Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 163/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 grudnia 2013r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSO Jacek Witkowski

Protokolant

st. sekr. sądowy Marta Żuk

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 grudnia 2013r. w S.

odwołania W. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 23 listopada 2012 r. Nr (...)

w sprawie W. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje W. M. prawo do emerytury od dnia 01 stycznia 2013r.

Sygn. akt IV U IV U 163/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 23.11.2012 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu W. M. przyznania prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w zw. z § 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze (Dz. U. nr 8 poz. 43), albowiem wnioskodawca nie wykazał na dzień 1.01.1999 r. co najmniej 15 lat zatrudnienia w warunkach szczególnych.

Od decyzji tej odwołanie złożył ubezpieczony W. M., który wnosił o jej zmianę i przyznanie prawa do emerytury w wieku obniżonym. W uzasadnieniu odwołania ubezpieczony twierdził, że wykonywał prace kierowcy autobusu w biurze podróży w S., jednakże biuro to nie istnieje i nie może uzyskać świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje;

Ubezpieczony W. M., ur. (...) złożył w dniu 4.10.2012 r. wniosek do pozwanego Oddziału ZUS o przyznanie mu prawa do emerytury. Na podstawie przedłożonych świadectw pracy pozwany organ rentowy przyjął, że na dzień 1.01.1999 r. W. M. wykazał 22 lata, 1 miesiąc i 23 dni ogólnego stażu ubezpieczeniowego, w tym 14 lat, 3 miesiące i 6 dni zatrudnienia w warunkach szczególnych. W związku z tym pozwany ZUS zaskarżoną decyzją z dnia 23.11.2012 r. odmówił wnioskodawcy przyznania prawa do emerytury. Po wydaniu decyzji ubezpieczony złożył umowy o naukę rzemiosła i w związku z tym pozwany Oddział ZUS zaliczył te dwa nowe okresy do ogólnego okresu ubezpieczeniowego i wydał kolejna decyzję z dnia 30.01.2013 r., na mocy której uznał za udowodniony okres ubezpieczeniowy w wymiarze 25 lat, 1 miesiąca i 23 dni, jednakże okres zatrudnienia w warunkach szczególnych pozostał bez zmian. Z tego względu ponownie odmówił przyznania prawa do emerytury (k. 98 a.e.).

Na rozprawie ubezpieczony W. M. popierał odwołanie i wnosił o zaliczenie do okresu zatrudnienia w warunkach szczególnych okresu pracy w biurze podróży w S., licencja (...), na stanowisku kierowcy autobusu od dnia 1.03.1993 r. do 31.08.1994 r. Na okoliczność tego zatrudnienia ubezpieczony złożył świadectwo pracy tzw. ogólne wraz z wnioskiem o przyznanie prawa do emerytury (k. 27 a.e.). Na podstawie zeznań ubezpieczonego i prowadzącej wymienione biuro (...) Sąd ustalił, iż wnioskodawca w okresie zatrudnienia w tym biurze turystycznym jeździł autokarem na wycieczki jako kierowca tych pojazdów. Obsługiwał wyjazdy zarówno krajowe jak i zagraniczne. Było to wyłącznie jego zajęcie, wykonywane stale i w pełnym wymiarze czasu pracy (k. 8-8 v i 13-13v). Prowadząca biuro (...) prowadziła to biuro na podstawie licencji, udzielone jej przez Biuro (...) jako jednoosobowy podmiot gospodarczy. Zawierała ona umowy o pracę z W. M. jako kierowca autobusu, który był na stanie tego biura. H. P. zlikwidowała tę działalność gospodarczą.

W ocenie Sądu Okręgowego zebrany materiał dowodowy w postaci zeznań świadka i ubezpieczonego w zestawieniu ze świadectwem pracy tzw. ogólnym daje podstawę do uznania, że ubezpieczony W. M. w spornym okresie wykonywał zatrudnienie na stanowisku kierowcy autobusu w pełnym wymiarze czasu pracy. Ten rodzaj pracy należy do kategorii zatrudnienia w warunkach szczególnych w rozumieniu przepisu cytowanego wyżej Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r., mianowicie w wykazie A dział VIII poz. 2 wymieniona jest praca na stanowisku kierowcy autobusu, dlatego Sąd uznał, że Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. spełnia warunek zaliczenia tego okresu zatrudnienia jako pracy w warunkach szczególnych i po doliczeniu go do okresu w tej kategorii, który uznał pozwany organ rentowy tj. okresu 14 lat, 3 miesięcy i 6 dni, łączny okres zatrudnienia W. M. na dzień 1.01.1999 r. w warunkach szczególnych przekracza 15 lat. Ubezpieczony pozostaje w zatrudnieniu i nie jest członkiem OFE. W tej sytuacji Sąd przyjął, iż na dzień 1.01.2013 r. ubezpieczony spełnia warunki określone w przepisach § 2 ust. 1, § 3 i § 4 ust. 1 pkt 1 i 3 powołanego wyżej rozporządzenia w związku z art. 184 ust. 1 i 2 ustawy o FUS do przyznania mu prawa do emerytury w wieku obniżonym. Na podstawie art. 477 14 § 2 kpc Sąd orzekł jak w sentencji.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13