Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 września 2018 roku

Sąd Rejonowy w Toruniu VIII Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Aneta Zawulewska-Glonek

Protokolant st. sekr. sąd. Ewa Kukla-Karpus

pod nieobecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej Toruń Wschód w T.

po rozpoznaniu dnia 17.07.2018r., 13.09.2018r.

sprawy:

A. W.

s. J. i M. z domu N.

ur. (...) w T.

oskarżonego o to, że:

w okresie od 6 stycznia do 11 lutego 2018r. w T. przy ul. (...) oraz przy ul. (...), w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, nie zastosował się do zakazu zbliżania się do M. W. na odległość mniejszą niż pięćdziesiąt metrów do dnia 06/12/2018 roku, orzeczonego przez Sad Rejonowy w Toruniu VIII Wydział Karny w sprawie VIII K 1250/17,

tj. o przestępstwo z art. 244 kk w zw. z art. 12 kk

orzeka:

1.  oskarżonego A. W. uznaje za winnego tego, że w okresie od 22 stycznia 2018 roku do 11 lutego 2018 roku w T. przy ulicy (...) oraz w miejscu pracy D. Style przy ulicy (...), w krótkich odstępach czasu z wykorzystaniem takiej samej sposobności, nie zastosował się do zakazu zbliżania się do M. W. na odległość mniejszą niż pięćdziesiąt metrów do dnia 06 grudnia 2018 roku, orzeczonego przez Sąd Rejonowy w Toruniu VIII Wydział Karny w sprawie VIII K 1250/17 tj dopuścił się występku z art. 244 kk w zw. z art. 91 § 1 kk i za to w myśl art. 91 § 1 kk na podstawie art. 244 kk wymierza mu karę 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

2.  zwalnia oskarżonego od opłaty sądowej, a poniesionymi wydatkami obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt VIII K 313/18

UZASADNIENIE

M. W. wraz z córkami P. i N. mieszka u swojej matki E. W. w T. przy ulicy (...).

(dowód; zeznania E. W. k. 87 - 88

zeznania M. W. k. 80 v – 81)

Na mocy wyroku Sadu Rejonowego w Toruniu z dnia 16 listopada 2017 roku, który uprawomocnił się w dniu 5 grudnia 2017 roku A. W. ma zakaz zbliżania się do M. W. na odległość nie mniejszą niż 50 metrów.

(dowód; odpis wyroku k. 50)

W dniu 6 stycznia 2018 roku w godzinach wieczornych A. W. pojawił się przed drzwiami mieszkania byłej żony, dzwonił dzwonkiem, uderzał pięściami w drzwi i kopał w drzwi. Z uwagi, że nie został wpuszczony do mieszkania po pewny czasie odszedł. W tym dniu M. W. nie było w domu.

(dowód; zeznania E. W. k. 87 – 88)

W dniu 22 stycznia 2018 roku około 22.00 godziny A. W. pojawił się przed drzwiami mieszkania byłej żony, dzwonił dzwonkiem i kopał w drzwi. Z uwagi, że nie został wpuszczony do mieszkania po pewny czasie odszedł. W tym dniu M. W. była w domu.

(dowód; zeznania E. W. k. 87 - 88

zeznania M. W. k. 80 v – 81)

W dniu 23 stycznia 2018 roku M. W. udała się do swojego miejsca pracy znajdującego się w T. przy ulicy (...). Wówczas podjechał do niej rowerem A. W. mówiąc do niej, by odbierała telefony od niego.

(dowód; zeznania M. W. k. 80 v – 81)

W dniu 24 stycznia 2018 roku około godziny 14.00 kiedy M. W. znajdowała się w pracy, A. W. podszedł do okna, pukał w nie i krzyczał do niej niezrozumiałe słowa.

(dowód; zeznania M. W. k. 80 v – 81)

W dniu 28 stycznia 2018 roku około 20.00 godziny A. W. ponownie pojawił się przed drzwiami mieszkania byłej żony, dzwonił dzwonkiem i uderzał w drzwi. Kiedy mężczyzna dobijał się do drzwi M. W. zadzwoniła na policję z prośbą o interwencję. Jednakże mężczyzna przed przyjazdem policji oddalił się.

(dowód; zeznania E. W. k. 87 - 88

zeznania M. W. k. 80 v – 81)

W dniu 7 lutego 2018 roku około godziny 21.00 A. W. ponownie pojawił się przed drzwiami mieszkania byłej żony i dzwonił dzwonkiem. M. W. wówczas spała.

(dowód; zeznania E. W. k. 87 - 88

zeznania M. W. k. 80 v – 81)

W dniu 11 lutego 2018 roku około godziny 21.00 A. W. po raz kolejny pojawił się przed drzwiami mieszkania byłej żony i dzwonił dzwonkiem i szarpał za klamkę. M. W. przebywała wówczas w mieszkaniu.

(dowód; zeznania E. W. k. 87 - 88

zeznania M. W. k. 80 v – 81)

Oskarżony A. W. z zawodu jest piekarzem i przed osadzeniem w zakładzie karnym nigdzie nie pracował. Jest zdrowy. Nie leczył się psychiatrycznie. W przeszłości był karany.

(dowód; wyjaśnienia oskarżonego k. 80 - 81

karta karna k. 47 - 48)

Oskarżony A. W. przyznał się do zarzucanego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień.

Wyjaśnienia oskarżonego przyznającego się do zarzucanego mu czynu w świetle zeznań świadków M. W., E. W. oraz P. W. są przekonujące i wiarygodne.

W toku postępowania sądowego świadkowie M. W. , E. W. oraz P. W. zgodnie zeznały, że oskarżony wielokrotnie w miesiącu styczniu i lutym 2018 roku przychodził pod drzwi mieszkania, dzwonił, uderzał w drzwi oraz kopał. Z relacji świadka M. W. wynika, że oskarżony przychodził również do pracy. Z uwagi na upływ czasu świadkowie nie byli w stanie podać precyzyjnych dat, jednakże podtrzymali swe zeznania z postępowania przygotowawczego, w których podawali konkretne zachowania oskarżonego. Świadkowie E. W. i P. W. wykluczyły by te wizyty były spowodowane chęcią spotkania się z córkami. Zeznały, że gdy przebywał pod drzwiami żądał spotkania z byłą żoną.

W ocenie sądu zeznania świadków są swobodne i logiczne. Świadkowie w sposób spontaniczny i swobodny opisują zachowanie oskarżonego. Pomiędzy ich relacjami nie zachodzą istotne sprzeczności. W ocenie sądu ich relacje wzajemnie się uzupełniając tworząc jasny i przejrzysty obraz zachowania oskarżonego. W ocenie sądu ich zeznania w pełni zasługują na wiarę.

A. W. został oskarżony o czyn z art. 244 kk w zw. z art. 12 kk.

W ocenie sądu zebrany w sprawie materiał dowodowy w postaci wyjaśnień oskarżonego oraz zeznań świadków M. W., E. W. oraz P. W. pozwala w sposób niebudzący wątpliwości na ustalenie, że oskarżony w okresie od 22 stycznia 2018 roku do 11 lutego 2018 roku w T. przy ulicy (...) oraz w miejscu pracy D. Style przy ulicy (...), nie zastosował się do zakazu zbliżania się do M. W. na odległość mniejszą niż pięćdziesiąt metrów od dnia 6 grudnia 2018 roku orzeczonego przez Sąd Rejonowy w Toruniu VIII Wydział Karny w sprawie VIII K 1250/17. Oskarżony miał świadomość, że posiada orzeczony przez sąd zakaz zbliżania się do żony, jednak w lekceważył go i wielokrotnie nachodził pokrzywdzoną w miejscu zamieszkania oraz w miejscu pracy. Jednocześnie czynów tych dopuszczał się w krótkich odstępach czasu z wykorzystaniem takiej samej sposobności.

Tym samym zdaniem sądu w pełni wyczerpał znamiona występku z art. 244 kk w zw. z art. 91 § 1 kk i za to w myśl art. 91 § 1 kk i została wymierzona mu kara 5 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd wymierzając karę pozbawienia wolności we wskazanym wymiarze wziął pod rozwagę stopień winy oskarżonego, który w sposób świadomy i ukierunkowany wielokrotnie łamał sądowy zakaz zbliżania, nie bacząc na powagę i moc orzeczenia, a jednocześnie nachodząc byłą żonę w jej miejscu zamieszkania oraz miejscu pracy podważał jej poczucie bezpieczeństwa. Postawa oskarżonego świadczy o jego ewidentnym lekceważący stosunku do panujących norm.

W ocenie Sądu orzeczona kara pozbawienia wolności realizuje wszelkie dyrektywy wymienione w art. 53 kk i uwzględnia wysoki stopień zawinienia oskarżonego, sposób dokonania przestępstwa, właściwości i warunki osobiste oskarżonego, jego dotychczasowy sposób życia. Kara ta uwzględnia więc zasady prewencji indywidualnej, ale także generalnej. W tym ostatnim aspekcie zawiera walor wychowawczy wskazując jakie skutki niesie za sobą nieprzestrzeganie zasad obowiązującego porządku prawnego doskonale znanego oskarżonemu. W ocenie Sądu orzeczona kara pozbawienia wolności jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu, uwzględnia w sposób całościowy okoliczności popełnienia przestępstwa, zaś jej dolegliwość nie przekraczają stopnia winy.

W ocenie sądu dotychczasowe zachowanie oskarżonego (uprzednia karalność za czyny z art. 190a § 1 kk, z art. 190 § 1 kk w zw. z art. 12 kk, z art. 207 § 1 kk na szkodę M. W.) by orzeczenie kary wolnościowej spełniło swe cele wychowawcze i zapobiegawcze. Jego absolutny brak krytycyzmu wobec swojego zachowania potwierdza zasadność przekonania Sądu odnośnie odizolowania oskarżonego od reszty społeczeństwa i poddania go wnikliwej resocjalizacji w warunkach zakładu karnego.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 626 § 1 kpk i art. 624 § 1 kpk oraz art. 17 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych mając na względzie sytuację majątkową oskarżonego, który nie posiada żadnego majątku i aktualnie przebywa w zakładzie karnym.