Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 lipca 2018 roku

Sąd Okręgowy w Koninie, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSO Robert Rafał Kwieciński

Protokolant: sekr. sąd. Milena Biegniewska

przy udziale Małgorzaty Kudły prokuratora Prokuratury Rejonowej w Koninie

po rozpoznaniu w dniach : 23 i 24 kwietnia 2018 r. i 26 czerwca 2018 r.

sprawy:

E. F. (1) – z d. Ł., córki S. i I. z d. W., urodzonej dnia (...) w K.

oskarżonej o to, że:

1.  W okresie od 15 lutego 2016 roku do 29 lutego 2016 roku w miejscowości R., gm. R., powiat (...), województwo (...) działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w łącznej kwocie 501.102,00 zł (...) S.A. z siedzibą we W. za pomocą wprowadzenia w błąd przedstawiciela pokrzywdzonego w ten sposób, że nie posiadając zarejestrowanej działalności gospodarczej pod nazwą Gospodarstwo Rolne (...) podając w ankiecie oraz we wniosku o pożyczkę z dnia 15 lutego 2016 roku nieprawdziwe dane co do: prowadzenia działalności gospodarczej pod nazwą Gospodarstwo Rolne (...), areału upraw, wielkości hodowli trzody chlewnej, osiąganego z tego tytułu dochodu, oraz posiadanego majątku, nie mając ani możliwości ani zamiaru wywiązania się z zobowiązań rozłożonych na raty zawarła:

- umowę pożyczki nr (...) z dnia 23 lutego 2016 roku o wartości 75 952,50 zł w celu zakupienia sprzętu rolniczego w postaci przyczepy rolniczej (...) P. (...) W12 rok prod. 2016 nr fabryczny (...) (nr rej. (...)),

- umowę pożyczki nr (...) z dnia 23 lutego 2016 roku o wartości 75 952,50 zł w celu zakupienia sprzętu rolniczego w postaci przyczepy rolniczej (...) P. (...) W12 rok prod. 2015 nr fabryczny (...) (nr rej. (...)),

- umowę pożyczki nr (...) z dnia 23 lutego 2016 roku o wartości 74 550,30 zł w celu zakupienia sprzętu rolniczego w postaci pługa obrotowego V.&N. C- (...)/4ST rok prod. 2015 nr fabryczny (...),

- umowę pożyczki nr (...) z dnia 23 lutego 2016 roku o wartości 74 784,00 zł w celu zakupienia sprzętu rolniczego w postaci siewnika mechanicznego V.&N. P. D300 rok prod. 2014 nr fabryczny (...),

- umowę pożyczki nr (...) z dnia 29 lutego 2016 roku o wartości 174 807,60 zł w celu zakupienia sprzętu rolniczego w postaci opryskiwacza polowego K. (...)- X. A. rok prod. 2015 nr fabryczny (...),

a następnie, pomimo iż umownie w/w sprzęt objęty był własnością pokrzywdzonego na podstawie zawartych do umów pożyczki umów przewłaszczenia na zabezpieczenie, sprzęt ten zbyła nieustalonym osobom w nieustalonym czasie i miejscu czym udaremniła zaspokojenie swojego wierzyciela i czym działała na szkodę (...) S.A. z siedzibą we W. w łącznej kwocie 501.102,00 zł

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zw. art. 294 § 1 k.k. i art. 300 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

2.  W dniu 25 lipca 2016 roku w B., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłowała doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Spółdzielczą (...) Oddział B. z siedzibą w B. za pomocą wprowadzenia w błąd pracownika pokrzywdzonego w ten sposób, że w celu uzyskania dla siebie pożyczki gotówkowej w kwocie 75.000 zł przedłożyła Wniosek o przyznanie pożyczki, w którym podała nieprawdziwe dane co do posiadanego majątku oraz osiągniętego średniego dochodu za ostatnie 3 miesiące, wraz z pisemnym Oświadczeniem o profilu prowadzonej działalności z dnia 25.07.2016r., w którym podała nieprawdziwe dane co do osiąganego z tego tytułu średniego miesięcznego dochodu netto, a które miały istotne znaczenie dla uzyskania pożyczki

tj. o przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

3.  W dniu 08 sierpnia 2016 roku w B., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłowała doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Spółdzielczą (...) z siedzibą w B. za pomocą wprowadzenia w błąd pracownika pokrzywdzonego w ten sposób, że w celu uzyskania dla siebie pożyczki gotówkowej w kwocie 80.000 zł, w Kwestionariuszu wywiadu pożyczkowego z dnia 08 sierpnia 2016 roku podała nieprawdziwe dane co do posiadanego majątku oraz osiągniętego średniego dochodu netto za ostatnie 12 miesięcy, oraz przedłożyła poświadczające nieprawdę Umowy dzierżawy gruntów, a które miały istotne znaczenie dla uzyskania pożyczki

tj. o przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

4.  W dniu 13 października 2016 roku w miejscowości R., gm. R., powiat (...), województwo (...), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłowała doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem wielkiej wartości w kwocie 1.045.500,00 zł (...) Sp. z o.o. z siedzibą w G. za pomocą wprowadzenia w błąd pośrednika pokrzywdzonego CENTRUM (...), w ten sposób, że w przesłanym mailowo wniosku z dnia 13 października 2016 roku na leasing kombajnu zbożowego marki C. (...) F. (...), rok produkcji 2012, podała nieprawdziwe dane co do: uzyskanego w 2015 r. przychodu, do posiadanego majątku ruchomego i nieruchomego oraz zaciągniętych zobowiązaniach w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą pod nazwą Gospodarstwo Rolne (...), wraz umowami dzierżawy poświadczającymi nieprawdziwe dane co do uprawy areału, a także fakturami sprzedażowymi wystawionymi przez FIRMA HANDLOWA (...), (...), (...)-(...) Z. (oraz przez Gospodarstwo Rolne (...) na Młyn Usługowo-Handlowy (...)), a które to dane zostały wpisane do wniosku nr (...) z dnia 19 października 2016 roku i przesłane do (...) Sp. z o.o., nie mając możliwości, ani zamiaru wywiązania się z ewentualnego zobowiązania

tj. o przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k.

I.  Oskarżoną E. F. (1) uznaje za winną przestępstwa z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. i art. 300§1 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. i art. 12 k.k., popełnionego w sposób opisany w punkcie 1 aktu oskarżenia z tymi zmianami, iż:

- działała wspólnie i w porozumieniu z trzema ustalonymi współsprawcami,

- doprowadziła pokrzywdzonego (...) S.A. z siedzibą we W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 476.046,90 zł,

- przedmiotowy sprzęt w postaci pługa, siewnika i opryskiwacza objęty był własnością pokrzywdzonego, a w postaci dwóch przyczep rolniczych współwłasnością w części wynoszącej 0,49,

i za to na podstawie art. 294§1 k.k. w zw. z art. 11§3 k.k. wymierza jej karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności.

II.  Na podstawie art. 46§1 k.k. orzeka wobec oskarżonej obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem przypisanym w punkcie I w ¼ części przez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej spółki (...) S.A. z siedzibą we W. kwoty 113.283,24 (stu trzynastu tysięcy dwustu osiemdziesięciu trzech złotych i dwudziestu czterech groszy) z ustawowymi odsetkami od dnia 29 lutego 2016 r. do dnia zapłaty.

III.  Oskarżoną E. F. (1) uznaje za winną ciągu dwóch przestępstw z art. 13§1 k.k. w zw. z art. 286§1 k.k. i art. 297§1 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. przyjmując, że popełnione zostały w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności, w sposób opisany w punktach 2 i 3 aktu oskarżenia, uzupełniając te opisy poprzez wskazanie, iż oskarżona nie osiągnęła zamierzonego celu, ponieważ wnioski pożyczkowe zostały odrzucone i za to na podstawcie art. 14§1 k.k. w zw. z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 11§3 k.k. w zw. z art. 91§1 k.k. wymierza jej karę 9 (dziewięciu) miesięcy pozbawienia wolności.

IV.  Oskarżoną E. F. (1) uznaje za winną przestępstwa z art. 13§1 k.k. w zw. z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. popełnionego w sposób opisany w punkcie 4 aktu oskarżenia, uzupełniając ten opis poprzez wskazanie, iż oskarżona nie osiągnęła zamierzonego celu, ponieważ odmówiono jej finansowania przedmiotowego kombajnu i za to na podstawie art. 14§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. wymierza jej karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

V.  Na podstawie art. 85§1 i 2 k.k. oraz art. 86§1 k.k. łączy kary pozbawienia wolności orzeczone wyżej wobec oskarżonej E. F. (1) i wymierza jej karę łączną 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

VI.  Na podstawie art. 44§2 k.k. orzeka wobec oskarżonej przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych wymienionych w wykazie nr (...) pod pozycjami od 1 do 147, karty 1196-1199 akt.

VII.  Na podstawie art. 624§1 k.p.k. oraz art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. 1983r., Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) zwalnia oskarżoną w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, w tym opłaty.

SSO Robert Rafał Kwieciński

UZASADNIENIE

E. F. (1) mieszka w miejscowości R., gmina R. i pracuje w od 1 stycznia 2004 r. M. (...) w S. jako sprzedawcy, zarabia 1530 złotych netto miesięcznie (k. 857, 919-920 i 1247).

Jej mąż K. F. (1) obecnie nie posiada stałego zatrudnienia podejmuje prace dorywcze, wcześniej w okresie od 2014 do 2016 r. zajmował się hodowlą trzody chlewnej, w latach 2014 – 2015 wyhodował po około 400 sztuk trzody rocznie, a w 2016 r. około 60 – 80 sztuk (k. 924v). W latach 2014 i 2015 zajmował się też uprawą zboża, rocznie około 200 ton, a także skupował zboże od innych rolników, mógł skupić około 400 ton rocznie, na jednej tonie zarabiał od 50 do 100 złotych (k. 924v). Innych dochodów nie posiadał.

Wymieniony poznał R. L. (1) przed 2014 r., gdy zaciągał za jego pośrednictwem kredyty – było kilka pożyczek gotówkowych i kredytów samochodowych.

Pierwszy kredyt z 24 maja 2013 r. na samochód osobowy marki B. (...) o nr rej. (...) zaciągnięty został w banku (...), nie jest on spłacany, we wrześniu 2017 r. stan zadłużenia wynosił około 15.000 złotych (k. 566, 671 i 924v).

Kolejny kredyt w tym samym banku dotyczył samochodu osobowego marki A. (...) o nr rej. (...), udzielony został dnia 3 kwietnia 2014 r. w kwocie 15.845,51 zł. Zadłużenie z tytułu tego kredytu we wrześniu 2017 r. wynosiło około 5.000 złotych (zob. ww. karty i załącznik nr 4 do aktu oskarżenia).

Trzeci kredyt zaciągnięty za pośrednictwem R. L. (1) związany był z zakupem ciągnika rolniczego marki (...) o nr rej. (...), udzielony został przez (...) Bank S.A. w W. na podstawie umowy z dnia 18 września 2014 r., na której E. F. (1) figuruje jako osoba wyrażając zgodę na zaciągnięcie kredytu przez współmałżonka. Kwota kredytu wynosiła 123.483,14 zł Kredyt ten nie jest terminowo spłacany, we wrześniu 2017 r. zadłużenie opiewało na około 40.000 zł (k. 482, 924v i ww. załącznik).

Co do trzech ww. pojazdów z inicjatywą ich nabycia wystąpił K. F. (1), nie był do tego nakłaniany przez R. L. (1).

Inaczej wyglądała sprawa nabycia samochodu marki C. (...), do którego nabycia K. F. (1) został namówiony przez R. L. (1). Pojazd Finansowany był przez (...), na podstawie umowy z 18 lutego 2015 r., użytkował go R. L. (1), który przekazał kredytobiorcy pieniądze jedynie na trzy raty kredytu. Umowa została wypowiedziana pismem z 20 sierpnia 2016 r., stan zadłużenia na dzień 4 październik 2017 r. wynosił 42.869,55 zł (k. 924v-925 i 947A).

Ponadto za namową R. L. (1) K. F. (1) nabył trzy samochody marki M. (...), i tak:

- pierwszy kredyt co do pojazdu ww. marki o nr rej. (...) zaciągnięty został w dniu 29 maja 2014 r. na banku (...), na kwotę 66.408, 01 zł, na dzień 17 maja 2017 r. zadłużenie z tego kredytu wynosiło ponad 12.000 zł, R. L. (1) mówił, że auto to będzie jeździć i na tym zarobią, K. F. (1) nie użytkował tego pojazdu i z własnych środków spłacał raty kredytu (k. 566 i 925 oraz załącznik nr 4 do aktu oskarżenia),

- drugi samochód marki M. (...) o nr rej. (...) K. F. (1) nabył w dniu 14 lipcu 2014 r. zaciągając kredyt w G. (...) Banku również za namową R. L. (1), twierdził on podobnie, że na tym pojeździe zarobią; K. F. (1) nigdy nie widział tego pojazdu, kredyt ten pozostaje niespłacony, zadłużenie na dzień 8 czerwca 2017 r. wynosiło 99.260,18 zł (k. 482, 670 i 925),

- trzeci samochód marki M. (...) o nr rej. (...) mąż oskarżonej kupił za namową R. L. (1) 10 października 2014 r., kredytu udzielił ponownie (...) Bank SA we W., zadłużenie na dzień 8 czerwca 2017 r. wynosiło 108.624,35 zł, tym pojazdem K. F. (1) dysponował, w dniu 24 marca 2017 r. zatrzymała go policja, ponieważ został uzyskany za pomocą czynu zabronionego (k. 670 i 925).

Już w 2014 r. spłata wszystkich wyżej wymienionych kredytów przekraczała możliwości finansowe małżonków F. (k. 931v).

Ponadto w dniu 2 październik 2012 r. K. F. (1) zaciągnął w (...) SA Oddział w Z. pożyczkę gotówkową na kwotę 29.210 zł na okres 5 lat, pożyczka ta pozostaje niespłacona (k. 613).

Na początku 2015 r. R. L. (1) nakłonił K. F. (1) do wzięcia w leasing kombajnu zbożowego marki C. za kwotę 800.000 zł netto bez osprzętu. Maszyna ta miała być finansowana przez (...) S.A. we W., a jej dostawcą była firma (...) w P.. R. L. (1) powiedział K. F. (1), że do zawarcia umowy leasingu potrzebne będą dane o gospodarstwie rolnym z urzędu gminy i (...), a także faktury VAT sprzedaży płodów rolnych i trzody chlewnej, umowy dzierżawy gruntów rolnych, dane osobowe oraz NIP z urzędu skarbowego. Wymieniony przywiózł pieczątkę o treści: Młyn Usługowo-Handlowy (...), żeby K. F. (1) sam sobie wystawił faktury opiewające na dużą ilość zboża, które jakoby sprzedał. Ponadto miał on sporządzić umowy dzierżawy i w tym celu R. L. (1) przekazał mu dane osób – wydzierżawiających grunty i ich areał. K. F. (1) sporządził przedmiotowe fikcyjne faktury i umowy dzierżawy, które następnie przekazał R. L. (1). Po upływie kilku dni ten zadzwonił do K. F. (1), aby przyjechał on do S. do biura firmy (...) kredyty”, prowadzonej przez J. L., wówczas żonę R. L. (1). Na umówionym spotkaniu w marcu 2015 r. we wskazanym biurze K. F. (1) spotkał się z R. L. (1) i przedstawicielem (...) S.A. – Ł. G.. Wówczas sporządzony został wniosek leasingowy – na podstawie ww. dokumentów oraz oświadczenia leasingobiorcy, po jego akceptacji, umowa została podpisana w domu K. F. (1), który odebrał następnie kombajn w firmie (...) (k. 523, 570, 932 i załącznik nr 1 do aktu oskarżenia).

Następnie R. L. (1) i D. B. (1) stwierdzili, że muszą załatwić osprzęt do kombajnu. Pierwszy z wymienionych mężczyzn dysponował ww. podrobionymi dokumentami wykorzystanymi do zawarcia umowy leasingu. Po około 3 tygodniach zadzwonił i powiedział, że „puścił” dokumenty do S. i czekają na zgodę z tej firmy, następnego dnia przyjechał i powiedział K. F. (1), żeby podpisał niewypełnione wnioski, ten sądząc, że chodzi jedynie o hedery do kombajnu (do zboża i kukurydzy) złożył podpisy pod tymi dokumentami. Po około dwóch tygodniach zadzwonił do K. F. (1) D. B. (1), poinformował, że jest zgoda S. na hedery, a także na umowy na ciągnik marki C., bronę talerzową i siewnik do ciągnika. Na pytanie po co te dodatkowe maszyny, odpowiedział, iż „będzie to robiło razem z kombajnem”, uprzedził, że do K. F. (1) przyjedzie przedstawiciel S.. W dniu 27 kwietnia 2015 r. zawarta została umowa leasingu pomiędzy (...) Sp. z o.o. w W. reprezentowaną przez J. P. a Gospodarstwem Rolnym (...) w R. na finasowanie zakupu hederu zbożowego (...) i wózka do hederu o łącznej wartości 190.000 zł. Ponadto K. F. (1) zawarł jeszcze cztery umowy z (...) Sp. z o.o. reprezentowaną przez J. P.: leasingu z dnia 19 czerwca 2015 r. na sfinansowanie zakupu agregatu siewnego i siewnika o łącznej wartości 80.000 zł, pożyczki z 22 lipca 2015 r. na sfinansowanie ciągnika rolniczego marki C. (...) P. o wartości 450.000 zł, pożyczki z 10 sierpnia 2015 r. na udzielenie finansowania zakupu brony talerzowej S. o wartości 50.000 zł i pożyczki z 9 września 2015 r. na udzielenie finansowania hederu do kukurydzy o wartości 193.800 zł (k. 688-689 i 932).

Ww. umowy zostały wypowiedziane, a kwota dochodzona przez (...) Sp. z o.o. w W. w dniu 6 lipca 2017 r. wynosiła 665.233,11 zł (k. 672).

K. F. (1) nie zawarł innych umów leasingu, pożyczki, lub kredytowych, ponieważ nie miał zdolności finansowej, był zadłużonych na podstawie szeregu wyżej wymienionych umów (k. 932v).

Wyżej wymienionych maszyn K. F. (1) praktycznie nie wykorzystywał, kosił jedynie kukurydzę w miejscowości H. oraz zborze w T., gdzie zarobił około 30.000 zł (k. 932v). Z powodu zadłużenia wymieniony wyzbył się brony talerzowej za kwotę12.000 zł oraz gospodarstwa rolnego w miejscowości K. za kwotę 46.000 zł.

Na przełomie 2015 i 2016 r. K. F. (1) za pośrednictwem R. L. (1) poznał M. O..

Wymienieni mężczyźni (R. L. (1) i M. O.) znając trudną sytuację majątkową i finansową K. F. (1) zaproponowali mu, żeby jego żona E. F. (1) wzięła w leasing dwie przyczepy, opryskiwacz, pług i siewnik z firmy (...). Mówili, że sprzęty te będą zarabiać i wszystko się spłaci.

K. F. (1) rozmawiał na temat tej propozycji z żoną, która na to się zgodziła. Wówczas R. L. (1) stwierdził, że musi on zarejestrować na siebie firmę – gospodarstwo rolne. Wymieniony woził małżonków F. do urzędów, a także wyrobił i dostarczył im pieczątkę na nazwisko E. F. (1) oraz pieczątkę o treści „ Firma Handlowa (...), (...)-(...) Z. NIP (...) REGON (...) tel. (...)” (k. 932v i załącznik nr 1 do aktu oskarżenia). Ponadto polecił małżonkom F., aby sporządzili fikcyjne umowy dzierżawy na E. F. (1) oraz faktury VAT dotyczące sprzedaży zboża dla W. N. i trzody chlewnej dla N. K.. Wszystkie te dokumenty zabrał R. L. (1), a następnie dostarczył wniosek o pożyczkę na dwie przyczepy marki W., pług marki V.&N. i siewnik tej samej marki. Przedmiotowy wniosek opatrzony datą 15 lutego 2016 r. został podpisany przez E. F. (1), podano w nim szereg nieprawdziwych danych, i tak: dotyczące prowadzenia przez wymienioną Gospodarstwa Rolnego (...) od 31 lipca 2003 r., bowiem zarejestrowała tą działalność dopiero w dniu 23 maja 2016 r. (załącznik nr 2 do aktu oskarżenia k. 30 oraz k. 474v akt głównych), areału upraw, oskarżona nie dzierżawiła bowiem 93 hektarów od J. M. (1) (k. 932 i 1188), wielkości hodowli trzody chlewnej i osiąganego z tego tytułu dochodu (k. 474v-475, 932, 1188 oraz załącznik nr 3 k. 1-7) oraz posiadanego majątku – nie była właścicielem gruntów i budynków o wartości łącznej 1.222.000 zł, nie osiągnęła też dochodu w roku poprzednim w kwocie 460.000 zł i w styczniu 2016 r. w kwocie 40.000 zł, nadto nie była beneficjentem dopłat bezpośrednich i płatnikiem składem KRUS (ww. załącznik oraz k. 474v-475, 932 i 1188 akt głównych).

R. L. (1) posiadał kontakt emailowy z przedstawicielem (...) S.A. we W. Ł. G., któremu przesyłał ww. dokumenty w postaci wniosku o pożyczkę, umowy dzierżawy, zaświadczenia z urzędu gminy potwierdzającego, że E. F. (1) prowadzi gospodarstwo rolne. Dane maszyn rolniczych zawarte we wniosku Ł. G. uzyskał od D. B. (1). Następnie wniosek o pożyczkę został pozytywne zaopiniowany przez departament kontroli umów (...) S.A. we W. (k. 524).

W dniu 23 lutego 2016 r. E. F. (1) zawarła cztery umowy pożyczki z (...) S.A. we W. reprezentowaną przez Ł. G., i tak:

⚫

nr (...) dot. finansowania przyczepy rolniczej W. P. (...) W12, rok produkcji 2016, nr fabryczny (...), o wartości 79.950 zł brutto, przy czym wkład własny wynosił 3.997,50 zł, a więc wartość pożyczki wynosiła 75.952,50 zł, w tej samej dacie podpisano umowę przewłaszczenia na zabezpieczenie ww. przyczepy, na podstawie której (...) stał się współwłaścicielem pojazdu w 49/100 części, do umowy pożyczki dołączono podpisane przez oskarżoną oświadczenie zawierające niezgodne z prawdą ww. dane dot. rozpoczęcia działalności i wysokości osiąganych dochodów (załącznik nr 3 do aktu oskarżenia),

⚫

nr (...) dot. finansowania przyczepy rolniczej W. P. (...) W12, rok produkcji 2015, nr fabryczny (...), o wartości 79.950 zł brutto, przy czym wkład własny wynosił 3.997,50 zł, wartość pożyczki w tym przypadku również wynosiła 75.952,50 zł, w tej samej dacie podpisano umowę przewłaszczenia na zabezpieczenie ww. przyczepy, na podstawie której (...) stał się współwłaścicielem pojazdu w 49/100 części, do umowy pożyczki dołączono podpisane przez oskarżoną oświadczenie zawierające niezgodne z prawdą ww. dane dot. rozpoczęcia działalności i wysokości osiąganych dochodów (załącznik nr 3 do aktu oskarżenia (ww. załącznik),

⚫

nr (...) dot. finansowania pługu obrotowego V.&N. C- (...)/(...) rok prod. 2015 nr fabryczny (...) wartości 78.474 zł brutto, przy czym wkład własny wynosił 3.923,70 zł, a więc wartość pożyczki wynosiła 74.550,30 zł, w tej samej dacie podpisano umowę przewłaszczenia na zabezpieczenie ww. pługu, na podstawie której (...) stał się jego właścicielem tytułem zabezpieczenia przedmiotowej pożyczki, do umowy pożyczki dołączono podpisane przez oskarżoną oświadczenie zawierające niezgodne z prawdą ww. dane dot. rozpoczęcia działalności i wysokości osiąganych dochodów (ww. nr 3 do aktu oskarżenia),

⚫

(...) dot. finansowania siewnika mechanicznego V.&N. P. (...) rok prod. 2014 nr fabryczny (...) o wartości 78.720 zł brutto, przy czym wkład własny wynosił 3.936 zł, a więc wartość pożyczki wynosiła 74.784 zł, w tej samej dacie podpisano umowę przewłaszczenia na zabezpieczenie ww. siewnika, na podstawie której (...) stał się jego właścicielem tytułem zabezpieczenia przedmiotowej pożyczki, do umowy pożyczki dołączono podpisane przez oskarżoną oświadczenie zawierające niezgodne z prawdą ww. dane dot. rozpoczęcia działalności i wysokości osiąganych dochodów (ww. załącznik nr 3 do aktu oskarżenia).

Ponadto w dniu 29 lutego 2016 r. doszło do podpisania kolejnej umowy: nr (...) dot. finansowania opryskiwacza polowego K. (...)- X. A. rok prod. 2015 nr fabryczny (...) o wartości 184.008 zł brutto, przy czym wkład własny wynosił 9.200,40 zł, a więc wartość pożyczki wynosiła 174.807,60 zł, w tej samej dacie podpisano umowę przewłaszczenia na zabezpieczenie ww. opryskiwacza, na podstawie której (...) stał się jego właścicielem tytułem zabezpieczenia przedmiotowej pożyczki, do umowy pożyczki dołączono podpisane przez oskarżoną oświadczenie zawierające niezgodne z prawdą ww. dane dot. rozpoczęcia działalności i wysokości osiąganych dochodów (ww. załącznik do aktu oskarżenia).

Łącznie wartość pięciu wyżej wskazanych pożyczek wynosiła 476.046,90 zł (75.952,50 + 75.952 + 74.550,30 + 74.784 + 174.807,60).

E. F. (1) zarejestrowała przyczepę ciężarową rolniczą marki W. (...)/(...) nr VIN (...) w Starostwie Powiatowym w K. pod numerem rejestracyjnym (...) i drugą z przyczep o nr VIN (...) pod numerem rejestracyjnym (...) (k. 92).

Umowy i wniosek podpisywane były przez E. F. (1) w miejscu pracy, przy podpisaniu tych dokumentów obecni byli K. F. (1) i R. L. (1) (k. 524 i 932v).

Wszystkie wyżej wymienione maszyny (przyczepy, pług, siewnik i opryskiwacz) zostały odebrane przez małżonków F. (k. 932v).

Następnie do K. F. (1) zaczęli przyjeżdżać M. O. i R. L. (1). Wymienieni mężczyźni twierdzili, że przyczepy zostaną wynajęte na budowę autostrady, zajmował się tym przede wszystkim M. O., nie podawał on kto i gdzie przejmie te pojazdy. Za wynajem jednej przyczepy miał być płacony czynsz w kwocie 2.000 zł miesięcznie. Małżonkowie F. zgodzili się na takie rozporządzenie przyczepami, które M. O. zmierzył, po czym stwierdził, że pasują. Obie przyczepy K. F. (1) dostarczył na parking przy ul. (...) w K., jedną przekazał R. L. (1) i M. O., który wziął również dowód rejestracyjny. Przy odbiorze drugiej był obecny jedynie R. L. (1), ale następnego dnia M. O. przyjechał do miejsca zamieszkania K. F. (1) i przekazał mu 4.000 zł na poczet pierwszego czynszu wynajmu przyczep (k. 932v-933).

Ponadto E. i K. małżonkowie F. zgodzili się na przekazanie pługu i opryskiwacza M. O. i R. L. (1), którzy twierdzili, że maszyny te przekażą na trzy miesiące rolnikowi z okolic K., za kwotę 45.000 zł, przy odbiorze sprzętu M. O. zapłacił K. F. (1) 14.000 zł (k. 933).

Siewnik K. F. (1) przekazał jako zabezpieczenie pożyczki w kwocie 15.000 zł osobie o danych J. G.. Ponieważ pożyczka nie została spłacona siewnik został zbyty nieustalonym osobom przez pożyczkodawcę (k. 933).

Małżonkowie F. nie sporządzili żadnych umów ani nawet pokwitowań wydania przedmiotowych pojazdów i maszyn, których właścicielem lub współwłaścicielem była pokrzywdzona spółka (...) S.A. we W.. Wymienieni otrzymali jednak od M. O. umowę potwierdzającą rzekome przekazanie siewnika, opryskiwacza i pługu obywatelowi Rosji I. K.. Były to jednak umowa i postać fikcyjne stworzone na użytek toczącego się śledztwa (k. 933 i 1188).

Do chwili obecnej nie odnaleziono ww. przedmiotów, których zakup finansowany był wyżej opisanymi umowami pożyczki.

Z tytułu wydanych przyczep M. O. przywiózł K. F. (1) jeszcze 9.500 zł – oprócz ww. kwoty 4.000 zł (k. 933).

Na poczet umowy nr (...) oskarżona wpłaciła jedynie kwoty 3993,95 zł i 4412,85 zł, przy czym były to wpłaty dokonane po terminie (k. 12), z tytułu umowy (...) po terminie wpłaciła kwoty 1607,60 zł i 1993,86 zł (k. 28), z tytułu umowy (...) kwoty 1602,58 zł i 1987,62 zł (k. 39), z tytułu umowy (...) 1632,72 zł i 2025,01 zł (k. 45), z tytułu umowy (...) kwoty 1632,72 zł i 2025,01 zł (k. 58). Wszystkie wpłaty dokonane były po terminie.

W maju 2016 r. S. (...) przejął ciągnik oraz hedery do zboża i kukurydzy, ponieważ K. F. (1) nie spłacał zaciągniętych zobowiązań; następnie we wrześniu 2016 r. (...) S.A. odebrała wymienionemu kombajn (k. 933).

***

W okresie od lipca do października 2016 r. E. F. (1) posługując się dokumentami i pieczątkami dostarczonymi jej wcześniej do zawarcia wyżej opisanych umów przez R. L. (1) i M. O., próbowała zaciągnąć dwie umowy pożyczki gotówkowej oraz zawrzeć umowę leasingu, której przedmiotem miał być kombajn zbożowy marki C.. Umowy te wymieniona usiłowała zawrzeć z powodu swojej trudnej sytuacji materialnej.

I tak:

25 lipca 2016 r. w B. usiłowała zaciągnąć pożyczkę gotówkową w kwocie 75.000 w Spółdzielczej (...) Oddział w B.; w tym celu przedłożyła wniosek o przyznanie pożyczki, w którym podała nieprawdziwe dane co do posiadanego majątku – nie jest bowiem właścicielem domu, w którym mieszka, nieruchomość ta należy do jej siostry A. M. oraz osiągniętego średniego dochodu za ostatnie 3 miesiące wraz z pisemnym oświadczeniem o profilu prowadzonej działalności, w którym podała nieprawdziwe dane co do osiąganego z tego tytułu średniego miesięcznego dochodu netto w kwocie 8.911,87 zł – dochodu takiego z działalności rolniczej nie osiągała (k. 1132v, 1188 oraz załącznik nr 3 do aktu oskarżenia), przedmiotowy wniosek został odrzucony z uwagi na duże ryzyko transakcji – ilość zobowiązań nieregulowanych terminowo (k. 799-800);

8 sierpnia 2016 r. w B. usiłowała zaciągnąć pożyczkę gotówkową w kwocie 80.000 w Spółdzielczej (...) Oddział w B.; w tym celu przedłożyła kwestionariusz wywiadu pożyczkowego, w którym podała nieprawdziwe dane co do posiadanego majątku – nie jest bowiem właścicielem domu, w którym mieszka, nieruchomość ta należy do jej siostry A. M. oraz osiągniętego średniego dochodu netto z ostatnich 12 miesiące w kwocie 47.055,30 zł – dochodu takiego nie osiągała nawet łącznie przez cały poprzedni rok oraz przedłożyła poświadczającą nieprawdę umowę dzierżawy gruntów – 190,85 ha (k. 757v, 1132v, 1188 oraz załącznik nr 3 do aktu oskarżenia), przedmiotowy wniosek został odrzucony z powodu przeterminowanych zobowiązań w innych instytucjach finansowych oraz ilości zapytań kredytowych (k. 756-757);

13 października 2016 r. w miejscowości R., gmina R., powiat (...), przesłała mailowo wniosek leasingowy do B. M. (1), która prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą Centrum (...); przedmiotem tego leasingu miał być kombajn zbożowy marki C. (...) F. (...), rok produkcji 2012, o wartości brutto 1.045.500 zł, dostawcą miała być firma (...), który wystawił fakturę VAT proforma nr 13/10/2016 na ww. kwotę przy czym jako nabywca figurowało Gospodarstwo Rolne (...); we wniosku oskarżona podała nieprawdziwe dane co do uzyskanego w 2015 r. przychodu – wskazała 623.506 zł, co do posiadanego majątku ruchomego i nieruchomego – wymieniła jako swoją własność przyczepy marki W., ciągnik marki (...), siewnik, opryskiwacz, pług i dom oraz zaciągniętych zobowiązań – nie wymieniła ww. umów pożyczki zwartych z (...) S.A., ponadto przesłała poświadczające nieprawdę trzy umowy dzierżawy gruntów o łącznej powierzchni około 200 hektarów, którymi nigdy nie dysponowała oraz faktury sprzedażowe, które sporządziła posługując się ww. pieczątką o treści Firma Handlowa (...) oraz faktury wystawione przez Gospodarstwo Rolne (...) na Młyn Usługowo-Handlowy (...); B. M. (1) dane te we wniosku nr (...) z 19 października 2016 r. wraz z ww. załączonymi dokumentami przesłała do (...) Sp. z o.o. w G., która to firma reprezentowana przez A. B. odmówiła leasingowania z powodu braku zdolności leasingowej (k. 833v, 836-906, 927, 1188 oraz ww. załącznik do aktu oskarżenia).

***

E. F. (2) z domu Ł. urodziła się w dniu w dniu 30 sierpnia 1981 roku w K.. Jest córką S. i I. z domu W.. Ma wykształcenie średnie, z zawodu jest technikiem ekonomistą. Pracuje w Minimarkecie (...) w S., zarabia 1530 złotych miesięcznie netto (k. 857 i 1247). Jej mąż podejmuje jedynie prace dorywcze. Jest mężatką, posiada syna w wieku 17 lat. Wraz z matką sprawuje opiekę nad niepełnosprawnym ojcem. Wraz z mężem jest właścicielką gospodarstwa rolnego o powierzchni około 6 hektarów (k. 1266). W miejscu zamieszkania posiada pozytywną opinię (k. 1247). Nie była wcześniej karana (k. 1193).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o następujące dowody:

1.  częściowo wyjaśnienia oskarżonej E. F. (1) (k. 473-476 i 1186-1189 w zw. z k. 1266-1267);

2.  zeznania świadków: częściowo K. F. (1) (k. 197-200, 923-925 i 931-934 w zw. z k. 1268-1269), D. B. (2) (k. 210-211 w zw. z k. 1267v), D. B. (1) (k. 20-222 i 1069-1070 w zw. z k. 1267v-1268), M. N. (k. 252-255 w zw. z k. 1277), P. P. (2) (k. 468-469 i 626-627 w zw. z k. 1268v), D. K. (k. 812-813 i 832 w zw. z k. 1269v-1270), Ł. G. (k. 523-524 w zw. z k. 1276v), częściowo M. O. (k. 914-915 i 1076-1077 w zw. z k. 1299), częściowo R. L. (1) (k. 1064-1067 w zw. z k. 1270v-1271), W. N. (k. 570-571 w zw. z k. 1277v), N. K. (k. 603-604 w zw. z k. 1270), E. N. (k. 740-742 w zw. z k. 1298v), A. K. (1) (k. 756-757 w zw. z k. 1277v), M. W. (k. 799-800 w zw. z k. 1277v), M. K. (2) (k. 826-827 w zw. z k. 1277v), B. M. (1) (k. 833-834 w zw. z k. 1277), T. Ś. (k. 919-920 w zw. z k. 1269v), M. M. (k. 926-928 w zw. z k. 1277v), S. M. (k. 948-949 w zw. z k. 1270v), A. M. (k. 1132-1133 w zw. z k. 1270), J. P. (k. 688-689 w zw. z k. 1299), B. E. (k. 793-795 w zw. z k. 1299), K. N. (k. 808-809 w zw. z k. 1299), K. K. (k. 829-830 w zw. z k. 1299), N. S. (k. 1031-1032 w zw. z k. 1299), K. O. (k. 1036 w zw. z k. 1299) i K. P. (k. 1078 w zw. z k. 1299);

3.  zebrane w sprawie dokumenty w postaci: pisemnego zawiadomienia o przestępstwie z załącznikami (k. 1-15 i 18-63 w zw. z k. 1299), kopii dowodów wpłat rat oraz faktur wystawionych przez (...) SA (k. 65-79 w zw. z k. 1299), umowy o świadczenie usług (k. 80-81 w zw. z k. 1299), kserokopii faktur VAT (k. 82, 214-215, 218, 573-602, 606-612, 628-660 i 1080-1128 w zw. z k. 1299), informacji KRUS (k. 89 w zw. z k. 1299), zaświadczenia o stanie majątkowym (k. 90 w zw. z k. 1299), informacji ZUS (k. 91 i 234 w zw. z k. 1299), informacji Starostwa Powiatowego w K. Wydziału Komunikacji (k. 92 w zw. z k. 1299), notatek urzędowych (k. 94, 119, 438 w zw. z k. 1299), protokołów przeszukania (k. 167-184, 204-209 i 228-229 w zw. z k. 1299), zamówienia (k. 217 w zw. z k. 1299), pism Komendy Głównej Straży Granicznej (k. 233 i 281 w zw. z k. 1299), informacji i dokumentacji Urzędu Skarbowego w K. (k. 235-250, 397-407, 443-449 i 922 w zw. z k. 1299), pisma (...) (k. 251 w zw. z k. 1299), dokumentacji dot. windykacji sprzętu przedłożonej przez M. N. (k. 258-278 w zw. z k. 1299), oryginałów dokumentów dot. umów pożyczki z (...) SA nr (...), (...), (...), (...) i (...) (k. 352-396 w zw. z k. 1299), pisma (...) Sp. z o.o. (k. 422 w zw. z k. 1299), pisma Idea (...) (k. 439 w zw. z k. 1299), pism (...) (k. 440 i 503 w zw. z k. 1299), notatki urzędowej z wypisami z rejestrów gruntów i wydrukami ksiąg wieczystych (k. 450-467 w zw. z k. 1299), pisma (...) (k. 481 w zw. z k. 1299), pism (...) Bank SA (k. 482, 564 i 670 w zw. z k. 1299), pism dotyczących samochodów zarejestrowanych na K. F. (1) (k. 496-499 w zw. z k. 1299), pisma banku (...) (k. 500 w zw. z k. 1299), dokumentacji przedłożonej przez Ł. G. (k. 526-562 w zw. z k. 1299), pism i dokumentów (...) (k. 565, 613-625 i 1047-1055 w zw. z k. 1299), pism (...) SA (k. 566-567, 671 i 754-755 w zw. z k. 1299), pisma (...) (k. 669 w zw. z k. 1299), pisma (...) sp. z o.o. (k. 672 w zw. z k. 1299), pisma (...) sp. z o.o. (k. 687 w zw. z k. 1299), dokumentów Banku Spółdzielczego w Z. (k. 712-729 w zw. z k. 1299), notatki urzędowej wraz z wydrukami z rejestru PESEL (k. 730-739 w zw. z k. 1299), dokumentów dot. wniosku kredytowego w (...) (k. 759-785 w zw. z k. 1299), dokumentów dot. wniosku leasingowego złożonego w spółce (...) (k. 836-906 w zw. z k. 1299), pisma mBanku (k. (...) w zw. z k. 1299), notatek urzędowych dot. analizy materiałów od operatorów telefonii komórkowej i analizy rachunków bankowych (k. 1056-1062 w zw. z k. 1299), danych o karalności (k. 1193 w zw. z k. 1299), wywiadów środowiskowych (k. 1240-1241 i 1247 w zw. z k. 1299), a także dokumentów znajdujących się w czterech załącznikach do aktu oskarżenia (k. 1299).

Oskarżona E. F. (1) podczas postępowania przygotowawczego w dniu 28 kwietnia 2017 roku po przedstawieniu jej pierwszego zarzutu objętego aktem oskarżenia nie przyznała się do popełnienia przedmiotowego czynu. Wyjaśniła, że w 2016 r. zawarła kilka umów dzierżawy na grunty w miejscowości H. celem uprawy i sprzedaży plonów, nie zna osób, z którymi zawarła te umowy, załatwiał je jej mąż K. F. (1), wydzierżawili około 200 ha w H. i innych miejscowościach, których nazw nie pamięta. Podała, iż ruszyli z tą uprawą, potrzebowali na to sprzętu, nie zwracali się o dotację na uprawę do Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, wiosną 2016 r. obsiali grunty, nikogo do pomocy w tych pracach nie wynajmowali na umowę, korzystali z pomocy D. K., siali żyto i pszenicę. W celu zakupu sprzętu – jak wyjaśniła – zwrócili się do D. B. (1), który miał umowę z (...) we W., wniosek o zawarcie umów złożyła bezpośrednio do przedstawiciela (...) pana Ł., nie pamięta nazwiska, przyjechał do niej do domu, na pewno był cztery razy, zostawi druki do wypełnienia i powiedział jakie dokumenty ma skompletować, miała potrzebę zakupu konkretnych sprzętów do gospodarstwa. Podała, że pan Ł. oglądał gospodarstwo, ziemię wokół domu w R., i dzierżawioną, nie pamięta, czy widział dokumenty dzierżawy, pan B. nie miał sprzętu od razu, czekali na realizację zamówienia. Przyznała, że podpisała umowy na zakup sprzętu w R., przywoził je pan Ł.. Wyjaśniła, że przed 2016 r. też uprawiali ziemię należącą do rolników na podstawie ustnych umów, grunty te położone były wokół Z., B., R., nie pamięta nazwisk, bo zmienia się to corocznie. Wskazała, że po podpisaniu umów krótko czekali na sprzęt, przyczepy przyprowadził mąż, a pozostałe maszyny przyjechały lawetą, garażowane były w R. 29 oraz w K., bo tam mieli gospodarstwo, pomieszczenia i stodołę, była tam trzoda około 100 sztuk, zostali zmuszeni do sprzedaży tego gospodarstwa na poczet zadłużenia, przyczepy były zarejestrowane na nią, krótko pracowali tym sprzętem, później go wynajęli. Przyznała, że nie zwracali się do (...) z wnioskiem o wynajęcie sprzętu, nie doczytała umowy i wynikało to z braku wiedzy, zapłaciła po jednej racie kwartalnej z każdej umowy w lipcu 2016 r. W czerwcu – jak wyjaśniła – wynajęła przyczepy, umowy najmu zatrzymał pan M. O., nie otrzymała ich kopii ani oryginałów. Podała dalej, że przedmiotowe przyczepy zostały wynajęte do robót przy autostradzie; O. to ich znajomy, mieszka w K., prowadzi jakąś działalność, zaoferował, że jak wynajmą przyczepy to na tym zarobią i będzie łatwiej spłacać. Wskazała, iż jej mąż zaprowadził te przyczepy do K., nie wróciły one do nich, O. odebrał od niej telefon tylko raz i powiedział, że nie ma nic z tym wspólnego, pieniądze za wynajem przywoził od czerwca do grudnia jej mężowi, miało to być 2.000 zł za jedną przyczepę, płacił jednak nieterminowo, z tych pieniędzy zapłacili tylko po jednej racie, wydane one zostały na inne zobowiązania finansowe. Dodała, że nikomu nie zgłaszała, iż nie oddano im sprzętu, mąż wystawiał faktury wynajmującemu. Pozostałe maszyny – jak wyjaśniła – siewnik, opryskiwacz zostały wynajęte panu I. K., który od około 2-3 lat przyjeżdżał do nich i szukał sprzętu rolniczego, który może kupić, mówił po polski, ale korzystał z pomocy tłumacza, jest Rosjaninem, umowy podpisane były w R., miał płacić spore pieniądze, a ze sprzętu miał korzystać w miejscowości Ł. w Rosji, ostatni kontakt miała z nim w listopadzie 2016 r., nie ma do niego telefonu ani innego kontaktu, dał zaliczkę w kwocie 20.000 zł, z tej kwoty nie zapłacili żadnych rat, bo wykorzystali ją na ratowanie domu w K.. Wskazała ponadto, że I. K. sprzęt zabrał w sierpniu lawetami. Stwierdziła, że nie była w Rosji i nie ma środków, aby tam jechać po sprzęt. Podkreśliła, że nie miała zamiaru wyłudzić sprzętu, chciała go wykorzystywać w gospodarstwie i zarabiać. Po okazaniu wniosku o pożyczkę stwierdziła, że nie wie kto zapisywał dane w tym dokumencie, to nie jest jej pismo ani męża, prawdopodobnie robił to pan Ł.. Przyznała, że podpis na ostatniej stronie jest jej. Nie wie dlaczego zapis Gospodarstwo Rolne (...) został tak sformułowany, bowiem gospodarstwo zarejestrowała od maja 2016 r. Potwierdziła, że podawała dane do wniosku, pan Ł. prawdopodobnie wpisał to, co mu podawała, nie podała zapisu „beneficjent dopłat bezpośrednich”, zapis jest „tak” i jest to nieprawda, bo nie otrzymywała dopłat, uzyskiwał je mąż, nie wie dlaczego jest tak zapisane. Przyznała dalej, iż zapis, że jest płatnikiem składek KRUS jest nieprawdziwy, data rozpoczęcia działalności rolnej jest zgodna z prawdą, w tym czasie dostali od teścia zapis gospodarstwa. Wg niej areał 8,7 ha jest prawdziwy, może być rozbieżność, co do ha fizycznego i przeliczeniowego, areał dzierżawy 93 ha jest prawdziwy. Wyjaśniła dalej, że nie zna osobiście pana J. M. (2), od którego były dzierżawione te grunty, nie wie od kiedy była dzierżawa, czy faktycznie od 2014 r., nie wie skąd wzięła dane dotyczące produkcji w skali roku, była uprawa i sprzedaż; „zapis lochy, prosięta, warchlaków i tuczników – mógł być prawdziwy”, trzoda ta była sprzedawana około 3 razy w roku, hodowana była w R. i K., mąż się tym zajmował, jednorazowo tej trzody było około 100-150 sztuk, nie była ubezpieczona, opiekę weterynaryjną sprawował A. D., nie było chorób, nie było pomoru. Dalej stwierdziła, że ma wiedzę, iż tuczników mogło być 320 rocznie, a warchlaków, prosiąt i loch nie mogło być tyle w roku; nie pamięta, czy była wpłata własna na poczet umów, starali się, żeby jej nie było, ale może faktycznie była; nie wie skąd wziął się zapis wartości gruntów 522.000 zł, nie wie, czy ziemia jest tyle warta, budynki, dom, chlewnia – nie wie, czy to jest warte 700.000 zł, wg jej szacunku to wszystko warte jest połowę tej kwoty, która znajduje się we wniosku. Nie wie też – jak podała – po co ta kwota została zawyżona, może dlatego, że ziemia w Z. jest traktowana jako miejska. Dane dotyczące kredytów w A. Bank (...) zgadzają się we wniosku. Dalej wyjaśniła, że kontrakty zbytu młyn (...) – jest to prawda, kontraktu nie miała, ale odstawiali tam zboże po żniwach, trzodę odstawiali w ten sposób, że ktoś przyjeżdżał z O. albo innej miejscowości, był to pośrednik; dopłaty bezpośrednie na kwotę 12.000 zł otrzymywał jej mąż, obrót 1.300.000 zł za 2015 r. nie wie, czy był, „być może taka kwota jest we wniosku, żeby grało”, mąż wtedy zarabiał, może jest to prawda, co do kosztów i dochodu, to mogło tak być, z tym że wiedzę ma tylko jej mąż. Wskazała, że nie jest w stanie podać, czy zapisy co do dochodów i obrotów za styczeń 2016 r. we wniosku są prawdziwe, nie była w P. podpisać tego wniosku. Przyznała, że na wszystkich pięciu umowach pożyczki i czterech umowach przewłaszczenia na zabezpieczenie, a także na oświadczeniach do umów jej podpisy i parafy są autentyczne, faktury dot. sprzedaży sprzętów od B. odbierał jej mąż. Dodała, że składali też w innych podmiotach wniosek o kredytowanie, innych zobowiązań oprócz tych z zarzutu, mąż miał zarejestrowane gospodarstwo rolne, on nie wziął tych umów na siebie, bo po odebraniu kombajnu przez (...) w 2016 r. był dla tej firmy niewiarygodny, nie widziała nigdy dokumentu tożsamości I. K., pan Ł. pośrednik nie żądał od niej żądnych kopii, np. z urzędu skarbowego, nic takiego nie miała, bo nie miała zarejestrowanej działalności gospodarczej. Podała ponadto, że wypisywała treść umowy z I. K., nie pamięta skąd miała druk, jej podpis na tej umowie jest autentyczny, oprócz zaliczki 20.000 zł nie otrzymała żądnych pieniędzy z tej umowy. Wskazała, że zna D. K., pracuje on z mężem na polu, zna R. L. (2), jest to pośrednik finansowy, który „łatwił” jej i mężowi kredyty, zna go od najgorszej strony, sprzedał in kradzionego busa, załatwił jego finansowanie, pisał do niej sms, że będzie miała kontrolę z tych wynajętych przyczep, mógł wiedzieć, iż ich już nie ma, nic nie wie, czy L. brał udział w umowach z (...). Podała też, iż L. zna się z O., ten ostatni nie brał udziału przy umowach tylko przy wypożyczeniu. Wskazała, że faktury na Młyn Usługowy (...) w części są prawdziwe, a w części nieprawdziwe, potrzebne były, żeby zdobyć kredyt w (...), dostała ten kredyt, jest niespłacony, przeterminowany, zaświadczenie o zatrudnieniu w (...) Ś. jest podrobione, ale nie było użyte w (...); nie wie czy autentyczna jest umowa z 3 marca 2013 r. pomiędzy R. K. i K. F. (1), zna R. K., nie wie też, czy umowa dzierżawy gruntów rolnych z 30 sierpnia 2010 r. pomiędzy K. F. (1) i J. M. (3) jest autentyczna, faktury na (...) sp. z o.o. Oddział W. wypisywał jej mąż, były one doręczane za pośrednictwem pana O., fakturę (...) podpisała. Przyznała, że wypełniała faktury, na których znajduje się pieczęć N. K., pieczęć ta pojawiła się u nich w domu od R. L. (1), była potrzebne do organizowania kredytowania busa (k. 474-476).

W dniu 18.01.2018 r. oskarżona nie przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów i nie podtrzymała wyżej cytowanych wyjaśnień. Podała, że umowy o dzierżawę gruntów, o których mówiła w pierwszym przesłuchaniu zostały podesłane przez pana O. i L., nie dzierżawiła tych gruntów, O. powiedział jej mężowi, żeby tak mówił organom ścigania; twierdził, że jak wezmą (małżonkowie F.) te oszustwa na siebie to on im pomoże. Wskazała, że zmowę milczenia przerwał pan C. – policjant prowadzący sprawę, skłonił jej męża do mówienia, bała się mówić prawdę, bo ma syna, a syn pana L. zginął w wypadku, obawiała się, iż to nie przypadek. Przyznała, że wiosną 2016 r. nie obsiewali gruntów, to była „ustawka”, siali na swoich gruntach i umownych w okolicach Z. – „to takie kawałki gruntów od starszych ludzi”. Wskazała, że sprzęty, które brali z pierwszego zarzutu były na potrzeby gospodarstwa, nie miała zamiaru ich upłynnić, po prostu wpadła w spiralę kredytową; nie pamięta, czy jednorazowo mieli 100 sztuk trzody, rocznie mogło tak być. Podtrzymała wyjaśnienia dotyczące wynajmu sprzętu firmie z W., ale stwierdziła, że nie było żadnego pana I. K., jest to postać fikcyjna, nie podtrzymała wyjaśnień go dotyczących, nie było zaliczek od niego, to była kartka dostarczona przez pana O., sprzęty najprawdopodobniej nie zostały wywiezione za granicę, ich los jest jej nieznany. Pozostałe wyjaśnienia podtrzymała. Odnośnie pozostałych zarzutów podała, że miała mnóstwo rat do płacenia z różnych tytułów, trzy kolejne zarzuty wynikają z tego, że wpadła w spiralę kredytową, jej sytuacja rodzinna to ojciec przykuty do łóżka, jest skazany na jej pomoc, szukanie mu ratunku i opieka nad nim sprawiły, że straciła czujność we wszystkim, radzono jej, żeby ogarnęła to tak, aby miała jakąś ciągłość płatności, ale to się wiązało z kolejnymi kredytami. Potwierdziła, że byłą w B. w (...) z jakimś pośrednikiem, to była chyba B. M. (2), kazała jej szybko zgromadzić dokumenty w celu uzyskania kredytu, „potok słów mi dała przez telefon”, powiedziała z naciskiem co i jak uszykować, że ma zaświadczenia uszykować. Wyjaśniła, że zaświadczenie o zarobkach od jej szefa było sfabrykowane, fałszywe jako dokument, ale to co w nim sama wpisała było prawdą, takie zarobki miała. Przyznała, że umowy dzierżawy gruntów były fikcją, jednak je przedłożyła do (...), działała pod wpływem emocji, chciała prostować ich sprawy finansowe, „co przyniosło masakryczny koniec”. Odnośnie czwartego zarzutu podała, że składała podanie o kombajn, chcieli go wynajmować, żeby pracował na nich, nie wie, czy ten kombajn miał być tyle wart, czy jego wartość nie była zawyżona, jakby dostała finansowanie na kombajn, to nie zmarnowałaby tego, nie wie, czy nawet jakby on pracował, byłaby w stanie spłacać ratę miesięczną leasingową za niego. Dodała, że nie czuje się winna tych zarzutów, wynikało to z tego, iż trafiła na złych pośredników, którzy zgadzali się wszystko załatwić, do tego doszła spirala kredytowa (k. 1188-1189).

W czasie rozprawy głównej oskarżona ponownie nie przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów, wyjaśniając, że nie osiągnęła żądnej korzyści majątkowej z tego, że wynajęła ten sprzęt, wynajęła go po to, żeby zarabiał na siebie, osoby to wykorzystały, pośrednikiem był pan R. L. (1), pan O., którzy przyjeżdżali, oglądali te maszyny. Wskazała, iż sprzęt miał pójść do pracy na autostradzie, firma, która miała to wynająć po prostu zniknęła, ślad po niej zaginął. Stwierdziła, że sama została oszukana, oni mieli jej płacić 2.000 zł miesięcznie od jednej sztuki sprzętu i miała z tego spłacać raty, nie podpisała z nimi żadnych umów, to był jej błąd, płacili nieterminowo, od czerwca 2016 r. wpłacili jej kilka rat, wykorzystali jej naiwność, ciężką sytuację. Powtórzyła, iż opiekuje się chorym ojcem, on jest sparaliżowany od pasa w dół, na tamtą chwilę nie był jeszcze w takim stanie. Podała, że na pomysł, żeby zaciągnęła taką pożyczkę wpadł ich przyjaciel R. L. (1), który obecnie zniknął, wszystkiego się wyparł, od początku chciał on ją i jej rodzinę wykorzystać. Wyjaśniła też, iż nie wie gdzie te maszyny się znajdują, zostały upłynnione. Dodała, że nie została poinformowana przez pokrzywdzonego, czy może te maszyny przekazać innym osobom, być może było to w umowach drobnym druczkiem, którego nie doczytała. Odnośnie prób wyłudzenia w (...) Rafineria i (...) w zasadzie sytuacja zmusiła ją – jak wyjaśniła – do tego, żeby spłacać jakoś te raty, dostała się w pętlę kredytową, próbowała w ten sposób przeciągnąć w jakiś sposób terminy spłaty. Dodała, że kolejni przyjaciele ich rodziny zakładali na jej męża firmy, mamili ich obietnicami wysokich dochodów, żeby tylko przeciągnęli te spłaty, a będą wszystko regulować w terminach o ile tylko przekażą dane osobowe; przez pewien czas mąż współpracował w ten sposób z D. B. (1). Wskazała, że nie pamięta ile wynosiły raty pożyczek co do zarzutu pierwszego. Umowy dzierżaw mieli podesłane przez pana L. wraz z pieczątkami (...) i chyba (...). Dodała, że jej mąż był w posiadaniu kombajny zbożowego rok lub dwa lata temu, jeździł po całej Polsce na usługi i dlatego postanowili nabyć ten kombajn, żeby zarobić, pośrednikiem była B. M. (1), fałszywe dokumenty mieli już wcześniej dostarczone przez L., przy pierwszym czynie też przygotowywała te dokumenty, nie wiedziała co jej grozi, była nieświadoma, dlatego chcą, żeby wzięła wszystko na siebie, oni wywierali nacisk, nie powinni dopuścić takich dokumentów, sprytnie to zorganizowali w ten sposób, że wszystkie obciążające materiały znalazły się u nich (małżonków F.) podczas przeszukania. Podała dalej, że cały jej majątek został zlicytowany, nic z tego nie mieli, oni osiągnęli korzyść, wyjeżdżają na wczasy. Ponownie przyznała, że odnośnie K. to była „ustawka”, dostali kartki od O. i L. co mają mówić. Dodała, że dwa miesiące po przeszukaniu w ich domu pojawił się nowy dyrektor (...), zaproponował odnowienie umów, jeżeli będą spłacać, wydaje się jej, że ten dyrektor również był powiązany z całą sytuacją. Co do przyczep to rzeczywiście oglądał je O., zabrał umowy najmu, żadne dokumenty do nich nie wróciły. Podała, że podpisali dokumenty, które miała podpisać jakaś firma od autostrady i te dokumenty do nich nie wróciły. Wyjaśniła dalej, że nie wie kto zabrał pozostałe maszyny, bo pracuje i jej przy tym nie było, były one w gospodarstwie w K., które było ich własnością. Podała, że do grudnia O. płacił za przyczepy, za pozostałe maszyny w ogóle nie było płacone, najprawdopodobniej przy wydaniu tych maszyn był jej mąż, nie pamięta, czy jej mówił kto je zabrał. Wskazała, że maszyny wymienione w pierwszym zarzucie trochę u niej pracowały, ale niewiele, „mogły pójść praktycznie jako nowe”, zawierając umowy chciała, żeby pracowały u niej, nie miała zamiaru ich upłynnić, szacunkowo dysponowała około 20 hektarami ziemi, był to jej grunt, jej siostry i wynajmowana od starszych rolników, zamysł był taki, żeby świadczyć też usługi innym rolnikom, w tej chwili wie, iż to było niemożliwe i chore (k. 1266-1267).

Oceniając powyższe wyjaśnienia oskarżonej Sąd dał wiarę wersji wydarzeń przedstawionej przez nią i jej męża w zakresie w jakim opisali oni współudział w popełnieniu przestępstwa opisanego w punkcie 1 aktu oskarżenia R. L. (1) i M. O..

W tym zakresie relacja oskarżonej korespondowała z zeznaniami jej męża K. F. (1), a przy tym była wysoce prawdopodobna w świetle zasad wiedzy i doświadczenia życiowego. Ponadto, co istotne, znalazła ona oparcie w relacji postronnego świadka D. K., który opisał podobne zachowania podejmowane wobec jego osoby przez R. L. (1).

Mając na względzie okoliczności podane przez małżonków F. i świadka D. K. sąd uznał, że oskarżona dopuściła się czynu na szkodę (...) S.A. we W. działając wspólnie i w porozumieniu z trzema ustalonymi współsprawcami. Nie ulega bowiem wątpliwości, iż chociaż to E. F. (1) podpisywała umowy z pokrzywdzoną, to przecież została nakłoniona do tego przez męża K. F. (1) i dwóch jego znajomych R. L. (1) i M. O.. Bez udziału tych trzech mężczyzn nie doszłoby do popełnienia przestępstwa. Mąż oskarżonej doprowadził ją do popełnienia występku, ponieważ sam wcześniej zaciągnął szereg zobowiązań, popadł w długi i nie miał zdolności kredytowej. R. L. (1) i M. O. nakłonili małżonków F. do zaciągnięcia pożyczek, dostarczali im podrobione pieczątki, instruowali jak mają być sporządzane potwierdzające nieprawdę dokumenty, a następnie przejęli większość maszyn (za wyjątkiem siewnika wg relacji K. F.), przekazując niewspółmierną do ich wartości gratyfikację na rzecz pożyczkobiorczyni, narażając ją na odpowiedzialność nie tylko cywilną, ale i karną.

Wiarygodne były też relacje małżonków F. w zakresie w jakim przyznali, że we wnioskach pożyczkowych były podane nieprawdziwe informacje, przygotowane zostały nieprawdziwe umowy dzierżawy ziemi ornej, nieprawdziwe faktury VAT potwierdzające znaczne obroty gospodarstwa rolnego.

Ponadto w pełni wiarygodne były zeznania świadka K. F. (1), który opisał kilkanaście umów kredytowych i leasingowych, na podstawie których popadł on w znaczne zadłużenia i nie był w stanie ich spłacać. Wiedzę odnośnie tych umów miała też oskarżona, wiedziała ponadto, iż podaje nieprawdzie informacje funduszowi leasingowemu i musiała zdawać sobie sprawę, iż nie będzie miała najmniejszej możliwości spłacać zaciągniętych zobowiązań. Doprowadziła więc pokrzywdzoną spółkę do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, którą osiągnęła wspólnie i w porozumieniu z mężem i dwoma ww. mężczyznami. Zachowanie R. L. (1) i M. O. nie ekskulpuje oskarżonej, która przecież dobrowolnie zgodziła się na zawarcie tych umów na łączną kwotę blisko pół miliona złotych, nie została do tego zmuszona ani groźbą, ani przemocą. Fakty, iż współsprawcy rozporządzili mieniem i osiągnęli większą korzyść majątkową, byli inicjatorami przestępstwa, mogły być przez sąd uwzględnione jedynie jako okoliczności odciążające przy wymiarze kary wobec E. F. (1).

Dodać wreszcie należy, iż sąd rozważał rolę D. B. (1) w przestępczym procederze, uznając, iż nie można mu przypisać współudziału w przestępstwie. Wymieniony nie nakłaniał bowiem małżonków F. do zawarcia umów pożyczki, nie dostarczał im poświadczających nieprawdę dokumentów, podrobionych pieczątek, nie odbierał od nich sprzętów, nie dysponował nimi po zawarciu umów pożyczki. Fakt, iż dążył do sprzedaży maszyn jest oczywisty, każdy przedsiębiorca ma na celu maksymalizację zysków.

Analogicznie jak wyjaśnienia oskarżonej sąd ocenił wartość dowodową zeznań świadka K. F. (1) , to jest dał im wiarę w zakresie w jakim opisał zachowanie świadków R. L. (1) i M. O., zrelacjonował swoją sytuację majątkową, poziom zadłużenia w różnych instytucjach finansowych, okoliczności zawarcia umów przez jego żonę i próby zaciągnięcia innych pożyczek lub finansowania kombajnu zbożowego. Zeznania te korespondowały z wyjaśnieniami oskarżonej, zeznaniami świadka D. K. oraz znalazły potwierdzenie w dowodach z dokumentów w postaci umów i wniosków pożyczkowych, umów dzierżawy i faktur VAT oraz protokołów przeszukania i zabezpieczonych pieczątek o treści Młyn Usługowo-Handlowy (...) i Firma Handlowa (...). Ponadto ww. dokumenty i rzeczowy materiał dowodowy korespondowały i uzupełniały się z zeznaniami świadków N. K., W. N., E. N., A. K. (1), M. W., B. M. (1), S. M. i A. M..

W pełni wiarygodne były zeznania ww. świadka D. K. , ponieważ były one rzeczowe, spójne i logiczne, a przy tym znalazły potwierdzenie w dowodach z dokumentów oraz zeznaniach świadka K. F. (1).

Sąd nie znalazł podstaw, aby zakwestionować zeznania świadków D. B. (1) , dostawcy sprzętu rolniczego i jego matki D. B. (2) . Zeznania tych świadków były wzajemnie zgodne, a także prawdopodobne w świetle zasad wiedzy i doświadczenia życiowego, ponadto znalazły potwierdzenie w dowodach z dokumentów. Nie były też wprost kwestionowane przez żadną ze stron niniejszego postępowania karnego, a przede wszystkim oskarżoną.

Podobnie Sąd ocenił zeznania świadka Ł. G. , pracownika pokrzywdzonej (...) S.A. we W.. Zeznania tego świadka były bowiem rzeczowe, spójne, przekonujące, wysoce prawdopodobne w świetle zasad doświadczenia życiowego, a także zgodne z wyjaśnieniami oskarżonej, zeznaniami świadków, w szczególności K. F. (1) i dokumentami zgromadzonymi w niniejszej sprawie.

W pełni wiarygodne były również zeznania świadków: M. N. (pełnomocnika pokrzywdzonej (...) S.A.), E. N. (pracownicy tej spółki), P. P. (2) i K. P. (zajmujących się skupem żywca), W. N. (prowadzącego młyn), N. K. (zajmującego się skupem trzody chlewnej), A. K. (1) (pracownicy (...)), M. W. (pracownicy (...)), M. K. (2) (właściciela nieruchomości rolnych), B. M. (1) (pośredniczki finansowej), M. M. (pracownicy spółki (...) Sp. z o.o.), J. P. (pracownika (...) Sp. z o.o. w W.), B. E. (pracownika ww. spółki), K. N. (pracownika banku (...) S.A. w W.), K. O. (pracownicy ww. banku) i N. S. (pracownicy (...) Bank S.A.). Zeznania tych świadków były spójne, rzeczowe i logiczne, a także zgodne z powstałym materiałem dowodowym zgromadzonym w niniejszej sprawie, w tym z wyjaśnieniami oskarżonej E. F. (1) i zeznaniami jej męża K. F. (1).

Podobnie należało ocenić zeznania świadka T. Ś. , pełnomocnika pracodawcy oskarżonej. Także zeznania tego świadka były logiczne, jednoznaczne i przekonujące, a także w pełni zgodne z relacją oskarżonej.

Na przymiot wiarygodności zasługiwały również zeznania świadków A. M. i S. M. , siostry i szwagra oskarżonej, były one bowiem spójne i konsekwentne, a ponadto znalazły potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym zgromadzonym w niniejszej sprawie, w szczególności w wyjaśnieniach oskarżonej oraz zeznaniach świadków K. F. (1) i B. M. (1).

Sąd dał również wiarę zeznaniom świadka K. K. , brata D. K., były one bowiem rzeczowe, spójne i logiczne. Nie miały one jednak istotnego znaczenia dla rekonstrukcji stanu faktycznego w niniejszej sprawie.

Sąd nie dał natomiast wiary zeznaniom świadków R. L. (1) i M. O. w zakresie w jakim zaprzeczyli oni swojemu udziałowi w przestępstwie popełnionym przez oskarżoną na szkodę (...) S.A. we W.. Zeznania te pozostawały bowiem w sprzeczności nie tylko z wyjaśnieniami oskarżonej i zeznaniami jej męża, ale także z zeznaniami postronnego świadka D. K.. Zauważyć ponadto należy, że także świadek Ł. G. podał, iż z K. F. (1) spotykał się w S. wraz z jego kolegą R., dodatkowo dokumenty dotyczące umów E. F. (1) przesyłane były mailowo za pośrednictwem tego R.. Także przy podpisaniu wniosku przez D. K. obecny był ten sam R. (k. 523-524). Przedstawiciel pokrzywdzonej (...) S.A.. potwierdził więc relację oskarżonej, jej męża i świadka D. K.. Świadek R. L. (1) stwierdził natomiast, że o maszynach rolniczych tylko słyszał, a się tym nie zajmuje i nie brał udziału w umowach, których stroną była E. F. (1) (k. 1270v). Zeznania te pozostawały więc w jaskrawej sprzeczności z relacją świadka Ł. G. i z przedłożonymi przez niego dokumentami (k. 526-562).

Zeznania świadka P. Z. , pracownika Elektrociepłowni (...) Sp. z o.o., nie wniosły nic istotnego do niniejszej sprawy, opisane przez niego zdarzenie nie było bowiem objęte zarzutem aktu oskarżenia (k. 802-803).

Podobnie nieistotne były zeznania świadka J. L. , byłej żony R. L. (1).

Ponadto nieistotne były zeznania świadków: I. L. (pracownicy (...) w K. – k. 677-678 w zw. z k. 1299), A. K. (2) (który dokonał odbioru samochodu marki M. (...) – k.691v w zw. z k. 1299), M. Ł. (właściciela gospodarstwa rolnego – k. 805 w zw. z k. 1299), L. C. (pracownicy banku (...) S.A. (k. 1014-1015 w zw. z k. 1299) i B. S. (pracownicy ww. banku).

Przydatne okazały się zgromadzone w niniejszej sprawie i wymienione wyżej dowody z dokumentów. Przy czym zaznaczyć należało, iż niektóre dokumenty nie były autentyczne, oskarżona wykorzystała je do zawarcia umów pożyczki, były to: umowy dzierżawy gruntów, faktury VAT dot. zbytu zboża i trzody chlewnej, umowa zawarta z I. K.. Okoliczności te nie były kwestionowane przez żądną ze stron niniejszego postępowania karnego, a wręcz została potwierdzona przez małżonków F..

Sąd zważył, co następuje:

W świetle zgromadzonego w niniejszej sprawie i wyżej omówionego materiału dowodowego, nie mogło budzić żadnych wątpliwości, iż oskarżona E. F. (1) w okresie od 15 lutego 2016 roku do 29 lutego 2016 roku w miejscowości R., gm. R., powiat (...), województwo (...) działając wspólnie i w porozumieniu z trzema ustalonymi współsprawcami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w łącznej kwocie 476.046,90 zł (...) S.A. z siedzibą we W. za pomocą wprowadzenia w błąd przedstawiciela pokrzywdzonego w ten sposób, że nie posiadając zarejestrowanej działalności gospodarczej pod nazwą Gospodarstwo Rolne (...) podając w ankiecie oraz we wniosku o pożyczkę z dnia 15 lutego 2016 roku nieprawdziwe dane co do: prowadzenia działalności gospodarczej pod nazwą Gospodarstwo Rolne (...), areału upraw, wielkości hodowli trzody chlewnej, osiąganego z tego tytułu dochodu, oraz posiadanego majątku, nie mając ani możliwości ani zamiaru wywiązania się z zobowiązań rozłożonych na raty zawarła:

- umowę pożyczki nr (...) z dnia 23 lutego 2016 roku o wartości 75 952,50 zł w celu zakupienia sprzętu rolniczego w postaci przyczepy rolniczej (...) P. (...) (...) rok prod. 2016 nr fabryczny (...) (nr rej. (...)),

- umowę pożyczki nr (...) z dnia 23 lutego 2016 roku o wartości 75 952,50 zł w celu zakupienia sprzętu rolniczego w postaci przyczepy rolniczej (...) P. (...) (...) rok prod. 2015 nr fabryczny (...) (nr rej. (...)),

- umowę pożyczki nr (...) z dnia 23 lutego 2016 roku o wartości 74 550,30 zł w celu zakupienia sprzętu rolniczego w postaci pługa obrotowego V.&N. C- (...) (...) rok prod. 2015 nr fabryczny (...),

- umowę pożyczki nr (...) z dnia 23 lutego 2016 roku o wartości 74 784,00 zł w celu zakupienia sprzętu rolniczego w postaci siewnika mechanicznego V.&N. P. (...) rok prod. 2014 nr fabryczny (...),

- umowę pożyczki nr (...) z dnia 29 lutego 2016 roku o wartości 174 807,60 zł w celu zakupienia sprzętu rolniczego w postaci opryskiwacza polowego K. (...)- X. A. rok prod. 2015 nr fabryczny (...),

a następnie, pomimo iż umownie w/w sprzęt w postaci pługa, siewnika i opryskiwacz objęty był własnością pokrzywdzonego, a w postaci przyczep rolniczych współwłasnością w części wynoszącej 0,49 na podstawie zawartych do umów pożyczki umów przewłaszczenia na zabezpieczenie, sprzęt ten zbyła nieustalonym osobom w nieustalonym czasie i miejscu czym udaremniła zaspokojenie swojego wierzyciela i czym działała na szkodę (...) S.A. z siedzibą we W. w łącznej kwocie 476.046,90 zł.

Zachowaniem takim oskarżona wyczerpała wszystkie ustawowe znamiona przestępstwa z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. i art. 300§1 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. i art. 12 k.k.

Zachowanie opisane w znamionach przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. może przybierać trojaką postać: wprowadzenia w błąd osoby, wyzyskania błędu tej osoby, wyzyskanie niezdolności tej osoby do należytego pojmowania przedsiębranego działania.

W niniejszej sprawie oskarżona wprowadziła w błąd przedstawiciela pokrzywdzonej spółki (...) S.A. we W. co do prowadzenia działalności gospodarczej, co do areału upraw, wielkości hodowli trzody chlewnej, osiąganego z tego tytułu dochodu oraz posiadanego majątku, a także co do możliwości i zamiaru wywiązania się z zobowiązań.

Przy tym wprowadzenie w błąd dotyczyło istotnych okoliczności, gdyby bowiem pracownicy pokrzywdzonej spółki, decydujący o podpisaniu umów na kwotę blisko pół miliona złotych łącznie, wiedzieli, że oskarżona E. F. (1) praktycznie nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, w tym rolniczej, zarabia minimalne wynagrodzenie w sklepie w S. jako ekspedientka, nie ma możliwości i zamiaru spłaty tak wysokich zobowiązań, a jej mąż posiada szereg niespłacanych terminowo kredytów, pożyczek i umów leasingowych opiewających również na znaczne kwoty, z pewnością nie podjęliby decyzji o rozporządzeniu mieniem, to jest nie zawarliby z E. F. (1) pięciu ww. umów pożyczki, która skutkowała wypłatą kwoty 476.046,90 (75.952,50 + 75.952 + 74.550,30 + 74.784 + 174.807,60). Dodać należy, iż w akcie oskarżenia wskazano kwotę 501.102 zł, ponieważ nie uwzględniono wkładów własnych dokonanych na poczet poszczególnych umów.

Występek z art. 286 § 1 k.k. jest przestępstwem materialnym, którego skutkiem jest niekorzystne rozporządzenie mieniem. Przy czym „niekorzystnemu rozporządzeniu mieniem” nadaje się szeroki kontekst znaczeniowy, obejmuje ono wszelkie czynności prowadzące do zmniejszenia stanu majątkowego pokrzywdzonego. Do skutku nie należy osiągnięcie przez sprawcę korzyści majątkowej z niekorzystnego rozporządzenia mieniem. Oszustwo w niniejszej sprawie zostało więc dokonane w chwili wyłudzenia przy pomocy wyżej wskazanych oszukańczych zabiegów przez sprawców ww. przedmiotowej kwoty 476.046, 90 zł (zob. Kodeks Karny Komentarz Tom 2, Część szczególna, pod. red. prof.A.Zolla,str.163, teza 50).

Czyn z art. 286 § 1 k.k. jest przestępstwem umyślnym, należącym do kategorii przestępstw kierunkowych. Ustawa wymaga, aby zachowanie sprawcy było ukierunkowane na określony cel, którym jest osiągnięcie korzyści majątkowej. W niniejszej sprawie sprawcy: E. F. (1), K. F. (1), R. L. (1) i M. O. działali z całą pewnością z zamiarem kierunkowym, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Działali oni ze świadomością i chęcią doprowadzenia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem pokrzywdzoną spółkę (...) S.A. we W.. Wprowadzili bowiem w błąd przedstawicieli pokrzywdzonej spółki, co do wyżej wskazanych okoliczności, po to aby wejść w posiadanie maszyn finansowanych ze środków pokrzywdzonej. Przy tym nie może budzić wątpliwości, iż oskarżona (także pozostali sprawcy) od początku, już w momencie podjęcia negocjacji w sprawie zwarcia umów i złożenia wniosku, a następnie podpisania tych kontraktów i odbioru sprzętu, nie miała zamiaru wywiązania się z umów pożyczki. Oskarżona nie miał najmniejszych możliwości finansowych i majątkowych, aby sprostać warunkom tych wszystkich umów. Wymieniona dokonała spłaty jedynie pierwszych rat na poczet tych umów, a zakupionego sprzętu praktycznie niezwłocznie się wyzbyła, nie był on przez nią i jej męża wykorzystywany do pracy w gospodarstwie rolnym. Zachowanie takie jednoznacznie potwierdza, że oskarżona E. F. (1) wyczerpała wszystkie znamiona występku z art. 286§1 k.k. Zaakcentować w tym miejscu należy, że sama oskarżona składając wyjaśnienia wielokrotnie posługiwała się określeniem „ustawka” opisując proceder, w którym uczestniczyła, potwierdza to, iż od początku miała pełną świadomość przestępczego charakteru podejmowanych przez siebie działań.

Wymieniona dopuściła się tego czynu w stosunku do mienia znacznej wartości, którego wartość w chwili popełnienia przedmiotowego czynu zabronionego przekraczała 200.000 złotych.

Ponadto oskarżona wyczerpała znamiona przestępstwa z art. 300§1 k.k., albowiem przedmiotowe maszyny (przyczepy rolnicze, których była współwłaścicielem w części wynoszącej 0,51 oraz pług, siewnik i opryskiwacz, które użytkowała na podstawie umowy przewłaszczenia na zabezpieczenie) zbyła nieustalonym osobom w nieustalonym czasie i miejscu, czym udaremniła zaspokojenie swojego wierzyciela – (...) S.A. we W.. Wymieniona zbyła więc składniki swojego majątku w sytuacji, gdy znajdowała się w stanie niewypłacalności i wierzyciel mógł zaspokoić się jedynie z ww. ruchomości. W ten sposób udaremniła jego zaspokojenie – tj. całkowicie uniemożliwiła zaspokojenie roszczeń (...) S.A. Nie może budzić wątpliwości, że mienie objęte współwłasnością stanowiło składniki majątku oskarżonej. Zdaniem Sądu, także ruchomości, które wymieniona użytkowała na podstawie powołanej umowy stanowiły składniki jej majątku, z których mogło nastąpić zaspokojenie wierzyciela (...) S.A.

Niewypłacalność jest pojęciem odpowiadającym stanowi faktycznemu niemożliwości płacenia długów, nie ulega wątpliwości, iż oskarżona znajdowała się w takim stanie, który mogła chwilowo jedynie i częściowo odmienić zaciągając następne zobowiązania, co prowadziło do jeszcze trudniejszej sytuacji majątkowej i pokrzywdzenia kolejnych podmiotów.

Wymieniona działała też w ramach czynu ciągłego, opisanego w przepisie art. 12 k.k., podjęła bowiem w krótkich odstępach czasu, kilka zachowań, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru wyłudzenia przedmiotowej kwoty 476.046,90 zł, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

Z uwagi na wyżej opisane okoliczności popełnienia przez oskarżoną zarzucanego jej w punkcie 1 aktu oskarżenia czynu, przygotowany i przemyślany sposób działania, wyczerpanie jednym czynem znamion dwóch przestępstw, a także zważywszy na rodzaj i rozmiar wyrządzonej szkody, należało uznać, iż stopień społecznej szkodliwości przypisanego czynu oraz stopień jej winy były znaczne.

Wobec powyższego Sąd w punkcie I wyroku uznał oskarżoną E. F. (1) za winną popełnienia przestępstwa z art.286 § 1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. i art. 300§1 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. i art. 12 k.k. i za to na podstawie art. 294§1 k.k. w zw. z art. 11§3 k.k. wymierzył jej karę 2 lat pozbawienia wolności.

Przy wymiarze kary Sąd kierował się treścią art.53 kk. Jako okoliczności obciążające Sąd wziął pod uwagę:

-w/w znaczny stopień winy oraz społecznej szkodliwości czynu,

-powszechność podobnych przestępstw, co nakazuje im w sposób radykalny przeciwdziałać.

Jako okoliczności łagodzące Sąd uwzględnił:

- uprzednią niekaralność oskarżonej,

- pozytywną opinię środowiskową,

- udział w przestępstwie ww. współsprawców – R. L. (1) i M. O., którzy rozporządzili maszynami finansowanymi przez pokrzywdzoną spółkę,

- także to, iż oskarżona została nakłoniona do popełnienia przestępstwa przez ww. mężczyzn oraz przez męża, który wcześniej zaciągnął szereg zobowiązań finansowych przekraczających możliwości majątkowe małżonków F..

Ponadto w punkcie II wyroku na podstawie art. 46§1 k.k. sąd orzekł wobec oskarżonej obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem w ¼ części przez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej spółki (...) S.A. we W. kwoty 113.283,24 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 29 lutego 2016 r. (tj. od dnia popełnienia przestępstwa) do dnia zapłaty. Kwota 476.046,90 została pomniejszona o wpłaty pierwszych rat (3993,95 zł i 4412,85 zł k. 12, 1607,60 zł i 1993,86 zł k. 28, 1602,58 zł i 1987,62 zł k. 39, 1632,72 zł i 2025,01 zł k. 45, 1632,72 zł i 2025,01 zł k. 58), co dało kwotę 453.132,98 zł, podzieloną na 4, ponieważ przestępstwo zostało popełnione przez czterech sprawców, co dało kwotę 113.283,24 zł. Ponadto stosując zgodnie z art. 46§1 k.k. prtzepisy prawa cywilnego sąd orzekł o odsetkach za zwłokę.

***

Ponadto wobec zgromadzonego materiału dowodowego nie budziło wątpliwości Sądu, iż oskarżona E. F. (1) dopuściła się ciągu dwóch przestępstw z art. 13§1 k.k. w zw. z art. 286§1 k.k. i art. 297§1 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k., polegających na tym, że:

- w dniu 25 lipca 2016 roku w B., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłowała doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Spółdzielczą (...) Oddział B. z siedzibą w B. za pomocą wprowadzenia w błąd pracownika pokrzywdzonego w ten sposób, że w celu uzyskania dla siebie pożyczki gotówkowej w kwocie 75.000 zł przedłożyła Wniosek o przyznanie pożyczki, w którym podała nieprawdziwe dane co do posiadanego majątku oraz osiągniętego średniego dochodu za ostatnie 3 miesiące, wraz z pisemnym Oświadczeniem o profilu prowadzonej działalności z dnia 25.07.2016r., w którym podała nieprawdziwe dane co do osiąganego z tego tytułu średniego miesięcznego dochodu netto, a które miały istotne znaczenie dla uzyskania pożyczki, przy czym nie osiągnęła zamierzonego celu, ponieważ wniosek pożyczkowy został odrzucony,

- w dniu 08 sierpnia 2016 roku w B., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłowała doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Spółdzielczą (...) z siedzibą w B. za pomocą wprowadzenia w błąd pracownika pokrzywdzonego w ten sposób, że w celu uzyskania dla siebie pożyczki gotówkowej w kwocie 80.000 zł, w Kwestionariuszu wywiadu pożyczkowego z dnia 08 sierpnia 2016 roku podała nieprawdziwe dane co do posiadanego majątku oraz osiągniętego średniego dochodu netto za ostatnie 12 miesięcy, oraz przedłożyła poświadczające nieprawdę Umowy dzierżawy gruntów, a które miały istotne znaczenie dla uzyskania pożyczki, przy czym nie osiągnęła zamierzonego celu, ponieważ wniosek pożyczkowy został odrzucony.

Wszystkie wcześniejsze uwagi dotyczące znamion przestępstwa z art. 286§1 k.k. mają zastosowanie także w przypadku dwóch ww. występków, z tą jednak różnicą, iż w tych przypadkach nie nastąpił skutek w postaci niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez pokrzywdzonych. Zachowania oskarżonej przybrały więc postać formy stadialnej usiłowania.

Ponadto wyczerpała ona znamiona opisane w art. 297§1 k.k., ponieważ w celu uzyskania dla siebie od jednostki organizacyjnej prowadzącej podobną działalność gospodarczą do banku na podstawie ustawy – pożyczki, przedłożyła wniosek o przyznanie pożyczki, w którym podała nieprawdziwe dane i oświadczenie, w którym podała nieprawdziwe dane (czyn 2), kwestionariusz wywiadu pożyczkowego, w którym podała nieprawdziwe dane oraz poświadczające nieprawdę umowy dzierżawy gruntów (czyn 3), które dotyczyły okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania pożyczek. Oskarżona przedłożyła więc nierzetelne, bo wprowadzające w błąd pisemne oświadczenia, a także dokumenty poświadczające nieprawdę (umowy dzierżawy).

Dwa ww. czyny popełnione zostały w ramach ciągu przestępstw, ponieważ popełnione zostały w krótkich odstępach czasu i z wykorzystaniem takiej samej sposobności

Reasumując: w punkcie III wyroku sąd uznał oskarżoną E. F. (1) za winną ciągu dwóch przestępstw z art. 13§1 k.k. w zw. z art. 286§1 k.k. i art. 297§1 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. i za to na podstawie art. 14§1 k.k. w zw. z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 11§3 k.k. w zw. z art. 91§1 k.k. wymierzył jej karę 9 miesięcy pozbawienia wolności.

Jako okoliczności obciążające Sąd wziął pod uwagę:

- znaczny stopień winy oraz społecznej szkodliwości czynów,

-powszechność podobnych przestępstw, co nakazuje im w sposób radykalny przeciwdziałać.

Jako okoliczności łagodzące Sąd uwzględnił:

- uprzednią niekaralność oskarżonej,

- pozytywną opinię środowiskową,

- to, iż nie doszło do dokonania przestępstwa – tj. niekorzystnego rozporządzenia mieniem pokrzywdzonych.

Ponadto w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie budziło wątpliwości Sądu, iż oskarżona E. F. (1) w dniu 13 października 2016 roku w miejscowości R., gm. R., powiat (...), województwo (...), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłowała doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem wielkiej wartości w kwocie 1.045.500,00 zł (...) Sp. z o.o. z siedzibą w G. za pomocą wprowadzenia w błąd pośrednika pokrzywdzonego CENTRUM (...), w ten sposób, że w przesłanym mailowo wniosku z dnia 13 października 2016 roku na leasing kombajnu zbożowego marki C. (...) F. (...), rok produkcji 2012, podała nieprawdziwe dane co do: uzyskanego w 2015 r. przychodu, do posiadanego majątku ruchomego i nieruchomego oraz zaciągniętych zobowiązaniach w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą pod nazwą Gospodarstwo Rolne (...), wraz umowami dzierżawy poświadczającymi nieprawdziwe dane co do uprawy areału, a także fakturami sprzedażowymi wystawionymi przez FIRMA HANDLOWA (...), (...), (...)-(...) Z. (oraz przez Gospodarstwo Rolne (...) na Młyn Usługowo-Handlowy (...)), a które to dane zostały wpisane do wniosku nr (...) z dnia 19 października 2016 roku i przesłane do (...) Sp. z o.o., nie mając możliwości, ani zamiaru wywiązania się z ewentualnego zobowiązania, przy czym nie osiągnęła zamierzonego celu, ponieważ odmówiono jej finansowania przedmiotowego kombajnu.

Takim zachowaniem wyczerpała znamiona ustawowe przestępstwa z art. 13§1 k.k. w zw. z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k.

Wszystkie powyższe uwagi dotyczące przestępstwa oszustwa maja w tym przypadku również zastosowanie, przy czym doszło do realizacji jedynie formy stadialnej usiłowania.

Za występek ten w punkcie IV wyroku sąd wymierzył karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, uwzględniając okoliczności obciążające i łagodzące identyczne jak w przypadku wymiaru kary za ciąg przestępstw przypisany w punkcie III.

Na podstawie przepisów powołanych w punkcie V wyroku orzeczono wobec oskarżonej E. F. (1) karę łączną w rozmiarze 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd orzekając tę karę posłużył się zasadą zbliżoną do absorpcji, ponieważ przypisane oskarżonej przestępstwa zostały popełnione w podobny sposób, w ciągu stosunkowo krótkiego okresu czasu (niespełna 8 miesięcy), wszystkie te występki skierowane były przeciwko mieniu i popełnione zostały w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Wymierzając tę karę sąd uwzględnił również cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma ona osiągnąć wobec oskarżonej (art. 85a k.k.), stwierdzić więc należało, iż uprzednia niekaralność E. F. (1) i pozytywna opinia środowiskowa przemawiały za orzeczeniem stosunkowo łagodnej kary łącznej pozbawienia wolności. Jednocześnie jednak znaczna społeczna szkodliwość przypisanych jej czynów i znaczny stopień winy, także wielość przypisanych występków, nie pozwalały na orzeczenie kary wolnościowej z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Należy bowiem zaznaczyć, iż w obecnym stanie prawnym możliwe jest zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności orzeczonej w wymiarze nieprzekraczającym roku (art. 69§1 k.k.).

W punkcie VI wyroku na podstawie art. 44§2 k.k. orzeczono o przepadku na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych zabezpieczonych w toku postępowania przygotowawczego.

Sąd zwolnił oskarżoną w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, albowiem uiszczenie tych należności byłoby dla niej zbyt uciążliwe, zważywszy, że osiąga on jedynie niewielki dochody, nie posiada istotnego majątku, a przy tym orzeczono wobec niej bezwzględną karę pozbawienia wolności.

SSO Robert Rafał Kwieciński