Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Ca 363/18

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 23 października 2017 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi:

1. zasądził od (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w S. na rzecz M. M. kwotę 18 000,00 złotych wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 1 października 2014r. do dnia 31 grudnia 2015r. oraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016r. do dnia zapłaty,

2. ustalił, że pozwany będzie ponosił odpowiedzialność za wszelkie mogące się ujawnić w przyszłości u powódki skutki zdarzenia z dnia 21 grudnia 2011r.

3. szczegółowe rozliczenie kosztów procesu, w tym także rozstrzygnięcie w przedmiocie wynagrodzenia biegłych oraz ewentualnego zwrotu zaliczek bądź ściągnięcia nieuiszczonych kosztów sądowych pozostawił referendarzowi sądowemu przy zachowaniu zasady, że powód wygrał proces w całości i nie istnieją podstawy do odstąpienia od obciążenia pozwanego obowiązkiem zwrotu nieuiszczonych kosztów sądowych.

Powyższy wyrok wynikał z uznania za uzasadnione żądanie zapłaty zadośćuczynienia z tytułu wypadku z udziałem powódki spowodowanego w dniu 21 grudnia 2011 roku przez kierowcę pojazdu korzystającego z ochrony ubezpieczeniowej w zakresie oc udzielonej przez pozwane towarzystwo ubezpieczeń.

Przedmiotowy wyrok w części zasądzającej odsetki ustawowe za okres od dnia
1 października 2014 roku do dnia poprzedzającego dzień wytoczenia powództwa zaskarżył apelacją pozwany.

Skarżący podniósł następujące zarzuty:

- naruszenia art. 321 § 1 k.p.c. - poprzez wyjście ponad żądanie pozwu w zakresie rozstrzygnięcia zasądzającego na rzecz powódki odsetki ustawowe od kwoty 18 000 zł za okres od dnia 1 października 2014 r. do dnia poprzedzającego dzień wytoczenia powództwa;

- naruszenia art. 481 § 1 i § 2 k.c. w brzmieniu pierwotnym w zw. z art. 817 k.c. - poprzez ich zastosowanie i zasądzenie na rzecz powódki odsetek ustawowych od kwoty
18 000 zł za okres od dnia 1 października 2014 r. do dnia poprzedzającego dzień wytoczenia powództwa, w sytuacji, gdy brak było podstaw do stosowania ww. przepisów we wskazanym zakresie wobec nieobjęcia ww. okresu żądaniem pozwu.

W konkluzji pozwany wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w punkcie pierwszym poprzez zmianę rozstrzygnięcia w przedmiocie odsetek ustawowych od zasądzonej na rzecz powódki kwoty 18 000 zł zgodnie z żądaniem pozwu, tj. poprzez zasądzenie na rzecz powódki odsetek ustawowych od kwoty 18 000 zł za okres od dnia wytoczenia powództwa do dnia 31 grudnia 2015 r. oraz odsetek ustawowych za opóźnienie za okres od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty i oddalenie w powództwa w pozostałym zakresie; a także zasądzenie od powódki na rzecz pozwanej kosztów postępowania przed Sądem II instancji, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W odpowiedzi na apelację powódka wniosła o jej oddalenie i zasądzenie od pozwanego zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego za obie instancje.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

apelacja jest zasadna.

Na wstępie rozważań należy wskazać, że Sąd II instancji rozpoznając apelację, ocenił stan faktyczny ustalony przez Sąd I instancji jako prawidłowy i zgodny z zebranym w sprawie materiałem dowodowym, a w konsekwencji na podstawie art. 382 k.p.c. przyjął jego ustalenia za własne. Sąd Rejonowy zgodnie z przepisami k.p.c. przeprowadził postępowanie dowodowe, ustalając właściwie stan faktyczny.

Przystępując do rozważenia trafności podniesionego zarzutu wyrazić należy przekonanie, iż zasługuje on w całości na uwzględnienie. Skarżący trafnie wskazuje, że Sąd
I instancji nieprawidłowo określił datę początkową ustawowych odsetek i odsetek ustawowych za opóźnienie od zasądzonej z tytułu zadośćuczynienia. Sądowi Rejonowemu umknęło bowiem, że już w pozwie powódka domagała się zasądzenia na jej rzecz z tego tytułu kwoty 1 8000 złotych wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Mając zatem na uwadze, że powódka wniosła pozew w dniu 10 grudnia 2017 roku, zasądzenie w zaskarżonym wyroku odsetek ustawowych za okres od dnia 1 października 2017 roku do dnia 9 grudnia 2017 roku stanowiło wyjście poza żądanie pozwu.

Powyższe przesądza o konieczności wydania orzeczenia reformatoryjnego zgodnie
z wnioskiem apelacji, o czym z mocy art. 386 § 1 k.p.c. orzeczono jak w punkcie II sentencji.

O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono na podstawie art. 98 § 1 k.p.c.
w związku z 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 roku ( Dz.U.2015.1804. ze zm.). Na koszty te złożyła się kwota 120 złotych kosztów zastępstwa procesowego oraz 30 złotych tytułem opłaty sądowej od apelacji.