Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 czerwca 2018 r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 czerwca 2018 r. w K.

sprawy z powództwa (...)Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w K.

przeciwko Ł. W.

o zapłatę

powództwo oddala w całości.

Sygn. akt I C 1677/17

UZASADNIENIE

Powód (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w K. wniósł o zasądzenie od pozwanego Ł. W. kwoty 57,25 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 889,36 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, a także o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych. Podniósł, że umową cesji z 06.09.2016r. nabył od (...) S.A. w W. wierzytelność w stosunku do pozwanego z tytułu świadczonych usług telekomunikacyjnych. Zgodnie z treścią stosunków prawnych łączących pozwanego z wierzycielem pierwotnym, na podstawie zawartej z pozwanym umowy zostały wystawione wskazane pozwie dokumenty księgowe, które stanowią podstawę powództwa. Dochodzona pozwem kwota stanowi skapitalizowaną należność odsetkowa wynikającą z sumy odsetek ustawowych za opóźnienie naliczonych od następnego dnia wymagalności poszczególnych dokumentów księgowych oraz ich wartość do dnia poprzedzającego wygenerowanie pozwu. Żądaniem pozwu objęte są także odsetki ustawowe za opóźnienie od należności głównej od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Powód podniósł, że w elektronicznym postępowaniu upominawczym wystąpił przeciwko pozwanej o zapłatę należności głównej w kwocie 889,36 zł, wynikającej z dokumentów księgowych powołanych w pozwie w tej sprawie. Żądanie pozwu w epu nie obejmowało jednak należności ubocznych w postaci odsetek ustawowych za opóźnienie od tej kwoty od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Wynikało to z nieprawidłowości działania systemu (...) od początku 2016r. do 19.12.2016r., tj. niedostosowania działania systemu e-sądu do zmiana Kodeksu cywilnego od 01.01.2016r.

Pozwany, zawiadomiony w trybie art. 139§2 k.p.c., nie stawił się na rozprawie i nie zajął stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 10.01.2014r. Ł. W. zawarła z (...) S.A. z siedzibą w W. umowę abonencką nr (...). W umowie zobowiązał się do miesięcznych opłat w wysokości 49,90 zł oraz 69,90 zł po upływie okresu promocyjnego począwszy od dnia 10.07.2014r. przy zawarciu umowy pozwany otrzymał dekoder.

(d.: umowa – k. 12-15)

W dniu 19.10.2015r. (...) S.A. wystawił notę obciążeniową na kwotę 399,66 zł płatną do dnia 09.11.2015r. tytułem kary za rozwiązanie umowy w okresie podstawowym.

(d.: nota obciążeniowa - k. 11)

W dniu 24.02.2016r. (...) S.A. wystawił drugą notę obciążeniową na kwotę 340,00 zł płatną do 09.03.2016r. tytułem kary umownej za brak zwrotu sprzętu

(d.: nota obciążeniowa – k. 11v)

W dniu 06.09.2016 r. (...) S.A. w W. zawarł umowę przelewu wierzytelności z (...)Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w K..

(d.: umowa k. 8-9)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie jest zasadne.

W ocenie Sądu, powód nie udowodnił tego, iż przysługuje mu roszczenie względem pozwanego zgłoszone w pozwie, w szczególności nie wykazał nabycia wierzytelności oraz jej istnienia.

Powód nie przedstawił dokumentów wykazujących jego następstwo prawne, ani potwierdzających fakt istnienia wierzytelności poprzednika prawnego powoda wobec pozwanej.

Przedłożona przez powoda umowa przelewu wierzytelności z dnia 06.09.2016 r., w ocenie Sądu, stanowi dowód wyłącznie tego, że doszło do zawarcia takiej umowy. Brak natomiast dowodu, iż obejmowała ona m. in. wierzytelność wskazaną w pozwie. Zgodnie z w/w umową przedmiotem cesji miały być wierzytelności szczegółowo określone w Załączniku nr 1 (papierowym) „Wykaz Wierzytelności Telewizyjnych do Umowy z dnia 06.09.2016 r.”, Załączniku nr 2 (papierowym) „Wykaz Wierzytelności Telekomunikacyjnych do Umowy z dnia 06.09.2016 r.”, Załączniku nr 3 (CD) „Wykaz Wierzytelności Telewizyjnych do Umowy z dnia 06.09.2016 r.” oraz Załączniku nr 4 (CD) „Wykaz Wierzytelności Telekomunikacyjnych do Umowy z dnia 06.09.2016 r.”

Żaden z wymienionych załączników nie została załączony do pozwu.

Powód załączył również niepotwierdzoną za zgodność kserokopię umowy wierzyciela pierwotnego z pozwaną o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Z faktu tego jednak nie wynika, że w trakcie jej obowiązywania powstało zadłużenie pozwanej wobec wierzyciela pierwotnego. Dochodzona pozwem kwota stanowi sumę skapitalizowanych odsetek ustawowych za opóźnienie, naliczonych od następnego dnia po dniu wymagalności poszczególnych dokumentów księgowych. Powód nie przedłożył jednak tych dokumentów księgowych, poza niepotwierdzonymi za zgodność z oryginałem kopiami not obciążeniowych. Nie jest zatem możliwe zweryfikowanie, czy dokumenty takie w ogóle zostały wystawione, a tym bardziej, czy należności w nich stwierdzone mają oparcie w zawartej przez strony umowie. Z tych samych przyczyn nie jest również możliwe zweryfikowanie, czy powód w sposób prawidłowy ustalił wysokość dochodzonych pozwem skapitalizowanych odsetek.

Brak jest również możliwości weryfikacji czy należność główna, od której powód domaga się odsetek, rzeczywiście istnieje i czy przypada ona powodowi. Powód, powołując się bowiem na fakt wystąpienia z powództwem o zapłatę kwoty głównej, nie wykazał istnienia prawomocnego orzeczenia, z którego wynika fakt jego zasądzenia na rzecz powoda.

Mając na uwadze powyższe należało uznać, że powód nie wykazał, iż przysługuje mu względem pozwanego dochodzona pozwem wierzytelność. Zgodnie natomiast z ogólną zasadą wyrażoną w art. 6 kc, ciężar udowodnienia faktu spoczywa na tym, kto z tego faktu wywodzi skutki prawne. Na gruncie prawa procesowego odpowiednikiem cyt. przepisu jest art. 232 kpc, zgodnie z którym strony zobowiązane są wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. W myśl przytoczonych przepisów, to na powodzie spoczywał ciężar udowodnienia faktów uzasadniających jego roszczenie.

Powód winien zatem wykazać wszystkie okoliczności stanowiące podstawę żądania pozwu. W rozpoznawanej sprawie strona powodowa jest podmiotem profesjonalnym, co sama podkreślała, wobec czego winna być świadoma wystąpienia negatywnych konsekwencji procesowych w przypadku, gdy powołuje mniej dowodów, niż tego wymaga materialnoprawna podstawa zgłoszonego roszczenia.

Nadto wskazać należy, iż w sprawach cywilnych rzeczą Sądu nie jest zarządzenie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie, ani też Sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy – obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (por. Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz pod red. A. Zielińskiego, Wydawnictwo C.H. Beck, wyd. 6, Warszawa 2012 r.).

Nie można było również w uznać, że pozwany nie przedstawiając swojego stanowiska w rzeczywistości uznał powództwo. Brak merytorycznego zaprzeczenia twierdzeń powoda przez pozwanego nie zwalniał bowiem powoda od wykazania podstawowych okoliczności wskazujących na zasadność żądania. Ciężar udowodnienia faktu należy rozumieć bowiem nie tylko jako obarczenie jednej ze stron procesu obowiązkiem przekonania sądu dowodami o prawdziwości swoich twierdzeń, ale również konsekwencjami zaniechania realizacji tego obowiązku lub jego nieskuteczności ( tak SN w wyroku z 7.11.2007r., II CSK 293/07)

Sąd jest zobligowany do uznania twierdzeń powoda przy bezczynności pozwanego jedynie w przypadku braku wątpliwości co do zasadności pozwu. W rozpoznawanej sprawie natomiast powód nie przedłożył dowodów dostatecznie uzasadniających jego roszczenie.

Mając na względzie wszystkie powyższe okoliczności, Sąd oddalił powództwo jako nieudowodnione.