Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 15 stycznia 2018 r.

Sąd Apelacyjny w Krakowie, Wydział I Cywilny w składzie :

Przewodniczący : SSA Jan Kremer (spr.)

Sędziowie : SA Teresa Rak
SA Józef Wąsik
po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2018 r. w Krakowie
na posiedzeniu niejawnym
sprawy ze skargi na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki
w sprawie z wniosku R. M.
przeciwko M. Ć.

o stwierdzenie wykonalności orzeczenia sądu zagranicznego

prowadzonej przed Sądem Okręgowym w Krakowie pod sygn. akt. I Co 130/16

postanawia:

1.  umorzyć postępowanie wywołane wnioskiem o zwolnienie od opłaty od skargi;

2.  odrzucić skargę.

Sygn.. I S 367/17

UZASADNIENIE

M. Ć. w dniu 7 listopada 2017 r. wniosła skargę na przewlekłość
postępowania z wniosku R. M. przeciwko M. Ć. i wniosła o
zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz uczestniczki kwoty 10 000 PLN.

Podniosła że do tej pory nie zostało rozstrzygnięcie jej zażalenia na postanowienie
Sądu Okręgowego w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności.

Wiceprezes Sądu Okręgowego w Krakowie wykonujący funkcję Prezesa tego Sądu
wniósł o odrzucenie skargi.

Sąd Apelacyjny ustalił, że sprawa w której skarżąca wniosła skargę na przewlekłość
postępowania zostało prawomocnie zakończone postanowieniem Sądu Apelacyjnego w
K. z dnia 5 lipca 2017 r. (IACz 1099/17).

Skarżąca wniosła o zwolnienie od opłaty od skargi na przewlekłość postępowania.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje:

Skarga uczestniczki podlega odrzuceniu z dwu przyczyn.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie
prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub
nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.
U. nr 179, późn. (...) ze zm.) skarga powinna czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla
pisma procesowego. Ponadto powinna ona spełniać dodatkowe warunki przewidziane w art. 6
ust. 2 ustawy, a mianowicie zawierać: żądanie stwierdzenia przewlekłości postępowania w
sprawie, której skarga dotyczy (art. 6 ust. 2 pkt 1) oraz przytoczenie okoliczności
uzasadniających żądanie (art. 6 ust. 2 pkt 2). Przepis art. 9 ust. 1 przedmiotowej ustawy
stanowi przy tym, że skargę niespełniającą wymagań przewidzianych w art. 6 ust. 2 sąd
właściwy do jej rozpoznania odrzuca bez wzywania do uzupełnienia braków.

Skarga wniesiona przez skarżącą nie zawierała żądania stwierdzenia przewlekłości
postępowania sądowego, prowadzonego przez Sąd Okręgowy w Krakowie, sygn. akt I Co
130/16

Żądanie stwierdzenia przewlekłości w sprawie jest żądaniem procesowym, a więc
postulatywnym oświadczeniem woli strony. Postępowanie w sprawie o przewlekłość jest
postępowaniem skargowym, a więc znaczenie żądania wyraża się w inicjowaniu
postępowania przed sądem stwierdzającym przewlekłość, ma charakter koniecznego impulsu
procesowego (por. S. S., Funkcje zasady skargowości w polskim procesie karnym,
P. 1975). Nie można więc uznać, że jest to jedynie formalny element skargi i stąd jego
brak skutkować musi uznaniem niedopuszczalności orzekania w sprawie przewlekłości. - por.
P. G., S. S. (2), P. W., Komentarz do art. 6 ustawy o skardze
na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez
nieuzasadnionej zwłoki, System Informacji Prawnej Lex).

Brak w skardze żądania stwierdzenia przewlekłości postępowania lub okoliczności
uzasadniających takie żądanie (art. 6 ust. 2 ww. ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r.) jest
brakiem nieusuwalnym i powoduje odrzucenie skargi (art. 9 ust. 1 tej ustawy).

Ponadto skarga sporządzona przez skarżącą gdyby zawierała nawet żądanie
stwierdzenia przewlekłości postępowania podlegałaby odrzuceniu z uwagi na jej
niedopuszczalność.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa
strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub
nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.
U. z 2004 r. Nr 179, poz. 1843) skargę wnosi się w toku postępowania w sprawie, co
powiązane jest z funkcją skargi jako środka przywrócenia prawidłowego toku tego
postępowania (por. art. 6 ust. 3 i art. 12 ust. 3 cytowanej ustawy). Skarga wniesiona do Sądu
po prawomocnym zakończeniu sprawy jest niedopuszczalna, gdyż nie ma już przedmiotu
rozpoznania (por. postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 17 września 2015 r., WSP 3/15,
LEX nr 1793721; z dnia 20 stycznia 2015 r., III SPP 234/14, LEX nr 1652401; z dnia 24
września 2014 r., III SPP 205/14, LEX nr 1522080 i z dnia 25 lipca 2013 r., KSP 5/13, LEX
nr 1341285).

Z ustaleń Sądu Apelacyjnego wynika, że w sprawa prowadzona przez Sąd Okręgowy
w K. została prawomocnie zakończona postanowieniem Sądu Apelacyjnego w
K. z dnia 5 lipca 2017r. ( IACz 1099/17). Okoliczność, że odpis tego postanowienia
został uczestniczce doręczony po wniesieniu skargi nie ma znaczenia dla rozpoznania skargi
bowiem postanowienie Sądu Apelacyjnego stało się prawomocne z chwilą jego wydania.

Zatem skarga jest niedopuszczalna.

Konsekwencją niedopuszczalności skargi jest jej odrzucenie.

W konsekwencji powyższego wniosek o zwolnienie z opłaty od skargi był
bezprzedmiotowy i w tym zakresie umorzono postępowanie

Mając powyższe na uwadze, Sąd Apelacyjny odrzucił skargę skarżącego na podstawie
art. 9 ust. 1 oraz art. 5 ust. 1 i 2 w zw. z art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o
skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu
przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu
sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki oraz art. 370 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.