Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 maja 2018r.

Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej II Wydział Karny, w składzie:

Przewodniczący: SSR Radosław Gluza

Protokolant: Karolina Raszowska

przy udziale prokuratora ---

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 maja 2018r.

sprawy

K. H. (H.)

syna J. i E. z d. S.

ur. (...) w Ś.

oskarżonego o to, że:

w dniu 03 czerwca 2017 roku w K. (...), gmina Ś., z terenu zakładu (...) Sp. z o.o. przy ul. (...), dokonał zaboru w celu przywłaszczenia, miedzianego podzespołu stanowiącego część narzędzi spawalniczych z urządzenia M., powodując tym straty w kwocie 1000zł, czym działał na szkodę firmy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K. (...),

tj. o przestępstwo z art. 278 § 1 k.k.;

orzeka:

I.  uznaje oskarżonego K. H. za winnego tego, że w dniu 03 czerwca 2017 roku w K. (...), gmina Ś., z terenu zakładu (...) Sp. z o.o. przy ul. (...), dokonał zaboru w celu przywłaszczenia, miedzianego podzespołu stanowiącego część narzędzi spawalniczych z urządzenia M., o wartości 1000zł, czym działał na szkodę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K. (...), tj. popełnienia przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. i za to, na podstawie art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 37a k.k., wymierza mu karę grzywny w wysokości 300 (trzystu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 10 zł (dziesięciu złotych);

II.  na podstawie art. 627 k.p.k. obciąża oskarżonego K. H. kosztami procesu, a w tym zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 70 zł tytułem zwrotu wydatków sądowych poniesionych przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania w sprawie i na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych wymierza mu opłatę w kwocie 300 zł.

UZASADNIENIE WYROKU

Na podstawie przeprowadzonego przewodu sądowego ustalono następujący stan faktyczny:

Oskarżony K. H. był od kilku lat zatrudniony w firmie (...) sp. z o.o. w K. (...).

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego K. H., k. 36,

zeznania świadka S. S., k. 5, 72 – 73.

W dniu 03 czerwca 2017r. oskarżony, będąc na terenie hali (...) sp. z o.o. w K. (...), odłączył napięcie w jednej z maszyn, tzw. M.. Następnie wszedł do jego wnętrza, po czym wymontował ze środka miedziany podzespół, stanowiący część narzędzi spawalniczych o wartości 1.000 zł.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego K. H., k. 36,

częściowo zeznania świadka S. S., k. 5, 72 – 73.

protokół oględzin, k. 17 – 18.

Przedmiot ten oskarżony wyniósł następnie poza teren firmy i zabrał do swojego miejsca zamieszkania.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego K. H., k. 36,

zeznania świadka S. S., k. 5, 72 – 73.

Po ujawnieniu kradzieży przez przełożonych, K. H. początkowo zaprzeczył aby się jej dopuścił. Po okazaniu mu nagrania z monitoringu zmienił swoje stanowisko i zobowiązał się do zwrotu zabranego elementu, co uczynił w dniu 10 czerwca 2017r.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego K. H., k. 36,

zeznania świadka S. S., k. 5, 72 – 73.

Oskarżony K. H. ma 29 lat, pozostaje w nieformalnym związku, ma na utrzymaniu 5 letniego syna. Oskarżony pracuje w N. (...), zarabia miesięcznie około 4.200 zł. K. H. nie był karany sądownie za przestępstwa.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego K. H., k. 36,

informacja z K., k. 38 – 39,

odpis wyroku, k. 41,

kserokopie zawiadomień w postępowaniu karnym, k. 67, 68.

Oskarżony K. H. przyznał się do zarzucanego czynu i złożył wyjaśnienia, potwierdzając okoliczności opisane w zarzucie aktu oskarżenia.

Ponadto Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Dokonując ustaleń faktycznych w sprawie sąd oparł się przede wszystkim na wyjaśnieniach oskarżonego K. H., przyznającego się do zarzucanego mu czynu. Sąd uwzględnił również częściowo zeznania świadka S. S. w takim zakresie, w jakim korespondowały one z wyjaśnieniami oskarżonego. Zajmując powyższe stanowisko sąd miał na uwadze to, że świadek nie był w stanie stwierdzić jaki element i o jakiej wartości został skradziony przez K. H. w dniu 03 czerwca 2018r.

Sąd wziął pod uwagę również dowody o charakterze materialnym wymienione w pierwszej części uzasadnienia.

Dokonując oceny przeprowadzonych w sprawie dowodów, sąd ustalił sprawstwo i winę oskarżonego K. H. w zakresie zarzucanego mu czynu. Mianowicie sąd uznał że oskarżony dopuścił się w dniu 03 czerwca 2017r. zaboru w celu przywłaszczenia miedzianego podzespołu stanowiącego część narzędzi spawalniczych z urządzenia M., działając na szkodę (...) sp. z o.o. w K. (...).

Określając wartość skradzionej rzeczy, sąd przyjął ją w kwocie 1.000 zł, tj. takiej jaka została określona w akcie oskarżenia przez prokuratora, a uprzednio podana przez zawiadamiającego o przestępstwie S. S.. Zajmując powyższe stanowisko sąd miał na uwadze wyjaśnienia oskarżonego który przyznał się w tym zakresie, nie kwestionując dokonanej wyceny. Zarazem sąd nie znalazł podstaw do tego aby przypisać K. H. zabór rzeczy w większej ilości rzeczy i o większej wartości. Oskarżony zaprzeczył bowiem temu kategorycznie, zaś S. S., nie był w stanie określić, czy poza rzeczą jaką oskarżony zwrócił, zostały skradzione inne przedmioty oraz jaka była ich wartość. Na powyższe wskazują jego zeznania złożone w toku rozprawy głównej, gdzie podał m.in.: „Dokładnie nie potrafię powiedzieć jakie części z M. pan H. ukradł. Ukradł jedną dużą ciężką część… Nie wiem dokładnie co ukradł, nie mogę powiedzieć, czy on akurat tą część przyniósł. Nikt w firmie nie wie co dokładnie ukradł”. (vide k. 72 – 73)

Mając powyższe na uwadze sąd nie znalazł podstaw do przyjęcia, że wartość elementu bądź elementów skradzionych przez oskarżonego wynosiła około 4.500 zł, co w przybliżeniu określił S. S., składając zawiadomienie w sprawie. Świadek ten nie był bowiem w stanie określić jakie przedmioty miały zostać zabrane, a co za tym idzie wytłumaczyć skąd wzięła się podana przez niego ich przybliżona wartość . Powyższa okoliczność powoduje, iż sąd rozstrzygnął w tym zakresie wątpliwości na korzyść oskarżonego, tj. dokonał ustaleń zgodnych z jego wyjaśnieniami.

Sąd wymierzając karę oskarżonemu K. H. baczył na dyrektywy wskazane w art. 53 k.k., uwzględniając stopień zawinienia i społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu, a nadto cele zapobiegawcze i wychowawcze, która to kara winna wobec niego osiągnąć. Mając powyższe na uwadze, sąd wymierzył mu za przypisane przestępstwo karę grzywny w wysokości 300 stawek dziennych. Sąd ustalił jedną stawkę dzienną grzywny na kwotę 10 zł, uznając iż koresponduje ona z wysokością miesięcznego wynagrodzenia oskarżonego. Wymierzając karę wolnościową oskarżonemu, sąd miał na uwadze to, że w dacie wyrokowania jego uprzednie skazanie było już zatarte, a zatem musi on być uznawany za osobę niekaraną.

Orzekając o kosztach procesu, sąd na zasadzie art. 627 k.p.k. obciążył nimi w całości oskarżonego. Wobec braku wniosku pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego o zasądzenie zwrotu poniesionych wydatków, rozstrzygnięcie to nie zostało zawarte w wyroku. Orzeczenie w tym zakresie może zostać wydane na zasadzie art. 626 § 2 k.p.k., po złożeniu stosownego wniosku.

SSR Radosław Gluza