Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 sierpnia 2018 r.

Sąd Okręgowy w Sieradzu – Wydział I Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: S.S.O. Dagmara Kos

Protokolant: sekr. sąd. Justyna Raj

po rozpoznaniu w dniu 24 sierpnia 2018 roku w Sieradzu na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W.

przeciwko A. M.

o zapłatę

1.  oddala powództwo,

2.  zasądza od powoda (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. na rzecz pozwanej A. M. kwotę 10.817,00 (dziesięć tysięcy osiemset siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 65/18

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 16 lutego 2018 r. powód (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wnosił o zasądzenie nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu nakazowym na jego rzecz od pozwanej A. M. kwoty 166.594,74 CHF z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego w stosunku rocznym, jednak nie wyższymi niż odsetki maksymalne za opóźnienie od kwoty 142.422,03 CHF od 10 lutego 2018 r. do dnia zapłaty oraz kosztów postępowania według norm przepisanych, kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości 17,00 zł i kosztów odpisów poświadczonych notarialnie pełnomocnictw w wysokości 3,69 zł.

(pozew- k.3-4)

Wobec stwierdzenia braku podstaw do wydania nakazu zapłaty zarządzeniem z dnia 21 lutego 2018 r. sprawa została skierowana do rozpoznania w postępowaniu zwyczajnym.

(zarządzenie z dnia 21 lutego 2018 r.- k.18)

W odpowiedzi na pozew pozwana wnosiła o oddalenie powództwa i zasądzenie na jej rzecz od powoda kosztów procesu według norm przepisanych.

(odpowiedź na pozew- k.27-32)

W piśmie procesowym z dnia 1 czerwca 2018 r. powód popierał powództwo i wnosił o zasądzenie od pozwanej na jego rzecz kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

(pismo procesowe powoda- k.54-55)

Na rozprawie w dniu 15 czerwca 2018 r. pełnomocnik powoda popierał powództwo a pełnomocnik pozwanej wnosił o oddalenie powództwa i zasądzenie na rzecz pozwanej od powoda kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Na rozprawie tej Sąd oddalił wniosek pełnomocnika pozwanej o przekazanie sprawy do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Łodzi, jako że zarzut niewłaściwości miejscowej Sądu zgłoszony został po wdaniu się przez pozwaną w spór co do istoty sprawy.

(protokół rozprawy- k.72)

Na rozprawie w dniu 24 sierpnia 2018 r. pełnomocnik powoda popierał powództwo a pełnomocnik pozwanej wnosił o oddalenie powództwa i zasądzenie na rzecz pozwanej od powoda kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

(protokół rozprawy z dnia 24 sierpnia 2018 r. na płycie CD 00:01:32 – 00:15:08- koperta k.90)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 29 grudnia 2006 r. D. M. i będąca wówczas panną pozwana A. M., zamieszkała w (...), (...)-(...) B., zawarli z (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w G. umowę o kredyt mieszkaniowy N. – H. nr (...)06- (...). Na podstawie tej umowy bank udzielił im kredytu dominowanego w złotych w kwocie 452.800,00 zł stanowiącej równowartość 200.087,52 CHF. Wskazany kredyt udzielony został na okres od 29 grudnia 2006 r. do 25 grudnia 2036 r. i miał być spłacony w równych ratach kapitałowo – odsetkowych płatnych zgodnie z haromonogramem spłaty do 25 dnia każdego miesiąca począwszy od 25 stycznia 2007 r.

(bezsporne, umowa kredytu- k.9-10)

Kwota udzielonego kredytobiorcom na podstawie zawartej umowy kredytu została wypłacona przez bank w transzach na wskazany przez nich rachunek bankowy.

(bezsporne)

Na podstawie uchwały nadzwyczajnego walnego zgromadzenia akcjonariuszy (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. z dnia 26 czerwca 2014 r. doszło do połączenia (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. (spółka przejmująca) z (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w G. w trybie art. 492 § 1 pkt 1 kodeksu spółek handlowych przez przeniesienie całego majątku (wszystkich aktywów, kapitału własnego i zobowiązań) (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w G. na rzecz (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W..

(bezsporne, kserokopia odpisu z KRS dotycząca powoda- k.14-15)

Pismem z dnia 25 maja 2015 r. skierowanym do pozwanej na adres ul. (...), (...)-(...) Ł., powód wypowiedział jej umowę kredytu z powodu braku spłaty wymaganych rat. Ze wskazanego pisma wynikało, iż termin wypowiedzenia wynosi 30 dni i liczy się od dnia następującego po dniu doręczenia wypowiedzenia. Wynikało też z niego, że zadłużenie wynikające z umowy kredytu na czas wystawienia wypowiedzenia wynosiło łącznie 143.094,04 CHF a spłata zadłużenia w kwocie 4.559,27 CHF w terminie wypowiedzenia spowoduje, że wypowiedzenie straci moc. Pozwana nie odebrała korespondencji zawierającej wypowiedzenie umowy kredytu pod adresem, na jaki została ona skierowana i po awizowaniu jej została ona zwrócona do nadawcy.

(bezsporne, wypowiedzenie umowy- k.7, koperta- k.8)

Pismem z dnia 7 lipca 2017 r. skierowanym do pozwanej na adres (...), (...)-(...) B., powód wezwał ją do spłaty w terminie 7 dni zadłużenia wynikającego z umowy kredytu, które wynosiło wówczas 161.160,95 CHF i poinformował ją, że w przypadku braku spłaty podejmie działania zmierzające do uzyskania tytułu wykonawczego . Wezwanie to doręczone zostało pozwanej przez awizo.

(bezsporne, wezwanie do zapłaty- k.11, koperta- k.12)

W dniu 12 lutego 2018 r. powód sporządził wyciąg z ksiąg banku nr (...), w którym wskazał, że wysokość wymagalnego zadłużenia pozwanej na dzień jego wystawienia wynosi 166.594,74 CHF i składa się na nią:

- należność główna w kwocie 142.422,03 CHF,

- odsetki za okres od 9 czerwca 2015 r. do 12 lutego 2018 r. w kwocie 24.172,71 CHF.

(wyciąg z ksiąg (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W.- k.6 )

Na poczet zadłużenia wynikającego z umowy kredytu kredytobiorcy wpłacili:

- w dniu 17 lutego 2015 r. kwotę 3.500,00 zł,

- w dniu 9 kwietnia 2015 r. kwotę 3.500,00 zł,

- w dniu 9 czerwca 2015 r. kwotę 3.000,00 zł,

- w dniu 6 października 2015 r. kwotę 3.000,00 zł,

- w dniu 8 grudnia 2015 r. kwotę 2.500,00 zł,

- w dniu 9 lutego 2016 r. kwotę 2.500,00 zł,

- w dniu 29 marca 2016 r. kwotę 3.000,00 zł,

- w dniu 30 maja 2016 r. kwotę 3.000,00 zł,

- w dniu 2 sierpnia 2016 r. kwotę 3.000,00 zł,

- w dniu 20 września 2016 r. kwotę 3.000,00 zł,’

- w dniu 28 października 2016 r. kwotę 2.500,00 zł,

- w dniu 4 stycznia 2017 r. kwotę 3.000,00 zł,

- w dniu 22 lutego 2017 r. kwotę 3.000,00 zł,

- w dniu 7 kwietnia 2017 r. kwotę 3.000,00 zł,

- w dniu 12 maja 2017 r. kwotę 3.000,00 zł,

- w dniu 27 czerwca 2017 r. kwotę 2.500,00 zł,

- w dniu 7 sierpnia 2017 r. kwotę 2.500,00 zł,

- w dniu 13 października 2017 r. kwotę 3.000,00 zł,

- w dniu 7 grudnia 2017 r. kwotę 3.000,00 zł,

- w dniu 23 stycznia 2018 r. kwotę 3.000,00 zł,

- w dniu 5 marca 2018 r. kwotę 2.800,00 zł,

- w dniu 9 kwietnia 2018 r. kwotę 2.600,00 zł,

(bezsporne, potwierdzenia wpłat- k.34-45, historia operacji na kontrakcie kredytowym- k.62-65)

W dniu 3 lipca 2018 r. powód wystosował do pozwanej na adres (...), (...)-(...) B., pismo, w którym przypominał jej o wynikającym z umowy kredytu obowiązku przedłożenia mu polisy ubezpieczeniowej wraz z cesją praw z tej umowy ubezpieczenia na jego rzecz oraz dowodu wniesienia opłaty z tytuł składek ubezpieczeniowych potwierdzającego kontynuację ubezpieczenia lub potwierdzenia opłaty kolejnej składki w przypadku polisy opłacanej ratalnie i wezwał ją do wykonania tego obowiązku w terminie 14 dni od otrzymania pisma informując ją, że w przypadku nie wykonania tego obowiązku może wypowiedzieć umowę kredytu.

(kserokopia pisma powoda z dnia 3 lipca 2018 r.- k.84)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zgromadzonych w aktach sprawy dokumentów, których treści strony nie kwestionowały.

Przy ustalaniu stanu faktycznego Sąd pominął złożony przez powoda wydruk historycznych zmian danych klienta. Wydruk ten, pomijając już kwestię tego, iż jest niezrozumiały, nie jest też przydatny dla stwierdzenia wykazywanej przez powoda okoliczności dokonywania przez pozwaną zmian danych adresowych. Dokumentuje on bowiem dokonywanie przez pracowników banku zmian danych pozwanej w systemie komputerowym nie wskazując na to, by dyspozycje dokonywania zmian faktycznie pochodziły od pozwanej.

Sąd oddalił też wniosek pełnomocnika powoda o dopuszczenie dowodu z zeznań świadków A. O. i K. K. na okoliczność przyczyny doręczania pism dla pozwanej na wskazane w nich adresy oraz z zeznań autora pisma z dnia 3 lipca 2018 r. na okoliczność przyczyn jego sporządzenia oraz wniosek pełnomocnika pozwanej o dopuszczenie dowodu z zeznań pozwanej na okoliczność zawarcia umowy kredytu, dokonywania zmian adresowych i chwili powzięcia wiedzy o wypowiedzeniu umowy oraz dowodu z opinii biegłego z zakresu rachunkowości na okoliczność stanu rozliczeń między stronami tytułu umowy kredytu na dzień wniesienia pozwu i na dzień wydania opinii uznając, iż przeprowadzenie tych dowodów nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (tekst jedn. Dz.U. z 2017 r., poz. 1876 ze zm.) przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych
w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. W przedmiotowej sprawie pozwana i D. M., będący kredytobiorcami, zawarli z poprzednikiem prawnym powoda w dniu 29 grudnia 2006 r. umowę o kredyt mieszkaniowy, która to umowa określała obowiązki kredytobiorców.

Powód składając jedynie część szczególną umowy kredytu zawartej przez pozwaną i D. M. z poprzednikiem prawnym powoda i nie składając części ogólnej tej umowy oraz ogólnych warunków udzielania przez (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w G. kredytu mieszkaniowego N. – H., na zasadach których umowa kredytu była zawarta, nie udowodnił istnienia roszczenia dochodzonego przeciwko pozwanej. Z treści bowiem złożonej przez niego części szczególnej umowy kredytu łączącej go z pozwaną i D. M. nie wynika, by w ogóle przysługiwało mu prawo wypowiedzenia kredytobiorcom tej umowy. Jeśli prawo takie powodowi przysługiwało na podstawie umowy to również z umowy musiało wynikać w jakich sytuacjach powód mógł skorzystać z tego prawa. Brak złożenia pełnej treści umowy, w tym dotyczącej możliwości wypowiedzenia umowy, powoduje niemożność dokonania ustaleń czy w przedmiotowej sprawie zaistniały okoliczności, które uzasadniały wypowiedzenie umowy.

Niezależnie od tego nie można nie zauważyć, że powód nie wykazał aby wypowiedzenie pozwanej umowy kredytu było skuteczne. Korespondencja zawierająca wypowiedzenie umowy nie była odebrana przez pozwaną, która wskazywała, że była ona przesłana jej na adres, jakiego nie wskazywała powodowi dla celów prowadzenia z nią korespondencji a powód nie zaprzeczył skutecznie jej twierdzeniom w tym zakresie. Co istotne, ze złożonej przez powoda korespondencji z pozwaną wynika też, iż jedynie wypowiedzenie umowy przesłane jej było na kwestionowany przez nią adres, który nie wynika z umowy kredytu, a wszystkie inne pisma wysyłane były na adres wskazany w tej umowie. Nawet jednak gdyby wypowiedzenie dla pozwanej doręczone jej było skutecznie to i tak nie odniosłoby ono skutku wymagalności roszczenia wynikającego z umowy kredytu. Przyznać bowiem należy rację pozwanej, iż skoro po stronie kredytobiorcy występowały dwie osoby, dla skutecznego wypowiedzenia umowy kredytu niezbędne było wypowiedzenie tej umowy obu tym osobom. Tymczasem powód po zgłoszeniu przez pozwaną zarzutu nieskutecznego wypowiedzenia umowy kredytu, nie wykazał, by dokonał wypowiedzenia tej umowy także drugiemu kredytobiorcy – D. M..

Ponieważ zatem powód nie dokonał skutecznego wypowiedzeniu umowy kredytu i nie wykazał, by miał w ogóle prawo dokonania jej wypowiedzenia, nie nastąpił skutek w postaci wymagalności roszczenia z umowy kredytu wobec czego Sąd oddalił powództwo jako niezasadne.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 kpc kierując się zasadą odpowiedzialności za wynik procesu i zasądził od powoda na rzecz pozwanej kwotę 10.817,00 zł, na którą to kwotę złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika powoda w kwocie 10.800,00 zł ustalone stosownie do treści § 2 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. poz. 1800 ze zm.) oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł.