Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 lipca 2018 r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 25 lipca 2018 r. w Warszawie

na rozprawie sprawy

z odwołania J. A.

przeciwko Kasie Rolniczej Ubezpieczenia Społecznego Oddział (...)
w W.

o jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy w gospodarstwie rolnym
w związku z odwołaniem od decyzji z dnia 19 stycznia 2018 nr GO- (...) znak:
1400-ZS.GO.1.2018

zmienia zaskarżoną decyzje, przyznając odwołującemu się J. A. prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy rolniczej jakiemu uległ w dniu 18 października 2017 roku w wysokości odpowiadającej 10% (dziesięć procent) stałego uszczerbku na zdrowiu.

V I U 64/18

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2018 r. wpłynęło odwołanie J. A. od decyzji Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia 19 stycznia 2018 r. nr GO- (...) znak (...)w przedmiocie odmowy prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy rolniczej.

W uzasadnieniu odwołujący się podniósł, że nie zgadza się ze stanowiskiem organu rentowego, że praca jaką wykonywał 18 października 2017 r. nie była pracą w gospodarstwie rolnym. Podniósł, że choinki rosnące na podwórku nie są drzewkami ozdobnymi a filtrującymi powietrze. Podał, że przycinał drzewka tak by nie zahaczały o linie wysokiego napięcia, co mogłoby spowodować brak przepływu prądu do budynku gospodarczego, w którym przechowywał plony, a dochód ze sprzedaży plonów był jego jedynym źródłem utrzymania (odwołanie k. 1).

W odpowiedzi na odwołanie Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w W. wniosła o oddalenie odwołania (odpowiedź na odwołanie k. 2-3).

W uzasadnieniu organ rentowy podniósł, że odwołanie nie jest zasadne. Podał, że okoliczności w jakich doszło do zdarzenia nie dają podstaw do stwierdzenia, że odwołujący się uległ wypadkowi przy pracy rolniczej w rozumieniu art. 1 w zw. z art 6 pkt 3 i pkt 4 ustawy. Czynność, którą wykonywał odwołujący się w dniu zdarzenia nie była czynnością, która służy prowadzeniu działalności rolniczej prowadzeniu działalności rolniczej ani nie pozostaje w związku czasowym, przyczynowym czy też funkcjonalnym z jej wykonywaniem. Uznanie, że wyżej wymieniona czynność jest związana z prowadzeniem gospodarstwa rolnego sprowadzałoby się do tego, że za wypadki chronione powinny być uznane wszystkie zdarzenia wywołane przyczyną zewnętrzną. Wobec powyższego prawo do jednorazowego odszkodowania nie przysługuje (odpowiedź na odwołanie k. 2-3).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Odwołujący się J. A. prowadził gospodarstwo rolne i z tego tytułu podlegał ubezpieczeniu społecznemu rolników z mocy ustawy (okoliczność niesporna).

W ramach gospodarstwa rolnego odwołujący zajmował się uprawą warzyw. Budynki gospodarcze usytuowane były na tej samej posesji co dom mieszkalny. W budynkach gospodarczym przechowywał plony. Oba budynki podłączone były do tej samej linii napięcia ( zeznania odwołującego się k.11-12 e- protokół (...) (...)

W dniu 18 października 2017 r. około godziny 17:00 miało miejsce zdarzenie, że odwołujący się przystawił drabinę rozstawną do drzewka i wszedł na nią, aby przyciąć czubki dwóch choinek, które znajdowały się nad linią wysokiego napięcia. Obawiał się, że jak urosną będą zawadzały o linie wysokiego napięcia. Nie przycinał drzew ze względów estetycznych. W pewnym momencie drabina się przechyliła, a odwołujący się spadł na ziemię z wysokości około 350 cm i doznał urazu prawej ręki. Żona razem z kolegą od razu zawieźli go na pogotowie do N.. Stwierdzono złamanie nasady dalszej kości promieniowej przez 3 dni nosił gips, a następnie przeprowadzono operację. Odwołujący się był niezdolny do pracy i pobierał zasiłek chorobowy przez 182 dni (protokół ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy rolniczej - k.12 akt rentowych; karta informacyjna leczenia szpitalnego k. 25 -26 akt rentowych; zeznania odwołującego się k.11-12 e- protokół (...) (...)

W dniu 20 listopada 2017 r. odwołujący się wystąpił z wnioskiem o jednorazowe odszkodowanie (wniosek k. 1 akt rentowych).

W decyzji z dnia 19 stycznia 2018 r. organ rentowy odmówił odwołującemu się prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy rolniczej na podstawie art 11 ust 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (DZ.U. z 2017 r. poz. 2336 ponieważ wykonywana czynność w chwili zaistniałego zdarzenia nie miała związku z prowadzeniem działalności rolniczej (decyzja k.31 akt rentowych).

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie wyżej wskazanych dokumentów zgromadzonych w aktach sądowych i aktach rentowych w zakresie opisanym powyżej oraz na podstawie zeznań odwołującego się k.11-12 e - protokół (...) (...) Stan faktyczny nie był sporny.

Sąd zważył co następuje:

Odwołanie jako uzasadnione zasługiwało na uwzględnienie .

Okoliczności faktyczne towarzyszące zdarzeniu nie były sporne. Również okoliczność, że zdarzenie zostało wywołane przyczyną zewnętrzną nie były kwestionowane. Decydujące dla rozstrzygnięcia było ustalenie czy wypadek jakiemu uległ odwołujący się wypełniał przesłanki wypadku rolniczego określonego w ustawie o ubezpieczeniu społecznym rolników. Spór dotyczył interpretacji przepisów prawa.

Zgodnie z art. 10 ust 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym o ubezpieczeniu społecznym rolników (DZ.U. 2017.2336 j.t.) w brzmieniu obowiązującym w dniu zdarzenia, jednorazowe odszkodowanie przysługuje ubezpieczonemu, który doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku przy pracy rolniczej lub rolniczej choroby zawodowej.

Definicję wypadku rolniczego określa art. 11 ust 1 przedmiotowej ustawy. Zgodnie z ww. przepisem za wypadek przy pracy rolniczej uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, które nastąpiło podczas wykonywania czynności związanych z prowadzeniem działalności rolniczej albo pozostających w związku z wykonywaniem tych czynności:

1) na terenie gospodarstwa rolnego, które ubezpieczony prowadzi lub w którym stale pracuje, albo na terenie gospodarstwa domowego bezpośrednio związanego z tym gospodarstwem rolnym lub

2) w drodze ubezpieczonego z mieszkania do gospodarstwa rolnego, o którym mowa w pkt 1, albo w drodze powrotnej, lub

3) podczas wykonywania poza terenem gospodarstwa rolnego, o którym mowa w pkt 1, zwykłych czynności związanych z prowadzeniem działalności rolniczej albo w związku z wykonywaniem tych czynności, lub

4)w drodze do miejsca wykonywania czynności, o których mowa w pkt 3, albo w drodze powrotnej.

Zgodnie z tym przepisem, na pojęcie wypadku przy pracy rolniczej składają się trzy elementy: nagłość zdarzenia, przyczyna zewnętrzna i związek zdarzenia z pracą rolniczą (vide Wyrok Sądu Okręgowego w Ostrołęce z dnia 9 grudnia 2013 r. III Ua 5/13 LEX nr 1718791). Aby uznać zdarzenie za wypadek przy pracy muszą wystąpić wszystkie wskazane powyżej przesłanki. Zdarzenie nagłe charakteryzuje się zaskoczeniem. Jest czymś nieprzewidywalnym, nieoczekiwanym, raptownym. Zewnętrzna przyczyna zdarzenia nie może pochodzić z organizmu człowieka dotkniętego zdarzeniem i musi być źródłem urazu lub śmierci. Nie musi być to wyłącznie jedna przyczyna, lecz również mogą to być przyczyny złożone, a więc zawierające połączenie czynnika zewnętrznego z czynnikami istniejącymi już w organizmie. Pojęcie „związku” zdarzenia z pracą również definiuje ustawodawca mówiąc o tym, że jest to sytuacja, w której zdarzenie to następuje podczas lub w związku z wykonywaniem zwykłych czynności w ramach prowadzonej działalności rolniczej. Przy tym zgodnie z art. 6 pkt 3 pod pojęciem działalności rolniczej - rozumie się działalność w zakresie produkcji roślinnej lub zwierzęcej, w tym ogrodniczej, sadowniczej, pszczelarskiej i rybnej.

Biorąc pod uwagę treść zeznań odwołującego się, którym Sąd dał wiarę przy uwzględnieniu dowodów zgromadzonych przez organ rentowy - Sąd uznał, że definicja wypadku przy pracy rolniczej jest pojęciem szerszym niż definicja wypadku przy pracy i obejmuje również zdarzenia, które polegają na wykonywaniu czynności związanych z prowadzaniem działalności rolniczej albo pozostające w związku z wykonywaniem tych czynności, które mają miejsce na terenie i zaistniały na terenie gospodarstwa rolnego, którego ubezpieczony prowadzi i na stałe w nim pracuję albo na terenie gospodarstwa domowego bezpośrednio związanego z tym gospodarstwem rolnym. Działalność rolnicza prowadzona przez odwołującego się polegała na produkcji roślinnej – uprawa warzyw. Ochroną ubezpieczeniową były zatem objęte wszystkie czynności związane z prowadzeniem produkcji roślinnej jak też pozostające w związku z wykonywaniem takich czynności. W ocenie Sądu istnieje funkcjonalny związek pomiędzy prowadzeniem działalności rolniczej polegającej na uprawie warzyw, przechowywaniem plonów z działalności tej pozyskanych, a dbałością o warunki ich przechowywania. Pozwalało to bowiem na utrzymanie, a tym bardziej na nie zmniejszenie wartości rynkowej plantacji warzywnej i jej plonów. Odwołujący się prowadził uprawę warzyw właśnie w celach zarobkowych. Do zdarzenia doszło w trakcie przycinania choinek znajdujących się na terenie gospodarstwa domowego bezpośrednio związanego z tym gospodarstwem rolnym, w trosce o zabezpieczenie dostawy prądu do pomieszczenia gospodarczego, w którym przechowywał plony. W związku z czym, zdaniem Sądu, niezrozumiałym jest stanowisko organu rentowego wyrażone w zaskarżonej decyzji i jej uzasadnieniu. Zdaniem Sądu nie było podstaw, żeby tego zdarzenia nie uznać za wypadek objęty ochroną ubezpieczeniową.

Z powyższych względów Sąd uznał odwołanie za uzasadnione. Przy ustaleniu zaś wysokości uszczerbku jakiego doznał odwołujący się na skutek wypadku Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego chirurga ortopedy, bowiem w tym zakresie rozstrzygnięcie wymagało wiedzy specjalistycznej. W opinii z dnia 21 maja 2018 r. Biegły ortopeda traumatolog, po przeanalizowaniu rodzaju urazu i obecnego stanu klinicznego prawej kończyny górnej, stwierdził 10 % stałego uszczerbku na zdrowiu wg p 122a Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 r. Wysokość przyznanego uszczerbku uzasadnił dość dużym ograniczeniem zakresów ruchomości prawego stawu promieniowo nadgarstkowego co utrudnia wykonywanie typowych prac fizycznych w gospodarstwie rolnym. Zaznaczył, że może wymagać dalszej rehabilitacji (opinia k.21).

Zdaniem Sądu przedstawiona opinia była zgodna z wymogami art. 285 k.p.c., tj. zawierała uzasadnienie i była wyczerpująca. Jak wynika z orzecznictwa Sądu Najwyższego, integralnymi elementami treści każdej prawidłowo sporządzonej opinii są: sprawozdanie z dokonanych czynności i spostrzeżeń, odpowiedzi na postawione biegłemu pytania, udzielone w sposób kategoryczny, jego wnioski oraz uzasadnienie pozwalające na sprawdzenie przez sąd logicznego toku rozumowania biegłego (vide wyrok SN z dnia 15 czerwca 1970 r., I CR 224/70, LEX nr 6750; postanowienie SN z dnia 20 listopada 1973 r., I CR 646/73, LEX nr 7340, wyrok SN z dnia 7 grudnia 2011 r., II CSK 141/11, LEX nr 1110969). Sąd uznał, że opinia biegłego logiczna, spójna, nie budziła wątpliwości z punktu widzenia metodologii, poprawności, rzetelności i prawidłowości rozumowania. Była jasne, wyczerpująca i wewnętrznie niesprzeczna. W niniejszej sprawie brak było jakichkolwiek podstaw do kwestionowania zasadności przedmiotowej opinii, która wydana została po przeprowadzeniu badania odwołującego się i analizie dokumentacji medycznej. Ponadto zarówno odwołujący się jak i sam organ rentowy nie wnosili uwag do sporządzonej opinii.

Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji.