Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 stycznia 2014 r.

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu, III Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: S.S.R. Marzena Rzepecka-Wiatrowska

Protokolant: Anna Nowak

po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2014r.

sprawy E. W. z domu J.

córki (...) z domu B.

ur. (...) w W.

obwinionej o to, że:

będąc właścicielem pojazdu marki V. o numerze rejestracyjnym (...) w okresie od dnia 04.03.2013r. do dnia 23.07.2013r. nie wskazała wbrew obowiązkowi osoby, która w dniu 01.02.2013r. o godzinie 16.47 użytkowała ten pojazd popełniając na ulicy (...) w W. wykroczenie drogowe polegające na przekroczeniu dozwolonej prędkości o 22 km/h,

tj . o popełnienie wykroczenia z art. 96 § 3 kw w zw z ar.129 b ust.3 pkt 7 ustawy z dnia 20.06.1997r. Prawo o ruchu drogowym DzU z 2012r. poz.1137

I. obwinioną E. W. uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej czynu stanowiącego wykroczenie z art. 96 § 3 kw w zw z ar.129 b ust.3 pkt 7 ustawy z dnia 20.06.1997r. Prawo o ruchu drogowym DzU z 2012r. poz.1137 i za czyn ten na podstawie art. 96 §3 kw wymierza jej karę grzywny w wysokości 300 zł (trzystu złotych),

II. zasądza od obwinionej na rzecz Skarbu Państwa kwotę 100 zł tytułem zryczałtowanych wydatków postępowania oraz kwotę 30 zł tytułem opłaty.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 1 lutego 2013 r. o godzinie 16.47 w W. przy ulicy (...) zarejestrowano za pomocą urządzenia rejestrującego radar wykroczenie drogowe polegające na przekroczeniu dozwolonej prędkości o 22 km/h przez pojazd o numerze rejestracyjnym (...) będący własnością obwinionej E. W..

W związku z powyższym Straż Miejska w W. wysłała do E. W. wezwanie do stawiennictwa w K. Straży Miejskiej w W., oraz gdyby okazało się, iż to nie ona była sprawcą wykroczenia, do wskazania osoby, której powierzyła pojazd do kierowania lub używania w dniu 1.02.2013 r. i która to osoba była sprawcą uwidocznionego na zdjęciu wykonanym przez fotoradar wykroczenia drogowego.

W dniu 19.06.2013 r. do K. Straży Miejskiej w W. wpłynęło pismo obwinionej E. W., w którym oświadczyła, iż to nie ona jest sprawcą czynu, gdyż na zdjęciu widnieje mężczyzna. Dodała również, iż nie zna danych mężczyzny prowadzącego pojazd, gdyż był to potencjalny kupiec.

Tymczasem na podstawie zdjęcia z fotoradaru jak i fotografii Urzędu Miejskiego W. Biuro Ewidencji Ludności i Dowodów Osobistych ustalono, iż kierowcą w dniu 1.02.2013 r. był mąż obwinionej W. W..

Obwiniona E. W. w okresie od 4.03.2013 r. do 23.07.2013 r. nie wskazała osoby której powierzyła pojazd do kierowania lub używania w dniu 1.02.2013 r. i która to osoba była sprawcą uwidocznionego na zdjęciu wykonanym przez fotoradar wykroczenia drogowego.

Dowód: raport nr SM.RW/F 401.13 wraz z dokumentacją fotograficzną k.3,5

pismo obwinionej k.4

Obwiniona E. W. słuchana przed Sądem nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu wyjaśniając, iż auto było jej własnością jednak nie podała danych osoby kierującej pojazdem, bo uznała, iż Straż Miejska nie ma uprawnień do tego, aby takie oświadczenia od niej odbierać i składać wnioski o ukaranie do Sądu. Zdaniem obwinionej Straż Miejska posiada tylko uprawnienia w stosunku do osób kierujących pojazdami , a ona samochodem nie kierowała.

Dowód: wyjaśnienia obwinionej k.21

Sąd zważył co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o rzeczowy materiał dowodowy jak również częściowo w oparciu o wyjaśnienia obwinionej.

Obwiniona nie negowała ani faktu, iż samochód był jej własnością, ani faktu, iż nie podała Straży Miejskiej danych osoby kierującej pojazdem w dniu 1.02.2013 r. powołując się na fakt, iż Straż Miejska nie ma uprawnień do występowania w sprawach z art. 96§3kw.

Biorąc powyższe pod uwagę wina i sprawstwo obwinionej w zakresie zarzucanego jej czynu nie budzą wątpliwości. Wskazać bowiem należy, iż wykroczenie z art.96§3 kw popełnia każdy kto nie czyni zadość obowiązkowi wskazania na żądanie uprawnionego organu, komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie. Obowiązek taki wynika wprost z art.78 ust.4 ustawy Prawo o ruchu drogowym i zgodnie z treścią wskazanego przepisu spoczywa na właścicielu pojazdu, którym bezspornie w przedmiotowej sprawie była obwiniona E. W.. Obwiniona zaś wezwana przez Straż Miejską do wskazania takowej osoby oświadczyła, że nie podała danych osobowych kierującego, bo Straż Miejska nie posiada uprawnień do żądania od niej takich danych.

Co się zaś tyczy uprawnień Straży Miejskiej zważyć należy, iż istotnie do dnia 31.12.2010 r., straż miejska nie posiadała uprawnień do złożenia wniosku o ukaranie z art.97 kw w zw. z art.78 ust 4 ustawy prawo o ruchu drogowym. W wyniku jednak nowelizacji powołanej wyżej ustawy strażnicy miejscy w ramach wykonywania kontroli ruchu drogowego są upoważnieni do żądania od właściciela bądź posiadacza pojazdu, wskazania komu powierzył pojazd do kierowania bądź używania w określonym czasie (art.129b ust.3 pkt.7 p.r.d). Uprawnienie straży miejskiej do wystąpienia z wnioskiem o ukaranie za odmowę udzielenia tej informacji przewidziane zostało w znowelizowanym przez tę ustawę przepisie art. 17§3 k.p.w.o w.

Obecnie więc straż miejska posiada uprawnienia oskarżyciela publicznego w sprawach o wykroczenie z art.96§3 kw. Zarzut więc podniesiony przez obwinioną o braku skargi uprawnionego oskarżyciela jest chybiony.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 96§3kw wymierzył obwinionej karę 300 zł grzywny , uznając iż wymierzona kara jest adekwatna do stopnia zawinienia, sytuacji majątkowej i rodzinnej obwinionej (mężatka, dwoje dzieci, mąż nie pracuje, uzyskuje dochód 4000 zł z zasiłku chorobowego), odpowiednio dolegliwa, współmierna do rodzaju popełnionego czynu oraz spełniająca swoje cele w zakresie prewencji ogólnej i indywidualnej.

O kosztach sądowych Sąd orzekł na podstawie art. 118 § 1 kpwow, mając na uwadze sytuację materialna i rodzinna obwinionej. Na koszty te złożyła się opłata od wymierzonej obwinionej kary grzywny w wysokości 30 zł. (art. 21 ust. 2 w zw. z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych - tekst jedn. Dz.U. z 1983r. Nr. 49 poz. 223 z późn. zm.) oraz zryczałtowane wydatki postępowania w kwocie 100 zł. (§ 1 pkt. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 10 października 2001r. w sprawie wysokości zryczałtowanych wydatków postępowania oraz wysokości opłaty za wniesienie wniosku o wznowienie postępowania w sprawach o wykroczenia - Dz.U. Nr. 118 poz 1269).