Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 22 listopada 2018 roku (znak: ENM/6/021024226), Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., po rozpatrzeniu wniosku z dnia 19 października 2017 r., odmówił E. K. prawa do przeliczenia emerytury.

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że zgodnie z art. 24 oraz 183 i 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2017r. poz. 1383 ze zm.), ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r., przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego, wynoszącego, w przypadku wnioskodawczyni, 60 lat.

Emerytura, przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej, która osiągnęła wiek uprawniający do emerytury w roku kalendarzowym 2011, wynosi:

-

55% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 oraz

-

45 % emerytury obliczonej na podstawie art. 26 ustawy o emeryturach i rentach.

Emerytura ustalona w myśl art. 183, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Organ rentowy wskazał, iż w dniu 21-03-2011r. E. K. wnioskowała o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym za pośrednictwem Zakładu na dochody budżetu państwa w celu ustalenia prawa do emerytury obliczonej w myśl art. 183 (emerytura mieszana o symbolu (...)). W związku z powyższym wdrożono procedurę zmierzającą do wykreślenia wnioskodawczyni z Otwartego Funduszu Emerytalnego i przekazania środków zgromadzonych w OFE do budżetu państwa.

Decyzją z dnia 29 marca 2011r. została przyznana wnioskodawczyni emerytura w kwocie zaliczkowej, natomiast decyzją z dnia 20 stycznia 2015r. ustalono ostateczną wysokość emerytury.

Zgodnie z art. 184 ust.3, przy ustalaniu podstawy obliczenia emerytury ubezpieczonego, który złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w OFE na dochody budżetu państwa, składki zewidencjonowane na jego koncie w ZUS zwiększa się przez pomnożenie wskaźnikiem korygującym 19,52/12,22, stanowiącym stosunek pełnej składki na ubezpieczenie emerytalne do wysokości zewidencjonowanej na koncie ubezpieczonego w Zakładzie.

W konsekwencji brak jest możliwości ponownego obliczenia wysokości emerytury z uwzględnieniem kwot wynikających z II filaru, ponieważ środki wnioskodawczyni zostały przekazane na budżet państwa, a należne świadczenie obliczono z uwzględnieniem art. 184 ust.3.

Jednocześnie poinformowano, że w przypadku uregulowania zaległości z tytułu działalności gospodarczej oraz współpracy, należy złożyć wniosek w celu przeliczenia emerytury, na podstawie art. 108, tj. uwzględnienia składek w wysokości świadczenia.

/decyzja z dnia 4 kwietnia 2018 roku k.160 -160v. plik III akt ZUS/

Odwołanie od w/w decyzji złożyła w dniu 20 czerwca 2018 roku wnioskodawczyni E. K., wnosząc o zmianę zaskarżonej decyzji i uwzględnienie, przy ustaleniu wysokości emerytury, środków zgromadzonych na rachunku w otwartym Funduszu emerytalnym (II Filar). Odwołująca wskazała, iż środki, które zgromadziła w II Filarze zostały przekazane do Budżetu Państwa mimo, że stanowiły jej własność i powinny być uwzględnione w naliczaniu podstawy emerytury.

/odwołanie z dnia 20 czerwca 2018 roku k. 3/

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu przywołał argumentację, podniesioną w zaskarżonej decyzji.

/odpowiedź na odwołanie z dnia 19 lipca 2018 roku k. 15 - 15v/

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny:

E. K. urodziła się w dniu (...).

/okoliczność bezsporna/

W dniu 31 marca 2010 roku wnioskodawczyni złożyła wniosek o emeryturę i jej ustalenie na podstawie art. 46 w zw. z art. 29 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. We wniosku wskazała, iż jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego i wnosi o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem zakładu, na dochody budżetu państwa. Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury, wniosła o przyjęcie wynagrodzenia – dochodu – przychodu, stanowiącego podstawę wymiaru składki na ubezpieczenia społeczne lub na ubezpieczenie emerytalne i rentowe – uposażenia osiąganego w Polsce , w oparciu o przedłożone dokumenty , w najkorzystniejszym wariancie.

/wniosek k. 1 – 8 plik II akt ZUS/.

W kolejnych decyzjach z dni: 29 kwietnia 2010 r., 30 lipca 2010 r., 17 listopada 2011 r., 31 grudnia 2012 r. znak E (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych w rozpatrzeniu tego wniosku na podstawie art. 29 i 46 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmawiał E. K. prawa do emerytury, z uwagi na brak wykazania wymaganego na dzień 31 grudnia 2008 r. okresu 30 lat okresu składkowego i nieskładkowego

/decyzja z dnia 29 kwietnia 2010 r. k. 53-54 plik II akt ZUS. decyzja z dnia 30 lipca 2010 r. k.73-74 plik II akt ZUS. decyzja z dnia 17 listopada 2011 r. k. 79-80 plik II akt ZUS decyzja z dnia 31 grudnia 2012 r. k.119/120/.

W wyniku tych decyzji trwało postępowanie odwoławcze przed Sądem Okręgowym.

/bezsporne/

W kolejnym wniosku z dnia 14 lutego 2011 r., o przyznanie emerytury tym razem na podstawie art. 24 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych E. K. wskazała, iż jest członkiem OFE i nie wnosi o przekazanie środków do budżetu państwa

/ wniosek k. 1-6 plik III akt ZUS/.

Postępowanie ze wskazanego wniosku, zostało zawieszone w dniu 17 marca 2011 r. z uwagi na trwające postępowanie odwoławcze przed sądem

/k.12 plik III akt ZUS/

W dniu 21 marca 2011 r. wnioskodawczyni wniosła o jak najszybsze rozpoznanie jej wniosku o emeryturę z dnia 14 lutego 2011 r. wnosząc o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w OFE do budżetu państwa. Wskazała, iż nie ubiega się o okresową emeryturę kapitałową, a jedynie o emeryturę z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych z I filaru.

/protokół k.16 plik III akt ZUS/.

Decyzją z dnia 28 marca 2011 roku (znak (...)-2011) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. ustalił kapitał początkowy E. K. na dzień 1 stycznia 1999 roku. Do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy organ rentowy przyjął podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 42,06 % i został pomnożony przez kwotę bazową w wysokości 1.220,89 zł, w związku z czym podstawa wymiaru kapitału początkowego wyniosła 513,51 zł. Przyjęto łącznie 17 lat, 4 miesiące i 21 dni tj. 208 miesięcy okresów składkowych oraz 5 lat okresów nieskładkowych i2 lata 7 miesięcy 27 dni okresów sprawowania opieki nad dzieckiem. Łączny okres nieskładkowy przyjęty do obliczenia kapitału początkowego wyniósł 7 lat 7 miesięcy 27 dni tj. 91 miesięcy. Wysokość 24% kwoty bazowej wyniosła 293,01 zł. Współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 roku wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego wyniósł 94,49%. Średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat przyjęto w ilości 209 miesięcy. W związku z powyższym wysokość kapitału początkowego ustalona na dzień 1 stycznia 1999 roku wyniosła 87.744,47 zł.

/decyzja z dnia 28 marca 2011 roku k. 30-30v. plik III akt ZUS/.

Decyzją z dnia 29 marca 2011 r. (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., po rozpoznaniu wniosku wnioskodawczyni z dnia 14 lutego 2011 r. , na podstawie art. 24 ustawy o emeryturach i rentach z FUS , przyznał jej zaliczkę na poczet emerytury, przysługującej od 12 marca 2011 r. tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego.

Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury zgodnie z art. 53 ustawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia od 1977 do 2006 r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 49,02% Podstawa wymiaru obliczona przez pomnożenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru 49,02% przez kwotę bazową 2822,66 zł wyniosła 1383,67 zł.

Do ustalenia wysokości emerytury Zakład uwzględnił okresy składkowe 23 lata 12 dni tj.276 miesięcy oraz nieskładkowe ograniczone do 1/3 składkowych 7 lat 8 miesięcy 4 dni tj. 92 miesiące. Wysokość emerytury została obliczona na kwotę 1165,46 zł.

ZUS nadto wskazał, iż podstawę obliczenia emerytury zgodnie z art. 26 ustawy stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składki i kapitału początkowego zaewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę.

- kwota składki zaewidencjonowana na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosi 10674,76 zł

- kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 229210,82 zł

- średnie dalsze trwanie życia wynosi 247,50 m-cy

- wyliczona kwota emerytury wynosi 969,23 zł

Wysokość emerytury została obliczona zgodnie z zasadami określonymi w art. 26 ustawy emerytalnej: ( (...),76 + (...),82) / 247,50 = 969,23 zł

Zgodnie z art. 183 ustawy , wobec osiągnięcia wieku, uprawniającego do emerytury w roku 2011, wysokość emerytury od 12-03-2011 wynosi:

55 % emerytury obliczonej na podstawie art. 53 ustawy emerytalnej 641,00 zł,

45% emerytury obliczonej na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej 436,15 zł,

- łącznie 1077,15 zł.

Wskazano, iż emerytura ma charakter zaliczkowy, z uwagi na prowadzone postępowanie odwoławcze w Sądzie w sprawie przyznania emerytury na podstawie art. 46 w zw. z art. 29 ustawy.

/decyzja z dnia 29 marca 2011.k 35-37 plik III akt ZUS/

Decyzją z dnia 27 października 2011 r. ponownie przeliczono emeryturę utrzymując jej zaliczkowy charakter.

/decyzja z dnia 27 października 2011.k 59-60 plik III akt ZUS/

Decyzją z dnia 19 stycznia 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych, w związku ze zmianami do ustawy z dnia 28 lipca 2011 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z FUS (Dz.U. nr 187 poz. 1112) oraz zgodnie z ustawą z dnia 1 października 2013 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U z dnia 21 czerwca 2013 r. poz. 960) ponownie ustalił kapitał początkowy na dzień 1 stycznia 1999 r. wartość Kapitału Początkowego wyniosła 97538,21 zł.

/decyzja z dnia 19 stycznia 2015. k 114 plik III akt ZUS/

Decyzją z dnia 20 stycznia 2015 r. ustalono nową wysokość świadczenia w oparciu o ponowne ustalenie kapitału początkowego i korektę składek zaewidencjonowanych na koncie po zakończonym postępowaniu odwoławczym w sądzie w sprawie przyznania emerytury na podstawie art. 46 w zw. z art. 29 ustawy.

Emeryturę przyznano od 12 marca 2011 r. tj od osiągnięcia wieku emerytalnego.

Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury zgodnie z art. 53 przyjęto:

- przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia od 1977 do 2006.

- wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wynosi 49,39%

Podstawa wymiaru obliczona przez pomnożenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru 49,39% przez kwotę bazową 2822,66 zł wyniosła 1394,11 zł. Do ustalenia wysokości emerytury Zakład uwzględnił okresy składkowe 23 lata 1 miesiąc 27 dni tj.277 miesięcy oraz nieskładkowe ograniczone do 1/3 składkowych 7 lat 8 miesięcy 19 dni tj. 92 miesiące. Wysokość emerytury została obliczona na kwotę 1170,67 zł.

Podstawę obliczenia emerytury zgodnie z art. 26 ustawy stanowiła kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału początkowego zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę.

Kwota składki zaewidencjonowana na koncie, z uwzględnieniem waloryzacji wyniosła 22056,71 zł, kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wyniosła 254794,51 zł, średnie dalsze trwanie życia wyniosło 247,50 m-cy, wyliczona kwota emerytury wyniosła 1118,59 zł.

Wobec osiągnięcia wieku uprawniającego do emerytury w roku 2011, wysokość emerytury na podstawie art. 183 od 12-03-2011 wyniosła;

- 55 % emerytury obliczonej na podstawie art. 53 ustawy emerytalnej 643,87 zł,

- 45 % emerytury obliczonej na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej 503,00 zł,

To jest łącznie 1147,24 zł

Emerytura po waloryzacji przysługuje w kwocie:

od 01-03-2012 - 1218,24 zł

od 01-03-2013 - 1266,97 zł

od 01-03-2014 - 1287,24 zł

/decyzja z dnia 20 stycznia 2015 r.k.117-119 plik III akt ZUS/

We wniosku z dnia 11 czerwca 2015 r. E. K. wniosła o przeliczenie emerytury zgodnie z ustawą z dnia 5 marca 2015 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. 2015 r. poz. 552) wprowadzającej zmiany w ustawie emerytalnej, przy uwzględnieniu nowych zasad ustalenia kapitału początkowego za okres opieki nad dzieckiem, (art. 174 ust. 2a ustawy emerytalnej), przeliczenie emerytury poprzez uwzględnienie w kapitale początkowym okresów ukończonych studiów wyższych (art. 185 a ustawy emerytalnej)

/ wniosek k. 128 plik III akt ZUS/

Decyzją z dnia 9 września 2015 r. dokonano kolejnego przeliczenia emerytury ustalając jej zaliczkowy charakter do czasu wyjaśnienia niezgodności na indywidualnym koncie ubezpieczeniowym.

/decyzja k. 132 -133 plik III akt ZUS/

Decyzją ostateczną o przeliczeniu emerytury z dnia 10 grudnia 2015 r., Zakład Ubezpieczeń Społecznych z urzędu przeliczył emeryturę po ponownym ustaleniu kapitału początkowego, od 01-06-2015, tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Obliczenie wysokości emerytury nastąpiło zgodnie z art. 53 ustawy. Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia od 1977 do 2006. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 49,39%. Podstawa wymiaru, obliczona przez pomnożenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru 49,39% przez kwotę bazową 2822,66 zł wyniosła 1394,11 zł. Do ustalenia wysokości emerytury Zakład uwzględnił okresy składkowe 23 lata 1 miesiąc 27 dni tj.277 miesięcy oraz nieskładkowe ograniczone do 1/3 składkowych 7 lat 8 miesięcy 19 dni tj. 92 miesiące. Wysokość emerytury została obliczona na kwotę 1170,67 zł.

Podstawę obliczenia emerytury zgodnie z art. 26 ustawy stanowiła kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału początkowego zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę.

Po przeliczeniu kapitału początkowego na koncie wnioskodawczyni, które nastąpiło w związku z realizacją zapisów ustawy z dnia 05 marca 2015r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, kwota składki zaewidencjonowana na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wyniosła 21595,49 zł, kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wyniosła 260554,40 zł, średnie dalsze trwanie życia wyniosło 247,50 m-cy, wyliczona kwota emerytury wyniosła 1140,00 zł.

Wobec osiągnięcia wieku uprawniającego do emerytury w roku 2011 wysokość emerytury zgodnie z art. 183 od 12-03-2011 wyniosła;

- 55 % emerytury obliczonej na podstawie art. 53 ustawy emerytalnej 643,87 zł,

- 45 % emerytury obliczonej na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej 513,00 zł,

To jest łącznie 1156,87 zł

Emerytura po waloryzacji przysługuje w kwocie:

od 01-03-2012 - 1227,87 zł

od 01-03-2013 - 1276,98 zł

od 01-03-2014 - 1297,41 zł

od 01-03-2015 - 1333,41 zł

/decyzja k. 140 -141 v. plik III akt ZUS/.

Żadnej z powyższych decyzji wnioskodawczyni nie kwestionowała.

/bezsporne/

Wnioskiem z dnia 19 października 2017 r. wnioskodawczyni wniosła o ponowne wyliczenie jej emerytury, z uwagi na nieuwzględnienie kwot wynikających z II filaru.

/wniosek k.19.10.2017 r./

Zaskarżoną decyzją z dnia 22 listopada 2018 roku (znak: ENM/6/021024226) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., po rozpatrzeniu wniosku z dnia 19 października 2017 r. odmówił E. K. prawa do przeliczenia emerytury.

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że zgodnie z art. 24 oraz 183 i 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2017r. poz. 1383 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego wynoszącego w przypadku wnioskodawczyni 60 lat.

Emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej, która osiągnęła wiek uprawniający do emerytury w roku kalendarzowym 2011, wynosi:

-

55% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 oraz

-

45 % emerytury obliczonej na podstawie art. 26 ustawy o emeryturach i rentach.

Emerytura ustalona w myśl art. 183 przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Organ rentowy wskazał, iż w dniu 21-03-2011r. E. K. wnioskowała o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym za pośrednictwem Zakładu na dochody budżetu państwa w celu ustalenia prawa do emerytury obliczonej w myśl art. 183 (emerytura mieszana o symbolu (...)). W związku z powyższym wdrożono procedurę zmierzającą do wykreślenia wnioskodawczyni z Otwartego Funduszu Emerytalnego i przekazania środków zgromadzonych w OFE do budżetu państwa.

Decyzją z dnia 29 marca 2011r. została przyznana wnioskodawczyni emerytura w kwocie zaliczkowej, natomiast decyzją z dnia 20 stycznia 2015r. ustalono ostateczną wysokość emerytury.

Zgodnie z art. 184 ust. 3 przy ustalaniu podstawy obliczenia emerytury ubezpieczonego, który złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w OFE na dochody budżetu państwa, składki zewidencjonowane na jego koncie w ZUS zwiększa się przez pomnożenie wskaźnikiem korygującym 19,52/12,22, stanowiącym stosunek pełnej składki na ubezpieczenie emerytalne do wysokości zewidencjonowanej na koncie ubezpieczonego w Zakładzie.

W konsekwencji brak jest możliwości ponownego obliczenia wysokości emerytury z uwzględnieniem kwot wynikających z II filaru, ponieważ środki wnioskodawczyni zostały przekazane na budżet państwa, a należne świadczenie obliczono z uwzględnieniem art. 184 ust.3.

Jednocześnie poinformowano, że w przypadku uregulowania zaległości z tytułu działalności gospodarczej oraz współpracy należy złożyć wniosek w celu przeliczenia emerytury na podstawie art. 108, tj. uwzględnienia składek w wysokości świadczenia.

/decyzja z dnia 4 kwietnia 2018 roku k.160 -160v. plik III akt ZUS/

Powyższych ustaleń Sąd Okręgowy w Łodzi dokonał na podstawie powołanych dowodów w postaci dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, w tym w aktach ZUS, których wiarygodność nie budzi wątpliwości i nie była kwestionowana przez żadną ze stron.

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 183 ust. 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1383) emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej, o której mowa w ust. 1, która osiągnęła wiek uprawniający do emerytury w roku kalendarzowym 2011, wynosi:

1) 55% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 oraz

2) 45 % emerytury obliczonej na podstawie art. 26.

Odnośnie pierwszej części emerytury wskazać należy na treść przepisu art. 53 ust. 1 powyższej ustawy zgodnie, z którym emerytura obliczana według tego przepisu (na tzw. „starych zasadach”) stanowi sumę trzech składników:

1) 24 % kwoty bazowej, o której mowa w art. 19, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, oraz

2) po 1,3 % podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów składkowych,

3) po 0,7 % podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych.

W myśl art. 15 powyższej ustawy podstawę wymiaru emerytury i renty stanowi ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 tego samego przepisu przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne na podstawie przepisów prawa polskiego w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych, wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym złożono wniosek o emeryturę lub rentę. Z kolei ust. 6 tego samego przepisu stanowi, że na wniosek ubezpieczonego podstawę wymiaru emerytury lub renty może stanowić ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe w okresie 20 lat kalendarzowych przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku, wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu.

Stosownie dostępu 2a jeżeli nie można ustalić podstawy wymiaru składek w okresie pozostawania w stosunku pracy wskazanym do ustalenia podstawy wymiaru emerytury i renty, za podstawę wymiaru składek przyjmuje się kwotę obowiązującego w tym okresie minimalnego wynagrodzenia pracowników, proporcjonalnie do okresu podlegania ubezpieczeniu i wymiaru czasu pracy.

Następnie w celu ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty:

1)  oblicza się sumę kwot podstaw wymiaru składek i kwot, o których mowa w ust. 3, w okresie każdego roku z wybranych przez zainteresowanego lat kalendarzowych,

2)  oblicza się stosunek każdej z tych sum kwot do rocznej kwoty przeciętnego wynagrodzenia, ogłoszonej za dany rok kalendarzowy, wyrażając go w procentach, z zaokrągleniem do setnych części procentu,

3)  oblicza się średnią arytmetyczną tych procentów, która, z zastrzeżeniem ust. 5, stanowi wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury lub renty,

oraz mnoży się przez ten wskaźnik kwotę bazową, o której mowa w art. 19, przy czym wskaźnik wysokości podstawy wymiaru nie może być wyższy niż 250%.

Zasady obliczania drugiej części emerytury mieszanej przewiduje art. 26 ust. 1 ustawy w myśl, którego emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia ustalonej w sposób określony w art. 25 przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego, z uwzględnieniem ust. 5 i art. 183.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 w/w ustawy, podstawę obliczenia emerytury, o której mowa w art. 24, stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, oraz zwaloryzowanego kapitału początkowego określonego w art. 173-175, z zastrzeżeniem art. 185.

Zgodnie z art. 174 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12.

Zgodnie z ust. 2 przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy:

1) okresy składkowe, o których mowa w art. 6;

2) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5;

3) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-4 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2.

Zgodnie z art. 184 ust.1-3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i Rentach z Funduszu Ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1383) Ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

-okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

- okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Przy ustalaniu podstawy obliczenia emerytury ubezpieczonego, który złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym na dochody budżetu państwa, składki na ubezpieczenie emerytalne, zaewidencjonowane na jego koncie w Zakładzie, zwiększa się przez pomnożenie wskaźnikiem korygującym 19,52/12,22, stanowiącym stosunek pełnej wysokości składki na ubezpieczenie emerytalne do wysokości zaewidencjonowanej na koncie ubezpieczonego w Zakładzie.

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, iż emerytura tego rodzaju – emerytura mieszana - została przewidziana dla pierwszych roczników ubezpieczonych objętych nowym systemem emerytalnym, tj. dla osób, które osiągnęły wiek emerytalny w latach 2009-2014, jeżeli nie pobierają emerytury w systemie zdefiniowanego świadczenia i nie były członkami otwartego funduszu emerytalnego albo złożyły wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym na dochody budżetu państwa. Grupa osób, o których mowa, może otrzymać emeryturę składającą się z kwoty odpowiadającej określonemu procentowi emerytury wyliczonej w systemie zdefiniowanego świadczenia (zgodnie z art. 53 ustawy emerytalnej) i z kwoty odpowiadającej określonemu procentowi emerytury wyliczonej według nowych zasad, tj. w systemie zdefiniowanej składki (zgodnie z art. 26 ustawy emerytalnej). W razie podlegania ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym po dniu przyznania tzw. emerytury mieszanej przeliczenie takiego świadczenia następuje według zasad przewidzianych dla emerytur wypłacanych z nowego systemu emerytalnego (art. 183 ust. 6 w zw. z art. 108).

Przechodząc na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że organ rentowy prawidłowo odmówił prawa do przeliczenia podstawy wymiaru, z uwagi na nieuwzględnienie kwot wynikających z II filaru, bowiem zgodnie z obowiązującymi przepisami w przypadku emerytur mieszanych środki zgromadzone na rachunku OFE wnioskodawczyni zostały przekazane na dochody budżetu państwa a składki zewidencjonowane na jej koncie w ZUS zostały zwiększone przez pomnożenie wskaźnikiem korygującym 19,52/12,22 stanowiącym stosunek pełnej składki na ubezpieczenie emerytalne do wysokości zewidencjonowanej na koncie ubezpieczonego w zakładzie.

Podkreślenia wymaga, iż emerytura mieszana wnioskodawczyni została ustalona zgodnie z jej wolą. Składając wniosek o emeryturę już w dniu 31 marca 2010 roku wnioskodawczyni wskazała, iż jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego i wnosi o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem zakładu, na dochody budżetu państwa. Co prawda w kolejnym wniosku o emeryturę z dnia 14 lutego 2011 r. E. K. takiego wniosku nie sformułowała jednakże już 21 marca 2011 r. wnioskodawczyni prosiła o jak najszybsze rozpoznanie jej wniosku o emeryturę z dnia 14 lutego 2011 r. wnosząc o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w OFE do budżetu państwa. Jednocześnie wnioskodawczyni wskazała, iż nie ubiega się o okresową emeryturę kapitałową, a jedynie o emeryturę z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych z I filaru. Tym samym , przekazanie wskazanych środków, zgromadzonych na rachunku OFE na budżet państwa było prawidłowe.

Znamiennym jest, również, co wynika wprost z treści akt rentowych, iż w przypadku wnioskodawczyni wielokrotnie wydawano decyzje, ustalające wysokość jej emerytury w oparciu o wskazane powyżej zasady. Żadna z nich nie była, przez wnioskodawczynię, kwestionowana. Zarówno decyzja z dnia 29 marca 2011 r. przyznająca E. K. emeryturę w kwocie zaliczkowej, jak i decyzje z dnia 20 stycznia 2015 r. oraz z dnia 10 grudnia 2015 r. ustalające ostateczną wysokość emerytury nie zostały zaskarżone do Sądu i są prawomocne. Przez szereg lat wnioskodawczyni przyjmowała świadczenia obliczone na takich właśnie podstawach nie podnosząc żadnych uchybień. W chwili obecnej – tj. po 7 latach od złożenia wniosku w tym przedmiocie - brak więc podstaw do uznania, iż wnioskodawczyni jak twierdzi w jakikolwiek sposób została wmanewrowana w przekazanie środków OFE na budżet państwa a prawo do emerytury ustalono jej w sposób nieprawidłowy.

Na marginesie podnieść również należy, że nie można uznać, iż środki zgromadzone w OFE w ogóle nie były uwzględnione przy ustaleniu wysokości emerytury wnioskodawczyni. Niewątpliwie bowiem zgodnie z obowiązującymi przepisami składki zaewidencjonowane na jej koncie w ZUS zostały zwiększone przez pomnożenie wskaźnikiem korygującym 19,52/12,22 stanowiącym stosunek pełnej składki na ubezpieczenie emerytalne do wysokości zaewidencjonowanej na koncie ubezpieczonej w zakładzie. Jeszcze raz podkreślić należy, iż było to konsekwencją wniosku odwołującej z dnia 21 marca 2011 r. .

Zatem, przeliczenie wymiaru emerytury w oparciu o środki zgromadzone na rachunku w Otwartym Funduszu Emerytalnym w przypadku wnioskodawczyni, nie było możliwe. To zaś czyni zaskarżoną decyzje prawidłową a odwołanie niezasadnym.

Mając na uwadze wskazane wyżej okoliczności Sąd Okręgowy w Łodzi, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie E. K., jako niezasadne, uznając tym samym prawidłowość wydanej w dniu 22 listopada 2017 roku decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć wnioskodawczyni

J.L.