Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 18 kwietnia 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. odmówił H. T. prawa do renty na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( tekst jednolity Dz. U. z 2009r., nr 153, poz. 1227 ze zm. ), uzasadniając swoje stanowisko orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 15 kwietnia 2013r., która nie uznała ubezpieczonej za osobę całkowicie lub częściowo niezdolną do pracy.

Odwołanie od powyższej decyzji wniosła ubezpieczona, domagając się jej zmiany i przyznania żądanego świadczenia, bowiem spełnia wszystkie warunki niezbędne do jego przyznania, w szczególności jest osobą niezdolną do pracy.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania, powołując się ponownie na okoliczności przytoczone w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił i zważył co następuje :

Zgodnie z art. 57 ust. 1 i 2 ustawy przytoczonej na wstępie – renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnia łącznie następujące warunki :

1)  jest niezdolny do pracy,

2)  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

3)  niezdolność do pracy powstała w okresach wskazanych w ustawie, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Przy czym w myśl art. 12 wspomnianej wyżej ustawy – niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.

Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Kwestią sporną w przedmiotowej sprawie było ustalenie stanu zdrowia ubezpieczonej i jego wpływu na zdolność do pracy.

W celu rozstrzygnięcia powyższej kwestii Sąd przeprowadził dowód z opinii biegłych sądowych, lekarzy następujących specjalizacji :

- internisty – reumatologa,

- neurochirurga,

- ortopedy,

którzy rozpoznali u ubezpieczonej poniższe schorzenia :

- zmiany zwyrodnieniowo – dyskopatyczne kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego z objawami korzeniowymi,

- przebyte operacje kręgosłupa szyjnego ( 2 razy – w 2005r. i 2007r. ) oraz operację kręgosłupa L-S w 2008r. z powodu dyskopatii,

- zmiany zwyrodnieniowe obu stawów kolanowych z okresowym wysiękiem i bólami bez upośledzenia wydolności statyczno – dynamicznej,

- koślawe ustawienie obu paluchów bez upośledzenia wydolności statyczno – dynamicznej,

- nadciśnienie tętnicze,

- wadę wzroku ( krótkowzroczna od dzieciństwa )

Zdaniem biegłych sądowych ubezpieczona jest okresowo częściowo niezdolna do pracy od daty złożenia wniosku tj. 08.11.2012r. na okres dwóch lat. Jako przyczynę wspomnianej wyżej niezdolności do pracy biegli wskazali schorzenia kręgosłupa z objawami korzeniowymi, ograniczeniem ruchomości i odczynem bólowym. Podali także, że u ubezpieczonej obecne są objawy zaburzenia zwieraczy, występuje też objaw Laseque’a. Biegli podkreślili, iż występujące u ubezpieczonej ograniczenie sprawności całego kręgosłupa, a zwł. odcinka szyjnego w kontekście posiadanych przez ubezpieczoną kwalifikacji skutkuje uznaniem ubezpieczonej za osobę częściowo niezdolną do pracy.

- dowód – opinia biegłych sądowych ( k. 14 - 15 akt ).

Jedyne zastrzeżenia do powyższej opinii wniósł organ rentowy podnosząc, że Przewodniczący Komisji Lekarskich ZUS wskazuje, że u ubezpieczonej brak jest deficytu neurologicznego i z uwagi na tą okoliczność ubezpieczona jest zdolna do pracy.

Sąd nie uwzględnił przytoczonych zastrzeżeń, albowiem były one jedynie zwykła polemiką ze stanowiskiem biegłych sądowych, nie popartą żadnymi argumentami merytorycznymi.

Jednocześnie Sąd pozytywnie ocenił opinię biegłych sądowych, albowiem biegli wchodzący w skład tego zespołu byli specjalistami z zakresu schorzeń, które dolegają ubezpieczonej, którzy poza specjalistyczną wiedzą posiadają także wieloletnie doświadczenie w zakresie wydawania opinii na potrzeby spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych, w szczególności spraw dotyczących uprawnień do renty. Wydana przez biegłych opinia była spójna, logiczna i wyczerpująco uzasadniona.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że odwołanie ubezpieczonej jest uzasadnione i na podstawie z art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję, jak w pkt 1 wyroku ( uwzględniono, iż od 08 11. 2012r. do 16.11.2012r.ubezpiecozna pobierała zasiłek chorobowy ).

Jednocześnie Sąd oddalił odwołanie ubezpieczonej w tym zakresie, w którym domagała się ona przyznania renty na okres dłuższy, niż wskazali to biegli w opinii.

Zgodnie z aktualnym brzmieniem art. 118 ust. 1a ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w pkt 3 wyroku zawarto orzeczenie o odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji, bowiem biegli dysponowali tym samym materiałem w postaci wyników badań, jak organ rentowy, zatem miał on podstawy do prawidłowego wyjaśnienia sprawy i wydania decyzji takiej, jak wyrok Sądu.

Jednocześnie wniosek ubezpieczonej o przyznanie odsetek od świadczenia rentowego, Sąd przekazał organowi rentowemu, jako właściwemu do jego rozpoznania.

SSO Karolina Chudzinska - Koczorowicz