. W ocenie Sądu zasadna w analizowanej sytuacji była optymalizacja kosztów i przyjęcie do wyceny kosztów naprawy stawek stosowanych przez niezależne warsztaty naprawcze na lokalnym rynku na poziomie 100 zł za roboczogodzinę. Zatem należne powodom odszkodowanie za koszty naprawy pojazdu wyniosły 15 077,07 zł, a biorąc pod uwagę że zakład ubezpieczeń wypłacił w postępowaniu likwidacyjnym kwotę 1682,42 zł, to na rzecz powodów należało zasądzić z tego tytułu kwotę 13 394,65 zł – łącznie na rzecz obu powodów skoro przedmiotowy pojazd stanowi przedmiot współwłasności łącznej.

Roszczenie o zasądzenie kwoty 138 zł tytułem kosztów sporządzenia prywatnego kosztorysu naprawy Sąd uznał za zasadne w całości. Do odszkodowania ubezpieczeniowego przy ubezpieczeniu OC znajduje zastosowanie, obowiązująca w prawie odszkodowawczym, zasada pełnego odszkodowania, która odnosi się do szkody wyrządzonej przez ubezpieczonego innej osobie. Odszkodowanie obejmuje wszelkie szkody a więc poniesione straty i korzyści, jakie poszkodowany mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 czerwca 2003 r., V CKN 308/01). Jak wskazał Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 18 maja 2004 r., III CZP 24/04, OSNC 2005/7-8/117, „odszkodowanie, przysługujące z umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów, może - stosownie do okoliczności sprawy - obejmować także koszty ekspertyzy wykonanej na zlecenie poszkodowanego.” W niniejszej sprawie poniesiony przez powodów (właścicieli pojazdu) koszt sporządzenia prywatnego kosztorysu w wysokości 138 zł był obiektywnie uzasadniony i konieczny. W sytuacji gdy strona pozwana zaniżyła w toku postępowania likwidacyjnego należne odszkodowanie, właściciele pojazdu, nie mający w tym zakresie specjalistycznej wiedzy, tylko w ten sposób mogli wykazywać rozmiary szkody i wysokość należnego im odszkodowania. Zachodzi zatem normalny związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem tego wydatku a wypadkiem z dnia 17 stycznia 2017 r. Skoro poniesienie wskazanego wydatku powodowie udowodnili załączoną do pozwu fakturą VAT, roszczenie w tym zakresie należało uwzględnić w całości.

Natomiast żądanie zapłaty odszkodowania w kwocie 615 zł jako koszt obsługi prawnej powodów poniesiony na etapie postępowania przedsądowego podlegało oddaleniu w całości. W ocenie Sądu wydatek ten nie pozostaje w normalnym związku przyczynowym z działaniem sprawcy wypadku drogowego, który szkodę wyrządził. W uchwale 7 sędziów z dnia 13 marca 2012 r., III CZP 75/11, Sąd Najwyższy wskazał, że „uzasadnione i konieczne koszty pomocy świadczonej przez osobę mającą niezbędne kwalifikacje zawodowe, poniesione przez poszkodowanego w postępowaniu przedsądowym prowadzonym przez ubezpieczyciela, mogą w okolicznościach konkretnej sprawy stanowić szkodę majątkową podlegającą naprawieniu w ramach obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych (art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, Dz.U. Nr 124, poz. 1152 ze zm.)”. Postępowanie likwidacyjne jest w gruncie rzeczy wewnętrznym postępowaniem ubezpieczyciela zmierzającym do wypracowania stanowiska wobec zgłoszonej szkody, a poszkodowany ma w jego toku niewielkie obowiązki, do których należy, oprócz wystąpienia z wnioskiem, przede wszystkim udokumentowanie szkody powstałej na skutek wypadku ubezpieczeniowego. Zasadniczy ciężar tego postępowania spoczywa na ubezpieczycielu (wyrok SN z dnia 7 sierpnia 2003 r., IV CKN 387/01). Ocena, czy tego rodzaju czynności wymagają udziału profesjonalnego pełnomocnika nie wypada jednoznacznie, zależy bowiem od wielu okoliczności, a przede wszystkim od tego, jakie szkody spowodował wypadek komunikacyjny; inny jest stopień komplikacji związanych z zgromadzeniem dowodów, gdy doszło jedynie do uszkodzenia pojazdu, a inny gdy wypadek spowodował szkody na osobach albo nawet ich śmierć. O ile uszkodzenie pojazdu w wielu wypadkach przenosi ciężar określenia zakresu naprawy powypadkowej na osoby podejmujące się wykonania tej naprawy, a jej kryteria są bardziej czytelne i dostępne dla przeciętnego właściciela pojazdu, chociaż i w tym wypadku powstają liczne spory i wątpliwości, o tyle rozmiary zadośćuczynienia nie poddają się ścisłym wyliczeniom. Ponadto mogą wystąpić przypadki, w których osobiste uczestnictwo poszkodowanego w postępowaniu likwidacyjnym wiązać się będzie z większymi kosztami (utrata zarobków, dojazd) niż powierzenie tych czynności odpłatnie pełnomocnikowi. Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wskazanej uchwały podkreślił, że samo dążenie do wygody i ujęcia obowiązków poszkodowanemu nie uzasadnia związku przyczynowego między skorzystaniem z pomocy fachowego pełnomocnika a wypadkiem, gdyż niedogodność stanowi dolegliwość o charakterze niemajątkowym, niepodlegającą reżimowi odszkodowawczemu. W normalnym związku pozostaje natomiast sięgnięcie po pomoc prawną w okolicznościach, w których stan zdrowia, kwalifikacje osobiste lub sytuacja życiowa poszkodowanego usprawiedliwiają stanowisko o niezbędności takiej pomocy w celu sprawnego, efektywnego i ekonomicznie opłacalnego przebiegu postępowania likwidacyjnego. Co do powodów nie zachodziły żadne okoliczności, które nakazałyby przyjąć, że udział profesjonalnego pełnomocnika w przedsądowym postępowaniu likwidacyjnym pozostawał w normalnym związku przyczynowym ze szkodą. Powodowie nie udowodnili, aby ich stan zdrowia czy osobiste kwalifikacje, nakazały przyjąć że udział profesjonalnego pełnomocnika w postępowaniu likwidacyjnym był niezbędny. Nie wykazali też, że udział takiego pełnomocnika byłby bardziej opłacalny niż osobisty udział powodów. Zatem żądanie zapłaty kwoty 615 zł nie mogło zostać uwzględnione.

Łącznie z tytułu kosztów naprawy pojazdu i kosztów sporządzenia prywatnej kalkulacji kosztów naprawy należało zasądzić na rzecz powodów kwotę 13 532,65 zł. W pozostałej części powództwo podlegało oddaleniu.

O odsetkach ustawowych za opóźnienie Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c. Przy czym Sąd przyjął że od kwoty 13 394,65 zł stanowiącej odszkodowanie z tytułu kosztów naprawy powinny być one naliczane zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, zgodnie z którym „zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o szkodzie”. Szkoda została zgłoszona stronie pozwanej w dniu 19 stycznia 2017 r., więc biorąc pod uwagę 30-dniowy termin na wypłatę odszkodowania, Sąd zasądził odsetki zgodnie z żądaniem pozwu od dnia 1 marca 2017 r.

Z kolei odsetki od kwoty 138 zł nie mogły zostać zasądzone od dnia 1 marca 2017 r., gdyż nie można przyjąć że od tego dnia strona pozwana pozostawała w opóźnieniu. Pełnomocnik powodów w toku postępowania likwidacyjnego wezwał (...) S.A. z siedzibą w W. do zapłaty tej kwoty pismem datowanym na dzień 4 kwietnia 2017 r. Wobec tego dla określenia daty wymagalności tego roszczenia należało zastosować przepis art. 455 k.c.: Jeżeli termin spełnienia świadczenia nie jest oznaczony ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania. Jak wynika z akt likwidacji szkody, wezwanie to wpłynęło do zakładu ubezpieczeń w dniu 11 kwietnia 2017 r., a w piśmie tym został wyznaczony 14-dniowy termin zapłaty. Odsetki należało zasądzić zatem od dnia 26 kwietnia 207 r.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 100 zd. 1 k.p.c. stosując zasadę stosunkowego rozdzielenia. Powodowie wygrali sprawę w 91% a strona pozwana wygrała w 9%. Powodowie ponieśli łącznie koszty procesu w wysokości 5949,30 zł, a w tym: opłata od pozwu 744 zł, koszty zastępstwa procesowego 3600 zł (§ 2 pkt 5 rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie), opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł, wynagrodzenie za sporządzenie opinii biegłego pokryte z zaliczek wpłaconych przez powodów 1588,30 zł. Z łącznej kwoty poniesionych przez powodów kosztów procesu w wysokości 5949,30 zł, strona pozwana powinna im zwrócić 91%, tj. kwotę 5413,86 zł. Strona pozwana poniosła koszty procesu w łącznej wysokości 3867,17 zł, a w tym: koszty zastępstwa procesowego 3600 zł (§ 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych), opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł, wynagrodzenie za sporządzenie uzupełniającej opinii biegłego wypłacone z zaliczki strony pozwanej 250,17 zł. Z tej kwoty powodowie powinni zwrócić stronie pozwanej 9%, a więc kwotę 348,05 zł. Zatem od strony pozwanej na rzecz powodów należało zasądzić różnicę (5413,86 zł - 348,05 zł), tj. kwotę 5065,81 zł.