Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 marca 2018r.

Sąd Rejonowy w Chojnicach w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Grażyna Drobińska

Protokolant: sekr. sąd. Paulina Feder

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 marca 2018r. sprawy

K. C. (C.)

syna P. i A. zd. W., ur. (...) w Ś.

oskarżonego o to, że:

I.  w dniu 12 sierpnia 2017r. w K. ul. (...) dokonał kradzieży z włamaniem do budynku w budowie poprzez wyważenia konstrukcji drewnianej zabezpieczającej wejście do tego budynku skąd zabrał w celu przywłaszczenia piłę marki H. wartości 1.800zł., rower wartości łącznej 500zł. i torbę z narzędziami wartości łącznej 1.600zł., gdzie łączna wartość strat wyniosła 3.900zł. na szkodę J. Z.,

tj. o czyn z art. 279 § l kk

II.  w dniu 13 sierpnia 2017r., wykorzystując fakt poprzedniego włamania, dokonał kradzieży z włamaniem do budynku w budowie w K. przy ul. (...) skąd zabrał w celu przywłaszczenia rury miedziane i przewody elektryczne miedziane wartości łącznej 1.500 zł., a także włamania do drugiego budynku znajdującego się na tej samej posesji poprzez wyważenie drzwi wejściowych i zabrał w celu przywłaszczenia dwa stalowe kaloryfery wartość łącznej 1.000zł., gdzie łączna wartość strat wyniosła 2.500zł. na szkodę J. Z.,

tj. o czyn z art. 279 § l kk

III.  w dniu 6 września 2017r. w K. przy ul. (...) usiłował dokonać zaboru w celu przywłaszczenia dwóch okien, kuli inwalidzkiej i drewna wartości łącznej około 1.000 zł., lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na zatrzymanie przez Policję,

tj. o czyn z art. 278 § l kk w zw. z art. art. 13 § l kk.

orzeka

1.  oskarżonego K. C. uznaje za winnego popełnienia czynów zarzucanych mu w pkt I i II aktu oskarżenia z tym ustaleniem, że popełnił je w warunkach ciągu przestępstw z art. 279§ 1 kk i za to na podstawie art. 279 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk skazuje go na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

2.  oskarżonego K. C. uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w pkt III aktu oskarżenia tj. przestępstwa z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 13 § 1 kk i za to na podstawie art. 278 § 1 kk w zw. z art. 14 § 1 kk skazuje go na karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności,

3.  na podstawie art. 91 § 2 kk w miejsce orzeczonych powyżej kar orzeka w stosunku do oskarżonego karę łączną w wymiarze 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

4.  na podstawie art. 46 § 1 kk zobowiązuje oskarżonego do naprawienia szkody poprzez zapłatę kwoty 2.500 (dwa tysiące pięćset 00/100) złotych na rzecz pokrzywdzonego J. Z.,

5.  zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych w całości.

Sygn. akt II K 677/17

UZASADNIENIE

Pokrzywdzony J. Z. jest właścicielem posesji mieszczącej się w miejscowości K., przy ulicy (...). W 2017 roku pan Z. przebywał na terenie Stanów Zjednoczonych Ameryki i dlatego poprosił swojego sąsiada – B. P. o opiekę nad posesją. Budynek na tej posesji obejmował parter, piętro oraz poddasze. Przejście pomiędzy tymi kondygnacjami zostało zabite deskami, aby uniemożliwić przejście. Na parterze tego budynku znajdowały się przedmioty należące do J. Z.: piła marki H. wartości 1.800zł., rower wartości łącznej 500zł i torba z narzędziami wartości łącznej 1.600zł (zeznania B. P. k.24v-25,46,76v-77).

W dniu 12 sierpnia 2017 roku, Oskarżony K. C. wszedł na teren tej posesji. Następnie z piętra budynku zszedł na parter, uszkadzając zabite deskami przejście pomiędzy tymi piętrami. Zabrał stamtąd wymienione wyżej przedmioty i wyniósł je na zewnątrz. Tego samego dnia, około godziny 17-tej, oskarżony przyjechał ponownie i rozpoczął wnoszenie przedmiotów do pojazdu marki A. (...) o nr rej. (...). W tym momencie na nieruchomości pojawił się jej opiekun- B. P. i odzyskał zabrane przedmioty. Mężczyźni razem odnieśli te przedmioty do garażu. Po czym B. P. zamknął garaż na klucz. Następnie dokonał również zabezpieczenia otworów okiennych na poddaszu (zeznania B. P. k.24v-25,46,76v-77).

Następnego dnia tj. 13 sierpnia 2017 roku, oskarżony ponownie przyjechał do K., na ulicę (...). Dokonał włamania do budynku poprzez wyważenie desek w otworach okiennych i zabrał w celu przywłaszczenia rury miedziane i przewody elektryczne miedziane wartości łącznej 1.500 zł. Dokonał także włamania do drugiego budynku znajdującego się na tej samej posesji poprzez wyważenie drzwi wejściowych i zabrał stamtąd dwa stalowe kaloryfery wartość łącznej 1.000 zł (zeznania B. P. k.24v-25,46,76v-77, częściowe wyjaśnienia oskarżonego K. C. k.32v,36-37).

W dniu 6 września 2017r., oskarżony znowu pojawił się w K. przy ul. (...). Wówczas postanowił dokonać zaboru w celu przywłaszczenia dwóch okien, kuli inwalidzkiej i drewna wartości łącznej około 1.000 zł. Czynu tego jednak nie udało mu się dokonać, ponieważ podczas wycinania okna został zatrzymany przez funkcjonariuszy Policji (zeznania K. T. k.28v.77).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wymienione wyżej dowody, a także protokół zatrzymania osoby (k.3), protokół przeszukania (k.4-10), protokół oględzin miejsca wraz z zabezpieczonymi śladami (k.14-19), kopia wyroku (k.39-40), karta karna (k.48-49), dokumentacja zdjęciowa z płytami (k.53-61).

Oskarżony K. C. (k.32v,36-37) w swoich wyjaśnieniach złożonych w toku postępowania przygotowawczego oświadczył, że przyznaje się w całości do popełnienia zarzucanych mu czynów. Wyjaśnił przy tym, że ma na utrzymaniu konkubinę oraz dwoje dzieci. Pracuje zawodowo, jednak brakuje mu środków na utrzymanie. Przyznał, ze zauważył w lesie niezamieszkane budynki i postanowił dokonać kradzieży znajdujących się tam przedmiotów. Podał, że w dniu 12 sierpnia 2017 roku zerwał płytę zabezpieczająca otwór drzwi balkonowych do budynku i wszedł do wnętrza. Zabrał z nich piłę, rower oraz skrzynkę z narzędziami. Po zatrzymaniu przez nieznanego mu mężczyznę, zwrócił wymienione przedmioty. Następnego dnia poszedł ponownie i zabrał z budynku rury miedziane, przewody elektryczne oraz kaloryfery. Oskarżony przyznał również, że w dniu 6 września 2017 roku pojechał ponownie na posesję i z budynku dokonał kradzieży okna, kuli inwalidzkiej i drewna. Podczas wykuwania okna, został zatrzymany przez Policję. Przy czym w kolejnych swoich wyjaśnieniach oskarżony wskazał, że następnego dnia po włamaniu, już nie dokonywał żadnego włamania, nie wyważał drzwi. Zdaniem oskarżonego, mogła tego dokonać inna osoba.

Sąd Rejonowy dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, które były przez niego złożone po raz pierwszy. Są one szczere i pozostają w zgodności z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w niniejszej sprawie. Kolejne wyjaśnienia oskarżonego, w zakresie tego, że nie dokonał kolejnego włamania do budynku gospodarczego, mijają się z prawdą.

Pozostają one w tym zakresie w sprzeczności z treścią zeznań B. P., który podczas nieobecności właściciela obiektu opiekuje się nim (k.24v-25,46,76v-77). Wskazał on w swoich zeznaniach, że w dniu 12 sierpnia 2017 roku zauważył, że ktoś uszkodził przejście pomiędzy piętrem a parterem, które wcześniej było zabite deskami. Sprawca wszedł od piętra na parter. Zabrał z tego miejsca piłę H., rower oraz torbę z narzędziami. Świadek wskazał też, że tego samego dnia około godziny 17 zauważył, że na posesję sąsiada podjechał samochód marki A. (...) o nr rej. (...). Wtedy zauważył, że mężczyzna ten rozpoczął pakowanie wymienionych przedmiotów do samochodu. Zatrzymał go i odzyskał skradzione przedmioty. Następnie dokonał zabezpieczenia otworów okiennych na poddaszu. W tym czasie również rury miedziane oraz przewody elektryczne były w ścianach. Natomiast w innym budynku znajdowały się kaloryfery stalowe w ilości 2 sztuk. Budynek ten był zabezpieczony zamkniętymi drzwiami. Świadek stwierdził, że zauważył potem, że drzwi te były wyłamane i kaloryfery skradzione. Świadek wskazał, że przychodził codziennie i widział braki, a oskarżonego już nie spotkał. Z budynku gospodarczego, gdzie znajdowały się kaloryfery, zginęły jedynie te kaloryfery.

W ocenie Sądu Rejonowego, zeznania świadka odpowiadają prawdzie. Są one szczere i konsekwentne. Nadto świadek ten nie miałby żadnego interesu w tym, aby specjalnie obciążać właśnie oskarżonego.

Wypowiedzi świadka potwierdził również (...) (k.50v).w swoich zeznaniach wskazał on, że upoważnił B. P. do opieki nad nieruchomością podczas jego pobytu w USA.

W ocenie Sądu Rejonowego, zeznania świadka są jasne i szczere.

W toku postępowania został przesłuchany świadek G. P., który został poproszony przez swojego brata B. o przyjazd na posesję, która on się opiekuje z powodu zatrzymania włamywacza (k.21,76-76v). Wypowiedzi tego świadka są ocenił jako szczere.

Na miejsce zdarzenia przyjechał partol policyjny, w którego składzie był K. T. (k.28v.77). W swoich zeznaniach wskazał on, że w pobliżu nieruchomości w K. zauważyli samochód marki, o którym wiedzieli że porusza się nim K. C.. Wedle wypowiedzi świadka, oskarżony przyznał się, że w dniu 12 sierpnia dokonał kradzieży z włamaniem do budynku i zabrania przedmiotów. Podał też świadkowi, że następnego dnia udał się ponownie i dokonał kradzieży rur miedzianych, przewodów elektrycznych. Zabrał też kaloryfery. Świadek zeznał, że oskarżony opowiedział, że zerwał deski zabezpieczające otwór okienny.

Zeznania świadka korelują z wypowiedziami B. P. i samego oskarżonego. Stąd też Sąd Rejonowy nie miał wątpliwości, co do prawdziwości zeznań świadka.

A. C. (k.11v-12) jest matką oskarżonego K. C.. Wskazała, że jej syn pozostaje w związku nieformalnym z P. B.. Mają razem dwoje dzieci w wieku 5 lat i 9 miesięcy. Jednak oskarżony nie zamieszkuje z rodziną. Wedle wypowiedzi świadka obecnie wykonuje remont mieszkania w W., w którym ma zamieszkać razem z konkubiną i dziećmi. Świadek nie miał wiedzy na temat tego, co robił jej syn przez cały dzień.

W ocenie Sądu Rejonowego, zeznania świadka są jasne i szczere.

Wobec braku podstaw do kwestionowania Sąd uznał też za wiarygodne pozostałe dowody zgromadzone w sprawie tj.: protokół zatrzymania osoby (k.3), protokół przeszukania (k.4-10), protokół oględzin miejsca wraz z zabezpieczonymi śladami (k.14-19), kopia wyroku (k.39-40), karta karna (k.48-49), dokumentacja zdjęciowa z płytami (k.53-61).

W tym stanie sprawy wina oskarżonego K. C. nie budziła żadnych wątpliwości Sądu Rejonowego i polegała na tym, że w dniu 12 sierpnia 2017r. w K. ul. (...) dokonał kradzieży z włamaniem do budynku w budowie poprzez wyważenia konstrukcji drewnianej zabezpieczającej wejście do tego budynku skąd zabrał w celu przywłaszczenia piłę marki H. wartości 1.800zł., rower wartości łącznej 500zł. i torbę z narzędziami wartości łącznej 1.600zł., gdzie łączna wartość strat wyniosła 3.900zł. na szkodę J. Z., czym wypełnił znamiona przestępstwa z art. 279 § l kk.

Wina oskarżonego polegała również na tym, że w dniu 13 sierpnia 2017r., wykorzystując fakt poprzedniego włamania, dokonał kradzieży z włamaniem do budynku w budowie w K. przy ul. (...) skąd zabrał w celu przywłaszczenia rury miedziane i przewody elektryczne miedziane wartości łącznej 1.500 zł., a także włamania do drugiego budynku znajdującego się na tej samej posesji poprzez wyważenie drzwi wejściowych i zabrał w celu przywłaszczenia dwa stalowe kaloryfery wartość łącznej 1.000zł., gdzie łączna wartość strat wyniosła 2.500zł. na szkodę J. Z., czym wypełnił znamiona przestępstwa z art. 279 § l kk.

Nadto wina oskarżonego polegała tez na tym, że w dniu 6 września 2017r. w K. przy ul. (...) usiłował dokonać zaboru w celu przywłaszczenia dwóch okien, kuli inwalidzkiej i drewna wartości łącznej około 1.000 zł., lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na zatrzymanie przez Policję, czym wypełnił znamiona przestępstwa z art. 278 § l kk w zw. z art. art. 13 § l kk.

Przy dokonywaniu oceny materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie Sąd kierował się tym, że ocena każdego dowodu, również z wyjaśnień oskarżonego, jako pozostawiona sądowi orzekającemu, musi być dokonywana z przekonaniem, że oskarżony nie popełnił zarzucanego mu czynu. Dopiero, kiedy przeprowadzone dowody, ich ocena i wyprowadzone z nich wnioski, obalą owo przekonanie- można ferować wyrok skazujący. Stanowisko takie ma swoje uargumentowanie w treści art.5§1 kpk w związku z art.7 kpk, jako ze przepisy tej ustawy uznają jedynie zasadę swobodnej oceny dowodów, będącej efektem rozważań całokształtu ujawnionych w sprawie okoliczności, przemawiających zarówno na korzyść jak i na niekorzyść oskarżonego oraz nie różnicują dowodów od tego, w jakiej fazie postępowania i od kogo zostały pozyskane ( wyrok S.A. w Lublinie z dnia 29.04.2009 r., II AKa 63/09).

Przy analizie materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie, Sąd Rejonowy wziął pod uwagę, że art. 278§1 kk jest przestępstwem umyślnym, którego można się dopuścić wyłącznie z zamiarem bezpośrednim. Oznacza to, ze sprawca dokonuje zaboru, aby włączyć cudzą rzecz do swojego majątku i postępować z nią jak właściciel. Włamanie natomiast polega na przełamaniu zabezpieczeń chroniących przedmiot czynności wykonawczej przed kradzieżą.

Mając powyższe na względzie, Sąd Rejonowy uznał, że oskarżony K. C. wypełnił swoim zachowaniem znamiona zarzucanych mu przestępstw.

Przede wszystkim wskazać należy, że oskarżony dwukrotnie został zatrzymany na gorącym uczynku popełniania przestępstw. Przyznał się również do ich popełnienia. Wskazał też sposób, w jaki dostał się do pomieszczeń budynku, przełamując zabezpieczenia tej nieruchomości przed dostępem osób trzecich. Przy czym w drugim przypadku jedynie usiłował dokonać kradzieży, ponieważ funkcjonariusze Policji zatrzymali go podczas próby wymontowania okna. W zakresie tego czynu, doszło zatem jedynie do jego usiłowania. Wypowiedzi oskarżonego K. C. pozostają w zgodności z zeznaniami B. P.. Odnośnie drugiego z zarzucanych oskarżonemu czynów, oskarżony przyznał się jedynie do kradzieży, a nie do włamania.

W ocenie Sądu Rejonowego, nie budzi jednak żadnych wątpliwości fakt, że oskarżony dokonał również ponownego włamania do budynków w dniu 13 sierpnia 2017 roku. B. P. wskazał bowiem jasno, że w dniu 12 sierpnia 2017 roku, dokonał ponownego zabezpieczenia budynku przed wejściem osób nieproszonych. Zabezpieczył otwory okienne na poddaszu. W tym czasie również rury miedziane oraz przewody elektryczne były w ścianach. Zdaniem Sądu Rejonowego, brak jest jakichkolwiek podstaw do twierdzenia, że samego włamania bez kradzieży innych przedmiotów, miałaby dokonać zupełnie inna nieznana osoba. Przede wszystkim to sam oskarżony wchodząc do budynku w dniu 12 sierpnia 2017 roku widział, co w nim się znajduje. Wiedział, że są tam przedmioty leżące w jego zainteresowaniu. Nadto sam wskazał, że już następnego dnia postanowił wrócić, aby dokonać kolejnej kradzieży. Z zeznań B. P. wynika zaś, że w dniu 12 sierpnia 2017 roku kable i przewody były jeszcze w ścianach, zaś budynek w którym znajdowały się kaloryfery był zamknięty i nic oprócz właśnie kaloryferów z nich nie skradziono. Zatem nielogiczne byłoby zachowanie rzekomej innej osoby, która dokonałaby jedynie włamania bez kradzieży znajdujących się tam przedmiotów. Dlatego też Sąd Rejonowy uznał, że wypowiedzi oskarżonego w tym zakresie nie zasługują na wiarę.

Sąd Rejonowy dokonał ustalenia, że czyn I i II stanowią ciąg przestępstw zarzucony oskarżonemu z art. 279§ 1 kk i za to na podstawie art. 279 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk, Sąd skazał oskarżonego na karę 1 roku pozbawienia wolności. Za popełnienie czynu opisanego jako III Sąd Rejonowy skazał K. C., na podstawie art. 278 § 1 kk w zw. z art. 14 § 1 kk, na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności. Na podstawie art. 91 § 2 kk w miejsce orzeczonych powyżej kar Sąd wymierzył oskarżonemu karę łączną 1 roku pozbawienia wolności. Na podstawie art. 46 § 1 kk Sąd zobowiązał oskarżonego do naprawienia szkody poprzez zapłatę kwoty 2.500 złotych na rzecz pokrzywdzonego J. Z.. Stanowi ona wartość przedmiotów, które nie zostały przez pokrzywdzonego odzyskane.

Oskarżony jest osobą młodą. Obecnie ma 28 lat. Zna obowiązujące normy społeczne oraz konsekwencje wynikające z ich naruszania. Posiada wykształcenie gimnazjalne. Pracuje na stanowisku ogrodnika. Zarabia miesięcznie 1.500 zł. Pozostaje w związku konkubenckim. Ma na utrzymaniu dwoje dzieci.

W przeszłości oskarżony był kilkakrotnie karany sądownie, w tym również za popełnienie przestępstwa z art.279§1 kk. Sąd potraktował powyższe jako okoliczność obciążającą. Przy wymiarze kary Sąd Rejonowy wziął również pod uwagę fakt, że oskarżony przy pierwszym swoim włamaniu, oddał zabrane przedmioty. B. P. nawet nie zawiadamiał organów ścigania w związku z tym przestępstwem. Oskarżony mimo to, już następnego dnia udał się w to samo miejsce, aby dokonać kolejnej kradzieży. Zdaniem Sądu Rejonowego, świadczy to lekceważeniu przez oskarżonego panującego porządku prawnego i jego demoralizacji. Jednocześnie też Sąd Rejonowy wziął pod uwagę fakt, że K. C. dokonywał kradzieży w celu uzyskania środków dla swojej rodziny.

Zważywszy na powyższe okoliczności, Sąd Rejonowy uznał, że w stosunku do każdego oskarżonego nie istnieje pozytywna prognoza kryminalistyczna, która uzasadniałaby zastosowanie dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary. Przy czym należy podkreślić, że podstawową przesłaną zawieszenia wykonania kary są wynikające z dotychczasowego postępowania oskarżonego, dające się uzasadnić w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego przypuszczenia, co do przewidywanego sposobu życia, dotyczy to przede wszystkim przestrzegania przez niego porządku prawnego. Wśród wskazanych w art.69§2 kk przesłanek prognozowania nie istnieje priorytet którejkolwiek z nich (wyrok SN z dnia 19.01.1973 r., OSNPG 1973/7/91, wyrok SN z dnia 23.02.1979 r., OSNKW 1979/5/54). W przeszłości, sady orzekały wobec oskarżonego kary łagodniejszego rodzaju, które nie przynosiły oczekiwanych rezultatów.

Sąd nie dopatrzył się okoliczności łagodzących.

W ocenie Sądu wymierzona kara wpłynie na oskarżonego wychowawczo i zapobiegnie powrotowi do popełniania przestępstw, zaspokoi również społeczne poczucie sprawiedliwości.

O kosztach sądowych Sąd orzekł na podstawie art. 624§1 kpk. Oskarżony nie posiada majątku, dochody są niewysokie, a zatem uiszczenie przez niego kosztów postępowania byłoby zbyt uciążliwe.