Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 grudnia 2013r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 listopada 2013r. w S.

odwołania Z. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 28 listopada 2012 r. (Nr (...) )

w sprawie Z. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo Z. S. do emerytury od 1 stycznia 2013r.

Sygn. akt: IV U 1117/12

UZASADNIENIE

Decyzją z 28 listopada 2012r. znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił Z. S. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy podniósł, że do pracy w szczególnych warunkach nie zaliczono okresu pracy ubezpieczonego w Odlewni (...) od 20 lutego 1975r. do 31 maja 1994r. z uwagi na brak świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach.

Odwołanie od w/w decyzji złożył Z. S. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazał m.in..., że w okresie zatrudnienia w Odlewni (...) pracował jako elektromonter utrzymania ruchu w Odlewni, a następnie mistrz utrzymania ruchu w Odlewni. Praca polegała na remontach urządzeń po uszkodzeniach awaryjnych oraz na ich okresowych przeglądach i konserwacjach. Wszystkie te prace wykonywane były w warunkach szkodliwych dla zdrowia, przy silnym zadymieniu, hałasie, bardzo niskiej temperaturze zimą i wysokiej latem, w narażeniu na porażeniem prądem, gdyż urządzenia zasilane były wysokim napięciem. Rodzaj pracy oraz warunki, w jakich była świadczona uzasadniają stwierdzenie, że była to praca w szczególnych warunkach (odwołanie k.2-5).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.6).

Sąd ustalił, co następuje:

Z. S. w dniu 21 kwietnia 2011r. ukończył 60-ty rok życia.

W dniu 21 listopada 2012r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury (wniosek o emeryturę z 21 listopada 2012r. k.l akt emerytalnych). Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy w wymiarze 25 lat i 10 miesięcy, z czego okresy składkowe wynoszą 25 lat, 9 miesięcy i 6 dni, a okresy

nieskładkowe 24 dni. Ponadto organ rentowy ustalił, że do dnia l stycznia 1999r. ubezpieczony nie wykazał 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Z uwagi na brak wymaganego ustawą stażu pracy w szczególnych warunkach decyzją z 28 listopada 2012r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (decyzja z 28 listopada 2012r. k.3l akt emerytalnych).

Ubezpieczony był zatrudniony w Odlewni (...) w S. w okresie od 20 lutego 1975r. do 31 maja 1994r. w pełnym wymiarze czasu pracy (świadectwo pracy z 31 maja 1994r. k.7 akt emerytalnych).

Zgodnie z dokumentacją zawartą w aktach osobowych ubezpieczonego, z chwilą przyjęcia do w/w przedsiębiorstwa ubezpieczony zatrudniony został na stanowisku elektromontera. W okresie od 15 sierpnia 1975r. do 31 sierpnia 1975r. pełnił funkcję elektromontera w rozruchu zakładu (umowa o pracę 19 lutego 1975r. k.23 akt osobowych, pismo pracodawcy z 1 sierpnia 1975r. o powierzeniu obowiązków elektromontera w rozruchu zakładu k.25 akt osobowych). Następnie od 1 września 1975r. pracował jako elektromonter w dziale utrzymania ruchu w odlewni, przy czym od l grudnia 1976r. pełnił funkcję brygadzisty (pisma z 23 listopada 1976r. k.28 akt osobowych). Na stanowisku elektromontera w dziale utrzymania ruchu w odlewni ubezpieczony był zatrudniony do 31 lipca 1985r. (angaże k.30, 34-39, 41 akt osobowych). Od 1 sierpnia 1985r. pracodawca powierzył ubezpieczonemu stanowisko mistrza w dziale utrzymania ruchu i remontów urządzeń elektrycznych i na tym stanowisku ubezpieczony pracował do końca zatrudnienia w Odlewni (...) ,tj. do 31 maja 1994r. (pismo z 26 lipca 1985r. o powierzeniu stanowiska mistrza w dziale utrzymania ruchu i remontów urządzeń odlewniczych k.44 akt osobowych, angaże na stanowisku mistrza k.47-49, 52, 55-57, 59-64, 60-72 akt osobowych).

Praca ubezpieczonego na stanowisku elektromontera w dziale utrzymania ruchu polegała na usuwaniu awarii, przeprowadzaniu remontów i przeglądów maszyn w zakresie elektryczności. Przede wszystkich dotyczyło to pieców tapialnych na stalowni, w których topione było staliwo, żeliwo i aluminium. Były to piece indukcyjne jednotonowe i czterotonowe oraz piec łukowy 6-tonowy. Piece te zasilane były napięciem (...), posiadały stacje transformatorowe, które znajdowały się pod tymi piecami. Usuwanie awarii dokonywanie remontów pieców najczęściej odbywało się przy współpracy elektryka hydraulika. Takie zespoły wymieniały chłodnice elektrod w piecach łukowych, chłodnice okna wsadowego. Ponadto ubezpieczony usuwał awarie i przeprowadzał remonty wszystkich urządzeń pomocniczych w stosunku do pieców tapialnych ,tj. transformatorów, stacji pomp

wody chłodzącej, stacji pomp olejowych do przechyłu pieca. Zapewniał również sprawność innych urządzeń na stalowni takich jak: młoty pneumatyczne, spawarki, wagi, suwnice, nagrzewnice do suszenia, do wygrzewania kadzi i inne. Praca ubezpieczonego odbywała się na hali stalowni, gdzie było duże zapylenie, hałas, wysoka temperatura, promieniowanie z łuku elektrycznego i promieniowanie magnetyczne, a także wyziewy z mas formierskich i innych substancji. Urządzenia, które naprawiał ubezpieczony były pod napięciem elektrycznym. Wyłączane były jedynie na czas konserwacji. Po powierzeniu ubezpieczonemu funkcji brygadzisty w dalszym ciągu wykonywał on opisane prace w pełnym wymiarze czasu pracy. Po powierzeniu ubezpieczonemu od l sierpnia 1985r. obowiązków mistrza w dziale utrzymania ruchu i remontów urządzeń elektrycznych do obowiązków ubezpieczonego należało nadzorowanie elektryków i hydraulików z kilku brygad pracujących na stalowni.

Ponadto nadal, choć rzadziej niż dotychczas, pracował również przy usuwaniu awarii urządzeń. Praca ubezpieczonego była trzyzmianowa. Piece na stalowni nie były wygaszane, należało utrzymywać w nich odpowiednią temperaturę. Przez cały okres zatrudnienia ubezpieczony pracował w pełnym wymiarze czasu pracy, nie był delegowany do innych prac (zeznania świadków: J. B. k.18, T. C. k.18-l8v, Z. M. k.18v-19, zeznania ubezpieczonego k.28v-29 - minuty od 2 do 15 nagrania i k.17v-18).

Ubezpieczony przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego. We wniosku o emeryturę wniósł o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, an dochody budżetu państwa (wniosek o emeryturę k.1 v).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie Z. S. podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy ,tj. w dniu l stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody bud1etu państwa. W myśl przywołanego wyżej art.32 ust. I i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.l pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz. 43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust. I przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w szczególnych warunkach. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek oraz spełnił przesłankę ogólnego stażu ubezpieczenia. Ubezpieczony podnosił, że posiada 15-letni okres zatrudnienia w szczególnych warunkach z tytułu zatrudnienia w Odlewni (...) w S. na stanowisku elektromontera w dziale utrzymania ruchu - w okresie od 1 września 1975r. do 31 lipca 1985r., a następnie mistrza w dziale utrzymania ruchu i remontów urządzeń elektrycznych - od 1 sierpnia 1985r. do 31 maja 1994r. Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe dało podstawy do ustalenia, że w okresie zatrudnienia w w/w Przedsiębiorstwie i we wskazanych okresach, a zatem przez blisko 19 lat ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował w warunkach szczególnych ,tj. jako elektromonter, do którego obowiązków należało przeprowadzanie remontów i usuwanie awarii urządzeń elektrycznych wykorzystywanych w procesie odlewania staliwa, a następnie sprawowanie nadzoru na pracownikami - elektrykami i hydraulikami w celu zabezpieczenia ruchu urządzeń elektrycznych znajdujących się na stalowni. Prace tego rodzaju zaliczone są do pracy w warunkach szczególnych o czym stanowi wykaz A dział XIV poz.25 i 24 załącznika do w/w rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Opisaną wyżej pracę elektromontera należy zakwalifikować jako bieżącą konserwację agregatów i urządzeń na oddziałach będących w ruchu, w których jako podstawowe wykonywane są pracę wymienione w wykazie. Nie ulega wątpliwości, że praca, którą ubezpieczony wykonywał jako elektromonter wykonywana była na oddziale będącym w ruchu ,tj. na stalowni, na której 'Odlewane było staliwo. Prace przy odlewaniu staliwa mieszczą się bez wątpienia w katalogu prac wykonywanych w szczególnych warunkach (vide: wykaz A załącznika do w/w rozporządzenia - prace wymienione w dziale III poz. 10, 67). Również pracę ubezpieczonego na stanowisku mistrza w dziale utrzymania ruchu i remontów urządzeń elektrycznych należy uznać za pracę w szczególnych warunkach. Odbywała się ona na tym samym oddziale będącym w ruchu - stalowni i łączyła w sobie pracę polegającą na bieżącej konserwacji agregatów - urządzeń elektrycznych wykorzystywanych w procesie odlewania staliwa oraz dozoru technicznego (tu dozoru z zakresu elektryki) na oddziale, w którym jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie. O tym, że ubezpieczony wykonywał opisane prace świadczą nie tylko dowody z dokumentów zawartych w aktach osobowych ubezpieczonego, ale również rzeczowe i spójne zeznania świadków - współpracowników ubezpieczonego z okresu jego zatrudnienia w Odlewni (...) w S. ,tj. J. B., T. C., Z. M. oraz zeznania samego ubezpieczonego. Z zeznań tych wynika ponadto, że warunki pracy na stalowni były bardzo uciążliwe dla pracowników z uwagi na duże zapylenie, hałas, bardzo wysokie temperatury, promieniowanie elektryczne, wyziewy różnych substancji chemicznych wykorzystywanych w procesie produkcji oraz konserwacji agregatów.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie i dlatego na podstawie art 477.14 § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że Z. S. przysługuje prawo do emerytury od 1 stycznia 2013r. Od 1 stycznia 2013r. - w związku z nowelizacją ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych - przesłanką ustalania prawa do emerytury nie jest rozwiązanie stosunku pracy z dotychczasowym pracodawcą. Uregulowanie to znajduje zastosowanie do ubezpieczonego, który w dacie wydania zaskarżonej decyzji kontynuował zatrudnienie.