Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IC 46/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia : 26 września 2018 roku

Sąd Okręgowy w Zielonej Górze Wydział I Cywilny w składzie :

Przewodniczący : SSO Małgorzata Boguszewicz

Protokolant : st. sekr. sąd. Aurelia Drecka

Po rozpoznaniu w dniu 13 września 2018 roku w Zielonej Górze

sprawy z powództwa : A. C.

przeciwko : Kołu (...) w S.

o uchylenie uchwały

I.  uchyla uchwałę Walnego Zgromadzenia Koła (...) w S. z dnia 04 czerwca 2017r , numer (...) w przedmiocie wykluczenia powoda A. C. z członków Koła (...) w S.;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 200 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 46/18

UZASADNIENIE

Powód A. C. wystąpił z powództwem przeciwko stronie pozwanej Koło (...) w S., w którym domagał się uchylenia uchwały nr 8/2018 z dnia 25 stycznia 2018 r. w sprawie wykluczenia powoda z Koła (...).

W uzasadnieniu swojego żądania powód zakwestionował podstawy jego wykluczenia z członkostwa w Kole (...). Jednocześnie podniósł, że Zarząd Okręgowy był od samego początku negatywnie nastawiony do jego osoby i złożonego przez niego odwołania i nie uczynił nic aby jego uwagi i sugestie w sposób obiektywny wyjaśnić.

Stron pozwana Koło (...) S. w złożonej odpowiedzi na pozew /K.-40-41/ wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda kosztów procesu.

W uzasadnieniu strona pozwana zarzuciła, iż powództwo nie zostało udowodnione a ponadto jest ono pozbawione podstaw. Twierdzenie bowiem powoda co do sfałszowania protokołu z obrad walnego zgromadzenia KŁ (...) S. odbytego w dniu 9 maja 2015 r. są nieprawdziwe z uwagi na fakt umorzenia postępowania przez Prokuraturę Rejonową w Zielonej Górze. Jednocześnie strona pozwana podtrzymała swoje stanowisko wyrażone w wniosku Zarządu Koła o wykluczenie powoda z Koła (...) w S..

Na rozprawie w dniu 17 kwietnia 2018 r. powód wniósł o uchylenie uchwały z dnia 4 czerwca 2017 r. w sprawie wykluczenia powoda z członkostwa w Kole (...) w S..

W piśmie procesowym z dnia 21 kwietnia 2018 r. powód podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko procesowe i wniósł o zasądzenie od strony pozwanej kosztów procesu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód był członkiem Koła (...) w S..

(okoliczność bezsporna)

Na walnym Zgromadzeniu jakie odbyło się w maju 2015 r. powód wystąpił z krytycznymi uwagami dotyczącymi działalności Zarządu Koła, zarzucając m.in. niecelowość grodzenia pól firmy (...). Od łowczego powód dowiedział się bowiem, że prace te miały kosztować 80.000 zł, pomimo tego że wcześniej K. miało zapłacić kwotę 10.000 zł. Ostatecznie na grodzenie pól Zarząd Koła wydał kwotę 60.000 zł, przy czym nie otrzymał zgody Wlanego Zgromadzenia. Po podniesieniu tej kwestii na walnym zgromadzeniu, a także zwróceniu uwagi że w pracach społecznych biorą udział te same osoby, wówczas podłowczy B. Ł. (1) zwrócił się do powoda zwrotem „psychol”, na co powód odpowiedział mu „pijak”. Po tych wypowiedziach Prezes K. stwierdził, aby uważać na powoda, gdyż był on w służbach. Po zakończonym Zgromadzeniu powód zauważył, że protokół nie odzwierciedla przebiegu Walnego Zgromadzenia, zaś jego wypowiedzi zostały zmienione.

W protokole z Walnego Zgromadzenia nie odnotowano bowiem wypowiedzi B. Ł. (1) skierowanej do powoda („psychol”), a nadto nie ujęto piętnowania ówczesnego kontrkandydata na Prezesa K. R. B. przez pełniącego funkcję Prezesa M. B.. Do tego zaprotokołowano wypowiedź powoda skierowaną do Prezesa B., w której stwierdził, „ Ciesz się, że ja już nie pracuję, bo gdybym pracował, to byś już siedział.”.

Od zakończenia Walnego Zgromadzenia powód nie był informowany o pracach społecznych, zaś Prezes domagał się od niego zapłaty za niewypracowane godziny.

(dowody: protokół z Walnego Zgromadzenia z dnia 9 maja 2015 r. K.- 47-55, zeznania świadka T. K. K.- 93v, zeznania świadka S. J. K.-93v-94, zeznania świadka R. B. K.-94-94v, zeznania świadka T. B. K.-94v-95, zeznania powoda K.-98-98v, zeznania M. B. za stronę pozwaną K.-99)

W czerwcu zaś 2016 r. na kolejnym Walnym Zgromadzeniu został zatwierdzony protokół z poprzedniego roku, przy czym nie odczytano tego protokołu tylko krążył po sali z listą do podpisu. Wówczas powód podniósł, że protokół ten nie odzwierciedla rzeczywistego przebiegu Walnego Zgromadzenia i taki sam wpis naniósł na liście z podpisami. Podobnie uczyniło również kilku innych myśliwych. Jednocześnie Przewodniczący Komisji Rewizyjnej kolega K. stwierdził, że osoby, które nie podpisały protokołu nie powinny zabierać głosu, na co powód zareagował wypowiedzią, w której stwierdził, że „ z kolegą K. to my się spotkamy w innym miejscu”, aby wyjaśnić tą kwestię. Pomimo tego protokół został zatwierdzony większością głosów. Powód po zakończeniu obrad opuścił zgromadzenie nie zostając na obiad wraz z inną grupą osób, ponieważ obiad był w tym samym lokalu co obrady , w karczmie należącej do Prezesa K..

Po walnym zgromadzeniu powód pismem z 15 czerwca 2016 r. złożył zawiadomienie do Okręgowego Rzecznika Dyscyplinarnego (...) w Zielonej o powyższych nieprawidłowościach związanych z protokołem z posiedzenia Walnego Zgromadzenia z 2015 r., domagając się wyjaśnienia okoliczności związanych z dokonanymi zmianami przez osobę nieuprawnioną jaką był K. R.. W odpowiedzi na zawiadomienie powoda Rzecznik w piśmie z 30 stycznia 2017 r. poinformował powoda, iż zachowanie K. R. nie nosi cech przewinienia dyscyplinarnego, wobec czego odmówiono dochodzenia dyscyplinarnego. Jednocześnie Rzecznik poinformował powoda, że czyny te mogą jednak nosić znamiona przestępstwa w związku z czym pismo powoda przekazano do Prokuratury Rejonowej w Zielonej Górze, która umorzyła dochodzenie z powodu braku znamion czynu zabronionego.

O zmianach dokonanych w protokole z 2015 r., powód dowiedział się w rozmowie z protokolantem, który stwierdził, że zmiany te zostały dokonane przez K. R.. Podczas rozmowy powód dowiedział się przy tym, że są zbierane podpisy pod wnioskiem o wykluczenie go z K..

Pismem z dnia 30.03.2017r. Koło powiadomiło powoda o stawianych mu zarzutach i możliwości odniesienie się do nich, jednak powód nie chciał się wypowiadać do czasu zakończenia postępowania w Prokuraturze Rejonowej w Zielonej Górze, a jednocześnie zwrócił się pisemnie o wskazanie osób, które formalnie stawiają mu zarzuty.

Powód rozmawiał również z innym członkiem koła P. R. dlaczego zbiera namawia on do zbierania podpisów pod wnioskiem o jego wykluczenie.

(dowody: zawiadomienie z 30.03.2017 r. Zarządu Koła o stawianych powodowi zarzutach K.-27, pismo powoda z 7.04.2017 r. K.-28, postanowienie z 7.04.2017 r. o umorzeniu dochodzenia K.-43, korespondencja Okręgowej Komisji Rewizyjnej K.-44-46, zawiadomienie powoda z 15.06.2016 r. o nieprawidłowościach K.-91, odpowiedź z 30.01.2017 r. Rzecznika (...).-92, zeznania świadka S. J. K.-93v-94, zeznania świadka R. B. K.-94-94v, zeznania świadka T. B. K.-94v-95, zeznania powoda K.-98-98v, zeznania M. B. za stronę pozwaną K.-99)

Uchwałą nr 5/2017 Walnego Zgromadzenia Koła (...) w S. z dnia 4 czerwca 2017 r. powód A. C. został na podstawie § 44 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 oraz § 53 pkt 5 Statutu (...) wykluczony z K.. W uzasadnieniu wskazano na rażące naruszenie przez powoda zasad współżycia koleżeńskiego polegającego na bezpodstawnym oczernianiu i oskarżaniu kolegów oraz dyskredytowaniu Zarządu Koła przez pisanie kłamliwych donosów, które nie zostały potwierdzone, a także naruszenie dobrych obyczajów i zasad etyki łowieckiej.

Wniosek o wykluczenie powoda z Koła (...) został złożony przez Zarząd Koła. W uzasadnieniu wniosku zarzucono powodowi, że groził prezesowi K. tym, że gdyby dalej pracował, to by już siedział, że nazwał kolegę B. Ł. (2) „pijakiem”, oraz że opuścił ostentacyjnie Walne Zgromadzenie w 2016 r. oraz sugerował fałszerstwo w protokole z 2015 r. w wyniku czego kolega K. R. i A. R. byli przesłuchiwani przez prokuraturę, a także o to, że powód zawiadomił prokuraturę o sfałszowanym protokole. Ponadto zarzucono powodowi, iż kierował groźby wobec Przewodniczącego Komisji Rewizyjnej kolegi J. K..

Podczas Walnego Zgromadzenia, które było nagrywane przez Zarząd, prezes koła po kolei omawiał stawiane powodowi zarzuty, do których powód ustosunkował się składając swoje wyjaśnienia, po czym przystąpiono do głosowania, w którym udział wzięło 66 członków K.. Za wykluczeniem powoda opowiedziało się 44 członków co stanowiło wymagane przez statut 2/3 głosów, natomiast przeciw głosowało 21 członków. Jeden głos był nieważny.

(dowód: pisemne ustosunkowanie się powoda do stawianych mu zarzutów K.-10-12, lista członków K. popierających wniosek o ujęcie dodatkowych punktów obrad najbliższego Walnego Zgromadzenia K.-13-16, uchwała nr 5/2017 z dnia 4.06.2017 r. K.-19-22, wniosek o wykluczenie powoda z Koła (...) K.- 23-26, protokół komisji skrutacyjnej K.- 29, uzasadnienie wniosku o wykluczenie powoda K.-89-90, zeznania świadka T. K. K.- 93v, zeznania świadka S. J. K.-93v-94, zeznania świadka R. B. K.-94-94v, zeznania powoda K.-98-98v, zeznania M. B. za stronę pozwaną K.-99)

Od powyższej uchwały powód A. C. wniósł odwołanie z dnia 19 czerwca 2017 r. do Zarządu Okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego w Z., które uchwałą nr 8/2018 Zarządu Okręgowego (...) w Z. z dnia 25 stycznia 2018 r. nie zostało uwzględnione.

O podjęciu uchwały powód został poinformowany pismem z 30 stycznia 2018 r.

(dowody: pismo z 30.01.2018 r. K.-4, uchwała nr 8/2018 Zarządu Okręgowego (...) z dnia 25.01.2018 r. K.- 5, odwołanie powoda od uchwały nr 5/2017 K.- 6-8; zeznania powoda K.-98-98v)

Podczas Walnych Zgromadzeń Koła (...) wielokrotnie dochodziło do burzliwych dyskusji i pyskówek między członkami, jednakże nigdy nie wykluczono nikogo za tego rodzaju zachowanie.

(dowody: zeznania świadka S. J. K.-93v-94, zeznania świadka R. B. K.-94-94v, zeznania świadka T. B. K.-94v-95, zeznania M. B. za stronę pozwaną K.-99)

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie powód domagał się uchylenia uchwały nr 5/2017 Walnego Zgromadzenia Koła (...) w S. z dnia 4 czerwca 2017 r. w przedmiocie wykluczenia go z K.. Tym samym Sąd był zobowiązany był do oceny zasadności wykluczenia powoda z koła łowieckiego z prawem i statutem Polskiego Związku Łowieckiego. Materialnoprawną zaś podstawą tak zgłoszonego powództwa był przepis, art. 33 ust. 6 ustawy z dnia 13 października 1995 r. prawo łowieckie (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1295).

Zgodnie z treścią art. 33 ust. 6 prawa łowieckiego w sprawach utraty członkostwa w kole łowieckim, nabycia lub utraty członkostwa w Polskim Związku Łowieckim po wyczerpaniu postępowania wewnątrzorganizacyjnego albo od orzeczeń i postanowień kończących postępowanie dyscyplinarne stronom postępowania przysługuje, w terminie 14 dni od otrzymania rozstrzygnięcia kończącego postępowanie, odwołanie do sądu okręgowego, z zastrzeżeniem art. 42da ust. 3.

Zgodnie z treścią art. 33 ust. 6 ustawy z dnia 13 października 1995 roku Prawo łowieckie (Dz. U. z 2005 roku, Nr 127, poz. 1066 tekst jedn. z późn. zm.), w sprawach nabycia lub utraty członkostwa w Polskim Związku Łowieckim oraz utraty członkostwa w kole łowieckim zainteresowany może - po wyczerpaniu postępowania wewnątrzorganizacyjnego - dochodzić swoich praw na drodze sądowej.

Komentowany przepis art. 33 ust. 6 ustawy prawo łowieckie nie formułuje przy tym konkretnego roszczenia, które może być realizowane w związku z utratą członkostwa. Jak wskazał Sąd Najwyższy w postanowieniu z 20 czerwca 2007, II CSK 100/07, LEX nr 347287, nie ma znaczenia sam sposób sformułowania roszczenia zmierzającego do takiej ochrony w konkretnym przypadku. Drogi sądowej w omawianym zakresie nie wyłączają też przewidziane w art. 33 ust. 5 ustawy z 1995 roku - Prawo łowieckie kompetencje nadzorcze organów statutowych w stosunku do uchwał kół łowieckich.

Przenosząc powyższe rozważania w pierwszej kolejności należało zatem rozważyć, czy wytoczone w niniejszej sprawie powództwo spełnia wymagania określone w przepisie art. 33 ust. 6, a mianowicie, czy odwołanie zostało wniesione po wyczerpaniu postępowania wewnątrzorganizacyjnego i w terminie 14 dni od otrzymania rozstrzygnięcia kończącego postępowanie.

Kwestie wyczerpania postępowania wewnątrzorganizacyjnego reguluje statut Polskiego Związku Łowieckiego. W paragrafach 170-172 reguluje on postępowanie wewnątrzorganizacyjne. Przywołane przepisy określają procedurę postępowania przed organami pierwszej i drugiej instancji Polskiego Związku Łowieckiego, a jednocześnie wskazują też właściwość tych organów w poszczególnych kategoriach spraw. I tak § 171 ust. 1 Statutu Polskiego Związku Łowieckiego stanowi, że od uchwał organów Zrzeszenia bądź koła, podjętych w pierwszej instancji, zainteresowanemu członkowi Zrzeszenia przysługuje odwołanie. Odwołanie przysługuje od uchwał zarządu koła do walnego zgromadzenia koła, od walnego zgromadzenia koła do zarządu okręgowego, od zarządu okręgowego do okręgowej rady łowieckiej, od Zarządu Głównego i okręgowej rady łowieckiej do (...) (§ 171 ust. 1 i 2 pkt 1-4).

Okolicznością bezsporną w niniejszej sprawie jest to, że powód A. C. złożył za pośrednictwem Zarządu odwołanie od uchwały nr 5/2017 Walnego Zgromadzenia Koła (...) w S. z dnia 4 czerwca 2017 r., w sprawie wykluczenia go z Koła (...) w S.. Nie ma też co do tego wątpliwości, że Zarząd Okręgowy (...) w Z. uchwałą nr 8/2018 z dnia 25 stycznia 2018 r. odwołania nie uwzględnił, a tym samym powód wyczerpał tryb postępowania wewnątrzorganizacyjnego. Nie budzi też wątpliwości, co zresztą nie było kwestionowane przez stronę pozwaną, iż powód dochował 14-sto dniowego terminu do wniesienia odwołania.

Przechodząc tym samym do omówienia podstaw rozstrzygnięcia wskazać w pierwszej kolejności należy stwierdzić, że do kognicji Sądu należało zatem przesądzenie, czy zostały spełnione przesłanki wykluczenia powoda, wynikające z § 44 ust. 1 pkt 1 i 2 statutu (...), a więc, czy nastąpiło naruszenie prawa łowieckiego, statutu bądź uporczywe uchylanie się od wykonywania obowiązków nałożonych prze uprawnione organy koła, a także czy doszło do rażącego naruszenia zasad współżycia koleżeńskiego dobrych obyczajów bądź zasad etyki i tradycji łowieckiej (por. wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 14 listopada 2008 r. I ACa 906/08, LEX nr 612295). Mówiąc inaczej Sąd był zobowiązany do sprawdzenia, czy postawione powodowi jako członkowi Koła (...) w S. zarzuty stanowiące podstawę jego wykluczenia, są zgodne z rzeczywistym stanem rzeczy i czy stanowią one statutową przesłankę do jego wykluczenia.

W tym miejscu zaś wskazać należy, iż zgodnie z § 11 pkt 2 Statutu (...), obowiązkiem członka jest przestrzeganie prawa łowieckiego, statutu i uchwał organów Zrzeszenia oraz zasad etyki i tradycji łowieckiej, a także kierowanie się zasadami koleżeństwa. Zasady koleżeństwa mają na tyle wysoką rangę, że ich rażące naruszenie powoduje wykluczenie z koła, o czym stanowi § 44 ust. 1 pkt 2 statutu. Pojęcie „zasady współżycia koleżeńskiego”, nie jest ustawowo ani statutowo zdefiniowane. Jest to zatem pojęcie niedookreślone, podobnie jak zasady współżycia społecznego, wymienione w kodeksie cywilnym. Oznacza to, że definicję tych zasad doprecyzowują organy stosujące prawo, myśliwi tworzący kolektyw koła łowieckiego i reguły doświadczenia życiowego. Nie ulega wątpliwości, że zasady współżycia koleżeńskiego to postępowanie zgodne z normami społecznymi, w zgodzie z interesem koła wszystkich członków. Trzeba mieć na uwadze szczególne, nadzwyczajne reguły wzajemnego zaufania, jakim obdarzają się myśliwi koła.

Zaskarżoną uchwałą Walnego Zgromadzenia z dnia 4 czerwca 2017 r., powód został natomiast wykluczony z K. na podstawie § 44 ust. 1 pkt 2 statutu, zgodnie z uprawnieniem określonym w § 53 pkt 5 statutu. W uzasadnieniu do uchwały wskazano, na rażące naruszenie przez powoda zasad współżycia koleżeńskiego polegającego na bezpodstawnym oczernianiu i oskarżaniu kolegów oraz dyskredytowaniu Zarządu Koła przez pisanie kłamliwych donosów, które nie zostały potwierdzone, a także naruszenie dobrych obyczajów i zasad etyki łowieckiej. Jednocześnie zarzucono mu, iż na Walnym Zgromadzeniu z dnia 9 maja 2015 r. groził Prezesowi Zarządu oraz odniósł się w sposób obraźliwy do kolegi B. Ł. (2) oraz, że na Wlanym Zgromadzeniu w dniu 12 czerwca 2016 r. kwestionował treść protokołu z obrad poprzedniego WZ z dnia 9 maja 2015 r., kierował pod adresem J. K. groźby karalne, opuścił w sposób ostentacyjny obrady, a także zakwestionował protokół WZ z dnia 9 maja 2015 r. kierując do Zarządu Okręgowego (...) pismo - skargę.

Powód kwestionował natomiast zasadność ww. uchwały Walnego Zgromadzenia z dnia 4 czerwca 2017 r. co do meritum, twierdząc, że swoim zachowaniem nie naruszył statutu, prawa łowieckiego ani zasad współżycia koleżeńskiego.

Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe nie wykazało, aby postawione powodowi zarzuty, będące podstawą jego wykluczenia były zgodne z rzeczywistym stanem rzeczy, a co za tym idzie, aby mogły one stanowić przyczynę uzasadniającą podjęcie kwestionowanej przez powoda uchwały o jego wykluczeniu z dnia 4 czerwca 2017 r. Wskazane w uzasadnieniu tej uchwały przyczyny wykluczenia nie stanowiły bowiem przesłanek określonych w art. 44 ust. 1 pkt 2 Statutu (...). Stawiane powodowi zarzuty związane z jego niewłaściwym zachowaniem, naruszeniem zasad współżycia koleżeńskiego dyskredytowaniu Zarządu Koła, a także naruszeniu dobrych obyczajów i zasad etyki łowieckiej polegających na grożeniu Prezesowi Zarządu i koledze J. K., odnoszeniu się w sposób obraźliwy do kolegi B. Ł. (2) oraz, kwestionowaniu treści protokołu, opuszczeniu w sposób ostentacyjny obrad, a także skierowaniu do Zarządu Okręgowego (...) skargi, nie może być w ocenie Sądu ocenianie w kategorii rażącego naruszenia zasad współżycia koleżeńskiego, dobrych obyczajów bądź zasady etyki i tradycji łowieckiej. Strona pozwana w tym zakresie wykazała się bierną postawą i nie naprowadziła tego rodzaju dowodów, które potwierdziły by stawiane powodowi zarzuty, a co za tym idzie w żaden sposób nie wykazała tego rodzaju zachowań powoda.

W tym miejscu stwierdzić należy, iż jak wynika z zeznań świadków S. J., R. B., T. B. oraz T. K. do tego rodzaju zachowań, a więc kłótni i nieporozumień, a także wyzwisk pod swoim adresem dochodziło między członkami K. na każdym Walnym Zgromadzeniu, przy czym nigdy takie zachowanie nie stanowiło podstawy wykluczenia członka. Wskazani wyżej świadkowie potwierdzili ponadto, że rzeczywiście przy sporządzaniu protokołu Walnego Zgromadzenia z dnia 9 maja 2015 r. mogło dojść do nieprawidłowości, a zatem powód miał uzasadnione podstawy do kwestionowania tego protokołu i składania pism w celu wyjaśnienia tej sytuacji. Natomiast z całą pewnością nie można stwierdzić, że nieporozumienia i kłótnie podczas Walnego Zgromadzenia koła łowieckiego, zgłaszanie przez powoda zastrzeżeń dot. działania Zarządu Koła Łowieckiego, czy podejmowanie czynności w celu wyjaśnienia wątpliwości dot. działania całego Koła (...) stanowią rażące naruszenia statutowej zasady współżycia koleżeńskiego, dobrych obyczajów bądź zasady etyki i tradycji łowieckiej. Z zeznań części z ww. świadków wynika, iż powód był prowokowany przez B. Ł. (1) oraz Prezesa K., którzy formułowali obraźliwe oceny wobec niego. Wprawdzie należy się zastanowić czy tego rodzaju wyzwiska jakie kierowali do siebie członkowie K., w tym powód nie stanowiły naruszenia określonych norm zachowania i kultury osobistej, ale z całą pewnością nie było one rażące, a tylko rażące naruszenie zasad współżycia koleżeńskiego dobrych obyczajów bądź zasad etyki i tradycji łowieckiej mogłoby stanowić podstawę do wykluczenia powoda z Koła (...) w myśl § 44 ust. 1 pkt 2 Statutu. Okoliczność, iż stawiane przez powoda zarzuty dot. Zarządu Koła nie potwierdziły się nie stanowią jeszcze o rażącym naruszeniu zasad współżycia koleżeńskiego, a są w ocenie Sądu raczej wyrazem troski powoda o transparentność działania osób wchodzących w skład organów K.. Raz jeszcze należy podnieść, iż żaden ze świadków nie wskazywał na nieetyczne zachowania powoda wobec innych członków, które mogłyby stanowić uzasadnioną podstawę do jego wykluczenia.

Reasumując stwierdzić należy, iż powodowi nie wykazano, aby poprzez swoje zachowanie rażąco naruszył zasady współżycia koleżeńskiego w K., dobre obyczaje bądź zasady etyki i tradycji łowieckiej. Tym samym uznać należy, iż postawione powodowi jako członkowi koła łowieckiego zarzuty stanowiące podstawę wykluczenia nie mogą być uznane za zgodne z rzeczywistym stanem rzeczy i stanowiące statutową podstawę wykluczenia.

Z tych względów uchwała nr 5/2017 Walnego Zgromadzenia Koła (...) w S. z dnia 4 czerwca 2017 r., w sprawie wykluczenia A. C. z K. była uchwałą wadliwą i wydaną bez podstawy prawnej, a co za tym idzie żądanie powoda o jej uchylenie jest uzasadnione. Odwołując się do powołanego wyżej postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 20 czerwca 2007 roku, sygn. akt II CSK 100/07 LEX nr 347287, zgodnie z którym nie ma znaczenia sam sposób sformułowania roszczenia zmierzającego do ochrony w konkretnym przypadku, zważywszy, iż intencją powoda było ustalenie, że wykluczenie go było niezgodne z prawem i statutem, Sąd uchylił powyższą uchwałę.

Swoje zważenia Sąd oparł o przedłożone do akt dokumenty, których żadna ze stron nie kwestionowała, a przy tym nie budziły one wątpliwości Sądu. Jednocześnie Sąd nadał przymiot wiarygodności zeznaniom słuchanych w sprawie świadków S. J., R. B., T. B. oraz T. K., a także zeznaniom samego powoda, które były spójne, logiczne i wzajemnie się uzupełniały. Nadto Sąd nie znalazł żadnych podstaw do podważenia ich zeznań, a tym samym ich prawdomówność i wiarygodność nie budziła wątpliwości Sądu.

Sąd natomiast jedynie w części dał wiarę zeznaniom pozwanego M. B.. Odmówił natomiast wiarygodności w tej części w której były one sprzeczne z pozostałym materiałem dowodowym w tym zwłaszcza z zeznaniami ww. świadków. Pozwany poza gołosłownym twierdzeniem nie przedstawił żadnych dowodów, które mogłyby podważyć ustalony przez Sąd stan faktyczny.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Mając na uwadze fakt, że niniejszy proces w całości wygrał powód, Sąd zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 200 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, na którą to kwotę składa się opłata od pozwu w wysokości 200 zł.

Z powyższych względów, Sąd orzekł jak w wyroku.